Sürekli gittiğim bir bankada gişe görevlisi olarak çalışıyor. Çok güzel, tatlı dilli ve güleryüzlü bir kız. Gişe önünde işlemler için beklerken defalarca gözgöze geldik. Sanki o gözlerden aşk akıyordu, veya ben öyle hissettim. Ve sonunda ona aşık oldum.

Bir gün kararımı verdim, onunla konuşup tüm duygularımı ona anlatacaktım. Cesaret vermesi için bir kırmızı tuborg içtim, çiçekçiden de tek dal bir papatya nolur nolmaz, mesai bitimine yakın bankanın yakınında onu beklemeye başladım. Sonunda kız banka kapısında göründü, kalbimde yüzlerce mehter davulu. Tam ona doğru yaklaşırken kızın elinde bir baston gördüm. Bir ayağı sakat, engelini bastonu ile engelliyordu. Şok oldum. Zira kızı daha önce hiç ayakta veya yürürken görmemiştim. Ben gişe önünde hep ayakta o hep sandalyesindeydi.

Beni görmüştü. Her zamanki o cennet gülüşüyle selam verdi, sanki karşılaşmamız tesadüf gibi ben de onu selamladım, birbirimizi geçtik gittik.

Şu an bu satırları yazarken tarifsiz duygular içindeyim. Sizin fikirlerinize ihtiyacım var. Kız aklımdan çıkmıyor bir türlü. Nasıl davranayım? Napayım ben şimdi? Gidip ona hâlâ cebimde duran solmuş papatyayı vereyim mi?

hepimiz bir engelli adayıyız.
birini gözü kasi için seviyosan zaten daha basta yanlıs yapiyosun demektir.
kalbini dinle, yaptığın hicbir seyden pisman olmayacaksin.

devam et panpa ciddi ise otur konuş