bir hırsızın hayat hikayesi

6 yaşımda başlayıp halen devam eden hırsızlık hayatımı anlatıyorum

ilk hırrsızlığımı 6 yaşında yapmıştım.
o zmanlar kasabada yaşıyorduk.
evlerin hemen hemen hepsi müstakildi.
bir komşumuz vardı hemen hemen hergün evine giderdik.
benden 1 yaş büyük bir oğlu vardı. hep beraber oyun oynardık
birgün oyun oynarken annesinin bir yere para sakladığını fark ettim sonra oyuna devam ettim

aradan bi kaç gün geçmiş ama hala aklımda o parayı koyduğu yer vardı.
diyeceksinizki parayı ne yapacan o yaşta .
çocuk aklı işte .
içimden bir ses sürekli o parayı al o parayı al diyor.
yine bir gün oyun oynarken kadın mutfağa gitti.
bende oğluna saklambaç oynayalım dedim.
o saklanırken ben parayı aldım. cebime sakladım
onların evinden ayrıldığımda parayı saklamak için yer arayıp durdum.
ama bana hiçbir yer güvenli gelmiyordu
bende evin bahçesinde bir yyere gömdüm

aradan iki üç gün geçti kadın söylenmeye başladı .
benim param kayboldu diyor anneme.
benden hiç şüphelenmediler.
ama o parayı nasıl harcayacam.
şimdinin 100lük 200lük banknnotlarını düşünün.
kadın yiyenlerinden şüpheleniyormuş.
onları suçladı.
1 ay geçti aradan parayı unuttular gibi.
ama ben nasıl harcayacam oo parayı.
o zaman anladımki harcayamayacağım bir şeyi çalmamam gerekiyordu.
2 yıl boyunca paraya hiç dokunmadım.

sonra 2.sınıfta hoca birşey için para istedi.
bende babamdan para aldım. kaç para olduğunu hatırlamıyom ama şimdini 10 tlsi gibi
sonra bahçeden en büyük banknotlardan birini çıkarttım.
hoca parayı alıp üstünü bana geri verdi.
bende babamın parasından kalacak olan para üstünü babama geri verdim.
geri kalan para ile 1 ay boyunca kantinden tost kola şekerleme aldım.
paranun bereketini 2 yıl sonra aldım.
diğerlerinide bozdurdukça harcadım.
bu arada sınıftada hoşuma giden silgi kalem vs gibi eşyaları çalmaya başlamıştı.
hastalık gibiydi.
çalmadan duramıyordum.
ama o kadar uslu duruyprumki kimse benden şüphelenemiyor.
bide çaldıklarımı hemen bbir yerlere saklıyorum.
aradıklarında bulamıyorlar.
iki üç gün sonra çıkartıp eve zütürüyordum.

5. sınıfa kadar ufak tefek şeyler çalarak kendimi yetenek olarak geliştirdim.
harbi harbi ilisyonistlik gibi birşeydir hırsızlık.
çaldıkça geliştiriyorsunuz kendiniiz
sonra 5. sınıfta bayan hocamızın çantası gözüme çarptı.
kesin çok para vardır içinde dedim.
onu çalmak için fırsat kolluyordum.
o sıralar sınıfımız 3. kattaydı.
okulun arka bahçesine bakıyordu.

hocanın ufak bir boşluğunda çantayı dışarı atacak
aşağı inip gömecektim.
birgecede okula gelip alacaktım.
29 ekimden önceki gün süslemeler için sınıf olarak çalışıyorduk.
o sırada herkesin birşeylerele uğraşmakta olduğunu gördüm.
boşluktan istifade edip hocanın çantasında cüzdanını alıp aşağı fırlattım.
tenefüste hoca çantasını alıp öğretmenler odasına gitti.
bende koşarak arka bahçeye gittim.
kimse görmedden çantayı alıp gömdüm.

