bir hırsızın hayat hikayesi

plannımız şöyleydi.
önceden seçtiğimiz kuyumcuya ikimizdede palstik maskelerle gidecek
birimmiz kuyumcuya soru sorarken diğerimiz birtane alacak.
işaretimlede oradan ayrılacaktık.
el çabukluğunu kullanmanın zamanı gelmişti.

kuyumcuya cuma günü gidecektik.
sabah erkenden uyanıp maskelerimizi yaptık.
40 lı yaşlarda iki insana benzemmiştik.
sonrada kıyafetlerimiizi giyip yola cıktık.
saat 12 gibi icraata geçecektik.
arabayı kameraların görmediği bir yere park ettik.
kuyumcuya girdik.
içerde sadece bir kişi vardı.
diğerleri cumaya gitmişti.
adama durumu anlattık.
kardeşimin düğünü için birşeyler alacağımızı söyledik.
adam bize gösterdiklerinin hepsini beğenmişiz gibi yaptık.
o sırada bize toplu indirim yaparsan hepsini dedim.
adamın kafasını yeterince karıştırınca ufak ufak tırnaklamaya başladık.
benim ccebim dolmuştu.
bir fiyat alıp sonra geleceğimizi söyledik.
köşeyi geçtikten sonra arabaaya bindik.
arabadayken kız arkadaşım arkada üstünü değiştirdi.
ardından arabayı o kullandı.
bende arkada üstümü değiltirdim.
kullandığımız kıyafetleri ve maskeden kalanları çok uzaklarda bir yerde çöpe attık

eve geldiğimizde bir sürü altın almıştım.
soygunun verdiği adrenalin ikimizide azdırmıştı.
hemen yatağa gititk.
buraları geçiyorum.
ertesi gün haberlerde bizi gösteriyordu.
polism harbi harbi maskeli halimizi arıyordu.
güle güle izledik
altınlarıda önceden planladığımız gibi soygundan sonra yine plastik makyajla yavaş yavaş saatık.
yaklaşık 60 bin lira değerinde altın çalmıştık.
haberlerde 100bin diyordu.
ama sonuçta kardaydık

kendimize yeni aletler aldık.
makyaj için lazım olacak malzemeler aldık.
ilerisiiçin yatırım yaptık.
paranın birazıyla 1.dönem bittikten sonra italya tatiline çıktık.
italyada soyulacak çok güzel yerler vardı.
ama oralar bizi aşardı.
bilgisayar işine her zaman uzak durmuşumdur.
zaten kolayda değildir.

@147 direk gider gitmez çalsak fark ederdi.biz önce seçip sonra başladık çalmaya.
adam bize indirim yapacam derken hemen hemen bütün altınlar camların üstündeydi.
bizde ara sıra onlardan alıp geri indiriyorduk.
zaten o kuyumcuyu seçmemizin sebebiyde oydu.
soygundan önce bir kaç kez keşif yapmaya girdik zaten.
bazı şeyleri anlatmamamın sebebi ifşa olmamak.
adam kendi salaklığından kaybetti.
tam hamle yapacakkken birşeyler diyorduk.
o sırada unutuyordu.
biz çıktıımızda o yapaacağı satışı düşünüyordu.
biz gittikten sonra o anlamamış .
diğerleri geldiğinde fark etmiş.
kameralara bakıp görmüşler.

@150 hepsini adamın gözü önünde çalamassın.
bayıltman lazım.
oda riskli

@152 anlaşılması zor bir yöntem.
kar maskesi takmaktan daha mantıkllı.
kar maskesini takınca altındaki yüzü arıyorlar.
ama plagib maskeyi yapınca görükleri yüzü arıyorlar.

türkiyeye döndüğümüzde bu sefer banka işine girmek istiyorduk.
ama öncesinde çok fazla plan yaptık.
hangi bankayı ne zaman nasıl soyabiliriz.
ne kadar para olur bankada.
nasıl kaaçarız.
ne kadar risk alabiriz
hemen hemen bütün soruları beraber cevapladık.
bizden başka hiçkimse hırsız olduğumuuzu bilmiyordu.
toplumun içinde kamufule olmuştuk.
üniversitede okuyorduk.
bir sürü boş vaktimiz vardı.
arabamız vardı.
ama bu banka işi kolay değildi.

