bir katilin hayatı

canımızı kendimizi bilmeden elimize almışız bi kere
gayri bundan sonra huzur, zevk vermiyor

panpa eline sağlık takipcinim

ayraç koydum

rezerrvd

klavyendeki tuşları gibip tozunu alam. dinliyos panpa

finallerden sonra okurum panpa reserved

hay elinin kemiğini gibim yazsana panpa

yine mi sen amk ya...

rıfatla beraber haremde minibüsçülerin yazanesine, vedatın yanına gittik.
vedat ta vedat hani
ikiye beş diye bir tabir vardır ya, işte bu adam olsa olsa yarıma bir
benim eller de pek büyük olmamasına rağmen tokalaşırken kendimi s. o'neal gibi hissettim.
ülkücü bıyıkları, tıraşlı dazlak kafası, jilet gibi takım elbisesi olan bi abimiz
lakin cenabı mevla, minyatür gibi bu adama bi ses vermiş, ağzımdan salya akmasın diye peçete elimde bekliyorum
lan bildiğin aslan kükremesi gibi bi ses, böğürse ortalık karışır o derece
belki zebellah gibi bi adam olsa allah esirgememiş sesi de vermiş dersin garipsemezsin, de vedatın durumu murat 131 e abartı egzos takmak gibi bişey, iki sokak öteden sesi duyduğunda sanırsın boeing 737 geliyo, sonra bi bakarsın bizim vedat, gelde yarılma amk

rıfatı da gönderince baya bi sohbet ettik orda,
vedat altımdan girdi üstümden çıktı, garip garip sorular sordu bana
kendisinden pek bahsetmedi ama anladığım kadarıyla geçmişi karanlık belli
öyle egosu da yok, içten mi içten

böyle başladı vedatla dostluğumuz
sonra da hiç bitmedi zaten

ertesi günden itibaren sabahtan akşama vedatın peşinde gezmeye başladım
adam pire gibi dur durak bilmiyor
telefon elinde gebze, harem, kadıköy, fikirtepe geziyoruz istanbulun yarısını
o geziyor ben arkasında çanta taşıyorum
işimiz tahsilat

istanbulun bi yarısının tüm minibüs aidatlarını biz topluyoruz
vedatla ben
aidat dediysem cüzdan da taşınacak üç beş lira değil
düzeltip katlamakla uğraşamadığımızdan çantayla geziyoruz
akşam olunca da hepsi fikirtepede ali kemal abiye

devam et panpa elimde bira takipçinim. bu gece uzun yaz

rezerved niye anlatmıyorsun züt artık

aralarda ufak molalar olacaksa da bi kaç gün daha küfür yememek için saat 5 e kadar yazabildiğim kadar yazıcam
her daim saygılar

vedatla ben nerde akşam orda sabah, istanbulun bir ucundan girip bir ucundan çıkıyoruz hergün
daha bir ay olmadı istanbula geleli ama taa gebzesinden kadıköyüne kadar her bi yerini milim milim arşınlamışlığım vardır.
diğer tarafta da akşam sefalarından öğrendiğim, gündüz gitsem bulamayacağım etiler, taksim, beyoğlu ...

vedat tam bi keyif adamı
müdavimi olduğu yerler var, her gittiğimiz yerde masası hazır
ilgi alaka o biçim
oldu da bi akşam içmedi diyelim
ertesi gün vay milletin haline
barut fıçısı gibi gezer akşama kadar
hele biri yan çizmeye kalkışsın
zaten yoktan maraz çıkarmaya meyilli bu küçücük adam da nasıl yürek varsa artık,
karşısındakinin raconla keser makbuzunu
karşısındaki dediysem, gariban minibüsçüler falan değil
bu aidat işi çetrefilli iş
çok para var
vergisi falan da yok
var da yok yani, kafana göre kesiyorsun aidat fişlerini
kaba bi hesapla sadece gebze harem minibüslerinden, gerçi şuan aidat miktarını tam bilmiyorum ama bugünün parasıyla 150 tl olsa, 400 minibüsten ayda 60 bin temiz para kaldırıyoruz.
sadece gebze haremden bu kadar, gerisini siz düşünün.
e para böyle çok olunca çakalı da çok oluyor
haliyle ittir çakaldır, bunları da bir şekilde susturmak gerekiyor
işte tam da burada bizim aslan yürekli vedat ve yaveri olarak ben devreye giriyoruz
bi de vedatın, yerin yedi kat altındaki dostları tabi
bu adamın seldıbının geçmediği yer yok gibi
hal böyle olunca çanağımıza çomak sokacak babayiğit sayısı da azalıyor
ama yine de yok değil
e o da işin tadı tuzu desek fena olmaz hani

cümleten saygılar