bir insanın en dipten zirveye yükselmesi

sabah ayıldığımda, arkadaşımın göbeğinde uyuyordum. (adına buğra diyelim arkadaşımın) yanımda rakı şişesi vardı. telefonuma baktım. sözlükten tanıştığım (adına gamze diyelim) gamze mesaj atmıştı, kahvaltı yapalım mı diye. hayatımdaki değişikliklerden haberdar değildim. sonra direk burcuyu aradım, alo dedi, aşkııııımmm dedim. sustu bu. noldu aşkım dedim. dün gece teyzem öldü dedi. aa başın sağolsun nasıl oldu bir anda falan derken, beni bundan daha çok üzen şey senin dün yaptıkların oldu dedi. naptım ben dün dedim ama kafamda şimşekler çaktı beyler, çünkü dün rakı içmeye başlamam ve sabah uyanmam arasında hiç bir gib hatırlamıyordum. dün gamze diye bir kızla neler yaşadığını anlattın dedi. doğru muydu bunlar yoksa sarhoş kafayla uyduruyor muydun dedi? beyler orada sarhoştum desem, burcu kendine inandıracaktı bunu. öyle olmadığını bilse bile istediği cevapta oydu. kaybetmek istemiyordu. ama ben onun saflığına, dürüstlüğüne yediremedim, evet doğruydu dedim. daha sonra direk hakkını helal et dedi. sustum sadece. benim varsa helal olsun dedi. gözümden yaşlar akıyor. he--he-lal diyebildim sadece. sesim titriyor ağlıyorum. hoşçakal dedi ve kapattı telefonu. telefon elimde mal gibi kaldım. arkadaşıma döndüm. hala uyuyordu. kalk lan zütü gibli dedim, uyandırdım bunu. ağlamaya devam ediyorum, anlattım buna durumu. yok mu çaresi dedim, yok dedi. nasıl arkadaşsın senin de dıbına koyayım dedim. benim değil git tekrar gamzenin dıbına koy dedi.

ve beyler ben ağlaya ağlaya gittim. gamzeye mesaj attım, direk öğrenci evine çağırdım. deli gibi gibiştim. ağlaya ağlaya gibişiyordum beyler. hayatımdan en büyük değer parçası benim şu an içinde kaydığım kız gibi, kayıp gitmişti. bütün her şeyin sorumlusu şu an altımda inleyen kızdı. bir anda sinirlendim amk bunun saçını falan tuttum çektim kaltakkk diye bağırdım. bir tane de tokat çaktım. ben suratına bakıyorum amk atsın beni üstünden diye. ohh bir daha söyle dedi. mal mal bakıyorum ben, napıyorsun şu an da bana dedi. ne yaptığını söyle falan dedi, sonra başladım ben gibiyorum seni dıbına koduğumun orosbusu falan diye bağırmaya başladım. bir yandan da kızı dövüyordum beyler. buda bir anda boynumu ısırdı bağırıyo falan, ahh gibkk beni. beni gibtiğini söyleee falan. içeride arkadaşım var amk, eminim kapının önüne gelmiş dinliyordur bizi, ben delirmiş gibiyim, domal ananı giberim senin dedim. kız domaldı. resmen zütünü yırta yırta soktum beyler zütüne. kan geldi falan, ama kız nasıl bağırıyo soookkk diye. boşalacağım zamanda resmen akciğerine kadar sokuyordum öyle boşalıyordum. bu şekilde yaklaşık 2-3 ay geçti. buluşuyorduk hem birbirimizi dövüyor, hem gibişiyorduk. samimi, arkadaşlarım falan hep anlıyordu o gün gibiştiğimi. yüzümde tırnak izleri falan, çürükler oluşuyordu. eve çok nadiren gider olmuştum. cebimde zaten para taktu, istediğim arkadaşımda kalıyordum.

