bir istiladan kurtulanın hikayesi

dairenin boşluğujnda olan cesetlerin bir önemi yoktu, aslında vardı fakat önemi kim oldukları değil daha fazla üzerilerinde birşey olup olamdığıydı, fakat bu sonra yapmam gereken birşey idi, şimdi yapmam gereken şey birşekğilde annem ve babam ile kalabilecğeim biryer bulup bizi güvenliğe ulaştırmaktı.

Babamın beni önceden göndermesi tartışmalı bir durumdu, fakat ondan üstün olduğuım bir konudan; hızlı ve çevik oluşumdan beni oraya yolladığını düşünüyordum yada en azından kendimi öyle kandırıyordum. Aşağıya ilk daire indiğim andan itibaren bir öksürük sesi daha ve ardından uzun bir öksürük dizesinin geldiğini duydum. Annem ile babam arkamda demek oluyordu bu ama aynı zamanda benim duyduğum sesi başkasıda duydu anldıbına geliyordu.

kapıdan içeriye giidğim zamna kendimi bir çeşit holün içerisinde buldum, gireli irkaç hafta olmuştu v geçrkente nası lbirşey olduğunu çoktan unutmuştum, önceden giridğim evlerden birisi gibiydi. Holün karşısında bir mutfak ve mutfağın diğer tarafında giyinme dolabı ile birleştirilmiş bir oda vardı, odanın zıttı yönünde ise bir salon vardı.

ilk yaptığım şey salonu gözetlemek oldu, ardından yavaşça odaya doğru ilerledim. Oda karanlıktı ve tek ışık kaynağı vardı, buda o mahlukatlardan birisinin içeriye gireceği anldıbına geliyordu. Arkama dönüp babama baktım, babam bana ilerlemem için işaret yaptı.

Açıkcası içeriye yalnız bir şekilde hiç bir silahım olmadan girmeyi istemiyordum, çünkü içeriden ses gelmese bile beni ne beklediğinin tamamen farkındaydım.. Etrafa bakınmaya başladım, babam bu arayışımdan huysuz olmuş bana "ne" diyen bakışlar ile bakıyordu. Ona yavaşça odayı işaret ettim, dediğimi anlamadı, birdaha işaret ettim, elleriyle bana ne anlamıyla işaret etti. Olabildiğince sessiz birşekilde stresli bir nefes verdim.