bir kız hayatımı nasıl sikti anlatıyorum

--beyaz gül almayı düşündüm en başta bunu yapmadım 2 nedeni vardı. birincisi ali bininden öğrendiğim bişeyi kullanmak zoruma giderdi. ikincisi

ise ali büyük ihtimalle özel günlerin hepsinde beyaz gül aldı onu hatırlatmasını istemedim. gittim papatya aldım bi buket bide pamuk şeker.

evi bulup gittiğimde buse çok heyecanlıydı sürekli bana ankaraya gelince şunu yapalım bunu yapalım diye anlatıyordu hediyelerimi çok

beğenmişti. papatya en sevdiğin çiçekmi diye sordum artık evet dedi. bu da onun dürüst olduğunun göstergesiydi. aklımda kalan soru işaretini unutmamıştım

ancak şimdi ne yeri ne zamanıydı. sormadım o da anlatmadı. evleri bi sitenin içinde en üst kattaydı. küçükken düşmesinler aşşa diye

balkonda demir parmaklıklar tavana kadardı. ilginç gelmişti 9. katta demir parmaklık olması. bana köfte ve pilav yaptı hayatımda yediğim

en özel ve güzel yemek oydu diyebilirim. ufak öpücükler dışında öpüşmedik bile ve hiç yeltenmedim. ne artı puan toplamak ne de başka bişey için

insan aşık olunca ciks ilk planda olmaktan ne kadar uzak oluyor o gün anladım. saat 4 e yaklaşınca çıktık evden bıcı bıcı diye bişey yedim

berbattı tadı adanalılar nesini seviyor anlamadım. servise binene kadar ağlamamıştık ama servis geldiği anda öyle bi hıçkırdı ki sanki

kalbimin bi parçası da koptu. bense gözyaşlarımı saldım çayıra etraftaki bakışları umursamadan...

yurt dışındaki okulun opportunity cost'u olarak tarsusa gitmeni okuyunca kahkaha atıp okumayı bıraktım amk.

--ankaraya dönerken kafama koydum bi şekilde mersine gidecektim. tece de günlük kiralık evlere baktım. günlük 35 liraya buldum bi tane. git gel yol parası

ot çöp 250 lira lazımdı bana 3 gün için. bi arkadaşımdan borç istedim saolsun ikiletmedi bile verdi. aradım evi ayarladım. buseye anlattım geliceğimi

önce çok sevindi ama sonra ardanın ve annesinin gözünün üstünde olduğunu söyledi. giderek bu olay büyüdü iki gün içinde kavgalarımız büyümeye başladı.

1 temmuz gecesi çok büyük kavga ettik istemiyorum seninle tartışmak bıktırdın beni dedi kapattı telefonu. çok kırdın beni yazan bi mesaj attım

sabaha kadar aramadım. sürekli elim telefonda bekledim aramadı. o gün öyle beklerken uyumuşum akşam kalktım baktım gene aramamış. gene sabah ettim

sonradan saymıştım sigara izmaritlerini tam 45 tane sigara içmişim sabaha kadar. çok sinirlendim beni bu kadar kolay unuttu dedim. defter ondaydı o sıralarda.

sertap erenerin bi şarkısı var zor kadın diye bi gün onu dinlerken yazmışım şarkıdan da alıntılar yapmışım. çok dikkatini çekmiş bunu söylemişti.

aşkımızın adını zor aşk koymuştuk. o şarkının klibinde sertap sevdiği adama hata yapar sonra af diler ama erkek cevap vermez. klibin sonunda

sertap tam vaz geçip bırakır artık beklemeyi erkek mesaj atar "affettim seni zor kadın" ama sertap bunu görmez. bundan bahsetmiştim eğer

bi gün kavga edersek gururumuz yüzünden herşey geç olabilir gurur yapmayalım demiştim. bunları düşünen taraf oymuş ben değil. ben sinirliydim

derken o akşam üzeri mesaj geldi affet beni çileğim...

