sonradan fark ettim ki sınıfta tüm yerler dolmuş kız mecburiyetten yanıma oturmuş ama nedense suratımda istemsizce olmuşmuş bir tebessüm vardı... Onu gördüğüm saniyeden itibaren dünya gözüme bambaşka gözükmeye başlamıştı.

Aradan 2 hafta geçti Aleynayla iyice samimileşmiştim (Kızın adı Aleyna bu arada) hep onunla birlikte olmak istiyordum bir şekilde dönüp dolaşıp onun yanına varıyordum... Ona bakmaya doyamıyordum... Suratının her karışını adeta ezberlemiştim. Bir gün tüm cesaretimi topladım ve okul kantinin yanındaki bankta sınıftaki kızlarla oturan Aleyna'nın yanına gittim...

Rez panpa yaz bakalım

Yalanın i gibim oc ,

Biranda kalbim patlayacak gibi oldu... Garip bir tebessüm oluştu suratımda karşımda bir kız vardı... Suratını adeta ezberlemeye çalışıyordum ama neden bunu yaptığımı çözemiyordum. Onun diğerlerinden ne farkı vardı ki sonra beni dürtmesiyle bir anda kendime geldim kız bana 2 dakikadır bir şeyler anlatmaya çalışıyormuş.

(K: Kız B: Ben)
K: Pardon orda mısın??
B: Ha evet ne oldu?
K: Yanın boşsa oturabilir miyim?
B: Ha?
K: Yanına oturabilir miyim diyorum
B: Ha evet otur boş yanım.

Bir anda şok olmuştum böyle bir kız neden benimle oturmak istesin ki...

Rez şukuladım

Yine açmışsın panpa yine rez o zaman
Edit: yazacaksan yaz prim yapma

bu anlatacağım hikaye tamamen yaşanmış bir hikayedir...

herşey 7 sene önce başladı lisenin ilk günüydü sınıfta herkes kaynaşmış dost olmuşlardı bense kenarda bir yerde tek başıma oturuyordum. Açıkça söylemem gerekirse ben ortaokul hayatım boyunca çok yalnız birisiydim... Hani sınıfta ezik bir tip olur ya arkadaş edinmekte problem yaşayan, özgüven problemi olan, saçlarını her sabah yana doğru tarayan, gözlüklü tipler olur ya ben onlardan biriydim.

Açık söylemek gerekirse lisedede pek bir değişiklik olmayacak gibiydi... Gerçi pekte umrumda değildi yalnız olmak sıraya kafamı gömmüş uykumu çıkartmaya çalışırken birisi beni dürttü, kafamı kaldırdım işte o an hayatımın kırılma noktasıydı...