bir katilin hayatı

hiç mi reddedilmediniz?
hiç mi terkedilmediniz?
ya da hiç mi aldatılmadınız amk?

beni anlamanız o kadar mı güç?

neden hepsini birden yaşamak zorundayım?

amk sormuyormuyum sanıyorsunuz kendime

daha elini bile tutmadığım birine bu kadar bağlanmak, sıcaklığını dahi hissetmeden aldatıldığını hissetmek, kavuşamadan terkedilmek

uçurumun kenarında sırtım ölüme dönük sevdiğimin ellerinden tutuyordum az önce, ne oldu
neden üşüdüğümü hissediyorum

bilmiyorum

yok amk
bu sefer senin dediğin olmayacak
pic gibi kaldığım yeter

nerde amk bu kız
bi dakka önce yanımdaydı
acaba daha uzun sürede mi düştüm lan uçurumdan

yok amk yer yarıldı içine girdi
hay a..

buldum seni

zalimsin yar, zalimden de zalim
hiç bir şey olmamış gibi gülebiliyorsun ya hala
bir kere değil bin kere pişman oluyorum seni gördüğüm güne
lanetler olsun, binlerce kez
nasıl bir ceza benimkisi
gönlümün bir yanı sana bakarken verdiği nefese duacı
bir yanı aldığına lanet

merak etme çıkacağım, gideceğim hayatından
ama son kez dinleyeceksin beni

üzerine doğru yürüyorum
yanında siluet misali gölgeler
varlıklarından bihaberim
dünyamın merkezinde sadece o
araf ta bir o bir ben kalmışız
vakit hesap vakti

o gözlere son bir kez bakmak için tuttum kolundan
hatırladığım sıcaklığı önce çekmek istedi
yüzümdeki ifade
gözlerimdeki bakış
sesimdeki titreme

vazgeçti bundan
anladı o anki çaresizliğini

söylenecek sözüm var

kimse durduramaz beni
kimse çıkamaz karşıma

gölgeler önce büyüdü
dudaklarımdan çıkan ilk alevle dağıldılar birer birer

mahşer de bir o bir ben varım artık

lanetler olsun binlerce kez ki hala içimi ürpertebiliyor

- seni
dedim gözlerinde kaybolarak
- seviyorum
söyleme der gibi bakarken
- elimde değil vazgeçemiyorum senden

- ve binlerce kez sana lanet olsun
- ve de bana
- ve de her şeye

dudaklarının mühürleri çözülmeden daha

- merak etme
- çıkmam bir daha karşına
- yüzüm gözlerine haramdır bu vakitten sonra
- allaha emanet

bir sayfayı değil koca bir hayatı kapattım orada
tüm umudumu hayallerimi yaşanmamış hatıralarımla bıraktım
bir ceketim bir de elimdeki yüreğim, yürüdüm uzaklaştım ruhumdan
attığım her adımda hafifleyeceğini sandığım ama yanıldığım bedenimle
uzaklaştım

sonrasında farkettiler halimi
klimacı, vedat, ali kemal abi
ama sormadılar pek bişey,
sorduklarında da geçiştirdim zaten

olm benim araba alıyım ev alıyım şuraya gidiyim buyum olsun gibi bir hayalim olmadı ki hiç
yok amk,
sen bir ol, yalnız kal, bak bir bakayım çevrene kimsen olmasın
bir düşün, sahip olduğunu paylaşamadığını
gülerken yalnız olduğunu
ağladığında utanacağın birinin olmadığını

benim yok işte

onu görene kadar da hissetmedim bunları

şimdiyse daha da lanetlenmiş haldeyim

neyi niçin yaptığım anldıbını yitirmiş
rutinimde yaşıyorum

hala mı anlayamadın

gözlerini kapat

vazgeç sahip olduğun her şeyden ve de herkesten

bir sen varsın

bir de tanımadığın tüm dünya

sevdiklerini yeni gömmüşsün

ama yüzlerini dahi hatırlayamıyorsun artık

ölüm senin için anlamsızlaşmış

yapmacık hiç bir şeye ihtiyacın yok

değer yargıların yok olm

hayat seni sklememiş hiç bir zaman da sklemeyecek

sevgi mi

neye ve niye

sokayım krediyle alacağın arabana evine

at diyorum sana bunları ihtiyacın yok

düşünme yarın ne giyeceğini nereye gideceğini

senelerdir yaşıyorsun

en rezilini yaşadığın hayata bu kadar bağlanmana sebep ne verdi sana

bir düşün

...

işte ben tam bu noktadayım

sahip olduğun herşeyden vazgeçtiğin andayım

bensin şu an

...

söylesene artık hayal kurabiliyormusun?

(bkz: http://www.youtube.com/wa...xz3-U&feature=related)

her sabah kalkıp tıraş oldum

her gün aynı yolu kullanarak işime gittim

hep aynı adamlara aynı şeyleri sorup

aynı defterin farklı sayfalarına aynı rakamları yazdım

bazen birilerine kızdım, bazen daha fazlasını yaptım

ama her hangi bir şeye inandığımdan değil

öyle olması gerektiğinden

her gün aynı adamlara hesap verdim

her defasında aynı bahanelerle uzaklaştım yanlarından

aynı büfeden aynı sayıda birayı alıp aynı kayalıkta demlendim

hep aynı saatte sızdım

ve hep aynı günü yaşadım

ta ki...

ne kadar vakit geçmiş bilmiyorum
güz soğukluğunu bedenimde hissediyorum
kayalıklar daha bi sessiz, kafa yapması daha bi zor

yüzümü kazıyorum jiletle yine
yolda izde hep aynı yüzler
bi adam vardı şu köşede bekleyen
sanırım geç kalmış yine

yine trafik var
debriyaj yine isyanda

nedendir bilmiyorum yine besmeleyle açıyorum mekanı
aynı şekilde kara kaplı defteri

nerede kalmıştık hayat
ha evet dünün aynısı değil mi
hep aynı espriyi yapıyorsun
her defasında yiyorum
aptallık bende biliyorum

ama bir dakka
bugün daha bi neşelisin hayat
var sen de bir tuhaflık

hadi lan postacı mı,

- buyrun benim

- buraya mı

- ver bakalım

...

dengesiz baytar
...
falan falan tarihte filanca yerde ifade vermek üzere hazır olmanız ...

tek cümleyle

espri anlayışına sokayım hayat

reserved.

reserved