bir katilin hayatı

akşam olunca okulun zilini işittim
birazdan başlayacaktı curcuna
çok geçmedi
bi anda çığlık atmaya başladı odanın kapısını açan eğirdirli rüstem
çığlığın kopmasıyla odanın kapısında biriken ama içeriye girmeye cesaret edemeyenlerle doldu koridor
sonra alt katın hademesi, öğretmenler, polis, doktor, savcı
ortalık ana baba günü gibi, kimi ararsan orda
sorular sormaya başladılar, bazısı anlamsız bazısı sebepsiz
karakolla da ilk kez o gece tanıştım
iki de bir kulağımın dibinde bağırmasalar güzel de yer aslında

kim ne sorarsa sorsun, bağırsın, çağırsın aklımda sadece dedem vardı
gurur duyarmıydı acaba benle
küçükken hep hikayeler anlatırdı bana, gençliğinde yaptığı şeyleri
arkadaşları da ondan bahsederken büyük adamdır derdi
ona layık olabilmişmiydim
aklımda bunlar, sorgu sual bittikten sonra demirden kapısı küçücük parmaklıklı penceresi olan bi odaya attılar beni
oda küçük yatak odadan da küçük
benden başkası yok
sonunda uyuyabilecektim
vurdum kafayı yattım
derin düşüncelere dalmadan, daha yatak ısınmamışken uyudum.

öyle yorgunmuşum, iki gündür öyle çile çekiyormuşum ki bıraksalar uyuma rekoru kırardım heralde
yine de yetecek kadar uyumuştum ki dedemin sesiyle uyandım
haber vermişler, sabahı beklemeden koşup gelmiş, sağolsun karakol amiri normalde yasak ama bu seferlik görmeyelim diyip beni görmesine izin vermiş
lakin kapalı kapının küçücük demir parmaklıkları ardından

yine de yeter be
ne çok özlemişim dedemi
ağlayasım geldi yemin ederim sesini duyunca

- oğlum dedi bana, oğlum iyi misin?
titreyen sesine kurban olayım dedem
boyum tam yetmiyordu bile parmaklıkları tutan elini öpebilmek için, elimi uzattım
- benimle gurur duy dede, ben iyiyim dedim
- oğlum
dedi tekrar, biraz duraksadı sonra,
yapma bunu, ağlama be dede, sıçma ağzıma, zaten telden tutuyor gözümdeki yaş, sebep arıyor gözüme veda etmek için
- seninle her zaman gurur duydum
bi an sustuk
polis memurunun sesiydi sanırım, yeter bu kadar diyip girdi dedemle aramıza
- allaha ısmarladık oğlum, dedeni her zaman yanında bil, yine gelicem
- güle güle dede, benim için üzülme
üzülme dede aslında taku yemişim ben, sırf sana karşı güçlü görünmek için sıkıyorum kendimi yoksa çok korkuyorum dede,
tabi ki diyemedim bunları

sanırım erkek oluyordum, çünkü sadece bir erkek zayıflığını itiraf edemez, hatta kendine bile

dedemin geldiği gecenin sabahında, savcı beni ıslahevine göndertti, dediklerine göre mahkemeye kadar orada kalacakmışım

aynı bizim yurt gibi bi yer burası, hatta yemek saatleri bile aynı, daha gelir gelmez arkadaş edindim
bazen kavga oluyor arkadaşlar arasında ama bu hoşuma gitmiyor desem yalan olur
geçen dedem de geldi ziyaretime, bu sefer yüz yüze görüştük hem
okulun yurdundan kitaplarımı getirmiş
hala bana nasihat ediyordu derslerine çalışmayı ekgib etme diye
biraz da zayıflamıştı
bi de elini öperken tütün kokusu geliyordu, sordum içmiyorum dedi ama inanmadım ne yazık ki

