bir katilin hayatı

devam panpa

sabah olup okula gitme vakti gelince, millet tuvaletlere girip çıkarken kendime gelebildim biraz.
çocukluk işte, unutuyor en ufak şeyde en büyük acıları, korkumla beraber çıktım kendimi kitlediğim yerden.
lakin yüzümde dünkü çocuktan eser yok
ne yaptığımı bilmeden hazırlandım okul için, hala masumum amk, akşam ki olanlar aklımı kemirirken dahi okulu düşünüyorum.
ama onu görme ihtimali bile sessizliğim için yetiyor.
en ufak kıpırtıda, koridordaki yaklaşan adım sesinde irkiliyorum.

o günün öğleninde gördüm namussuzu, yemek saatinde uzaktan beni seyrediyordu.
bi anlık kafamı çevirdiğimde gözünü kırpması yetti ağzımdaki lokmanın boğazımda düğümlenmesi için.
o an bir şey hissedemedim bile, vücudum heyecandan yanıyordu sanki, kalbim deli gibi çarpıyor ellerimden bacaklarıma kadar her yerim titriyordu.

o gün ne yaptık okulda, kim ne söyledi, akşamı nasıl ettim hatırlamıyorum.
aklımda türlü türlü işler, dedemi düşünüyorum ne der ne eder, anlatsam benden utanır mı

akşam 11 gibi devam ederim

reserve diyelimde

öylece geldim yurta, gelir gelmez de yattım zaten
dedemin yolda izde bişey olur diye verdiği sürmene çakısını koydum yastığımın altına
ne olur ne olmaz diye elim yastığın altında gözümü kırpmadan bekliyorum
lakin geceden de uykusuzum, uyuya kalmışım çok geçmeden

bacaklarıma dokunulduğunu hissederek gecenin bir vakti uyandım
gözlerimi açamadım, ne de bağırabildim
sessizce dua ediyordum allaha
yarabbi ne olur, ne olur böyle bişey olmasın, çeksin elini yemin ediyorum sesimi çıkarmıycam
ama dualarımın karşılığı yoktu
üst ranzada yattığım için dahasını yapamıyordu belki ama el vücudumun her yerinde geziniyordu
sanki uyanmamı istiyordu

sonra topladım tüm kuvvetimi
gözümü açtım biraz
koridordan sızan loş ışıkta seçiliyordu şerefsiz
kafası tam başucumda duruyor, leş gibi içki kokan nefesini hissedebiliyorum
içimden nefret kusmak istiyordum ona
besmele çektim bıçağı sıkıca kavramadan önce
allahım biraz güç ver bana ne olur

tam o esnada koridordaki ayak seslerini duydum
o da duymuş olacak ki çekti elini üstümden
sonra sanki bizi kontrol eder gibi yapıp odadan çıktı
kapıyı kapattığı anda bıraktım gözyaşlarımı
yastığa başımı bastırarak hıçkıra hıçkıra ağladım

uyumadım o gece de, bir daha gelir şerefsiz diye
karanlıkta hıçkırıklarım, korkularım ve ben sabaha dek titreye titreye bekledim
günün ağarmasıyla beraber hayatım boyunca bana o kadar huzur veremeyecek tek sabah ezanını dinledim
ezanın bitmesiyle uyandı millet
koşuşturmaya başladılar okul için

yine okula gittim, söyleyemedim kimseye birşey, biraz korkumdan biraz utancımdan
kafamı yerden kaldırmıyordum belki bana bakıyordur diye
zilin çalmasıyla ders başladı
ilk ders uyuya kalmışım sınıfta, öğretmenin dürtmesiyle uyandım
derste ne kadar öğrenci varsa gülüşüyolar

meğerse altımı ıslatmışım
öğretmen kaldırdı sıradan taktı beni peşine boynu bükük takip ediyorum
zaten yüzüm kireç gibi, müdürün yanına gittik, hastayımdır diye
müdür sağolsun üstümü değiştirtti, verdi bi ilaç bi bardak çay, sonra yolladı beni yatakhaneye dinlenmem için
gerek yok, ben iyiyim, derse girmek istiyorum, yok, ne desem yok, hastasın git yat dedi
öğretmen zütürdü odama kadar, hademeyle beraber, yatırdı yatağa hademeye de nasihat etti arada bir kontrol edersin diye
ses çıkaramadım, diyemedim bu adam bintir, beni bununla yalnız bırakmayın

kahpe evladı koridorun sonuna kadar zütürdü öğretmeni
o an el açarak yalvardım allahım ya al canımı, ya yardım et kurtar beni bu dertten

beyler okuyan var mı

daha onlar odadan çıkar çıkmaz yan yataktaki yastığı da alıp attım benim yorganın altına
geçip kapının arkasındaki dolaba saklandım
kapısı yarım açık bekliyorum yaklaşan ayak seslerini
ses yaklaştıkça bildiğim dualar azalıyor
artık nefes alış verişini duyabiliyorum
kalbim yerinden çıkacak gibi
odaya giriyor

ama beklemediğim bişey yapıp kapıyı kapattı birden
sonra yatağa yavaşça yaklaşırken ıslık çalmaya başladı

hafif aralık olan dolabın kapağını biraz daha açtım
acele etmeliydim
tam arkası bana dönük yorganın altına elini sokarken dolaptan çıktım
ama o esnada dolap esneyip ses çıkardı
planım arkadan saldırmaktı ama bi anda eli yorganın içinde, kafası hafifçe bana dönük aramızda yarım metreye yakın mesafede göz göze geldik