sunuma gittik beyler 52 farklı üniversite var. türkiyenin en baba üniversiteleri, orada. olay şunun üstüne kurulu. her üniversitenin takımı sunumu yapıyor, salondaki diğer üniversitelerin takımları sorular sorarak terletiyor, sunucuları. yani hataları çıkarmaya çalışıyorlar falan. sunum yapan moderatör gittiğimiz fakültenin dekanı. yalnız millet sunum yaparken biz orada masa tenisi bulduk onu oynuyoruz sürekli. sunumlar 2 gün aralıksız sürdü. sadece kendi sunumumuzda salona girdik. üçüncü gün ödül töreni yapılacak. sabah uyandık, ben baktım arkadaşlara takım elbiseleri giyiyorlar. dedim lan napıyorsunuz? bunlar ödül alırsak falan diye takım giyiniyoruz dedi. deli gibi güldük beyler. ben kot tişört giydim, bunlarda çıkardı kot tişört giyindi gittik. ilk 10 a girenlere ödül verecekler. başladı ödül töreni, yalnız ortamda takım elbise olmayan sadece biziz. kot tişört rahatça takılıyoruz. ben hafiftende alkolluyum. başladı ödül töreni 10. şu üniversite diyorlar gidiyor takım ödülünü alıyor, teşekkür falan ediyor. dokuzuncu sekizinci falan derken üçüncüyü çağıracaklar. başladılar anlatmaya falan en sonunda bu senenin 3. sü xxxx üniversitesiii dedi kız. biz bir seviniyoruz beyler, bizim üniversiteden başka katılanlar olmuş, ödül aldılar diye. birbirimize sarılıyoruz falan. yalnız sahneye hiç çıkan yok. xxx üniversitesini ödüllerini almak için bekliyoruz diye anonslar geçiyor. biz dalga geçiyoruz bizim üniversitenin adamı oldukları çok belli falan, sahneye de çıkmıyorlar diyoruz. sonra bir tane kadın geldi xx üniversitesi öğrencilerini bekliyoruz dedi isimleri okumaya başladı. ulan sahneden ilk benim ismimi söyledi. var ya beylerrrrr biz donduk kaldık. yanımızda diğer üniversiteden öğrenci arkadaşlar falan var döndüler bize alkışlıyorlar falan. elimizi sıkanlar tebrik edenler. hayat durmuş gibi, arkamdan arkadaşlar iteliyor, ama sanki yer altımdan kayıyor gibi. yürüyor gibi değilim. kot tişört çıktık biz sahneye, aldık ödüllerimizi. kız geldi arkadaşlar söylemek istediğiniz bir şey var mı dedi. ben mikrofona eğildim burcu dedim ve indim sahneden. millet gülüyor falan, sarılanlar oluyor. bir tanesi geldi dedi ki "abi pinpon oynayarak ödül aldınız, önünüzde saygıyla eğiliyorum"

çok acaip bir histi beyler. annemi aradım çığlık çığlığa kadın. nasıl seviniyor. benim içimde burcu var keşke arayabilsem falan diyorum. üniversiteye döndük, üniversitenin sitesinden falan bizim haberlerimiz veriliyor. herkes tebrik ediyor. üniversite gazetesinden geldiler, ropörtaj falan yaptılar. rektör çağırdı bizi. gittik dekan da orada. dediki tebrikler, var mı sizin için yapabileceğim bir şey. yok dedik hocam saolun. dekan da dedi ki sayın rektörüm arkadaşları ödüllendirelim, otobüsle gitmişler masraf olmasın falan diye dedi. rektör de normalde alacağımızdan daha fazla para ödettirdi bize. fakültede her dersten geçtim, yalnız tek kalacağım ders dekanımızın dersiydi. muhtemelen beni geçirdi beyler.