sonra ben çevre yolu üzerinde bir bankayı gözüme kestirdim.
hesap açtırmak için bankaya gittim.
yaklaşık yarım saat bekledikten sonra sıram geldi bu arada üstümdeki kamerayla herşeyi kaydettim.
bir tane güvenlikleri vardı.
biraz çelimsizdi.
çalışanlar para almak için yan odaya giriyordu.
kasa hemen yandaydı yani
dışardan her geçtiğimde hemen hemen doluydu.
sadece perşembe günleri biraz boş oluyordu.
bu işte tam konsantre söz konusuydu.
sabah erken saatte gidip halletmeliydik işimizi
oradan kaçarken kendi araabamızla gidemezdik.
arabaadan yakalanırdık.
soygun için araba çalmak gerekiyordu.

çalacağımız arabayla nereye gidebileceğimizi. nereden sonra kendi arabamıza geçeceğimiz.
neerede kılık değiştireceğimizi herşeyi tekrar tekrar kontrol ettik.
ikimizde erkek maskesi yaparak girecektikki polisle bizi sonradan görürlerse şüphelenmesinler.
güvenliklerini iyice kesmiştim.
ama asıl sorun güvenliği nasıl etkisizhale getirecektik
eğer bayıltırsak çook kolay bir şekilde devam edebilirdik.ama bunun içinde başka bir plan lazımdı.
filmlerde hep gizli alarm diye birşeyden bahsediyorlardı.
bir şekilde basabileceklerini bildiğimizden soygunu 10 dakika içinde yapmamız gerekiyordu.

perşembe günü evden çıktık
arabayı daha önceden belirlediğimiz bir yere park ettik.
daha sonra 200 metere ileride duran bir arabayı çalmak için uğraşştık.
bunun içinde kendi arabam üstünde denemelr yapmıştımm.
etrafta kimse yokken kırmızı bir opeli çaldık.
bankaya doğru yola çıktık.
makyajlarımızı yapmıştık.
içeri tartışa tartışa girdik.
tam fiş alacağıız mkinenin önüünde güvenkil sessiz olmamız için bizi uyarmaya geldi.
saatler 9:15 i gösteriyordu.
güvenlük aramıza girip bana arkasını döndüğünde yüzüne gazlı bezi bastırdım.
hemen silahını alıp bu bir soygundur dedim.
güvelikteki kelepçeleri alıp kelepçeledim.
hemen birane veznedarı alıp kasaya zütürmesini söyledim.
bütün paraları tek tek poşete atmasını söyledim.
o sırada kız arkadaşım içeriyi kontrol ediyor
o işaretimle arabanın başına geçti
sonra ben güvenliğin silahını yere atarak arabaya atladım.
6 kilometre ilerde planladığımız gibi arabayı bıraktık .
az ilerde bir yerden üstümüzdekileri çıkartıp kendi arabamıza bindik.
oradanda ters gidip bankanın önünden geçerek eve gittik.
yol boyunca çevirme yaşamadık.

anlattığım kadar basit değildi.
ama her ayrıntıyı yazmayacam.
eve gitmeden önce paraları kontrol etmiştik içinde verici falan varmı diye.
hepsi normaldı.
filmelerde genellikle bir tane tuzak parası olurdu.
boya fışkırtırdı.
ondanda yoktu.
eve gittiğimizde paralarımızı saydık.
370bin küsür
herşeye deşmişti

üniversite bitinceye kadar o pralara ellemedik.
kuyumcudan alıklarımız daha duruyordu.
kız arkdaşımın okulu bitince memlekete döndük.
güzel bir düğn yaptık.
daha sonra bir ev aldım.
parayı nerden buldun diye soranlara üniversitede kazandım dedim.
çok güzel bir evimiz çok güzel bir hayatımız oldu.

