bir görmemiş yavşağın playboy olması

beyler bayanlar, bu kötü gecenin ardından sizi biraz olsun eğlendirmek istiyorum. kendi hikayemdir. bilen bilir, hep karı kız anlattım size. çünkü başka şeyler bizi eğlendirmiyor. buradaki binlerce insan kimin neden büyüdüğünü ya da nasıl para kazandığını değil, nasıl kız kaldırdığını nasıl vurduğunu okuyarak eğlenmeye çalışıyor. umarım yine eğlenirsiniz. iyi okumalar.

sadece benim yazdıklarım için: http://inci.sozlukspot.co...yboy-olması/@salak%20sey

6 sene öncesine gidiyoruz.
Zamanının en sünepe ama en bin gençlerindendim. Beyler 12 yaşındayken beni 15 sanarlardı, 15 yaşındaykense 12. Öyle acayip bi tipim vardı. sesim lise 2’ye geçtiğimiz yaz kalınlaşmıştı. Sakal desen ergen bıyığından ilersi yoktu. iç Anadolunun yobaz bi şehrinde yaşıyorum. Anlarsınız ya, Çingene rihannayı getirseniz tapacak insanlardık ben ve çevrem. Ama şöyle de bir şey var ki o zamanlarda bize playboy gözüyle bakarlardı. Bir kızla muhabbete girmekten asla utanmazdık. Vurgunu da orada yedim zaten. Başlıyorum.

. Neyse efendim gece mesaj attım. Beyler bi şey olmuş lan. O kadar ters ve soğuktu ki. Noluyo diye kafa yoruyorum ama ecenin bir kahpe olduğunu gülen yüzünü görünce unutmuştum. Gidiyordu ve ben umrunda değildim. “uyuyorum bay” dedi. Şaka sanki dıbına koduğumun salağı. Sabaha karşı içimde ne varsa döktüm. Onu ne kadar sevdiğimi yazdım, onu çok özleyeceğimi yazdım satırlarca ve gönderdim. Ne olabilir ki beyler? Cevap vermedi. Aşık olmayıp objektif gözle baksaydım kazığa oturtulmalıydı bu kız. Üstüne bi daha yazmadım. Ve günler sonra o aradı. Haftalar diyelim hatta. “gelmiyo musunuz buraya?” sanki küsüz dıbına koduğuma bak hesap sorar gibi soruyo hiç samimiyet yok. Bakarız falan dedim ben de terstim. Kapattık telefonu. içimde kaldı lan. Konuşmak istiyorum ama konuşamıyorum.

-bugün için kusura bakma.
-ne kusuru?
-şenliğe diye geldin ama gidemedik falan.
-olur mu saçmalama böyle çok daha eğlenceliydi. (yerim ben bunu)
-peki. Napıyosun?
-dizi izliyorum sen?
-yatıyorum.
-duygusala bağladım ya.
-neden?
-gece karanlık, slow şarkılar dinliyorum artı seninle konuşuyorum. (iş atıyo.)
-bak ben ne yaptım. (fotoğrafını duvar kağıdığım yapmıştım ss attım.)
-diyecek bi şey bulamadım.
-olur bazen öyle.
Sonra taşak muhabbetiyle devam etti. O gün boş geçti diyebilirim. Sonraki gece arkadaşın sevgilisinin evine gidecektik kalabalık bi ekiple gece vakti. Onu da davet ettim gelemeyeceğini bile bile. Hani ergenlerde olur ya. Çok gezdiğimi görsün kuul oluyum havası aynen öyle tiksindirici bi insandım.
-gelemem ki bu saatte
-peki napıyosun
-hiç dizi izliyorum sen
(Arkadaşım ve sevgilisinden rica ettim öpüştüler bende çikolatalı sütü öptüm böyle bir fotoğraf çekip attım. )
- keşke yanımda olsan
-ya bende evde oturup izlediğim diziyi bi daha izleyip çekirdek çitmeyi çok seviyorum zaten
-gel kaçırıyım seni
-valla çok iyi olur
-tamam o zaman. Hem mersine gitmeyi de düşünüyoruz.
-neden
-tatil olsun diye
-kuşadasına gelin ya
-bilmem olabilir
-nolur gelin
-peki ama bi şartla
-nedir
-sahilde el ele çikolatalı süt içicez
-tamam bak söz verdin cayma
-tamam tamam
-ben uyuyorum iyi geceler
-uyuma
-neden
-konuşalım ya
-ama kitabımı okumak istiyorum sonra zaten uyuyakalırım
-ya sonra okursun
-ama en sevdiğim yazarlardan biri
-ama sende benim en sevdiğim insanlardan birisin
-o zaman konuşmaya yarın devam ederiz
-peki ama ben mesaj atmaya utanıyorum
-ben de utanıyorum ya ama utanma rahatsız etmiyosun
-peki iyi geceler
-iyi geceler
Böyle muhabbet etmek hoşuma gitmişti. Flört ediyorduk. Yani bence öyle. Ona içten içe bağlanıyordum.