sonunda mahkeme günü geldi çattı

yarın uzun uzadıya yazarım, bu gecelik bu kadar, kusura bakmayın beyler

kollarımda jandarmalar, ellerimde kelepçe mahkum nakil aracından adliye binasına yürüyoruz
içimde bir gariplik, görmeyince aklımda değildi ama bu insanları görünce özgür olmak istiyorum birden
sonra duruşma salonunun koridoruna giriyoruz, gözlerim dedemi arıyor
içerisi ana baba günü gibi, koşuşturanlar, ağlayanlar, zütürülenler ya da benim gibi getirilenler
bu karmaşada dedemi görmem imkansız sanırım
salonun kapısına yakın bi bankta jandarmaların arasında sıramı bekliyorum

ismimi duyuyorum birden, bağıran mübaşir, kollarımda askerler salona giriyorum
gelmeden önce ıslah evinde ki arkadaşlardan aldığım tüyolar var
efendi ol, dik dur, pişmanmış gibi konuş, hakime hep sayın hakim bey de.
bunların işlediğim suçla ne alakası var diyorum bi taraftan ama bi taraftan da acındırdıkça acındırıyorum kendimi

ifademi okuyor hakim, daha önce karakolda savcıya vermişim
ne söylemişsem yazmışlar, hatta unutup şimdi duyunca hatırladığım bazı şeyleri bile
- var mı ekleyeceğin bi şey
- yok sayın hakim bey, çok pişmanım
gibtir lan bu ne alaka şimdi, öylece çıktı ağzımdan
hakimle bakıştık bi an
- yaz kızım, sanık dengesiz baytarın davası ... tarihine ertelenmiştir. o zamana dek tutukluluk halinin devam etmesine ayrıca sanığın adalet bakanlığı ankara keçiören çocuk ıslah evine nakledilmesine karar verilmiştir.
hayda bu da nerden çıktı şimdi, neyi yanlış yaptıkta bunu bize reva gördün sayın hakim bey

aklımın bir köşesinde nereye gidicem, ulan ne güzel alışmıştım buraya, o kadar arkadaşım var yok yere ayrılıcaz şimdi, gideceğim yer nasıl acaba gibisinden sorular; diğer köşesinde ise dedem vardı.
mahkemem olduğunu biliyordu, hatta elbisemi bile almıştı
e niye gelmedi o halde
hastamıydı acaba, öyle ya başka ne olabilirdi ki
unutmuş olamaz
yok yok kesin hastadır
inşallah bişeyi yoktur
gelde kafayı yeme amk

ben bunları düşünürken jandarmalar tekrar girdi kollarıma
aklımda türlü türlü işler, arabaya binmemizle müdürün odasında soluğu aldık
müdür bey evraklara baktıktan sonra, kafasını kaldırıp
- evlat hazırlan seni naklediyoruz
- arkadaşlarla vedalaşmama izin verir misiniz
- tamam ama fazla uzun tutma
- sağolun müdür bey
diyip ayrıldım odadan

arkadaşlardan ayrılırken ağlamamak için kendimi zor tuttum
onca zaman okulda arkadaşlık yaptıklarımı bir an bile düşünmezken şu kısacık zamanda bu çocuklara bu kadar ısınmam garipti gerçekten
kimisinin annesi yok, kimisinin babası, kimisinin ne annesi ne babası
hayat kimisine bana olduğundan bile acımasız davranmış, bilmedikleri bi suçu işlemişler benim gibi, mecbur kalmışlar
neyse uzatmaya gerek yok
vedalaştık, nakledildik, odamıza yerleştirildik, pardon koğuşumuza

içerde tam 17 can var, 17 tane kaşları her daim çatık, neredeyse adam diyebileceğim çocuk
ne yediriyorlarsa artık bunlara, en küçükleri ben kalmışım
suratları niye bu kadar asık anlamadım ama
geçen sefer herkes merak ediyordu suçumu, adımı, memleketimi, ballandıra ballandıra anlattığım bile olmuştu, hemde bi kaç kez
burdaysa selam verdik havada kaldı resmen
olsun demek ki adet böyle diyip, bana ait yere doğru ilerledim