tenefüs bitmiş derse girmiştik.
hoca süslemelere devam ediyordu.
o sırada bedne en arkada süslemelerle ilgileniyorum.
birden hoca cüzdanım yok dedi.
sınıfı sıraya dizdi.
kim çaldı dedi
kimseden ses yok.
sonra müdürü çağırdı , sınıftaki heerkesin çantalarını aradaılar.
bbulamadılar.
hoca yalvarıyordu.
kim çaldıysa sölesin birşey yapmayacam.

herkese baktı iyice.
o sırada sınıfta sedat diye bir çocuk vardı.
herkes ondan şüphelendi.
velisini çağırdılar okula.
velisi geldi.
oda baya ısrar etti.
geldi bizede söyledi kim çaldıysa söylesin diye.
ben o ara kedi gibi mahsum bir ifadeyle bakınıyom.
benden yana hiç şüphe yoktu.
hoca ağlaya sızlaya tekrar tekrar bütün sınıfı tekrar aradı.
çöp kutularını koridorları bisonuç çıkmadı tabikide.
o cüzdanı tam 4 ay boyunca yani sömestıra kadar çıkarmadım.
bu aradad ufak tefek hırsızlıklara devam ettim

sömestir tatilinde gizlice cüzdanı çıkarttım.
köyün dışına kadar gittim.
bir yere çukur açtım.
paraları çıkarttıktan sonra çantayı oraya gömdüm.
o parayı sonraki dönem boyunca yedim.
hatta dönem bitti paradan hala 1 ay yetecek kadar kalmıştı.
acaba dedim bir kaç hoca çantası dahamı çalsam.

yaz ayı boyunca bakkaldan gizli gizli çikolata çalardım hep.
sonra bir bakkalın tuvalate gitmek için dükkandan çıktıpını gördüm.
baktım etrafta kimse yok.
dedim bekleyeyim.
bekledi 5 dakkada geldi.
sonra yola baktım eğer parayı çalarsam nerelere kaçabilirdim iyicene baktım.
baktım pek kaçacak yer yok vaz geçtim.
çünkü bakkaldan çıkarken birileri görebilirdi.

ama aklıma bir kere girmişti.
ufak tefek hırsızlıklarda bana yetmiyordu.
masturbasyandan siz nasıl zevk alıyorsanız bende hırsızlıktan öyle zevk alıyordum.
sonra ampul parladı.
adam soyulduğunu anlamayacak şekilde soyulursa görenlerde anlamayacaktı meseleyi.
evde para boyutunda kağıtlar kestim.
sonra bunları buruştumdum iyicene.
ertesi gün dışardan parkı kesiyordum.
bakkalın çıktığını görünce hemen içeri daldım.

sağa sola baktım gelen geçen yoktu hemen kasadan paraları aldım.
kağıtları koydum yerine üstünede bir kaç tane banknot serpiştirdim.
gelen geçen yoktu hala.
bakkaldan çıktım. etraftada kimse yoktu.
beni çıkarken görende olmamıştı.
düşündüğümden bile iyi oldu.
eve gittim.
tuvalete girip paraları saydım.
hocadan çaldığım para kadar vardı.

yaza bitene kadar yetecek param vardı yine.
akşam bakkal soyulduğunu fark etmiş.
polisi çağırmışlar.
babam anneme olayı güle güle anlatıyordu .
babam- adam paraların yerinede kağıt koymuş. bizim saf bakkal bozuk kalmayınca üstte alta bakmış kağıt görmüş
sonra anlamış meseleyi.
annem- ee ne ara soymuşlar
babam- orasını kimse bilmiyor

bende içimden pis pis güldüm.

