bir katilin hayatı

reserve diyelim

kollarımda jandarmalar, ellerimde kelepçe mahkum nakil aracından adliye binasına yürüyoruz
içimde bir gariplik, görmeyince aklımda değildi ama bu insanları görünce özgür olmak istiyorum birden
sonra duruşma salonunun koridoruna giriyoruz, gözlerim dedemi arıyor
içerisi ana baba günü gibi, koşuşturanlar, ağlayanlar, zütürülenler ya da benim gibi getirilenler
bu karmaşada dedemi görmem imkansız sanırım
salonun kapısına yakın bi bankta jandarmaların arasında sıramı bekliyorum

ismimi duyuyorum birden, bağıran mübaşir, kollarımda askerler salona giriyorum
gelmeden önce ıslah evinde ki arkadaşlardan aldığım tüyolar var
efendi ol, dik dur, pişmanmış gibi konuş, hakime hep sayın hakim bey de.
bunların işlediğim suçla ne alakası var diyorum bi taraftan ama bi taraftan da acındırdıkça acındırıyorum kendimi

ifademi okuyor hakim, daha önce karakolda savcıya vermişim
ne söylemişsem yazmışlar, hatta unutup şimdi duyunca hatırladığım bazı şeyleri bile
- var mı ekleyeceğin bi şey
- yok sayın hakim bey, çok pişmanım
gibtir lan bu ne alaka şimdi, öylece çıktı ağzımdan
hakimle bakıştık bi an
- yaz kızım, sanık dengesiz baytarın davası ... tarihine ertelenmiştir. o zamana dek tutukluluk halinin devam etmesine ayrıca sanığın adalet bakanlığı ankara keçiören çocuk ıslah evine nakledilmesine karar verilmiştir.
hayda bu da nerden çıktı şimdi, neyi yanlış yaptıkta bunu bize reva gördün sayın hakim bey

napak inanak mı lan beyler ?

aklımın bir köşesinde nereye gidicem, ulan ne güzel alışmıştım buraya, o kadar arkadaşım var yok yere ayrılıcaz şimdi, gideceğim yer nasıl acaba gibisinden sorular; diğer köşesinde ise dedem vardı.
mahkemem olduğunu biliyordu, hatta elbisemi bile almıştı
e niye gelmedi o halde
hastamıydı acaba, öyle ya başka ne olabilirdi ki
unutmuş olamaz
yok yok kesin hastadır
inşallah bişeyi yoktur
gelde kafayı yeme amk

ben bunları düşünürken jandarmalar tekrar girdi kollarıma
aklımda türlü türlü işler, arabaya binmemizle müdürün odasında soluğu aldık
müdür bey evraklara baktıktan sonra, kafasını kaldırıp
- evlat hazırlan seni naklediyoruz
- arkadaşlarla vedalaşmama izin verir misiniz
- tamam ama fazla uzun tutma
- sağolun müdür bey
diyip ayrıldım odadan

arkadaşlardan ayrılırken ağlamamak için kendimi zor tuttum
onca zaman okulda arkadaşlık yaptıklarımı bir an bile düşünmezken şu kısacık zamanda bu çocuklara bu kadar ısınmam garipti gerçekten
kimisinin annesi yok, kimisinin babası, kimisinin ne annesi ne babası
hayat kimisine bana olduğundan bile acımasız davranmış, bilmedikleri bi suçu işlemişler benim gibi, mecbur kalmışlar
neyse uzatmaya gerek yok
vedalaştık, nakledildik, odamıza yerleştirildik, pardon koğuşumuza

içerde tam 17 can var, 17 tane kaşları her daim çatık, neredeyse adam diyebileceğim çocuk
ne yediriyorlarsa artık bunlara, en küçükleri ben kalmışım
suratları niye bu kadar asık anlamadım ama
geçen sefer herkes merak ediyordu suçumu, adımı, memleketimi, ballandıra ballandıra anlattığım bile olmuştu, hemde bi kaç kez
burdaysa selam verdik havada kaldı resmen
olsun demek ki adet böyle diyip, bana ait yere doğru ilerledim

devamm panpaa iyi sardı bu hikayee

koğuşta bi tane boş ranza var, koğuşun köşe dibinde
leş gibi bile hafif kalır yatağın durumunun yanında
yırtık, yayları sağından solundan fırlamış, üzerinde envai çeşit leke hatta kan
napalım katlanıcaz artık dedim, tam verdikleri çarşafı sericem, binin biri ordan atladı
- bu yatak benim gardaş
he amk al ananın dıbına sok, diyesim varda diyilmiyor ki
hani çocuk benden büyük ama yine de gözüm kesiyo yalnız olsa, lakin yalnız da değil her ranzada iki horoz var beni bekleyen
e ne yapcam ben şimdi, yerde yatacak halimiz yok, e tek boş yatak ta bu, çık işin içinden
- gardiyan boş yatak senin, ser çarşafını yat orda dedi bana
yok tabi böyle bişey, sırf gardiyandan korkar onun lafını çiğneyemez diye attım bu yalanı
- giberim gardiyanı lan yarram bu yatak benim
- ama nasıl olur birader bu yatak boş
- al dıbına goduğum şimdi dolu
geçti yattı benim yatağa, daha fazla dayanamadım
- birader ne istiyorsun, paraysa param yok, dayaksa buyur gel burdayım
döndü bi arkadaşına
- eci ne diyo lan bu, senin ananı giberim bin, postamı koyuyosun lan

