bir katilin hayatı

baktım olmayacak vakit akşama geliyor, normalde olsa dayanırım ama içimde öyle bi açlık var ki midem deliniyor, daha fazla dayanamadım
hem ne olacak sanki insanlık ölmüş mü
altı üstü bi tas çorba, bi dilim ekmek
kapındaki köpek istese acıyıp vereceğinden fazlası değil

girdim lokantadan içeri
heybetimle girdim ama her adımda bin kere battım yerin dibine
yok kardeş olmayacak, isteyemem, diyemem ben,
vazgeçtim tam çıkıcam
- buyur kardeş
- yok bişey birader, birine baktım
biraz da kendime sinirimden nasıl bi ses tonuyla dediysem artık, adam sormadı bile kime baktın diye
ya da belki adam gün görmüş biri, belki halimizden de anladı, bırak amk ısmarlasın sevabına,
yok yokkk heriflik yapıcaz ya gık dese dalıcam adama muhtaç mı sandın lan beni diye.
yaptın adamlığı şimdi aç gez madem

aç gezdim aç geceledim
geceledim de, tek o geceyi anlatmaya kalksam bir geceden uzun sürer
meğer ankara ne soğukmuş da biz zevk sürüyormuşuz
ya da koğuş da olsaymış şimdi yanımda ne güzel sarılıp uyurmuşuz

zaten hep birilerinden kalma eşyalarımı da adettir diye çıkarken orada bıraktım
şimdi üzerimde tek kat elbise, bi de benden dökük bi kaban
kendimi sıkıyorum artık titrememek için ama kar etmiyor, engel olamıyorum dişlerime
olacak gibi değil, yürümek gerek yoksa donacağım
yürüyüp biraz kendime gelince, uyuyacak yer aradım

nerede yatacaksın, nasıl yatacaksın
felek çemberi ateşe vermiş, elinde kırbaç, geç amk diye bağırıyor
baktım olacak gibi değil
bi marketin oradan geçerken çöp gibi bişey yapmışlar, kıyısı kenarı karton dolu
ne kadar varsa aldım oradan

sonra bi üstgeçit vardı, daha önce bi kaç defa yanından geçtiğim
onun ayağının iç tarafına, o en dar yere doğru kartonları serdim
sağını solunu ne kadar kapatabildiysem artık
inan börtü böcek zerre kadar aklımda bile değil o an
tek derdim karton yetecek mi acaba
yetmedi de idare ettim gibi
daracık küçücük sağı solu kapalı tam da kutu gibi bi yer yaptım kendime

girdim içine, ilk beş on dakka titrememin kesilmesi için bekledim, sonra beş on dakka duyduğum sesleri umursamamak için sonrasını hatırlamıyorum bile
nasıl rahat uyumuşsam artık gece bir kez bile uyanmadan sabahı ettim

bu gecelik bu kadar, saygılar

panpa bu hikayenin devdıbını getirme bildiğim bütün küfürleri ederim bilmediklerimdede panpalar yardımcı olur

Reserved 7.sayfa.

sabahında sağ salim donmadan uyanabildim
nerede üç beş adam dikilmişse yanlarına gittim, belki biri gelir beni de işe alır diye
o zamana kadar çalışmışlığım yok tabi, bu işlerin nasıl yürüdüğünü kemal sunal filmlerinden görmüşüm bi tek
köşedeki kalabalığın içinde beklersin, kamyonet yanaşır, sen gel, sen gel, sen de gel...
ben de, servisini, minibüsünü bekleyen herkese amele gözüyle bakıp aralarına yanaştım
olmadı tabi, amele bile olamadım lakin amele gibi ortada kaldım

döküldü elim ayağım ama iş aramaya devam ettim
nerede bi dükkan var sordum, işçi lazım mı diye
en sonunda kader yüzüme güldü de, bi dernekte çaycı olarak işe başladım
günlük üzerinden anlaştım patronla, içtiğim bi kaç bardak oraletle de akşamı edip paramı aldım

öyle pek bişey değil, zaten yarım günlük yevmiye
bi ekmek 250 gram peynir çeşmeden biraz su üzerine bi cigara, ohhh bi de benim palasa serdim mi kuş tüyü kartonları
ölmeden de sabaha sağ çıkarsam eğer, allah kerim