6 sınıfın 2 dönemimde yine büyük bir vurgun yapasım vardı.
ama okuldakiler bu sefer biraz dikkatli davranıyordu.
bende hemen hemen her şeyi araştırmaya başladım.
hocalar ne zaman çantalarını dışarda bırakıyor.
hoccaların ne zman maaş aldğını bile öğrenmiştim.
eğer bu işi yapacaksam ayın 15 ile 20 si arası yapmalıydım.
böylece çaldığıma değecekti.

biz beden dersindeyken dersi boş olan hocalar kantinde oturuyorlardı.
bende buradan birşeyler çıkartabilirmiyim diye bakınıyordum hep.
kantin herkesin gözünün önündeydi.
hiç kimse görmese kantinci görürdü.
ama artık çalmam gerekiyordu.
o sıralar 8. sınıftan bir arkadaşım vardı binin tekiydi ama en iyi arkadaşımdı.
çaldığım paraları genelde bununla harcardım.
ama buna bile çaldığımı söylemezdim.
hep toop oynardı tenefüslerde.
çok hareketliydi.
mahallede herkesi döverdi hemen hemen.
bir gün okul bahçesinde (çal keke çal gibi oldu) top oynarken birden yere yığıldı.
biz başta şaka yapıyor zannettik.
sonra herkes etrafına üşüştü.
okuldaki bütün öğretmenler etrafına üşütü bizi sınıflara yolladılr.
bende fırsattan sitifade öğretmenler odasına girdim.
masanın üstünde bulduğum ilk 3 çantadan cüzdanları çıkarttım.
direk arka bahçeye koştum.
paraları bir oyuya atıp sınıfa koştum.
daha sonra anladıkkı arkadaşım ölmüş
kalbi delikmiş.
ben ise arkdaşımın ölümünden kar çıkarmıştım.
hem içim kan ağlıyor hemde büyük soygun yaptığımdan içim frrahlamıştı

olayın vehametinden bizi evlere gönderdiler.
ertesi gün sabah erkenden müdür okulun önünde bir konuşma yaptı.
- arkadaşalr dün bir arkadşınız hayatını kaybetti. ama aranızdan biri veya birileri fırsattan istifade 3 hocanızın cüzdanlarını çalmış. geçen yılda başka bir hocanızın çantası çalınmıştı. öncelikle o sınıftaki herkesi tekrar sorguya alacaz. şimdi ilk ve son kez ssöylüyorum.kim çalmışsa gelsin söylesin affedelim. yoksa polis gelip blacak.
bende nasıl olsa bulamazlar dye seslenmedim yine

bütün sınıfı sorguya çekti polis.
hiçbirşey bulamadılar.
parmak izi bile aldılar ama sonuç çıkmadı.
ben alel acele almıştım çantaları ama nasıl iz kalmadı bende şaşmıştım.
o cüzdanları okul 6.sınıf bittikten iki ay sonra çıkarttım.
yine aynı şekilde paraları alıp bir yere gömdüm.
yakalanmamam büyük sans.
o günden sonra büyük hırsızlıkalrda hep eldivven kullanmaya özen gösterdim

liseye kadar başka büyük hırsızlıkalr yapmadım.
lise 1 de sınıftan bir kız dikkatimi çekiyordu.
gözü aynı benim gibi milletin eşyalarındaydı hep.
bende paradan yana sıkıntı çekmediğimden güzeşl bir kalem almıştım.
tenefüsten dönünce kalem yoktu.
anladımki bu çaldı.
gittim yanına direk.
kızbirden ürktü.
kalemden bahsetmedim.
ben-senin gözlerin dedim hep milletin eşyalrında ,
kız- ee ne olmuş
ben- bende sen gibiyim
kız- yani
ben- yanisi it iti ısırmasın.
kız- ben çlmadımki kalemini
ben- sana kalemimin çalındığını kim söyledi
kız - tamam tamam al ama kimseye söyleme
sonra aramız çok iyi oldu.
o bana icraatlarını anlattı bende ona.
tam istediğim gibiydi

beraber bir işler çevirmek istedik ama sonradan caydık.
bende ona taktikler vererek yardımcı oluyordum kendimce.
lise 2 de çıkmaya başladık.
ama ben bunu eve çağırmaya korkuyorum.
eve gelip birşeyler çalabilrdi.
o riski göze alıp bunu eve çağırdım
annem onlar yoktu.
buna ilerde beraber soygunlar yapacağımız çok mutlu olacağımı söyledikçe azıyordu.
sonra ben yavaş yavaş bunu ellemeye başladım