1. 1.
    +2
    vay amk. 2 yaşında aritmetiğe başlayan biri olarak merakla dinliyorum kardeşim.

    ha tabii, insan kendini gibebilir mi deyince, "literal" olarak sanan kaç kişiyiz?
    ···
  2. 2.
    +1
    @13 tamam o zaman kardeşim. daha da bi merak ettim şimdi.
    ···
  3. 3.
    +1
    ya o değil de kız meselesi çıkmasa bari.

    hep böyle zeki kardeşlerimizi mahveden kızlar oluyor amk.
    ···
  4. 4.
    +1
    @4 +1
    ···
  5. 5.
    +1
    evet panpa sonra
    ···
  6. 6.
    +1
    zekiler dertsiz olamaz diye bişey yok zaten anlat sen
    ···
  7. 7.
    +1
    reserve
    ···
  8. 8.
    +1
    devam et panpa
    ···
  9. 9.
    +1
    reserved
    ···
  10. 10.
    +1
    Adam dertli beyler
    ···
  11. 11.
    0
    iki paragraf dedin kitap yazdın bin
    ···
  12. 12.
    0
    @19 15 seneyi anlattım daha ne kadar kısaltıyım okul öncesinde dahi gözüyle bakılan bir çocuktum 3 defa üniversite sınavını kazanamadım deyip bitirsemiydim
    ···
  13. 13.
    0
    bende ciddi anlamda gibebilirmi diye anladım
    ···
  14. 14.
    0
    @21 en sonunda fiziksel olarak gibmemiş olsada, gibmiş oluyor.
    ···
  15. 15.
    0
    okumadım ama gibersin dene bi olmadı harun abiden yardım al
    ···
  16. 16.
    0
    otuzbiri bırak hayatın düzene girer ciddiyim oku şunu hayatınızı kökten değişterecek olan şey
    ···
  17. 17.
    0
    @24 ün doğru söylüyo ola bilme ihtimali çok yüksek çünkü osbire 6. sınıfta başladıydım
    ···
  18. 18.
    0
    sınava girdim, hemen matematiği açıp matematiği çözecektim sayfaları çevirip açtım ilk soruya baktım olmadı ikincisine baktım olmadı üçüncüsüne baktım olmadı bu böyle devam etti ve ben o sıcakta giydiğim tişört suya atlamış derecesine ıslanacak kadar terlemiştim matematiği açma nedenim full çıkarma düşüncesiydi ama o an ilk 10 dakika beynim gibildi ve bir şey yapamayacağım hissine kapıldım hızlı hızlı cevaplayıp sınavdan çıktım, hani 4de 5de 6da eve girmeyen ben var ya o yaz kendini eve hapsetmişti nasıl mahvolduğunu düşünüyordu ailemin bundan haberi yoktu sınav sonucunu öğrendiğim zaman ben pek şaşırmamıştım ama ailem akrabalarım çevremdeki herkes olabildiğince şaşkındı, dahi gözleriyle baktıkları çocuk en kötü anadolu lisesine gidemiyordu (eminim o ilkokul arkadaşlarımdan bir çoğu o halime sevinmiştir belkide onların bedduası yüzünden bu hallere geldim ben ilkokulda çok kibirliydim.) evime uzak kötü bir düz liseye gittim lise döneminde arkadaşlarımla hemen kaynaştım sahte arkadaşlar, dersanedeki gibi uyum sorunu çekmedim. çünkü hepsi benim gibiydi hepsi tabiri caizse ya mal ya da salaktı. ben de öyleydim bunun başka bir açıklaması yoktu lise döneminde her gün liseye gittim geldim arkadaşlarla topluca kaçtığımız günler çok fazlaydı uyum vardı herkes aynı şeyi yapıyordu lise boyunca gelen karnem ne ailemi ne beni şaşırttı olabildiğince kötüydü müzik ve resim notu artık ana ders notlarımı geçiyordu. liseyi bitirdim sınavda bir yeri kazanamadım ertesi sene dersaneye gittim bir yeri kazanamadım ondan sonra yine kazanamadım. bir çok iş yaptım ama hiç birine uyum sağlayamadım. şuan hiç bir arkadaşım yok.

