Merhaba güzel dostlar, taşak muhabbeti bol kankalar ve hiç habersiz takılan arkadaşlar.. Beni tanıyanlarınız vardır. Arada bir gelir hikaye yazarım. Trende çıkarız eğleniriz sonra yol alırız. Bu gün yeni bir hikayeye başlayacağım. Eğer sizlerde bunu isterse.. Yalnızlığı ve soğuğu iliklerinize kadar hissedeceksiniz. Karşınızda FEDERICO

FEDERICO

Federico, hayalini kurduğu tatile gideceği günün gelmesiyle mutluluk saçarak dolaşıyordu. Ailesi özleyeceği içinde biraz hüzün vardı kalbinde bir yerlerde.. Ancak tam 3 yıl bu tatilin hayali ile yaşamıştı. Üzeri bembeyaz karlar ile kaplı Nasara Dağ\'ına gidecekti. Bavullarını 3 gün önceden toplamıştı zaten, annesi telefonunu ve şarjını almasını söyledi fakat orada telefonlar çekmediği için oraya giden birçok insan telefonunu zütürmüyordu bile, bu artık bir kural olmuştu Nasara Dağ\'ına gidenler için.. Zaman gelip çatmıştı. Bavullarını aldı, ailesi ile vedalaştı ve yola koyuldu.

Onları Nasara Dağ\'ına zütürecek otobüse geldiğinde Marry çoktan ordaydı. Hemen sıkıca sarılıp özlem giderdiler.

Marry; Hayatım tatile beraber gidebildiğimize halen inanamıyorum. Az kalsın ayarlayamayacaktık.

Federico; Bende halen inanamıyorum hayatım. Amcam olmasaydı işimi ayarlayamazdım. Bu tatili sanırım ona borçluyuz.

Dedi ve güldü. Bavullarını yerleştirdikten sonra otobüse binip en arkada ki yan yana olan iki koltuğa oturdular. Otobüs 10 dakika sonra kalkış yaptı. Marry, Federico\'nun göğsüne yatmış dışarıyı izliyordu. Federico ise otobüste ki diğer insanları izliyordu. Orta tekli koltukta oturan bir kız telefonuyla uğraşıyordu. Orada çekmeyeceğini bilmiyor herhalde diye geçirdi içinden ve gülümsedi..

3 saat geçmişti. Marry, Federico\'nun göğsünde uyuya kalmış, Federico ise gözlerini kapatmış tatili hayal etmeye devam ediyordu. Birden büyük bir gürültü koptu. Federico gözlerini açar açmaz gözleri kararmıştı..

5 saat sonra..

Federico belinde ve kolunda inanılmaz bir acıyla gözlerini açtı. Her taraf duman, toz ve benzin kokusuyla sarılmıştı. Etrafına bakındı. Marry\'i göremiyordu. Otobüs resmen hurdaya dönmüştü. Neye çarptılarsa baya büyük olmalıydı. Federico sürünerek sıkıştığı yerden çıktı ve aynı şekil insanlara doğru emekledi. Her baktığı insan ölüydü. Federico içinden \'\' NE OLUR OLMAMIŞ OLSUN ! \'\' derken gözleri ilerde ki Marry\'e takıldı. Gözleri dolu bir şekilde nabzına bakmak için yanına sürünmeye başladı. Tam elini nabzına bakmak için boynuna attığı anda dehşete kapıldı. Marry\'nin boynundan aşağısı yoktu ! Sevgilisinin kopuk kafasını görmek Federico\'ya fazlasıyla ağır gelmişti. Birden midesi kasıldı ve kusmaya başladı. Kusmayı durdurduktan sonra sırtını üstüne düştü ve avazı çıktığı kadar ağlayarak bağırdı..

-HAYIIR ! OLAMAZ ! OLMAMALI !..

Edit : şukuya göre okumak isteyenlerin sayısını görelim. Ona göre devamı gelecek