-- o kadar sinirliydim ki cevap vermedim. aradı açmadım. bana çileğim demesiyse benim çileğe alerjim var yiyince çilek gibi oluyorum

kızarıp noktalar çıkarıyorum her tarafımda. buseye bunu anlatınca bana çileğim demeye başladı. yine sabah oldu o kadar çok mesaj attı ki beni affet diye

aklıma geldi zor kadın şarkısı. msj attım affetim seni zor kadın diye. adanaya gelmeme de az kalmıştı bi kaç gün ertelememi tercih dönemi başlayınca

gelmemi böylece onun da adanaya daha rahat gelebileceğini söyledi. bi şart koştum bana bilmem gerekeni anlatıcaksın soru işaretime cevap vericeksin dedim.

tamam dedi. puanlar açıklandı. onun puanı heryere yetiyordu ama benim puanım kritikti. 2007 yılında öss 2 aşamalı sisteme geçmişti.

kimin nereye gireceği ne tak yiyeceği meçhuldü. o sıralarda bi firmada part time çalışmaya başlamıştım. bi otomat firmasıydı. özellikle

ankarada neredeyse her cafenin alışveriş merkezinin tuvaletinde karizmatik diye bi otomat var görmüşsünüzdür. onu yapan firma işte. ama

ortada daha ne makine ne icraat vardı sadece fikir vardı. patronla kafa kafaya verdik hobiyle görüştük jöle işini hallettik. d&p ile görüştük

parfümü hallettik. diş fırçasını kendimiz ürettirdik. hobby el kremi teklifi sundu bunu da koyduk. makinaya 1 tl atıcaktınız. size tek kullanımlık jöle parfüm diş fırçası el kremi vericekti

ama sorun ortada makina yoktu. istanbuldan 2 mühendis geldi tasarımı yaptılar 600 tl fiyat çıktı makine başına. babam eskiden ankaranın

sanayi bölgesi olan ostimde iş yapmıştı bütün esnafı tanırdı. ona söyledim kendisi de mühendistir zaten. tasarım yapıp firmalarla görüştü.

ortaya 200 tl fiyat çıkardı makina başına 100 de kendisi alıcaktı. patronla görüştüler anlaştılar ilk etapta 200 makina sipariş edildi.

elimize 20 milyar gibi bi para geçmesi demekti bu. benim puanımla özel bi üniversitenin işletme fakültesinin %50 burslu bölümlerine giriliyordu. babam orayı yazmamı

bi şekilde ödeyebiliceğini sonra para yetmezse kredi çekip yine de okutucağını söyledi bana...

-- tercihler için adanaya gittim busenin okuluna gidip ankarada mühendisliklerin hepsini doldurduk. tabi busenin ailesi bunu bilmiyordu çukurova üniversitesine gidecek sanıyorlardı.

o gün buse de bana alinin ne demek istediğini anlattı. ali beraber olmak istemiş buse izin vermemiş. o da seni yıllarca bekleyemem demiş.

ali bi gün başka bi kızla yatmış bunu mesaj olarak buseye atmış. o günün sabahı da bana mesaj çektiği sabah işte. aslında herşeyi bir kalemde

silen buse olmuş. ali terkedilmeyi kendine yedirememiş ve benim ağzıma sıçtın terk ettin başkası için diyip duruyomuş. aslında ben buseyi

alinin elinden çalan kişi oluyomuşum ama o haketmiş bunu. sonra evine gittik busenin. bana kuzeninin nişanlısının öldüğünü anlattı. kuzeni

nişanlısıyla hiç beraber olmamış pişmanmış falan. lafın oraya geldiğini anladım. ikimizden birinin aniden ölebiliceğini kaderin önüne

geçemeyeceğimizi söyledi. ilk benim olmak istediğini ölücekse ilk ve son benimle olmasını istediğini söyledi. aşk falan tamam da beyler o an

artık yapacak hiç birşey kalmıyor. aklıma girmişti zaten. ilk defa biz beraber olduk o gün. gerçi onun acı çekmesinden ağlamasından bişey

anlamasamda benim olmuştu işte. ve tahmin edeceğiniz gibi o günün ankaraya dönmesi o kadar zor olmuştu ki. bu arada bende tercihlerimi yaptım

beklemeye başladık sonuçları...

beyler detaylandırma nasıl özet geç diye pm geldi özet mi geçiyim böyle mi devam ediyim?

neyse gibleyen yok devam ediyorum

özet geç bin naptıda hayatını gibti

--busenin ailesi tercihlerini öğrendi. ağzına sıçmışlar kızın. gidemeyeceğini en başta maddi durumlarının buna yetmeyeceğini söylemişler.

buse sürekli ağlıyordu kaçıp geliceğini beraber bişeyler başarabiliceğimizi söylüyordu. ben gelmesini herşeyden çok istesemde ailesini

