Biz mevzilenmiş askerlerin gelmesini bekliyoruz.
Saat sabah 08.00 gibi.
Hemen 13-16 km uzaklıkta ise Damlarca Üs Bölgesi var.
Ben keleşime bakıyorum ilk defa bir çatışmada kullanacağım

Neyse askeri konvoy gözükmeye başladı.
En önde ki rpg ci namlu ucuna mermiyi
yerleştir ve nişan aldı.

Agit'ten emir bekliyoruz derken bağırarak;
"agir" dedi agir=ateş
Ve az öcneki suskunluk büyük bir ses ile
bozuldu ardından sialh sesleri her tarafı kapladı.

RPG Askeri aracı ıskalayıp,5-10 metre önüne
düştü ve ardından intikal yapan komandolar
hemen araçtan inerek bize karşılık vermeye başladılar.

Biz şaşırmıştık, çünkü ilk atışla askerler panik olur diye düşünmüştük.
Fakat sanki onlar pusu atmış gibi savaşıyorlardı.
Attıkları 5 kurşundan 3 muhakkak mevzi aldığımız kayaları dövüyordu.

Ben ise nişan almadan kafamı mevzi dışına çıkarmadan
atış yapıyordum.
En son Agit'e baktığımda yerde kafasından kanlar akıyordu.
Bir kaç gerilla ise çatışmadan gizlice sıvışıyordu.

Ben ise tek çarenin teslim olmakta olduğunu biliyordum.
Bixi ci olan rojdadan ses kesilmişti.
Dönüp ona baktığımda kafasının büyük bir kısmının
parçalandığını gördüm.

Ağlıyordum, korkuyordum ve altıma yapmıştım.
Ava giderken avlanmıştık.
Askerler çok bilinçli atış yapıyorlardı.

O zaman anladım T.C Bölünmez
O zaman anladım kandırıldığımzı.
Biz pkk'ya destek olan bütün kürtler cahil olduğumuzu
bir daha anladım.

Çatışma bitmişti ve ebn ellerimi kaldırmış bekliyordum.
Bir asker geldi ve yanımda bulunan silahı ayağıyla itti ve
komutanım burada birisi var dedi.
5-6 asker etrafımda toplanmıştı.
Bir kaçı bana küfür ederken diğerleri ise bana su ikram etmişti.
Sonra ise beni alıp birliğe zütürdüler.
Sorguladılar ve hapishaneye gittim.
Hani T.C askeri acımasızdı.
Hani T.C askeri katildi
Hani T.C. askeri zalimdi
Şimdi olmayan aklımı gibeyim diyorum
---The End---

Şırnak yöresine ait bir türkü;
https://www.youtube.com/watch?v=L7G-BhBJq44

Bizlere ilk öcne Komando timi deği
normal öncü bir birliği pusuya düşüreğeceğimiz söylenmişti.
Fakat iki gün sonra bize komando olduğu söylendi.

Yalan yok bizler çok korkuyorduk komandolardan.
Normalde bir piyade veya jandaramdan korkan bizler
devletin en iyi askeri birimlerinden bir timine
saldıracaktık.

Şöyle bir şey var;
1990 lı yıllarda Cudi Dağın'da bir köy var, 20-30 yıl
boyunca devletin tek bir askeri bile ayak basmamış.
Sonra terör olaylarından dolayı bir askeri birlik
verilmiş olaya.Sürekli baskın yiyen askeri birlik
zayiatlar veriyormuş.
Sonra Kayeri Komando'dan bir bölük oraya verilince
bir kere bile baskın olmamış. (GERÇEKTiR BEYLER)

Bizlere son iki gün hiç olmadığı kadar
iyi bakıyorlar.Neden çünkü baskına gideceğiz.
yemek yediriyorlar tabi bize orada bulunan x mezralarından
bir tanesi yardım yapıyor.

Hiç uzatmadan pusu günene geçiyorum;

Yıl 2010 saat 04.00 gibi.
Türkiye'ye giriş yapacaktık.

Anlamadığım şey ise T.C nin elinde bu kadar olanak
varken neden bizleri göremiyordu.
Bizleri yok edemiyordu.

Örgütte 20 yılını geçirmiş olan Aşgêr'a iki soru sormuştum;
-Askerler neden köy basıyor
-Neden bizler daha önce katliam yaptık

Bana gülerek;
"Nabêjin kê kir; dibêjin kê got" (Kim yapti demezler kim söyledi derler.)
"Belê wiha"dedim (Belê wiha=evet öyle)
"Bizler tece kılığında gidip bizi desteklemeyen köyleri yakar yıkardık
sonra arkamızda bulunan grup gelir ve yardım eder gib yapardı"

Ben şok olmuştum devam etti bir de;
"Neden mi katliam yapıyoruz çünkü bizden korksunlar diye"
Ben artık korkuyordum fakat son pişmanlık fayda etmezdi.
Demek ki babam ve abimide böyle kandırmışlardı.