    bundan yıllar öncesine bakıyorum bana biri sen ilerde böyle birisi olacaksın dese gülecek yer arardım, aileme deseler onlar iplemezlerdi, akrabalar desen onlar ailemden daha çok umutluydu ben küçükken en sevilen küçük çocuk onca kişi içerisinden bendim. ne oldu da böyle oldum ne oldu da o okula gitmiyoken yaptığım toplama işlemlerini şuan kafamdan yapamıyorum ne oldu, niye hayatım böyle gibildi. niye şuan ankara hukuk ta okumuyorum niye tercihimin ilk sırasında boğaz içi yoktu neden

    işte tahmini 15 sene heralde böyle anlatılır. ilkokul 4de okul birincisi kız bana çıkma teklifi etmişti (şuan gururum kabardı çocuk mocuk olsada o güzel kızdan çıkma teklifi almış olmak insanı sevindiriyor. bu arada kız afetti afet öyle şimdi tv ye çıkan sbs ygs birincileri gibi ağzı yüzü kaymış bir kız değildi) lisede bir kızın peşinden 1 sene koştum kız evet yada hayır bile demedi. benim hayatım gün geçtikçe gibilmişti zaten kızlarla da aram hiç iyi olmadı şuan bir kız adres sorsa ona cevap verirken heyecanlanırım lanet olsun lanet
    Tümünü Göster
    ···
  19. 19.
    0
    6. sınıfın 2. dönemine geçtim annem ayrı üstüme düştü, kendisi okula zütürüp getirdi (bu davranış özgüvenimin kırılmasına sebep oldu okuldan ayrı soğudum) 6. sınıf bittiğinde karnem ilk döneme göre güzel 4. sınıfa göre çok berbattı. ertesi sene dersaneye yolladılar gittim geldim, ona gitmeme ihtimalim yoktu çünkü para veriyolardı ve gitmediğim an haberleri oluyorda istemeden gittim hiç arkadaşım yoktu dersanede öyle gittim geldim. en kötü sınıflardan birindeydim ailemin bundan haberi bile yoktu çünkü onlarda cahillerdi 7. sınıfta karnem biraz daha düzelmişti bu onları biraz daha mutlu etti 8. sınıfta bi tık daha düzelmişti hatta matematik sınavlarının birinde 100 bile almıştım ama genel olarak düşüktü oks ye girmeden önce özgüvenim yerine gelmişti ortalama bir anadolu lisesi hedefi koymuştum kazanacağımı düşünüyordum
    ···
  20. 20.
    0
    5. sınıfın ikinci döneminde düşüşüm devam etmişti biraz daha düşmüştüm hep böyle düşecektim ben buna mahkumdum çünkü ben kendime değer vermiyordum böyle salak bir çocukmuşum, salaklığım devam etti.

    6. sınıfa geçmiştik artık orta okulluyduk bizde sınıflar karılmamıştı o zaman aynı anda tam gün sistemine geçmiştik öğleden önce okula gidiyor öğleden sonra haftada en az 1-2 gün internet kafeye gidiyorduk yani okuldan kaçıyorduk çok iyi bir şey ya orta okullu olduk ya benim neyime okuldan kaçmak ben evden okula, okuldan eve gidip gelmesi gereken eve gelince kafasını defter, kitaptan kaldırmaması gereken "inek" diye sayıp sövüp dalga geçilen süt bir öğrenci tipi olmalıydım ama okuldan kaçınca büyük bir iş yapıyorduk ya (!)

    6. sınıfın ilk döneminde bu böyle devam etti hep internet kafe hep internet kafe canım istemediği zaman termometrenin ucunu çakmakla ısıtıp kendimi hasta gösteriyordum hemen evimizin altındaki sağlık ocağına gidip rapor alıyordum, ilkokul hocam 3 kişi çağırmıştı konuşmak için en başarılı 5 kişiyi çağırmıştı içlerinde ben de vardım benim dışımdaki 4 kişi hala başarılıydı ve gitmişlerdi ben ise hocamın yüzüne bakamayacağım için gitmemiştim zira benden ilkokul öğretmenimde umutluydu.
    6. sınıfta benim devamsızlıklarım devam ederken bir anda dibe çöktüm ilk dönem çok berbat bir karne getirdim babamın yüzüne bakamadım, bana hiç bir şey demedi tek kelime etti tam ben giderken arkamdan yazık dedi. o kelime beni daha çok üzdü, üzdü ama ne gibime yaradı ben hala aynı devam ettim. o zamanki fen öğretmenim zamanında üstüme çok düştü benimle çok uğraştı beni zorla okula getirtti (o hoca olmasa büyük ihtimalle devamsızlıktan sınıfta kalır ertesi sene sanayiye yollanırdım belki bir mesleğim olurdu) öğrenim hayatım boyunca hatırlayıp dua ettiğim tek hocadır kendisi.
    ···