Ee tabi herkesinki gibi bizimde büyük bir aşkla başladı. Bitmeyecekti asla buna izin vermeyecektik.
Sözler verildi yaşayamayacağın anlar ve günler için.
Yeri geldi gururundan ödün verdin yeri geldi aileni bile karşına almayı düşünebildin.
Kazandığın parayı ilk defa içki dışında bir birikim için düşündün birazda olsa birikim yaptın.
Kısaca hayatın yoluna girdi.
E peki sonra. Noldu ?
Sıkılmalar başladı tabi.
Büyük aşk yaşadığın hatuna bakamaz oldun.
Soğudun iyice.
Ama ne bunu ona söyleyebildin ne de hissettirebildin.
Birde bakmışsın ki karşı tarafta aynı duyguları besliyor.
Sıkılmış.
Bıkmış.
Mutsuz..
Ama diyor seviyorum gitme bir yerlere. Sadece zaman..
Ne gitmene izin veriyor ne de kalmana..
Nefes alıyorsun ama aldığın her nefes kursağında kalıyor.
Rüya görmemeye başlıyorsun.
Hayal kurmakta hak getire.
Ama olamazdı.
Büyük aşktı.
Biz farklıydık.
Aşkına şarkıları şahit ettin.
Noldu?
içinde dipsiz karanlık bir düşünceyle kalakaldın.
Ne gidebiliyorum ne kalabiliyorum.
Ve en olmadık bir anda gidecek ki içimden.
O zaman biraz anason isteyecek bünye.
işin en garibi ise bu sefer başka biri gelecek ve tekrar açacağı o yaralara merhem olacak...