hikaye devam ediyor

yaşı küçükler lütfen okumasın.kötü etkilenmelerini istemem...

sadece benim yazdıklarım : http://inci.sozlukspot.co...yesi/@bira-icmek-guzeldir
http://ccc.incisozluk.cc/...yesi/@bira-icmek-guzeldir

durmadan yazmak istiyorum... gözyaşlarımı özgürce akıtabilmek, benliğime tekrar kavuşabilmek istiyorum. maskem düşsün istiyorum.rol yapmaktan çok sıkıldım çünkü. etrafımda onlarca insan var!ama hiçbiri beni görmüyor. onlara göre sadece depresif bi kızım. uzak durulması gereken... haklılar. benden uzak durmalılar. çünkü tehlikeliyim... insanların hayatlarını mahvedebilirim. mahvolduğum gibi. çünkü içimde yine o tarifsiz nefret duygusu var. insanlarla oynayabilirim.bir zenginin elindeki her şeyi alabilirim. diyorum ki size ben çok ama çok tehlikeliyim...
kafamdaki düşüncelerden sıyrılmalıyım. bunu da sadece yazarak başarabilirim... belki de kafayı sıyırıyorum, bilmiyorum.
kendimi yine burada buldum ve ben sizler gibi değilim.ben hiçbirinize benzemiyorum. bana artık destek olamazsınız, beni artık anlayamazsınız...
beynimin içindekileri susturmalıyım...
zehrimi dökmeliyim.

hemen hemen herkesin 17 18 yaşında edindiği bir yarası vardır ve bütün hayatını bu yaranın üzerine kurar bunlar dönüşerek bizi biz yapan şeyler haline gelir haksız mıyım

• **biraicmekguzeldir@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.***

hadi merve... kaçtın bugüne kadar kendinden. şimdi hesaplaşma vakti! yazdıkça rahatlayacaksın. burdaki hiçkimseyi tanımıyorsun. hepsi sana yabancılar. anlat hikayeni, okusunlar.kimselere anlatamıyorsun onlara anlat. belki cevap bulurlar sana. hadi merve. başla.haykır!

iyi bir çocukluk geçirdim. mahallem güzeldi, arkadaşlıklarım güzeldi... güzel bir kızdım. çocukluğumu doya doya yaşadım. neyse fazla uzatmıcam buraları. aile konusunda hiçbir sıkıntım olmadı liseye başlayana kadar. annem reklam sektöründeydi babamsa işletmeci. maddi durumumuzda gayet iyiydi. çocukluğuma dair bu kadar bilinmesi yeterli. zaten pekte önemi yok. sonuçta 'hayat' dediğimiz şey büyümeye başlayınca başlar. çocukken bizi hep ailemiz korur, onlar olmadan bir hiçizdir. kendimiz değilizdir, büyüdükçe değişiriz. benim için hayat liseye başladığımda başladı. ondan öncesi çocukluktu, saflıktı.çoğu insan çocukluğuna dönmek ister... benim gibi. şuanda çocukluğuma dönmek için neler vermezdim ki.her şey ne kadarda güzeldi. aşk desen çocukçaydı. aşık olurdun ya da olduğunu sanardın. şiirler yazar, kitaplar okur, hayatı çözdüğünü sanardın orta okulda. kızlar regl olurdu ergenliğe adım atardı, erkekler ferreleriyle ilişki yaşardı ahahaha. ergenlik.hepimiz aynı değil miydik orta okuldayken ? elbet sevdiğimiz olmuştur ortaokulda. büyüdükçe ne kadar saf duygular beslediğimizi farkederiz tabi şimdiyle kıyasladığımızda. aranızdaki en bin olan bile çocukluğunda sevmiştir birilerini.. insan sever çünkü. sevmeden yapamaz..bi kızı sevmese kitapları sever. sevmek gereklidir. benimde oldu sevdiğim biri çok aşıktım ahahah şimdi düşündümde ne kadarda komikti... neyse güzeldi ortaokul... büyüyorduk işte yavaş yavaş. hayat bana o zamanlar toz pembeydi. acı ne bilmem, parasızlık bilmem.. neyse..iyi bir anadolu lisesi kazandım, zaten çalışkan bi öğrenciydim.her şey liseye başlamamla başladı. diyorum ya insan hayata büyüyünce başlar. ondan öncesi ısınma turlarıdır. hayat startını insanlara farklı zamanlarda verir. fakir bir ailenin çalışmak zorunda olan çocuğu 5 yaşında başlar hayata, benim gibilese liseye başladığında. bazınızın hayatı 20sinde başladı bazınızın hayatı belkide hala başlamadı. anlatabiliyor muyum ?