öyle arkada bırakıp gitmesine karşıydım. ona bi teklif sundum beni onlara anlatmasını gerekirse mersine gelebiliceğimi söyledim. önce olmaz

dese de kabul etti. zaten göndermeyecekleri belliydi bide bunu deneriz diye düşündü. güzel bir şekilde ailesine anlattı konuyu. kimsenin

kırılmasını istemediğini eğitim hayatının çok önemli olduğunu ama zaten adanada kalsa bile aklı bendeyken okuyamıyacağını söyledi. annesi

madem öyle biz gideriz ankaraya demiş. austosun 1i busenin doğum günüydü. araştırdım bi dükkan buldum. içinde kolye bileklik ve bunun gibi

incik boncuktak yapılacak şeylerin malzemelerini satıyordu. bi sürü çeşidinden aldım. güzel bi paket yaptırdım. adanaya kargoladım. buse de

buse de doğum günü için adanaya gitmişti. paketi aldığında inanılmaz bi mutluluk yaşamış öyle anlattı. severdi öyle şeylerle uğraşmayı.

2 gün sonra da ben gittim. gene herşey güzel geçti ve buse ankaraya ailesinin gelmek istediğinden bahsetti. yüzyüze konuşmak istemiş bunu.

ankaraya gelmesi derken buraya yerleşmeleri değil gelip benim ailemle tanışmayı. bende tabiki dedim. ankaraya döndüm ve çalışmaya devam ettim.

10 gün sonra adanaya gidiceğim sırada varan bana süpriz yaptı. bedava bilet verdi. elit üyelere kampanya mı ne varmış mil birikiyomuş.

o parayla da ilk defa gidip buseyle dışarda adam gibi yemek yedik. 45 liraya ne yenir demeyin beyler. 8 aydır tavuk döner yemekten

yumurtlamaya başlamıştım. ankaraya dönüş vakti geldiğinde biraz rahatlamıştık artık sonuçlar açıklanacak ve bu hasret bitecekti...

Döncem ben sana

okumadım ama biz bu hikayeyi biliyoruz panpa

vay amk 1 saatten fazladır okuyorum bağladı.

hadi panpa hızlı acık

-- buse ankara üniversitesinde bi mühendislik bende özel bi üni de uluslar arası ilişkiler kazanmıştım %50 burslu. kayıt yaptırmak için

annesiyle buse kalktı geldi ankaraya. sabah aldım onları garajlardan. ama anası bana bi bakıyor sanki çocuğunu kesmişim. ben hep hulusi kentmen gibi

kayın babam adile naşit gibi kaynanam olcak diye bekledim o yaşa kadar. ama gerçek hayat da direk aliye rona vardı karşımda. kampüse gittik

kayıtları hallettik. kyk ya gittik yurt işini hallettik. buseyi okula bıraktık hazırlık atlama sınavı vardı. kadınla kaldık başbaşa.

bişeyler yemek için oturduk bi yere. ben hiç konuşmuyorum kadın lafa girdi. -buseyi kandırmışsın ama ben sizin gibileri bilirim bu yaşta

güzel gelir sonra ortada bırakırsınız kızı elimden de birşey gelmiyor ailene bakıcam eğer içim ısınmazsa alır zütürürüm kızı adanaya dedi.

tek kelime edemedim yemek de yemedim sigara zaten içemiyorum gibilip kaldım orda. buse sınavdan çıktı bizim eve gittik. annem 40 çeşit

yemek hazırlamış etraflarında fır dönüyor kadın oturdu salona babamı sorguya çekiyor. hayatımın en zor günlerinden biriydi. neyse kadın

ikna oldu da binip otobüsüne gittiler. buseyi öpemedim bi kere ona yandım. bi kaç gün daha geçti ve buse ankaraya geldi. artık hasret bitmişti...

--bu sırada babam da işleri yola koymaya başlamıştı. okul parasını ödedi adam gibi oku bitir alalım kızı sana dedi. anlattığına göre kız

gerçekten iyiymiş ama anası gözüne girmemiş. neyse onlar yaşar adana da siz ankara da kalırsınız diye kendince espri yaptı. okul bizim eve

25 km bide ankaranın en yüksek yerinde. gidip gelmek işkence olucak. araba işini de ikiletmediler çözdüler. artık param vardı arabam vardı

hayatımın aşkı vardı daha ne isterdim ki. hazırlık sınavını bende geçemedim buse de. sabah 9 akşam 4 memur gibi üniversite okuyacaktık ilk sene.

ankara da ilk günler rüya gibiydi, go karta gittik, bowlinge gittik, abanta gittik, hergün ayrı bi gezdik eğlendik. buse hergün bizim eve de

geldi. annem çok sevmişti buseyi, ananem,paristen ziyarete gelen teyzem bayıldılar. ama özellikle benim sevmediğim bi kuzenim vardır. benden 4 yaş büyük

bu teyzemin hayırsız evladı işte. o da çok sevdi buseyi ben görüşmesinler diye pek uğraşmadım ama keske uğraşsaydım...