ne sıkıcı bir hikaye lan bu

Atın şu ilkokulluyu amk

Dedim ya evsiz ve parasızdım. Son 6 lira param vardı diye hatırlıyorum. Bi kafeye oturduk. O kola söyledi ben bi şey söylemedim rezil olmamak için. Hesabı asla bi bayana ödetmezdim. Ama gel gör ki gece içecek tek bi sigaram bile olmayacaktı. Neyse buraya çok takılmayalım sadece gerizekalı olduğumu bir kere daha vurgulamak istedim. Muhabbet ettik iyice. Orada ne yapacak? Ben ne zaman yanına gideceğim? Geldiğimde ne yapacağız vs. hatta gayet iyi bi muhabbetti. Hava kararınca yine evine bıraktım. Ama bir acayiplik vardı. annesi aramıştı otururken birkaç kere “eve gel valiz hazırlanacak” diye. Dediğine göre çok geç kalmış bu yüzden gelip annesinden özür dilemem gerekiyormuş. iyi dedim amenna. Utanmadım değil. Çıktık yukarı. Annesi çok sevecen bi kadındı. Kusura bakmayın – yok canım olur mu muhabbeti. iyi akşamlar görüşmek üzere dedim eceye “görüşürüz ece kendine iyi bak” dedim. O da “sen de iyi bak, bekliyorum” dedi ve annesinin karşısında beni öptü. Yanağımdan öptü ama olsun bu erekte olmam için yeterliydi. O gecede başka bi arkaşta kalacaktık. Gittim. Çılgınlar gibi mutluyum ama. Öptü lan öptü! Gerçi bunlar medeni insanlar. Ona göre yaptığı şey çok normal bana göre 3 aylık osbir malzemesi.

bir saat mola. sonra devam edicem. ama burdaysanız ses verin cidden kendime yazıyo gibi hissediyorum hevesim kalmıyo.

Yaklaşık bir ay daha geçti. Tam onu unutmuş yavaş yavaş binliklere başlamıştım. Bir akşam aradı. Merakla açtım.
-alo
-alooo napıyosun
-iyiyim sen
-iyiyim ya
-bi saniye sen ece değilsin
-evet ben pınar
-memnun oldum
-ben dee
-neden aradın
-dur eceyle konuş
-alo
-alo
-naber
-iyi sen
-iyiyim ben de ya. Pınar senden hoşlandı da seninle konuşmak istedi.
-anladım.
-neyse kapatıyorum görüşürüz
-bay baaay
Bu neydi şimdi? Dalga mı geçiyo test mi ediyo? Üstünden iki hafta kadar geçti. Mesaj attı.
-rakı içtim efkarlıyım
-noldu
-hiiiç
-derdin varsa anlat
-bi başlasam sabaha kadar susmam
-farketmez
Orda manita yapmış ve oğlan bunu aldatmış. Bana bunu anlattı. Bu kız çok adi bir fahişeydi. Bir de üstüne oğlanla beraber sarılıp uyurkenki fotoğraflarını atmasın mı? işte o gün intikam için yemin ettim. Ki kendimi biraz olsun tanıyorsam her olayda olduğu gibi bunun da intikdıbını mükemmel bir şekilde alacaktım. Bunu beraber göreceğiz. Okuyun pişman olmayacaksınız.

burdaysanız ses verin bi takipçi sayımı bileyim

Sesimin yeni yeni kalınlaştığı dönemler. Artık daha bi özgüvenliyim. Artık dürümcüyü aradığımda “10 dakkadan orda appam” demiyor. Erkek oldum sanıyorum. Çevrem ve ben öyle bir kafadayız ki tam tabirini yapıyorum. “önümüze gelene yavşayalım gibelim öpelim, eğer vermeyen olursa ona aşık olalım” cidden buydu. Zor olan kazanırdı kızlarda. Bir gece parkta otururken yeni bi çocukla tanıştık, bizim kafadandı ve o da iyi hatun düşürüyordu. Bu arkadaşa müslüm diyelim. Müslüm iyi bi insandı. En az benim kadar kız kaldırırdı ama asla artistliğini yapmazdı. Bense kendimi göklerde görürdüm. Müslümle samimi oldukça “oo iki rakip kanka oldu” gibi söylemler çıkmıştı. Rakip değil, benim düşüremediğimi o, onun düşüremediğini ben düşürürüm bu kadar basit. Yine bir gece bizimkilerle oturuyoruz herkes telefon rehberine odaklanmış kız numarası arıyo. Müslümün rehberde “ece …” gördüm. Bu kim dedim. Önce hafif taşak geçtiler benimle. Sonra anlatmaya başladılar. Meğer kız şehrin en güzel, en artist kızlarındanmış herkes gibmek için can atıyomuş ama çok zormuş. Facebooktan gösterdiler hatun cidden taş. Bir memesini iki avucumla zor tutarım. Onun zorluğu bana sökmez diyerek telefonu çıkardım ve aradım. Ah aramaz olaydım.