koğuşta bi tane boş ranza var, koğuşun köşe dibinde
leş gibi bile hafif kalır yatağın durumunun yanında
yırtık, yayları sağından solundan fırlamış, üzerinde envai çeşit leke hatta kan
napalım katlanıcaz artık dedim, tam verdikleri çarşafı sericem, binin biri ordan atladı
- bu yatak benim gardaş
he amk al ananın dıbına sok, diyesim varda diyilmiyor ki
hani çocuk benden büyük ama yine de gözüm kesiyo yalnız olsa, lakin yalnız da değil her ranzada iki horoz var beni bekleyen
e ne yapcam ben şimdi, yerde yatacak halimiz yok, e tek boş yatak ta bu, çık işin içinden
- gardiyan boş yatak senin, ser çarşafını yat orda dedi bana
yok tabi böyle bişey, sırf gardiyandan korkar onun lafını çiğneyemez diye attım bu yalanı
- giberim gardiyanı lan yarram bu yatak benim
- ama nasıl olur birader bu yatak boş
- al dıbına goduğum şimdi dolu
geçti yattı benim yatağa, daha fazla dayanamadım
- birader ne istiyorsun, paraysa param yok, dayaksa buyur gel burdayım
döndü bi arkadaşına
- eci ne diyo lan bu, senin ananı giberim bin, postamı koyuyosun lan

o son küfürle dengemi kaybetmem bir oldu
daha yataktan doğrulamadan atladım bunu üstüne
canını alsam, liğme liğme yesem doymam geliyordu o an
iki ranza arasında kafa, kol ne verdiyse allah salladım
lakin mertlik biz doğmadan çok önceleri bozulmuş
biri ikisi değil sırf ben de vurdum diyebilmek için 16 sı birden saldırdı bana
ama bırakmadım da onu, tek başıma 16 sının arasından vurabildiğim kadar vurdum, kolu bacağı geldi ağzıma ısırdım
e tabi fazla uzun sürmedi bizim arbede
adam başı bi kere vurmuş olsalar 16 yumruk yemişim, daha fazla bişey yapmışlarsa bile hatırlamıyorum
gözümü açtığımda revirdeydim
kolumda serum, kaşım gözüm sargılı, zütüm başım feci şekilde ağrıyo
zütüm dediysem lafın gelişi yani
kendime geldiğimi görünce doktor müdüre haber verdi
geldi müdür bey, ne oldu kim yaptı başladı sorular sormaya
hepsine bilmiyorum dedim

öyle raconmuş bilmem neymiş gibimde değil, zaten bu binler adam olsa bi kişiye öyle dayak atmaz
da yine de madem bunların yanına gidicem, elamanı gammazlayıp yiceğimiz dayağın depozitosunu peşin yatırmış olmayalım diye sustum

bir hafta yattım revirde, iki günü ördeğe işeyerek
sonunda bi kaç morluk dışında bişeyim kalmadı
ve koğuşa gitme günü geldi çattı

akşam 10 gibi devam ederim

geldim beyler 5 dk ya başlıyorum

son iki gündür bu anı bekliyorum
koğuşa gidince olacaklar
1. müdüre ötmediğim için koğuşa girdiğimde hepsi ayağa kalktı, çocuklar sağolsun en köşe kalorifer peteğinin dibinde üst ranzayı ayarlamışlar bana, arkada geyik motifli kilim, duvardaki çiviye asılı saz, sonra tek tek tokalaştık, dövdüğüm çocuk abi af buyur ben ettim sen eyleme diye ayaklarıma kapandı...
bana bunun olma ihtimali biraz düşükmüş gibi geldi, hem saz çalmaktan anlamam
2. koğuşa girdim önce baya bi dalga geçtiler, yine yatakta yatamadım, bu arada keyfi gelen bi erkek bana çattı yine dayak yedim
olma ihtimali hayli yüksek
3. koğuşa girdim, beni giblemediler bile, geçip serdim çarşafımı uzandım yatağıma, biri ters bişey söyleyince de alttan alıyorum
bu ihtimal en mantıklısı geldi valla