burda kaldım

--okullar da açıldı ilk günlerde kimse kimseyi tanımaz giblemez. ben hemen dikkat çekmiştim hazırlık sınıfında altımda araba olması 1-0

başlatmıştı okula. özel üni de olsa hazırlık sınıfında arabası olan tip çok azdı. her gün okuldan çıkar son sürat busenin okuluna giderdim.

buğra ve fulya da çok sevdiler buseyi. gerçi buse onlara pek ısınamadı ama yapıcak bişey yoktu ortamım böyleydi işte. busenin okuluna gittiğimde

tipler kıl olurlardı bana. ankara üniversitesi genelde uzun saçlı küpeli, özgür dünyanın insanlarıydı. ben onların gözünde zengin biniydim.

buse zaten hiç sevilmezdi diğer kızlar kıskanırdı belli olurdu. çoğu ankaraya yeni gelmiş en fazla okulun kafesinde sosyalleşmişler. buse

hergün ayrı bi mekanda. bir ay sonra bi hafta sonu buse yurduna izin yazdırdı. ama sorun devlet yurtlarında tek gece izin yazılmıyormuş o yüzden 2 gece yazdırdı.

ilk gece buğralarda kalacaktık ama ikinci gece yapcak bişey yoktu. anneme söyledim gelsin dedi. o benim yatağımda uyuycak ben içeride yatıcaktım.

odamda dvd izliycez diye anneme söyledim iyi sonra içeri geçersin yatağın hazır diye mesajı verdi. tabiki içeri geçmedim ama sabah annemin

suratı asıktı bunu da gördüm. bi dahaki hafta sonu yine bizdeydi buse yine biz beraber kaldık. bir sonraki hafta yine. artık hafta sonları bizdeydi annemde sesini çıkarmadı...

--ecevit zamanındaki büyük ekonomik krizde ayrıldı annemle babam. 2000 yılında bi kardeşim oldu. 2001 yılında boşandılar. ama kardeşim yüzünden

hiç boşanmış gibi değillerdi. sürekli babam bizdeydi gece kalmazdı o kadar. boşanmalarına sebebin iş hayatındaki stresten olduğu çok belliydi

aslında pişmanlardı ama geri dönüş yoktu. babam üniversite başlayalı iki ay olmuştu ki beni çağırıp biriyle tanıştıracağını evleneceğini söyledi. gittim tanıştım. adamın

taşşakları dolmuş belliydi. getirdiği kadın benden 5 yaş büyüktü. verse ben giberdim taş gibiydi. babama bişey diyemedim. sen bilirsin dedim.

annem çılgına döndü bunları öğrendiğinde. morali hep bozuktu. busenin eve gelmesini sorun etmeye de başladı...

al panpa kafan dağılsın. http://inciswf.com/1327703623.swf

--buğranın da fulyanın da aileleri boşanmıştı. böyle çocuklar hep birbirini çeker zaten. buğranın babası eve bi gelir bi gelmezdi. bende

annem üzülmesin tartışmayalım diye tamam getirmem dedim. buğralara kapağı atarım diye düşünüyordum. tam o sırada bayram geldi buse adanaya gitti.

buğra babam bodruma taşınmaya karar vermiş dedi. benim planlar suya düştü buse gelene kadar bi çözüm bulmalıydım. annemle konuştum olmaz dedi.

babamla konuştum ben ayrı eve çıkıcam dedim kardeşini başı boş bırakma ben zaten gelemiyorum eve dedi. herkesin derdi farklı mal olup kaldım.

kolpaçino filmindeki gibi bi plan yaptım ben fitili ateşliycektim. olaylar birbirini patlatıcaktı. anneme babam bana ayrı ev tutcak söz verdi dedim.

babama annem beni sana postalıyacak dedim. buğrada annesiyle kalmak zorunda olduğu için çözüm arıyodu ona da sen eve çıksana bende yardımcı olurum dedim.

annem tamam buse bize gelebilir dedi. buğra ben evin kirasını öderim aidatını öderim sen faturalarını istediğin zaman kalırsın dedi. babam tamam gelme bize ben sana ev tutarım dedi.

böylece buse hafta sonları bizde hafta içi buğralarda benimle kalıcaktı. babam gerekli masrafı ödeyecekti. buse geline planı anlattım çıktı yurttan benimle yaşamaya başladı...