bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

tam ne yapacağımızı düşünürken bir tane adam geldi. elinde böyle yuvarlak bir tane kanepe ayağı var. şunun numunesini ne zaman verirsiniz dedi, yarın al dedi babam. onun numunesini hazırladık ertesi güne adam gitti bir gün oldu ses yok. 2 gün yok. 3-4 derken babam o adam gelmeyecek falan diye tedirgin olmaya başladı. ortakda var artık durma şansı da yok adamın, tam para kazanmaya başlamış her şey eskiye dönecek diye düşünürken bir tane kamyon sesi geldi dışardan.

çıktık adam kamyonla gelmiş. şimdi ismini vermeyeceğim ama sanırım herkes hemen anlayacak, türkiye'nin en büyük mobilya firmasına vereceğiz o kanepe ayaklarını. o yüzden kalite kontrol falan çok uzun sürmüş. bunlar malı yıkıyor, babam dedi ki adet başı fiyat ne olacak konuşalım falan adam dedi ki ne istiyorsun. atıyorum şimdi beyler, şimdiki paraya göre, babam dediki adet başı 25 kuruş isterim. adam dediki sen numunede ki kaliteyle üretmeye devam et, adet başı 30 kuruş olsun dedi. amk biz bi şaşırdık tabi. meğer piyasa da o malı 50 kuruştan aşağı yapan yokmuş. ki zaten yapan da kaliteyi tutturamıyormuş, hep iade oluyormuş mallar.

biz bunu bilmiyorduk 25 kuruş dedik ki o bile büyük para kazandırıyor o dönemde. neyse başladık yapmaya işe yetişemiyoruz. mallar gidiyor sıkıntısız giriyor. adam malları yüklüyor kamyona gidiyor, abi dua edin iade etmesinler falan, mallar kalite kontrolden geçiyor bu adam halay çekerek geliyor. normalde 50 kuruşa yaptırıp sürekli iade yediği işi, 30 kuruşa yaptırıyor. nasıl halay çekmesin amk? ki halay çeken sadece o değil bizde halay çekiyoruz çünkü işin kazandırdığı para gerçekten çok yüksek.

lise 3 böyle bitti. sınavı girdim aptal saptal yerler oluyordu, yazmadım hiç bir yeri. yazın deli gibi çalıştık beyler. dur durak yok. normalde verilen siparişin 3 katı falan sipariş geliyor. işe yetişemiyoruz. 6-7 ayda kazandığımız parayı düşünün, dayımın sermaye olsun diye gönderdiği borç parayı ödemişiz. ki bunu kazancın yarısını alarak yapmışız, kazancın yarısı da ortağımızın. onun da hiç dükkana uğradığı bile yok. arada bir geliyor, gelirken de yemek yaptırmış oluyor, veya ustabaşıyla bana kıyafet çeki falan getiriyor. abi ben kendi işimle uğraşıyorum buraya da uğramıyorum kontrol mu ediyor, daha çok kazanıyorlar da az mı ödüyorlar bana, falan diye düşünürsünüz diye. sakın yanlış anlamayın diyor.

ortakla da hiç bir sıkıntı yok. her şey tıkırın da gitmeye başlıyor.