o son küfürle dengemi kaybetmem bir oldu
daha yataktan doğrulamadan atladım bunu üstüne
canını alsam, liğme liğme yesem doymam geliyordu o an
iki ranza arasında kafa, kol ne verdiyse allah salladım
lakin mertlik biz doğmadan çok önceleri bozulmuş
biri ikisi değil sırf ben de vurdum diyebilmek için 16 sı birden saldırdı bana
ama bırakmadım da onu, tek başıma 16 sının arasından vurabildiğim kadar vurdum, kolu bacağı geldi ağzıma ısırdım
e tabi fazla uzun sürmedi bizim arbede
adam başı bi kere vurmuş olsalar 16 yumruk yemişim, daha fazla bişey yapmışlarsa bile hatırlamıyorum
gözümü açtığımda revirdeydim
kolumda serum, kaşım gözüm sargılı, zütüm başım feci şekilde ağrıyo
zütüm dediysem lafın gelişi yani
kendime geldiğimi görünce doktor müdüre haber verdi
geldi müdür bey, ne oldu kim yaptı başladı sorular sormaya
hepsine bilmiyorum dedim

öyle raconmuş bilmem neymiş gibimde değil, zaten bu binler adam olsa bi kişiye öyle dayak atmaz
da yine de madem bunların yanına gidicem, elamanı gammazlayıp yiceğimiz dayağın depozitosunu peşin yatırmış olmayalım diye sustum

bir hafta yattım revirde, iki günü ördeğe işeyerek
sonunda bi kaç morluk dışında bişeyim kalmadı
ve koğuşa gitme günü geldi çattı

akşam 10 gibi devam ederim

dinliyos panpa

rezerve

orosbu cocu gelmedi mi daha

gelmedin mi avradını gibtim

geldim beyler 5 dk ya başlıyorum

son iki gündür bu anı bekliyorum
koğuşa gidince olacaklar
1. müdüre ötmediğim için koğuşa girdiğimde hepsi ayağa kalktı, çocuklar sağolsun en köşe kalorifer peteğinin dibinde üst ranzayı ayarlamışlar bana, arkada geyik motifli kilim, duvardaki çiviye asılı saz, sonra tek tek tokalaştık, dövdüğüm çocuk abi af buyur ben ettim sen eyleme diye ayaklarıma kapandı...
bana bunun olma ihtimali biraz düşükmüş gibi geldi, hem saz çalmaktan anlamam
2. koğuşa girdim önce baya bi dalga geçtiler, yine yatakta yatamadım, bu arada keyfi gelen bi erkek bana çattı yine dayak yedim
olma ihtimali hayli yüksek
3. koğuşa girdim, beni giblemediler bile, geçip serdim çarşafımı uzandım yatağıma, biri ters bişey söyleyince de alttan alıyorum
bu ihtimal en mantıklısı geldi valla

yaptım en sağlam planı, artık gerisi allaha kalmış
gardiyan koğuşun kapısını açtı
adımımı içeri attım
suratlardaki ifadeler pek de dost canlısı değil
sakin kararlı adımlarla yatağıma yürüyorum
eleman üst ranzada yatıyor
benim pijamalarımı giymiş göz ucuyla beni kesiyor
suratında yavşakça bi ifade
işte başlıyoruz

tam yanına geldiğimde bunun kafasına asıldım iki elimle
saçlarından tutup üst ranzadan çektim ayaklarımın dibine
- ulan bin geçen sefer sana doyamamıştım, şimdi gibecem zütünü
başladım kafasını tekmelemeye
10 sn sürdü sürmedi arkadan bi yumruk yedim kafama
döndüm bi tane de buna salladım ama ıska geçti, dedim kendime oğlum dengesiz hedeften şaşma amk
yapıştım yerdeki elemana ikimizde bayılana kadar ben ona millet bana
yermisin yemezmisin

gözümü açtım yine revirdeyim
imansız binler yine acımamış bayılana kadar vurmuşlar
offf boynum da feci ağırıyo, elinizin ayarını gibeyim
serumumuz da var, demekki yine ördeğe işiyecem
lan bu da kim amk
gibtiirr kimleri görüyorum
benim eleman da yan tarafta yatıyo
hani şeytan diyo gardiyan görmeden git serumuna işe pekekent amcık amcık dolaşsın bi hafta

yuh amk ben mi dövmüşüm lan bunu
yoksa taşşağınamı sarmışlar kaşını gözünü bu kadar
adam resmen perte çıkmış
oyy oyy çenem ağırmasa kahkaha atacam
lan harbiden keyif oldum şimdi

eeeeeeeeeeeeeeeee