2 Hafta sonra Şırnak'ta,Damalrca Üs Böglesine
81 km uzaklıkta olan Şenoba'da idik.
Gideceğimiz yer Güçlü konak ilçesinde bulunan
Gabar(Küpeli Dağı) ile Kilise dağları arasında bulunan
Damlarca Üs Bölgesine intikal yapacak
Komando timini pusuya düşürmekti.

Lan terket burayı amın oğlu

Şöyle bir foto atayım;
http://www.imgim.com/108082image1.jpg

annem ve kardeşlerimle vedalaştım ardından
gerilla grubunun yanına gittim.
Bir odada oturmuşlardı.

Söylemek istemezdim ama oda taşak+am karışımı gibi
kokuyordu.içeriye leş koysan canlanır resmen.
Nesye yıl 2009,16 Ağustos gece saat 03.00 gibi
Kandil dağına hareket başlayacaktı.

Benim elimde annemin yaptığı bazlama vardı.
bazlamadan atıştırırken,yanımda ki 45 yaşında
olan Botan'a baktım ve bazlamayı ikram ettim
Yalnız bana bakarak;
"Ez ne birçi me!" dedi (Ez ne birçi me=Ben aç değilim)

Odada ki herkese dönerek;
"Hûn birçî ne bûne?" dedim(Hûn birçî ne bûne=Siz acıkmadınız mı)
"Na,spas"dedi Agit (na hayır spas teşekkürler demek)

Agit Rojda'ya dönerek;
"Saet çend e?" dedi (saet çend e=saat kaç?)
Rojda ise ;
"du" dedi (du= iki)

Saat üç gibi başladık yürümeye çok korkuyordum
ilk defa gece beytüşşebapın heybetli dağlarında
elimde keleş ile yürüyordum.

Önümü zar zor görüyordum bu gibtiğimin yerinde.
Tam 1 hafta boyunca arada sırada mola vere vere
Kandil'e geldik.

Büyük bir kamptı burası.
Beni eğitim sorumlusuna verdiler.
2 ay eğitildikten sonra savaş için hazırdım.

Çatışmalar da şidetleniyordu.
Hatta baya bir zayiat vermiştik
ama bizleri ve kürt haklını kandırıyorlardı.

ilk defa o gün kendime biz kandırıldık galiba dedim.
Neden mi?
Yemeği zor buluyorduk,her gün ağzımı leş gibi kokuyordu.
Tece bizden kat kat güçlüydü.

EDIT: okudum tak gibi ama degerlenir gibi

Adami sovmeyin progobanda yapmiyor

Çok kısa tutmayı düşünüyorum 5 part olacaktır.
Gerçek bir mesajın kurgusudur laf yapmayın!
OKUYUN SONRA YORUM ATIN AMK
SONUNA KADAR OKUYUN !!

öncelikle şöyle güzel bir şarkıyla başlayalım hewaller;
https://www.youtube.com/watch?v=EDoZWT9MHZI

Yıl 2009 yer Şırnak Beytüşşebap'a bağlı Söğütce Köyü.
Babam gerillaydı. Evet batıda ki herkes bana huur çocuğu diyordu
Babam bir çatışmada, mg3 ile headshot yemiş ve orada ölmüştü

Ben yetim kalmıştım.Evde ben hariç 14 çocuk daha vardı.
Babamın arkadaşları bana" sende çığ,teceden babanın intigdıbını al"dediler.
Ben ilk başta korktum,yapamazdım.

Fakat benden 5 yaş büyük olan abim,
babamdan 2 ay sonra vücuduna rpg yiyince oracıkta
ölmüştü.

Artık sinirlenmiş ve dağa çıkmak istiyordum.
Öyle ki zaman 2009'un Haziran ayını gösterdiğinde
dağdan dinlenmeye gelmiş bir grup pkklının yanına gittim.

Evet bizim köyümüz aşırı derece pkk yandaşı.
Annelerimizi bile seve seve veririz.
Neyse grup lideri olan Agit beni odasına kabul etti.

"Ben dağa çıkmak istiyrem"
"Dur hele yegen sen hayırdır"
"bav(baba) ve kek(abi) gerilla savaşçısıydı ama öldüler"
"üzüldüm hewal o zaman bizimlesin"

Ardından bu Agit bağırarak;
"Pîroz be !Pîroz be !Pîroz be !"diye bağırdı. (Pîroz be = Kutlu olsun demek)

Ben ise biraz korkuyordum ya ben de ölürsem diye