ama biz hırsızlığı para için değil zevk için yapıyorduk.
tamam paraya ihtiyacımız yoktu ama bir şekilde yine bitecekti
paralar bitmeden yeni bir soygun yapmak üzere eşimden baskı geliyordu sürekli.
zaten çalışmayı sevmiyordu vede evde oturunca dırdır başlamıştı
dayanamayıp son bir banka soygunu daha yapmaya karar verdim.
ama bu son olacaktı.
o zmana kadar hiç ama hiç yakalanmamıştım.
vede yakalanmak istemiyordum

akşam 10da devam edecem

@173 yolla para çalarken düşündüren yaz yolluyayım 50 tlni

memlekette soygun yapamazdık.
çünkü istanbuldakiyle aynı olduğu anlaşılıp bizi bulabilirlerdi.
tekrar soygunlara başlamak için geri sitnbula taşındık.
önceki soygunlardan 110 bine yakın para vardı elimizde.
bunlarla malzeme alıp soygun için planlar yapmaya başladık.
ilk soyduğuz banka gibi bir yer arıyorduk.
ama ilk soyduğumuz bankayıda tekrar soymayı düşünmüyor değildik.
kim aynı hırsızın iki kere gelebileceğini düşünürkü.
aradan 3 yıl geçmiş neredeyse.
unutmuşlardır.
ama yaptığımız keşiflerden sonra tekrar soyulabilmeye uygun gördük.
ama parası bize yeterli gelmezdi.
başka bir bankayı daha gözümüze kestirdik.
daha merkezi bir yerde.
ama kaçış noktaları çok fazla.

bankanın bulunduğu semt metroya yakın bir yere çıkıyor.
yine başta araba çalacak çalıntı arabayı banka önüne park edecektik.
daha sonra bankaya girip güvenliği etkisiz hale getirip 10 dakika içerisinde oradan çıkaaktık.
ben yaptığım keşiflerde güvenlik memurunun kolay bir şekilde etkisiz hale getirilip getirilemeyeceğine baktım.
yine gazlı bez kullanırsak kolay olabilirdi.
aynı şekilde gircektik.
ama ne olur ne olmaz diye bir b planımızda hazırda bulunsun dedik.
eğer biz bankadan çıkmadan polis gelirse ne yapacaktık.
ben gözüme kasada çalışan iki kişiyi kestirmiştim bile.
biri ufak tefekti . ki eşim onu kolaylıkla zapedebilirdi.
diğeride normalceydi.
rehineleri alıp en yakın mahaleye kadar gidecektik.
onları arabada bırakıp metroya doğru kaçacakrık sonra.
metroya varmadan bir yerde üstümüzü değiştirmemiz gerekiyordu.
bunun içinde sokakların hepsini iyicene dolaştı.
çöpleri topluca atıldığı bir köşeye gidip önceden malzemeler bıraktım.
iki tane bavuluda avlunun üzerine saklayıp üstüne eski püskü birkaç bez bıraktım.
a planı başarısız olursa b planı devreye girecekti

peki ya b planıda başarısız olursa
uzun zamandır soygun yapmadığımızdan hamlaşmmış olabileceğimmizi düşünüyordum sürekli.
bu yüzdende bir nevi paranoyak olmuştum.
eşim 3. bir plan yapmaya kalmammıza gerek kalmadığını söyledi.
bankayı önceden çok defa kontrol ettik.
içerden ve dışardan ne tür aksilikler yaşanabilir.
ne zaman para transferi yapılıyor .
bunların hepsini 4 ay boyunca kontrol ettik.
songundan bir ay kala bankaya ve civarına gitmedik hiç
olurda paraları çalarsak; polis eski kayıtları inceleyip kim neden geldi ne kadar geldi diye bakınca bizi göremesin diye

bu arada evde maske için alıştırmalar yapıyorduk.
ne kadar olasılık varsa çalıştık.
bu seferde iki erkek olarak gidecektik.
daha sonra makyajları çöpe atacaktık zaten.
vucud şeklimizide kaslı göstermek için bir kaç teknik geliştirdik.
giyeceğimiz kıyafetler ayakkabılar eldivenler hemen hemen her ayrıntıyı defalarca kontrol edip evde alıştırma yapıyorduk.