lise 2'nin de bittiği yaz. temmuzun ortalarına doğru sevgilimden ayrılmıştım. yaklaşık 9 aydır beraberdik. ayrıldıktan sonra dünya o kadar güzel gelmişti ki evde boş boş otururken bile eğleniyordum. düşürdüğüm karının kızın haddi hesabını yapmıyodum. tutanım yoktu artık. biraz daha büyümüştüm. artık kadınların ne tak olduğunu biliyordum. artık sevgililik denen olay iki gerzeğin birbirine bağlanması değil stratejik bir savaştı benim için. tüm dişilerin ne denli huur olduğunu biliyordum. ve sanki dişilere dersini vermek için tanrı tarafından görevlendirilmiş bir peygamber gibi hissediyordum. hepsi benim için birer oyundu. hepsi soyunduğu zaman uğraşılmaya değmez birer mahluk olup çöpe atılıyordu. bekarlığın her anını doya doya yaşıyordum. artık işi daha da büyütmüştüm. kaan isminde bir arkadaşımız vardı grupta. en çok onu severdim çok iyi çocuktu. onunla yaz akşamlarını değerlendiriyorduk gezerek tozarak. ikimiz de bu şehirden sıkılmıştık tatile gitmek istiyorduk. parayı nereden bulabiliriz düşüncelerine kapıldık. planları da yapıyoruz. önce istanbula gideriz. sonra antalya. ama paramız yoktu. ve bize gereken en düşük miktar 800 liraydı. ki bu 800 lira gittiğimiz yerdeki 3 öğün yiyeceğimizin simit olması demekti. ne yapalım edelim diye düşünüp duruyorduk. ben yaklaşık bir haftada 100 lira biriktirdim. kaan kardeşimdir. ondan esirgemem. 700 lira daha bulmamız gerekiyordu 20 gün içersinde. düşününce çok zordu. hatta imkanı yoktu. başlarda idda mı oynasak diye düşünmüştük ama tutturamayacağımızı da çok iyi biliyorduk. sonra ne mi oldu? diğer partı bekle.

burda mısınız birazdan gelecek devamı hikayenin?

şimdilik burada bırakıyorum. yarın gece geri gelirim. 3-4 gibi. belki de gelmem. bunu bilemeyiz.

-spoiler-
hikayenin son bölümlerine geldik. yaklaşık 2 haftalık bir olay kaldı. anlatmam ne kadar sürer bilmiyorum. detaylarına inersem (ki inmemi isteyeceksiniz, anlarsınız ya) birkaç gün daha benimlesiniz. gerçi belli olmaz, çok sinirlendirirsiniz bırakır giderim. neyse efendim. hayırlı günler diliyorum. hikayeyi şimdilik beğenenler nick6mı biraz yoklasın. beğenmeyenler gitsin ötede oynasın. öpüldünüz.
-spoiler-

reserved

Rezervleri alın geliyorum yavaştan

gibtir git bu ne aq

reserved

reservedddd

Reeserved

düşündüm. gerçekten imkansızdı bu parayı bulmak. elimizde 100 liramız vardı. kolay biriktirmiştim nasıl olduysa. kaybedecek bir şeyimiz yoktu. gel dedim idda oynayalım ya hep olsun ya hiç. çocuk napsın kabul etti. parada söz hakkı yok. parayı böle böle oynamaya başladık. maçların kadrolarını görmek için uyumuyoduk bile lan. beyler şakam varsa top olayım. o 100 lira 20 gün sonra 3000 lira oldu. üç milyar lan. iki tane 17 yaşındaki embesil için mükemmel bir paraydı. sapıtma durumu olmadı ama. önce istanbula gittik. 5 gün güzelce tatilimizi yaptık. ciks hikayelerini anlatmama gerek yok herhalde? o hikayeleri kuşadasına saklıyorum. şehrimize döndük. elimizde kalan para 1200 civarındaydı. antalyadan otel bakıyoruz geceliğine 500 tl diyorlar iki kişi. mümkünatı yok gidemeyiz. pansiyon apart düşündük ama antalyayı da bilmiyorduk. hani hiç değilse orada bir tanıdığımız olsa giderdik ama o bile yoktu. vee zekam yine çalıştı.