o yaz istanbula kuzenimle birlikte dayımın yanına gittim. dayım tek başına yaşıyor beyler. bayağı zengin birisi. evi villa tarzı havuzlu falan. her gün içmeye devam ediyorum ben. dayım işten geliyor, yakıyoruz mangalı gecelere kadar içiyoruz. sonra dayım yatıyor kuzenimle ben havuza giriyoruz gecenin bir yarısı. yine böyle bir gece deli gibi sarhoşum amk, önümde laptop bir baktım burcunun babası kalp krizi geçirmiş. (babası çok ünlü olmayan bir sanatçı, arada bir trt de falan çıkar). ulan dedim arıyayım geçmiş olsun diyeyim. aradım, açtı telefonu belli bayağı ağlamış. dedim geçmiş olsun, sustu sustu ve kimsin dedi. burcuuu dedim. sesimi unutmadığını biliyorum. tanıyamadım kimsinin dedi. dedim ki yarın geliyorum sana tanıtacağım kendimi. ertesi gün çıktım istanbuldan bursaya geçtim beyler, direk evlerine gittim. annesi açtı kapıyı girebilir miyim dedim. gir oğlum hoşgeldin dedi. elimdekileri verdim oturdum babasının yanına geçmiş olsun dedim. konuştuk biraz. ben biraz uyuyacam kusura bakmazsan dedi, sonra kalktı koluma girdi. ben bunu yatağına yatırmaya zütürüyorum, burcuyu da gördüm mutfakta oturuyor. gelmiyor yanıma. sonra dudaklarımı sıktım beyler. çok ağırıma gitti. ben kalkmış gelmişim ta nerelerden, yüzüme bile bakmıyor, tam yatıracağım babasını yatağa, geri dön dedi. döndük mutfağın kapısına geldik burcuya baktı "ben senin gibi bir kız yetiştirmedim, ben evimize geçmiş olsun diye gelen bir insanın yüzüne dahi bakmayan bir kız yetiştirmedim, utan utan, ayıp be tüh sana!" dedi ve yatağına doğru gitti. ben bunu yatırdım. bu böyle benim elimi tuttu, baktı biraz ben kızımı sana güvenip emanet ederim oğlum dedi. adam ne taklar yediğimi bilmiyor tabi. saolun dedim, geçmiş olsun dedim, ağlıyorum hafiften bu sıktı elimi falan çıktım odadan. annesine gittim, geçmiş olsun dedim, ayakkabılarımı giymeye gittim, giyiyorum ayakkabıları, artık her şey bitmiş, kesin eminim. yolcu bile etmiyor kimse.

annesi bir bağırdı mutfaktan "burcu beni sinirlendirme, yürü çabuk!" diye. burcu geldi sonra yanıma, o da ayakkabasını giydi. asansöre bindik beyler. ağlıyorum ben biraz, o da ağlıyor. sonra sarıldı bana bir anda. o anda dünyalar benim oldu. ama hiç bişe diyemiyorum, bir daha asla yapmayacam falan ağzımdan çıkmıyor. çünkü kendime güvenimde yok. 2-3 gün kaldım orada görüştük bol bol. akşamları evlerine yemeğe gittim, babasına sürekli hediyeler alıyorum, annesine falan. çünkü onlar olmasa mal gibi gidecektim.

tekrar istanbula döndüm, deli gibi rakı içmeye devam ediyordum. ancak bu sefer sevinçten içiyordum. o sene 4. sınıfa geldiğimde, aynı ekipten proje yapma fikri çıktı. daha ders dönemi açılmadan danışman hocamızın yanına gittik, projemizden bahsettik. o da olur verdi, başladık çalışmaya. proje çok meşakkatli, 6 ay rahat sürecek. gerekli programlar var, web sitesi yapacaz hiç bir tak anlamıyoruz. benim bilgisayar da en büyük numaram, klavyenin solunda ki ctrl tuşuna basılı şekilde bırakıp, komşu çocuklarının bilgisayarla uğraşmaya çalıştığında hiç bir tak yapamamasını sağlamaktan ibaret. bir arkadaşımız laptopdan daktilo diye bahsetmişliği var. diğer arkadaş biraz anlıyor ama o da web tasarımı kadar uzman değil. böylece ekibi 3 kişiden 7 kişiye çıkardık. artık her işi yapabilmek için gerekli potansiyele sahip insanlar vardı. ancak hala bir çok konuda sıkıntılar çıkıyordu, mesela bir istatistik çıkıyordu, nasıl hesaplarız, hangi program, programı nereden buluruz falan, sürekli hocalarımızı rahatsız ediyorduk. durumu gittik dekana anlattık. dekanımız kendi dahil 6 hocayı dahil etti projeye. 3 öğrenci ile başladığımız proje 7 öğrenci, 6 akademisyen ile devam ediyordu.

