bir katilin hayatı

hacı abinin dediği gibi iki gün daha kendime gelemedim
ama sağolsun ilgilendi benle
yerimden kalkamadım, tuttu kolumdan işetti icabında
yemeğimi yedirdi, yaralarımı temizledi

velhasıl sorularıma da cevap verdi
- ee hacı abi şimdi anlat bakalım, ben niye bu haldeyim
- bak evlat bunun aslı astarı baya uzundur, ben sana en kısa halini anlatıyım.
son senelerde cezaevi yönetimi, koğuşları kontrol edemez oldu. hatta öyle ki kurulduğundan beri girilemeyen koğuşlar vardır. burda herkes taraftır, en milliyetçisinden en vatansızına, en kahpesinden en mertine herkes bir uçtadır.
hal böyle olunca da herkesin sahibi vardır. sahipliysen devlet sana dokunamaz, devlet sana dokunamazsa burada gücüne göre her şeyi yaparsın. eroin, kumar, içki, silah, işkence her şey var bu dört duvar arasında. devletin evinde devletsiz kalmışız anlayacağın.
sonra derin bi iç çekti, ben dinliyorum ama dayanamadım daha fazla
- ee abi bunların benle ne alakası var
- var evlat var, hemde çok alakası var. devlet evine sahip çıkamazsa ne olur, anarşi olur. güçlü olan gelir, sahipsizin elindekini alır, onu hor görür. burada olan da bu. örgüt koğuşları haraca bağladı, vermeyenler işkenceye tutuldu, zorbalıkla güya fikir mücadelesi için infaz edildiler. bağırdık, feryat ettik, gardiyanların çoğu satın alınmış, satın alınmayanlarsa korkutulmuş, sesimizi duyan olmadı. örgüt devleti sindirmiş anlayacağın. burda devlet örgüttür, çomağı devlettir. gardiyanlar haşa kendilerini allah sanıyor. ama koğuşa da giremiyor. acizliklerinden gittikçe gaddarlaşıyorlar.
tekrar durdu, elindeki kehribar tesbihi çekmeyi bırakıp gözlerimin içine baktı ve
- şimdi gelelim seni niçin bu hale getirdiklerine, garip gelecek ama zevk için evlat zevk için. birbirlerine anlatabilmek için. anlatırken gülebilmek için. kim daha çok vurdu diyebilmek için. yani kısaca bir hiç için.
sinirden ne diyeceğimi bilemiyordum
- nasıl yani hacı abi, zevk için ne lan, ömrümde yemediğim dayağı zevk için mi yedim
- evlat, zalimin zulmüne sebep aranmaz

hacı abinin yüzü iyice düştü
kalkıp bi sigara yaktı, bi tane de bana uzattı
nasıl bi sinirle içtim, kaç nefes çektim de bitti anlamadım
sebepsiz o kadar aşağılanırmı lan insan
hayvan olsa atmayacağın o kadar dayak atılır mı
hayvan kadar değerim yokmuşta, hatırlatılmadığından unutmuşum meğer

böyle başladı işte sincan maceram
giremedikleri koğuşlardakiler onları aciz bırakmıştı ve acizlikleri onları zalimleştirmişti
bense arada kaynayan eleman olmuştum
ne hakkımı savunanım ne de halimi soranım yokken böyle bi dünyada bu hale gelmem normal değilmiydi zaten

avlu yok, güneş yok, merhamet yok.
örgüt neredeyse tüm cezaevini almış, alamadığı yerde milliyetçi geçinenler, uzanamadıkları yerde gardiyanlar
her köşe başı tutulmuş
adım mı atacaksın, izin şart,
gece koğuşta tuvaletemi gideceksin, gitmesen en iyisi ama yine de izin alacaksın,
yemek mi yiyeceksin, tabi o gün yemek yenmeyecek yasağı gelmemişse, yine izin alacaksın.

ben feleğin çemberinden geçtiğimi sanıyordum, burada çemberi ateşe verip geçmeyi öğrendim
sarık bağlayıp, namaza başladım hacı abilerin tarafında olmak için
çoğu katillerden oluşan cemaate girdim
yeme dediler yemedim, uyuma dediler uyumadım
isyan edeceğiz dediler isyan ettim