liseye büyük bir heyecanla başladım. yeni insanlar, yeni çevre... hem istediğim liseyide kazanmıştım. çok güzel bir hayat beni bekliyordu. ailem yanımdaydı, zorluk yoktu. istediğim yerdeydim. liseyi hep anlatırlardı şöyle güzel böyle güzel diye. sonunda vakit gelmişti. artık çocuk değildim. büyümüştüm! liseye başladım.

hepiniz kendinizi büyük sanıyordunuz dimi liseye başladığınızda ? aç bak lise fotoğrafına şimdi.ne kadarda küçüksün oysaki dimi ?

liseye başlarken hayallerim vardı.her şey çok güzel olacaktı. aşık olacaktım belki.. güzel arkadaşlıklarım olucaktı. hani hepimizin içinde bi heyecan olur liseye başlarken. benimki farklıydı... ben liseye başlayana kadar hiçbir şey yaşamadım. diyorum ya toz pembeydi her şey. ailem beni pamuğa sarıp büyüttü. zorluk nedir bilmem. öyle acılarımda olmadı liseye başlayana kadar. daha doğrusu liseye başladığımda hala çocuktum. neden mi ? çünkü yaşanan acılar büyütür insanı. okula başladığımda kendimi büyük hissediyordum.ama aslında ufacık çocuktum. acılar kolay büyütür insanı,o zamanlar bilmiyordum.. acı olgunlaştırır. neyse güzel bir gelecek beni bekliyordu. neler yaşayacağımı düşündüm günlerce. annemin söylediği kadarıyla lisede çok arkadaşım olucaktı ama mezun olunca hiçbiriyle görüşmücektim. çünkü lise böyle bir yermiş. gerçek dostluklar üniversitelerde olurmuş. annemin haksız çıkmasını istedim hep.ama anneler her zaman haklıdır dimi ? haha..
hiç heyecanlanmadığım kadar heyecanlandım ilk gün. güzelce üniformalarımı giyip okuluma gittim..

ve her şey başlar.

ilk günüm yalnız geçti.tek başıma oturdum. kimseyle konuşmadım. sınıfı çözmeye çalışıyordum.bi kaç tanışmak isteyen oldu bi şekilde atlattım. korkmuştum.orta okulla alakası bile yoktu. tenefüse çıkıyordum koca koca adamlar. çoğu insanın yüzünde garip ifadeler var. kimse kimseyi tanımıyor daha. bildiğiniz tek başıma oturdum en arka sırada... normalde sıcak kanlı biriydim. insanlarla kolay anlaşır, kolay inanırdım. hiçbir zaman arkadaşsız kalmadım. orta okuldayken popülerdim.1 kere biriyle çıkıp aşık olmuştum. sonrada kimseyle çıkmadım zaten. orta okulda zütüm çok kalkıktı gerçekten. güzeldim mütevazılık yapmıcam.(söylediğiniz gibi 90 kilo kıllı bi amlı değilim)peşimde hep birileri olurdu.ama ben kimseyle ilgilenmezdim.hep ilgi duyulan biri oldum ama hiç şımarmadım orta okuldayken. önümde kazanmam gereken bi anadolu lisesi vardı. gelecek benim için önemliydi. ailem üzerime çok titrerdi. neyse.orta okul işte ne bekliyosun ki havalı havalı hareketler..ilk günüm yalnız geçti hiç arkadaş edinemedim. okuluda sevemedim. herkes yabancıydı.

eve geldim anneme anlattım alışıcaksın ortaokuldan daha eğlenceli ve güzel olucak emin ol kızım dedi.o gün eve geldiğimde ağladım saatlerce. orta okul arkadaşlarımdan uzaktaydım. keşke ayrılmak zorunda kalmasaydım onlarla. ertesi gün okula gittim 2. günüydü okulun henüz. düne göre daha iyiydim. büşra ve tuğbayla arkadaşlık kurdum he bide halil.4lü bi grup oluşturmuştuk. tuğbayla büşra güzel kızlardı halilse biraz pısırık gibiydi. hafif uzun boylu yakışıklı bi çocuktu. arkadaş edindiğim için mutluydum. hepsi güzel insanlardı. hocalarla tanışıyorduk, tenefüslerde beraber turluyorduk. üzerimizdeki gerginliği ve korkuyu atmaya çalıştık hep birlikte. güzel geçti o gün.

