+17
-3
evet beyler başımdan geçen bir günü anlatıyorum
2 gün önce burgerdan sipariş vermiştim. mallar ketçap mayonez getirmeyi unuttu. dolapta vardı. ben de aldım onları yedim. tarihi geçmiş onların. mide pert oldu benim. bi gün yattım. bu işin backgroundu. şimdi o cenabet güne başlıyorum. sabah kalktım sıçtım dakka bir gol bir midedeki bozukluk ishale vurmuş. neyse kalktım gittim vapura bincem sigara aldım 100 lira verdim 50 lira para üstü aldım jeton alırken fark ettim baktım vapur kalkacak dönüşte alırım dedim. vapurda da aslında kabataş vapuruna bindiğimi fark ettim, beşiktaşa gidecektim halbuki. iyice dellendim. neyse sonra işe gittim. yarım saatte bir sıçıyorum geliyorum ishal çok fena. ve takım elbiseyle sıçmak o kadar zor ki. montla sıçmak tak yesin. öğle yemeği yicem fişlerde takluk oldu bi dünya onu halletmeye uğraştım. tuvalet molası falan derken güç bela çıktım. taksiye bindim iskeleye gidicem karşının taksisi gelmiş geri zekalı dolaştırdı beni vapuru kaçırdım geciktim. bi de laf dinlemiyo dıbına kodumun. dönüşte de elimde çantalar var. elimde çantalar üstümde takım elbise kadıköyde sıççak yer aradım. bi şekilde onu da hallettikten sonra dolmuşa bindim eve gidiyorum, iftar trafiği var. ve benim sıçmam gerekiyo. indim sıçıp bi daha bindim. eve geldim anahtarı takıyorum, kapı açılmıyo. bi baktım sabah çıkarken yanlış anahtarı almışım. üstümde takım elbise, elimde çantalar ishal bi şekilde kapıda kalakaldım. evdekiler de memleketlere dağılmış, tek kişi var o da karşıda iftar yapıyo. çantaları komşulardan birine bırakıp karşıya gidip anahtarı alıp geldim ki yolda gene sıçma vakaları oldu. eve gelince gene sıçtım. sonra dedim çantaları alayım. komşunun oğlan kola dökmüş yanlışlıkla çantalardan birine. içinde de kravat falan var amk. çantayı aldım eve girdim böyle hayatı gibeyim diyip yattım. hakkaten de böyle cenabetliğin anasını gibeyim. buraya kadar okuyan insan sana da derdime ortak olduğun için teşekkür ederim.
özet: böyle hayatın anasını gibeyim
