sonunda kabus bitmiş ve kuzenim geri dönmüştü. artık intikam zamanıydı benim için. herşeyi kuzene anlattım.bu baya sinirlendi. öbür gün kuğuya haber saldı topla tayfanı toprak sahada bekleyin dedi. beyler hayatımda ilk defa solo değil grupça dayak yiyeceğimi düşünüyordum sevinçliydim.o gün kimse bana bulaşmadı. delikanlılık yasası mıdır nedir öyle bi tak var team fight öncesi üyeler dövülmüyor.o gün merveyle tekrar konuşabildim geçmiş olsun falan. aklıma mervenin karşısında dayak yemem geldi. iyice sinir ve öfke biriktiriyordum kavgaya. sevdiğim kız karşısında dayak yedim lan borumu. sonunda o gün geldi okul çıkışı toprak sahaya gittik kuzenlerin tayfayla bizi yaklaşık 20 kişi bekliyodu. çoğunda muşta ve sopa vardı.15 kişiyle kavgaya gidiyorduk ve elimizde sadece yumruklarımız vardı. görünce bi tırsma oldu bende karşı karşıya geldik grupça. benim içinde korku var ama kuzenler sanki daha da cesaretlenmiş gibi görünüyodu. sanki bizde 30 kişi varmış ta biz gibicekmişiz gibi bi gülümseme vardı yüzünde.bu daha da korkuttu beni. birden gruplar birbirine girdi.o arada kuğu ve muşta sı beni buldu. beyler ilk defa burda muşta ile yumruk yedim.o metalın tadını sadece yiyen bilir.bu sefer baya dağılmıştım ilk yumruktan sonra toplamak daha zor oluyor kuzen kalk lan yavşak arkamı kolla diyordu evet beyler bu adamın diye yüzünde gülümseme olduğunu biliyordum. dayak yiyecek olsada başkasını korumanın verdiği cesaret vardı içinde. kardeş olmanın. kanların birbirine karışmasının verdiği özgüven vardı. kardeşim dediği adamlarla dayak yemek bile bu adam için bi şerefti.o an o yüzündeki gülümsemeyi gördüğüm an bende bi ışık belirdi. sinirlice ayağa kalktım bi yumrukla işimi hallettiğini düşünüp başkalarına saldıran kuğuya baktım. kuzene bağırdım napayım diye "geri çık karın boşluğuna vur dedi"(hıkayede tırnak ıcıne aldığım yerler ders niteliğindedir) muşta sının olması umrumda değildi üstüne yürüdüm ve bizim gruptaki alişan dediğimiz herifin üstünden çektim geri savruldu muştasını düzeltti üstüme yürüdü karnıma bir yumruk tam kaburgalarıma okkalı bi tekme ardından sol bacağıma ama artık acıyı hissetmiyordum hayatımdaki tüm dayaklarımı aklıma getirdim ve bu binin beni sevdiğim kızın karşısında dövmesini aklıma getirdim. öfkem iyice kabarmıştı.bi adım geri attım ve yumruğunu kaçırdı.sol elimle karın boşluğuna etkili bi yumruk attım. ıhııııığ diye kaldı. daya nefes alamadan dizimle yüzüne vurdum. geri doğru düşerken burnunun kanadığını görebiliyordum. evet beyler hayatımda ilk defa eşit bi kavgayı kazanmıştım. elinden muştayı çıkartıp diğerlerine yardım ettim. orda cidden dayanışmanın dibine vurmuştuk. kalkabilenler kaçtı diğerlerinide bıraktık. bendede savaş ganimeti olarak bir muşta ve ilk kavgamı kazanmanın özgüveni vardı