bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

neyse 2 gün oldu burcudan haber yok. 3 gün oldu burcudan haber yok. 4-5 amk kafayı yiyecem. dedim her şey bitti tabi salak herif. 1 haftayı geçti dayanamadım aradım. meğer ben sövdükçe yumuşayan bana karşı nazikleşen yeliz bunu aramış amk o gün. bunun hemen ardından yeliz, burcunun numarasını benden almış o gün, uzak dur ondan falan demiş. beni hamile bıraktı çocuk bekliyoruz falan vurmuş yalanın dibine. anlattım bende olanları burcuya. ikna ettim, zar zor tekrardan başladık. bundan sonra hiç hata yapmayacaktım beyler. böyle bir lüksüm yoktu.

o günden sonra yeliz arada bir arıyor, aradığında insan gibi konuşuyordu. hastalığıyla ilgili bilgiler falan veriyordu. ben 3. sınıftayken yıllardır beklediğim haberi verdi. ilik nakli oldum iyileştim dedi. tamam dedim, artık görüşmemize gerek yok. lütfen bir daha arama dedim. o da teşekkür etti her şey için ve bir daha aramadı.

okula ağırlık vermeye başladım. okulda iktisat kulübünü kurdum ve başına geçtim. 3-4 arkadaştık. kafamıza göre araştırmalar yapıyor, ekonomistleri okulumuza davet ediyor, kimisini getiriyorduk.

bu günlerde beyler, sözlüklerden birinde bir hatun ile tanıştım. kendisi sözlükte moderatördü. normal konuşuyorduk sadece. arada bir istanbula takımımın maçlarına gittiğim bir arkadaşla takılıyordum. o da aynı sözlükte yazdığından durumu biliyordu. bir gün salakça bir nedenle bu mevzu açıldı. git gide ilerledi. en sonunda olay giberdin gibemezdine geldi. ve tabi her gibiyle düşünen erkek gibi başladım kıza yazmaya. kız çok acaip çıktı beyler. safım masumum sevimliyim diye zırvalarken bir gece saat 2 de telefonun çalması ile uyandım. burcu arıyordur diye açtım direk. ya çok azdım hadi bana bir şeyler söyle dedi. lan dedim kim bu gece gece. bir baktım telefona bu kız. aramızda hiç sevgililik yok bir şey yok. ne söyleyeyim dedim. şimdi orada olsam, aynı yatakta olsak bana neler yapardın anlat dedi. anlattım ben bir şeyler. o günün sabahı aradım, dün arayan abaza hiç o değilmiş gibi, masum taklitleri, saflık taklitleri almış başını gidiyor. iddayı kazanmamak için hiç bir neden göremiyordum. ve bir kızın duygularını (her ne kadar kaltak ruhlu da olsa) bir iddaa uğruna hiçe sayabilecek kadar şerefsizleşmiştim.

kızı o gün memlekete davet ettim, ertesi gün geldi (zaten burada okuyordu). ve akşdıbına kızı gibtim beyler. tabi kızla birlikte hayatımı da kendi gibimle gibiyordum ama farkında değildim. iddalaştığım arkadaşla buluştuk. rakılarımızı ısmarladı güzelce. mangalımızı yaktık. içiyor eğleniyordum. deli gibi rakı içtim, iyiden iyiye sarhoştum artık. o sırada burcu aradı. ben telefonu açtım. manyak gibi sarhoşum. burcu hüngür hüngür ağlıyor beyler, teyzem öldü diye. bende o kafa yapısıyla diyorum ki teyzeni gibtir ette kıza ne güzel çaktım, kocaman memeleri vardı. anlatıyorum salak gibi sarhoş kafayla. arkadaş da içkili ama benim kadar değil. lan dur amk falan dedi aldı bu telefonu elimden. ben tekrar aldım aradım burcuyu. beyler düşünün teyzeniz ölmüş, aklınıza ilk sevgiliniz geliyor arıyorsunuz, o telefonu sarhoş bir biçimde açıyor ve çatır çatır gibiştiğinden bahsediyor. ki daha çok kısa süre önce günah çıkartmış, yeliz hakkında bütün itirafları yapmış bir insandan bahsediyoruz. bu güveni bir daha sarsmayacağına sözler veren insan.