bu süreç içerisindeyken okulumuzu ziyarete yök başkan yardımcılarından biri geldi. ne gibi şeyler yapıyorsunuz falan diye sorunca rektöre, o da getirmiş bizim fakülteye. biz de hep beraber hocalarla tartışıyoruz işte şu nasıl olur bu nasıl olur falan. girdiler içeri. hoşgeldiniz muhabbetinden sonra yök başk. yrd. analatın bakalım neymiş bu proje dedi. dekan bana döndü, fikiri çıkaran öğrenci arkadaş daha hakim konuya, henüz ortada somut bir şey yok, o anlatırsa daha çok bilgi sahibi olursunuz efendim dedi. döndü bana anlat bakalım dedim. anlattım bende efendim, şöyle bir proje var kafamızda, şunun için yapıyoruz, şu şekilde sonuçlar bekliyoruz, ölçme sistemi olarak şunu kullancaz onun için bunu diğerini kullancaz falan, bildiğim en bilimsel dille anlattım. nerede yapıyorsunuz çalışmayı dedi, kütüphanede dedim. projenin sonuçlarını direk bekliyorum dedi bu rektöre, sonrada döndü dekana, bu arkadaşlara bir oda tahsis edin, bilgisayar milgisayar ne istiyorlarsa yeteri kadar verin, ihtiyaçları oldukça ödenek falan da verin dedi, gitti.

dekanımız sağolsun hemen bir oda verdi. 3 tane masaüstü 2 tane de laptop verdi. istediğimizden fazlasıydı bu. akademisyen kapısından girmemiz içinde 7 tane akademisyen kartı çıkarttırdı. hafta sonları da gelebiliyoruz artık. sürekli projeye çalışıyoruz, her hafta aşamalar hakkında hocaları bilgilendiriyoruz vs. velhasılı kelam beyler bu projeyi yaptık, sonuçları çok olumlu çıktı, yök başkanına bildirdiler, pilot üniv. olarak bzde uygulamaya alındı. şu an da 7-8 üniv. bu sistemi pilot olarak uygulamaya devam ediyor. dekan bu proje ile ilgili kitap yazdırdı bize. bilimsel olarak neyi nereden ve neden onu kullandık falan, şu an 7 öğrenci ve 6 akademisyen olarak yazdığımız kitap var yani. bu proje daha sonra avrupa birliği projesi olarak sunuldu ve kabul gördü, 260.000 eura civarında para hibe edildi ve pilot üniv. uygulanmaya devam ediliyor. bunun içinde bir sürü ödül verdiler bize. hepimize okulda kalmayı teklif ettiler. bu saydığım 7 öğrenciden 4 ü okulda kaldılar. ben kalmak istemedim, daha farklı hayallerim vardı.

alkolu her gün içmeye devam ediyordum. o sene mezun oldum, mezuniyet belgemi aldığım gibi askeriyenin yolunu tuttum, askere başvurdum, ancak beni ağustos celbine almadılar aralık celbine attılar. 6 ay boş boş gezecektim. bende kendimi iyiden iyiye içkiye verdim. sabahın 7-8 ine kadar içiyordum, sonra yatıyordum. akşam 10 gibi kalkıyordum. hayatım böyle gidiyordu. abim işe girmiş çalışıyordu. babam artık inzivaya çekilmek istiyordu, gözümün içine bakıyordu. bir gün yine rakıyı aldım geldim eve. babama gel biraz oturalım dedim, buna da doldurdum bir kadeh rakı, hiç sevmez normalde ama baba oğul içiyoruz karşılıklı. futbol muhabbeti falan başladık, en sonunda iş güç olayına geldi muhabbet. dedim ki baba ben fabrikaya gelmek istemiyorum. neden dedi. dedim ki ben oraya gelsem de gelmesem de zaten orası kazanacak, ben kendim bir yerlere gelmek istiyorum. biraz üzüldü beklemiyordu böyle bir şey, peki dedi sadece. sen öyle istiyorsan öyle olsun.