bir holiganın hayatı

@239 Yarraamı yesin o ingilizler. Taksimde zütleri kesilmişti zaten..

bak ya, tottenhamlı diyor, chelseali diyor ya, lan oğlum konuşturmayın beni şu sözlükte.. onların hükmü 10 sene öncesine kadardı, ne zaman yasalar değişti hepsi bebe oldu. yanyana maç izliyorlar lan, öyle holigan mı olur. aslında holigan denemez bize, ultras diye bir oluşum vardır dünya çapında. sadece ve sadece takımları için savaşırlar bizim de kemik tayfamız öyle işte.. her takımın kemik tayfası öyle..

@247 'ye iyi bakın iyi..

Dünya’da ortak tribüncülük anlayışı gereği ; Dünya’daki bütün tribünlere , tribünsel organizasyonlara ve tribünsel faaliyetlere ayrım göstermeksizin saygı duyarız. Tribünler evrenseldir ve bağımsızdır. Tribünler arası her şey olabilir. Tribünler ne olursa olsun Bilgi alışverişine ve Münferit diyaloglara açıktır. insanların olduğu heryerde tribünler
vardır. Tribünler şehirlerdeki en büyük sivil toplum kuruluşlarıdır. bunu bilir bunu söylerim kardeşim
devam et .

green street hooligans la ilgili cok yazan olmus ama bende belirticem. senaryon çalinti panpa biraz degiştirseydin keşke. o film daha önce yapildi yani.

anlat munaldinho reyiz

upupupuppupu

günler öyle geçti işte, aptal aptal onu düşünüyordum. deli gibi buluşmak istiyordum, ama reddeder diye söyleyemiyordum bir türlü. yine maçlara gidip geliyoruz. 2 hafta sonra falan hentbol maçı vardı, okuldan kaçtım bizim çocuklarla buluştum maça gidiyoruz. maç da bursa nilüfer belediyesiyle ki o zamanlar bursayla bizim ilk defa mevzumuzun başladığı yıllar yani bu ipnelerin iftar vaktinde semti bastığı (!) yıllardan bahsediyorum. emanet var bende bursalılar gelecek diye duyum almışlar. rahat 3.000 kişi toplanmıştık. zaten hentbol salonumuz süleyman seba spor salonudur dikilitaşta. benim evden yürüyerek 5 okuldan 10 dakikaydı salon. her şeye gelirdik yani bizim semtte olduğu için salon. bu mevzu basına yansımamıştır, ben beşiktaş için herşeyi yapardım. gerekirse o emaneti de takardım bir bursalıya ama fırsat olmadı.. salona girmedik maç başlayana kadar, hala yok bu ipneler. tayfanın yarısını salona yolladık bağırsınlar diye. biz de dışarda sohbet muhabbet ediyoruz bursalıları bekliyoruz. bi anda yallah bismillah allahuekber! sesleri duyduk, lan dedik noluyor şeriat mı geldi. yokuştan inen yeşil beyaz renkli oğlanları gördük. önce kaçtık, bunlarda bir yere kadar kovaladılar. sonra bizim salondakileri aradık çıktılar, bursalılarla karşı karşıya gelmişler, bi yandan onlar aşağıdan da biz geliyorduk bursalıların üstüne, ne yapacaklarını şaşırdılar. o gün bayağı bir zahiyat verdi bursa tarafı. sonra semte döndük şairler parkına, bira falan filan öyle bitirdik bu günü. hafiften çakırkeyif olunca kızı aramak geçti içinden. çünkü kafam güzelken daha rahat konuşabiliyordum. arama tuşuna bastım, gelecek sesi bekliyorum.

-alo
+he şey, naber ya iyisin?
-iyi sen
+iyidir rahatsız etmedim umarım
-yok etmedin..

böyle havadan sudan konuştuk, sonra dedim ben seninle görüşmek istiyorum tamam dedi. onun karşısına çıktığım yerde görüşecektik tam bir hafta sonra..

daha önce aşık oldunuz mu bilmiyorum. ama aşk farklıdır, hani güzel bir kız görüp az biraz peşinden koştuğunuzda mecnun olmuyorsunuz. onun adı hoşlanmaktır. ki bütün erkekler hoşlanmıştır bir kızdan. hoşlanmadıysa da bursalıdır herhalde.. su gibi akıp geçti o hafta, onun hayali, onun hayali ve onun hayali. cumartesi saat 2'de buluşacaktık. ben saat 1'de hazır olda bekliyorum orda.. sonra o nişantaşı yokuşunun ordan inen güzelliği gördüm. düşüp bayılacaktım, en güzel kıyafetlerini giymiş süslenmiş püslenmiş. o da sanırım olumsuz değildi tamamen. yanağından bile öpemedim lan utancımdan. aşıksan öyle olur işte, hani böyle öpüşürken falan resim koyuyor ya bazı görgüsüzler. onların ben aşk anlayışına .. aşık olduğun kızın elini tutmaya bile kıyamazsın yani. sadece elini sıkmakla yetinebildim. beşiktaş benim semtimdir yani, esnafından, mahallenin koca karılarına kadar herkes tanır beni. yıllarımı verdim bu semte olsun o kadar.. her geçenle selamlaşıyoruz. kız bayağı şaşırdı, başbakan gibi ilgi görüyorum anasını satayım. girdik benim her zaman takıldığım kafeye, murat abi her zamankinden. dedim 5 dk sonra iki tane elmalı nargileyle çay hazırdı. bu her zamankinden demenin tribi de ayrıdır he, hele de kız varsa yanınızda.. takıldık, sohbet ettik. birbirimiz hakkında fikirler edindik, çok samimi kızdı. daha da kendine çekiyordu beni. saatlerce gözlerine bakabilirdim. sonra ayrıldık, bir haftadır hiç bir şey yemedim okulda sadece bugün için para biriktirdim. cafeden çıktık. kızı taksiye bindirdim, kendim hayatımda kendi isteğimle bir kere binmişimdir taksiye o da doğal afet vardı neredeyse öyle yağmur yağıyordu ki. neyse sonuç olarak dikilitaşın yolunu tuttum semte geldim, bizim çocuklar orada takılıyorlardı. vay aşk böceği senin ne işin var buralarda ya falan makara yaptık dağıldık sonra, yine en huzurlu uykulardan birini uyumuştum..

uppupupupupu

upupuppupupuu

up ulan up!

uppupupupuppppuuu

bi rezerved alak

geldim lan kimler burda

beşiktaş'tan sonrasını okumadım

şukular şelale kardeşimmmmmmmmm