yaptım en sağlam planı, artık gerisi allaha kalmış
gardiyan koğuşun kapısını açtı
adımımı içeri attım
suratlardaki ifadeler pek de dost canlısı değil
sakin kararlı adımlarla yatağıma yürüyorum
eleman üst ranzada yatıyor
benim pijamalarımı giymiş göz ucuyla beni kesiyor
suratında yavşakça bi ifade
işte başlıyoruz

tam yanına geldiğimde bunun kafasına asıldım iki elimle
saçlarından tutup üst ranzadan çektim ayaklarımın dibine
- ulan bin geçen sefer sana doyamamıştım, şimdi gibecem zütünü
başladım kafasını tekmelemeye
10 sn sürdü sürmedi arkadan bi yumruk yedim kafama
döndüm bi tane de buna salladım ama ıska geçti, dedim kendime oğlum dengesiz hedeften şaşma amk
yapıştım yerdeki elemana ikimizde bayılana kadar ben ona millet bana
yermisin yemezmisin

gözümü açtım yine revirdeyim
imansız binler yine acımamış bayılana kadar vurmuşlar
offf boynum da feci ağırıyo, elinizin ayarını gibeyim
serumumuz da var, demekki yine ördeğe işiyecem
lan bu da kim amk
gibtiirr kimleri görüyorum
benim eleman da yan tarafta yatıyo
hani şeytan diyo gardiyan görmeden git serumuna işe pekekent amcık amcık dolaşsın bi hafta

yuh amk ben mi dövmüşüm lan bunu
yoksa taşşağınamı sarmışlar kaşını gözünü bu kadar
adam resmen perte çıkmış
oyy oyy çenem ağırmasa kahkaha atacam
lan harbiden keyif oldum şimdi

doktor uyandığımı görünce müdüre haber verdi yine
müdür bu sefer sinirli geldi, surat bir karış
- lan oğlum neyi paylaşamıyosunuz, dün bir bugün iki birbirinizi öldürüp benim başımı belaya mı sokacaksınız, burayı mı seviyosun lan yoksa, çıkartmam lan seni burdan, ömrün boyunca ördeğe işetirim lan seni, konuşsana lan konuşsana
hayda buyur burdan yak, nerdeyse kan işiyorum yetmemiş gibi bi de goril gibi adam gelmiş tehditler savuruyor
körmüsün olum serum müptelasımı sandın beni amk desem olmayacak
mecbur mal mal bakmakla yetindik müdüre
müdür geçti yan yatağa, dürttü elemanı
- uyan lan uyan dıbına koduğum
meğer eleman benden çok önce gelmiş kendine, müdür bey bi defa ziyaret bile etmiş kendilerini
- bak oğlum son kez söylüyorum, bu adamın başına en ufak bişey gelirse seni giberim, gece hamamlık olur sabuna basar ayağı kayar gibini taşa çarparsa, o taşın yerinde zütün olacak, yoksa ranzanı benim odaya aldırırım altlı üstlü yatarız ona göre, anladınmı lan
- evet efendim
- lan bin sende adam ol, aynı şeyler senin içinde geçerli, ağzınızı giberim en ufak yanlışınızda, anlaşıldı mı
- evet efendim
- tamam ben gidiyorum, gözüm üzerinizde ona göre, hadi geçmiş olsun
- sağol
- sağol
lan adam kibar adam hakkaten, gider ayak gönlümüzü almayı da ekgib etmedi