o anı binlerce kez düşünmüşümdür sonradan ama ilk nasıl sapladım bıçağı hiçbir zaman hatırlayamadım
hatırlamaya başladığım nokta
kan tadını hissettiğim ağzımdan çeneme doğru bir ağrı, kanlı elimdeki yadigarla odanın bir köşesindeyim, o ise bir elini kanla kaplı karnına bastırmış üzerime doğru geliyor.
yumruğunu indirmeden önce tekrar sapladım göğsüne doğru, böğürdü birden
sesindeki acıyı hissettikçe güç geldi kollarıma, bıçağı sapladığım yerden çekip tüm gücümle tekrar sapladım göğsüne
sonra tekrar, sonra tekrar, sonra tekrar
kanı odanın her tarafına yayılana dek deştim vücudunu
aksın istiyordum daha

gece gelirsem devam ederim

reserve diyelim

üzerime yığıldı önce, omzuma bıraktı tek kolunu, sonra yavaşça kayıp yere düştü
yere yığıldığında durdum birden, uzaklaştım, odanın köşesine geçtim
çöktüm olduğum yere, içimde korkuyla karışık bir huzur
elimde hala dede yadigarı, baktığım gördüğüm herşey kırmızı
akşama kadar bekledim orada
kandan yayılan demir kokusu odayı kaplayana dek seyrettim onu

akşam olunca okulun zilini işittim
birazdan başlayacaktı curcuna
çok geçmedi
bi anda çığlık atmaya başladı odanın kapısını açan eğirdirli rüstem
çığlığın kopmasıyla odanın kapısında biriken ama içeriye girmeye cesaret edemeyenlerle doldu koridor
sonra alt katın hademesi, öğretmenler, polis, doktor, savcı
ortalık ana baba günü gibi, kimi ararsan orda
sorular sormaya başladılar, bazısı anlamsız bazısı sebepsiz
karakolla da ilk kez o gece tanıştım
iki de bir kulağımın dibinde bağırmasalar güzel de yer aslında

kim ne sorarsa sorsun, bağırsın, çağırsın aklımda sadece dedem vardı
gurur duyarmıydı acaba benle
küçükken hep hikayeler anlatırdı bana, gençliğinde yaptığı şeyleri
arkadaşları da ondan bahsederken büyük adamdır derdi
ona layık olabilmişmiydim
aklımda bunlar, sorgu sual bittikten sonra demirden kapısı küçücük parmaklıklı penceresi olan bi odaya attılar beni
oda küçük yatak odadan da küçük
benden başkası yok
sonunda uyuyabilecektim
vurdum kafayı yattım
derin düşüncelere dalmadan, daha yatak ısınmamışken uyudum.

reserve diyelim

rezerve lütfen

öyle yorgunmuşum, iki gündür öyle çile çekiyormuşum ki bıraksalar uyuma rekoru kırardım heralde
yine de yetecek kadar uyumuştum ki dedemin sesiyle uyandım
haber vermişler, sabahı beklemeden koşup gelmiş, sağolsun karakol amiri normalde yasak ama bu seferlik görmeyelim diyip beni görmesine izin vermiş
lakin kapalı kapının küçücük demir parmaklıkları ardından

yine de yeter be
ne çok özlemişim dedemi
ağlayasım geldi yemin ederim sesini duyunca

- oğlum dedi bana, oğlum iyi misin?
titreyen sesine kurban olayım dedem
boyum tam yetmiyordu bile parmaklıkları tutan elini öpebilmek için, elimi uzattım
- benimle gurur duy dede, ben iyiyim dedim
- oğlum
dedi tekrar, biraz duraksadı sonra,
yapma bunu, ağlama be dede, sıçma ağzıma, zaten telden tutuyor gözümdeki yaş, sebep arıyor gözüme veda etmek için
- seninle her zaman gurur duydum
bi an sustuk
polis memurunun sesiydi sanırım, yeter bu kadar diyip girdi dedemle aramıza
- allaha ısmarladık oğlum, dedeni her zaman yanında bil, yine gelicem
- güle güle dede, benim için üzülme
üzülme dede aslında taku yemişim ben, sırf sana karşı güçlü görünmek için sıkıyorum kendimi yoksa çok korkuyorum dede,
tabi ki diyemedim bunları

sanırım erkek oluyordum, çünkü sadece bir erkek zayıflığını itiraf edemez, hatta kendine bile

dedemin geldiği gecenin sabahında, savcı beni ıslahevine göndertti, dediklerine göre mahkemeye kadar orada kalacakmışım

aynı bizim yurt gibi bi yer burası, hatta yemek saatleri bile aynı, daha gelir gelmez arkadaş edindim
bazen kavga oluyor arkadaşlar arasında ama bu hoşuma gitmiyor desem yalan olur
geçen dedem de geldi ziyaretime, bu sefer yüz yüze görüştük hem
okulun yurdundan kitaplarımı getirmiş
hala bana nasihat ediyordu derslerine çalışmayı ekgib etme diye
biraz da zayıflamıştı
bi de elini öperken tütün kokusu geliyordu, sordum içmiyorum dedi ama inanmadım ne yazık ki

sonunda mahkeme günü geldi çattı

yarın uzun uzadıya yazarım, bu gecelik bu kadar, kusura bakmayın beyler

http://imgim.com/img_0062[1].jpg