Burdaysanız başlıyorum ben hazırım...

14-15 yaşlarındaydım artık kilom 95 leri gösteriyordu, okuldan eve gelir çiğköfte sipariş ederdim ve gırtlağıma kadar yerdim... yetmezdi nutellanın sonunu görmek için nefes nefesa kalır içim dışıma çıkardı... bi çikulatadan bıkmak nedemek bilirmisiniz... neyse gel zaman kilom 100 leri buldu artık nefes almakta güçlük çekiyordum...

beyler ınanırmısınız eve gelırdım telefondan çiğköfteciyi aramadan o arardı resmen benı artık her gun getırdıgı ıcın alısmıstı adam... asosyalliğin dibindeydim okulda klişe bi kankam vardır onla gel gidelim falan filan saçma sapan geçiyordu günler ve ben her gün şişiyordum...

bi gün okulda bi kız dikkatimi çekti çektim karnımı içeri ama zütüm arkadan dana gibi duruyordu hani hiç bi şekilde iyi görünemezdim ona sivilcelerde işin bonusuydu...

ama bi casarettir gittim merhaba dedim bunun yanındada 3 4 kavaşe var kakır kakır gülüyolar bana aq... daha bişeyde demedik ha bi merhaba yani kuru kuru bu... kız aldı yanağımı sıktı söyle ablacım dedi...

tamam dedim ya bitti yani... dünya durdu bu muydu lan hayallerın amaçların bu kadar basitmisin o kavaşeler sana nasıl yapar bunu ama yaptı beyler hemde gözümün içine baka baka benle taşak geçtiler resmen...

gel zaman git zaman alışmıştım bu duruma dışlanmaktan falan facede joker fotoğrafı falan hani resmen toplumdan sılınıyordum göz göre göre bitiriyordum kendimi...

lisenin ilk senesi bitmiş artık lise 2 ye geçmiştim ve ben hala asosyalin dibiydim... neyse bir gün faceden bi kızla tanıştım kıza dedim ki sinemaya gidelim kız tamam dedi nasıl dediyse artık joker fotolu birine... biz anlaştık falan bi cumartesi günü bulusucaz...

beyler ben o kadar abeci o kadar safım ki yeşil bi gömlek giydim, üstüne adidas beyaz spor ceket altına siyah bi kot utanmasam korse takacam bu arada... ve ayakkabılar kundura tarzı babamın eskı ayakkabısı... saçlarımıda öne taradım tarakla tam ibrahim erkalım aq...

gözünüzde ne canlandı bilmiyorum ama tam olarakta oydu beyler... artık rezilliğin son perdesiydim neyse bilen bilir konak pierde bulusucaz bu arada bide o gun cumartesi bi kalabalık bi kalabalık herkes bana bakıyo bazıları gülüyo falan bende kıza mesaj attım nerdesin diye...

kız isim var gelemicem yazmış... hal bu ki beyler kız benı görmüş ilerden üsütmde şunlar şunlar var demiştim... rezil gördüğü için geri dönmüş bunuda yıllar sonra öğrendim anlatıcam ilerleyen zamanlarda bu kahraman çıkıcak karşımıza... kız resmen benden utanmış ve kaçmıştı...
ben resmen kapanım ağlıcaktım o kalabalıkta ama yapıcak bir şey yoktu ben rezil biriydim...

burdamısınız devam ediyorum ses verin...

beyler o gün dönüm noktamdı ben içten içe erimiş bitmiştim ve artık bu şekilde ilerleyemezdi kendimi eritiriyordum birşeyler değil çoğu şey değişmeliydi ama nasıl... ?

mahalleden bi kankam vardı yolda gördüm okuldan dönerken yine umutsuzca ınmıstım servısten tam gördüm yolda bana şişman derdi napıyon şişman falan dedi iyidir kardeşim sen falan filan bu tek basına gıtmek ıstemıyormus salona banada gel dedı aklınca benı kullanıcak ama iyikide kullandı... tamam falan haberlesırız dedım ama hala içimde yok sanki çok lüxüm varmıs gibi aq...

neyse aradan 4-5 gün geçti ben evde kaslı adamlara bakıyorum... böyle özeniyorum aynada poz vermeye çalışıyorum karnımı çekerek falan ama uzaktan yakından alaka yok... neyse dedim ki suna mesaj atayım bi deniyim ölmem ya aq...

attım mesajı kanka baslamak istiyorum bende falan diye buda dediki temız ayakkabı havlu bide 50 tl ayarla yarın gel sende okul cıkısı falan diye tamam dedim gittik salona girdim... ama nasıl utanıyorum...

hoca dev gibi bi adam... kollar dövme falan... nasıl etkilenmistim hayalimdi lan bu... adama resmen var ya çekinerek soru soruyorum... adam geldı karsıma hmm sanırım kilo sınır aşılmış falan dedi güler yüzlü davrandı elime bi diyet listesi birde idman programı tutuşturdu... ve bugun kosu bigibletle baslamam söylendi... ve basladım...

beyler kıçımdan tsunami gibi ter geldi o gün eridim resmen eve zor yürüdük bu safla... neyse ben ertesi gün daha hevesli gittim diğer gün daha hevesli diye diye beyler böyle tam 2 ay geçti...

artık 80 li kilolardaydım ve yavaş yavaş özgüvenım gelıyordu yerine sivilcelerde geçmişti resmen hayatım düzeliyordu bu arada ben tek çocuk oldugum için bana her yol şanzalizeydi rahat biriydim...

bi ses verin aq... okuyanları görelim hızlanalım çok hızlı yazarım bu arada...