müdür gidince ben elemanla taşşak geçmeye başladım
ne oldu lan, kim çarptı sana, bunun da hoşuna gitti muhabbet, o bana ben ona geçire geçire adımızı sormaya kadar getirdik sırayı
serkanmış adı, klima serkan, yani lakabı klimaymış
bende gülmüştüm lakabını duyunca ama eleman sivilde klima tamircisiymiş, istanbulda bu işi yapınca sosyete mekanlarını da ezberliyorsun bir nevi, işi yaparken gittiği gördüğü yediği içtiğini anlatırken serkan olmuş klima serkan.
babası rahmetli, amasya da bir validesi var.
çalışıp ona para göndericem derken işgüzar patronu parasını vermemiş, bu hakkını isteyince de küfür etmiş
bizimkisi yine büyütmeyecek olayı lakin patronun çocuğu da marazlanınca dayanamamış, olan da olmuş zaten
en uzunundan 1 i bitmiş 18 yıl

beyler yarın erken kalkacağım için cidden kusura bakmayın ama benden bu gecelik bu kadar
yarın partları uzun uzun yazarım, bu gecelik kalın sağlıcakla

şaka maka kanım ısındı bu serkana
hani hala yavşakça bi gülümsemesi vardı ama kafa adamdı vesselam
üç beş gün yan yana yatınca neyimiz var neyimiz yok her şeyimizi öğrendik
o benden önce çıktı revirden
ısrar etmeme rağmen doktor bırakmadı, bi gün daha bekletip öyle salıverdi
bu sefer plan falan yapmadım, öylece daldım koğuşa
meğer bizim klimacı önceden kurmuş ortamı, millete hikayemizi anlatmış, kardeşimdir yanlış yapmayın demiş
koğuşa girer girmez herkes ayağa kalktı, tokalaştık, geçmiş olsun kardeşim falan dediler, geçtim en son serkanın yanına dedim
- oğlum bu züt korkusu nasıl bişey lan yatağımı bile hazırlamışsın
- gibtir lan yavşak
diyip sarıldık birbirimize
muhabbet sohbet, kim neyden kaç sene yemiş, ne kadar yatmış, aşktan meşkten akşam eyledik
yat saati gelip yastığa başımı koyunca dedem geldi aklıma, zaten içimde dedeme dair bi huzursuzluk boylu boyunca yatıyor, dön öteye dön beriye uyku tutmadı, kalkıp serkanı dürttüm
- birader... birader... serkan...
- noluyo dıbına koyim
- olum kusura bakma, aklım dedemde kaldı uyuyamıyorum, iki hafta oldu ne arıyor ne telefonlara cevap veriyor, çok merak ediyorum, nasıl haber alıcam lan ben ondan
- tamam kardeş sen merak etme, sabah olsun hallederiz
yatıp uyuduk
sabah olunca klimacı, cemşit diye bi arkadaş var koğuştan benimle aynı memleketli, ona anlattı durumu, cemşit de sağolsun adam sanki kendi meselesiymiş gibi, kardeşim sen merak etme akşama kadar durumu öğreniriz, dedi ve gitti
dışarda 10 yıllık çocukluk arkadaşı derstir, iştir, evdir derken çocuk gibi davranır beş dakkalık derdini dinlemezken, burda herkes yıllanmış dost gibi, anan baban kardeşin hepsi bu adamlar

cemşite haber geldi gardiyandan, gardiyan gitti o hala sırtını dönmedi, sonra başı yerde içeri baktı, adım atacağı yeri kestiremedi sanki, anladım mevzu derin, acı, lakin bakmıyorum artık o yöne belki gözgöze geliriz de birşeyler söyler diye
yanıma gelmekten vazgeçti, sessizce serkanı çağırdı
oralı bile değilim, benle alakası yoktur inşallah diyorum içimden

serkan geldi sonra yanıma
tam kalkıp gidicem yataktan, kolumdan tutup otur dedi
konuştu sonra