bir holiganın hayatı

@20 küstü

reserved iş çıkar
birbirimizi az kırmasakta seviyorum beşiktaş taraftarını
yellow army(ankaragücü)

reservinho

reserved

karşıyakaragümrük

amzütmemeamzütmemeamzütmeme

@26 karagümrüklü müsün la, bizim tribünün yarısı ordan aq

göztepeliyik bizde anlat panpa dinliyom ben

reserved

@29 karşıyakalıyım,ama her ne kadar karşıyakalıysak o kadar karagümrüklüyüz. severim beşiktaş taraftarını, karagümrükten ötürü. tepecikten geçerizde yalıya da ineriz bestesini az söylemedi o tribünde karagümrüklü kardeşlerimiz.

gençfenerbahçeliler

@33 sen anlamazsın kardeşim karşıyakaragümrük aşkını

anna holigan ?

neyse muallaklere inat devam ediyorum, ne demiştim maç saati geldi. herkes ufaktan stada yollanmaya başladı. biz de gidiyoruz emre abinin arkadaşlarıyla meşhur dolmabahçe yolunda yürüyoruz. hiç unutmam elazığspor maçıydı, o zamanın flaş takımıydı elazığ. neyse girdik maça kapalıdaydık, tribünle alakası olanlar bilir. beşiktaş tribünün kalbi kapalı tribünüdür. kemik tayfası da kapalı tribünün kutu denen kısmında bulunur. çok taşşaklı herifmiş emre abi yeni yeni anlıyorum. maça girdiğimiz gibi demire çıktı (bana göre demirdi o zamanlar, tribüne girdikten sonra anladım oraya set denildiğini) maça arkasını döndü bağırsanıza lan! falan diyor. ulan dedim bu herif deli herhalde para veriyor maçı izlemiyor, ama en taşşaklı adamlar setteki adamlardır her daim tribünde. neyse yendik elazığ'ı ve döndük evimize. o gece ki kadar huzurlu biçimde hiç uyumadım bir daha. allahım binlerce kişi tek bir amaç uğruna orda toplanmış, taparcasına, gırtlaklarını patlatırcasına bağırıyorlardı. çok ilgimi çekmişti o zamanlar..

reserved

@32 karagümrük taraftarı ile karagümrüklüler aynı değil

reserved iş cıkacak

eskişehirspor / nefer

aşkımız aynı renge olmasada ! , hepimiz türk evladıyız

risörvıd

buraları geçeceğim, hep aynı şekilde oldu emre abi maçlara zütürdü beni. ve tribünün maskotu oldum neredeyse ''lan diyorlar sen emre'nin yeğeni değil misin?yeğeni diye tanıtmıştı, öyle kaldı. bozmadım ben de..gel bakayım buraya, bize 2 bira kap gel'' falan filan, büfeciler bile tanırdı bira verirlerdi bana. yıllar yılları kovaladı böyle geçti, tribünün kemik tayfası tarafından tanınan biriydim. çok seviyorlardı beni, size nasıl anlatayım bilmiyorum, bu dünyada aidiyet duygusu var ya hiç bir şeye değişilmez. green street hooligan's ta da der zaten buna benzer bir şeyi. ama asıl arkadaşlarının senin arkanı kolladığını bilmek en güzel duygudur..

@42 haklısın panpa bende de var bu duygular çok ama asosyallik ağır basıyor dıbına koyim