öyle üç beş gün daha yattım kartonların içinde
tabi o arada patron da deşiyor beni, nerede kalıyorsun, ne iş yapıyordun, kimsin
söylemesem de anlamış olacak ki, istersen akşamları içeride çekyat var, burada kalabilirsin dedi

kalacak yerimi de halledince tas tamam alıştım dışarıda olmaya
dernekte işler yoğun zaten, çay getir, boş zütür, sil, yıka
gün ben daha başladığını anlamadan akşam oluyor
böyle geçsin istemiyorum ama paraya da ihtiyacım var buralardan gidebilmek için
elimde olmadan katlandım bir ay
sonra patrona durumu izah ettim, sağolsun üç beş de haşlık attı bana, memlekete dedemin mezarına yola koyuldum

her şey ne kadar da değişmiş, ne kadar büyümüş, yaşlanmış
çocukluktan kalma arkadaşlarımı bile hatırlayamadım

sordum ettim, söylermiş arkadaşlarına ölürsem mezarım kendi arazimdir diye
eve çıktım, dedemi evin başına gömmüşler
öyle bi acizlik çöreklendi üzerime ki omuzlarımı yerinden söktü sanki
lan koca nasifoğlu ömer şu üstü tamamen ot kaplı, başında gibtiritaktan şekilsiz bi odun parçası olan bu mezarda mı yatıyor.
kimsesiz mezarı lan bu
mezar taşı bile kimsesiz, üzerinde ki tükenmez kalem hatırası yıllanmış yazı okunmuyor, ruhuna fatiha nasıl okunsun.

reserve

mezarın o hali çok etkiledi beni
çok bozuldum feleğe
ne yapmışsa büyüklerimiz vakti zamanında üzerimize bi ölü toprağıdır sinmiş
ne yapsak ne etsek bulutlar çekilmiyor üzerimizden
sadece bunu düşünerek bağda bahçede, köylülerin işlerinde kuru ekmek belki yanına biraz peynir zeytin, bir ayı tamamladım köyde
bu bir ay ne yapmam gerektiğini öğretti bana

plan artık değişmişti, zayıf olduktan sonra bana dostlarımla da rahat yok

istanbulda cezaevindeyken hacı abinin bahsettiği bi arkadaşı vardı
tarif de etmişti bana, yolun düşerse bi uğra, selamımızı söyle, çayını iç diye
bulabilirsem onun yanına gidip iş istemekti amacım

muhtarda dedemin üstünden çıkan üç beş kuruş vardı, köye geldiğimde vermişti bana
biraz o, biraz köylünün işini yaptığımdan kazandıklarım, birazda evdeki bakır tas tabaktan gelen parayı koydum cebime, bir ufak valizle istanbulun yolunu tuttum.

istanbullll gocaaa istanbul
ankarayıda görmüştüm emme gayri bura oraya hiç benzemiyor

daha otobüsten inmemle maceram başladı
harem ki öyle koca bi yer
herkes bi taraflara gidip gelir
bense yol bilmem iz bilmem
zaten denizdir almış aklımı benden

sadece kız kulesini seyretmekle ömür geçer yemin ederim
tek başına duruyor öyle orada
o kalabalığın içinde yalnızım diye haykırıyor gibi
ilk o dikkatimi çektiğinden mi, yalnızlığını kendime benzettiğimden midir bilmem, şu istanbul nasıl alırsa beni benden, bir o kadar da kız kulesine vurulmuşumdur.
ne zaman kızmışsam kendime, veyahut felekle ne zaman ters düşmüşsem derdimi hep ona anlatmışımdır

offff offf gördünmü bak, yine debreşti gökçe yürek

adresim belli, fikirtepede ali kemal abiyi bulucam
hacı abinin söylediğinden aklımda kalan, hangi fikirtepe kadıköy minibüs şoförüne ali kemal abiyi sorsam yardımcı olurlarmış
dediğini yaptım, hakkaten doğru söylemiş rahmetli
yarım saat sonra ali kemal abinin yazanesinde buldum kendimi
gittiğimde müsait değildi, odanın dışında bekledim
ama içerden gelen bağrış çağrışıda duyuyorum
adamın biri, ki bu ali kemal abi oluyor, birine kayıyor ama nasıl, eyvahh eyvahh
bi kaç dakka geçti içerden çıktı bi adam, suratı kıpkırmızı, belli ki ali kemal bunu haşlamış

adam çıkınca içerden, sakallı bıyıklı irice bi delikanlı buyur etti beni odaya

ulan gelinebilecek en yanlış zamanda geldik ama napalım, şans ne zaman güldü ki yüzümüze şimdi gülsün, besmeleyi çekip daldım odaya

tam kapıya bakan masada tüm heybetiyle ali kemal abi,
sanırsın devlet dairesine girdim, etraf tertipli, düzenli, raflarda dosyalar
ali kemal abi desen o da memur gibi anasını satim, kıravatı bile boynunda

- buyrun, beni sormuşsunuz arkadaşlara?

bi an bi şaşkınlık oldu bende, ne diyeceğimi bilemedim
nasıl bileyim, içerki odada bağrışları da duyunca, hazırlamıştım konuşmamı
sağ elimi göğsüme zütürürüm, selamü aleyküm gardaş, hacı abinin selamıyla geldim
artık elaman da eşşek değil
ve aleykümselam gardaş, selam başımla beraber
der ve konuya gireriz

lakin adam medeni terminatör çıktı

pil %8 gösteriyor, bu gece burada bitmiş. saygılar

reserved

panpa bildiğin takip ediorm aklını topla yazmaya devm et biri bişey derse bana söyle dıbını gibm ama yaz yaz yazzzz dıbına koyim