akşam eve gittim annem çekti beni karşısına. nasıl arkadaş edinebildin mi dedi heyecanla anlatmaya başladım bütün gün yaptıklarımı durmaksızın anlattım hiç susmadım. galiba bu okulu çok sevecektim içimde bi mutluluk hissettim. annem benimle konuşacakları olduğunu söyledi ciddi bi suratı vardı. beklediğim konuşmayı yapıcaktı büyük ihtimalle. sizlere anne babalarınız liseye başlarken ailelerimizin bize konuştuğu gibi konuşmaz. çünkü ihtiyaç görmezler. bizeyse binlerce uyarıda bulunur ailelerimiz. annemde o konuşmayı yapıcaktı işte.

+kızım artık büyüdün liseye başladın. arkadaş seçimlerine çok dikkat etmelisin.
-merak etme anne.
+insanlara hemen güvenme. lise bittiğinde hiçbiriyle görüşmeyeceğini bilerek kur arkadaşlıklarını.
-tamam anne merak etme yaaaa.

pek takmadım annemi.hep konuşurdu zaten. anneler hiç susmaz,hep konuşur.hem nerden bilicek ki lise bittiğinde görüşüp görüşmediğimi ?

doğru düzgün konuşturmadım bile kadını. diyeceklerini biliyordum. erkeklerle fazla yakınlaşma, şunu yapma, bunu yapma, dikkat et falan filan. tabi siz erkekler için böyle bir durum söz konusu değil.biz lisede 10 kişiyle çıksak huurya çıkar adımız,siz hızlı çocuk olursunuz. adalet ya bu.ahhh lisede herkesin zütü ayrı kalkık. güzel kızlar, yakışıklı çocuklar, zenginler,fakirler, doğulular,batılılar herkes bir arada. herkes ergen. herkes kendini bişey sanıyor ama aslında bi tak değil. lisedeki bütün ergenler hayatı çözmüş, kimse onlar kadar çok alkol içemez. tabi tabi.

neyse okula alıştım zamanla. günler güzel geçiyor. sınıfta kendimi sevdirmeyi başardım. tuğba,büşra, halil ben önlü arkalı oturuyoruz. halil çok komik çocuk hep güldürüyo bizi. evet evet okulu çok sevdim. gerçektende orta okul gibi değilmiş. ortam güzeldi. istediğim yerde olduğumdan emin oldum zamanla.. artık içimde korku falanda yoktu. size arkadaşlarımdan bahsedeyim. tuğba çok güzel kızdı. daha ilk haftasında tonla çıkma teklifi almıştı son sınıflardan bi çocukla çıkmaya başladı. çok yadırgamıştım. kendinden büyük bi çocukla nasıl çıkabiliyordu. ayıpladım.

ben liseye başladığımda gerçektende çok saftım. insanlara kolay güvenirdim. emin olun tertemizdim. eteğim dizimdeydi hiçbir zamanda erkeklerle dalga geçen kızlardan olmadım. sadece güzeldim ve bunun farkında olmamı sağlayan bi çok çocuk vardı.ama ben tuğba gibi hemen ilk haftada birisiyle çıkamazdım. daha doğrusu ben sevmeden kimseyle çıkmazdım. öyle çok fazla erkekle çıkan biri olmak istemedim. olmadımda zaten. benim için sevgili aşık olduğum kişi demekti. tuğbayı o yüzden ayıpladım, bana yanlış geliyordu. eteğide kısacıktı hem. ondan uzak durmaya karar verdim.

sizi tanıyorum erkekler.en azından artık biliyorum.siz liseye başladığınızda abilerinizden duyduklarınızın hayaliyle başlarsınız. aklınızdaki tek şey amdır. hangi biriniz birini çok sevmek,el ele tutuşmak, aşık olmak için hevesliydi ki liseye başlarken ? ben aşkı hep çok merak ettim. kitaplardan,filmlerden biliyordum.o duyguyu hissetmedim hiç.ne biliyim ben farklı hissediyordum kendimi. insanlardan farklıydım, sınıfımdaki kızlardan farklıydım... tuğbayı kıskanmış olabilir miydim ? bilmiyorum. neyse her şey için çok erkendi. önümde yıllar vardı. elbet aşık olurdum. lisede herkes aşık olurmuş çünkü...

ikinci sınıfa başladığımda büyük bir değişim içine girmiştim. düşüncelerim değişiyordu. yalnız olmak istemiyordum artık. tuğbanında büşranında erkek arkadaşları olmuştu bense hep onları uzaktan izlemiştim. tuğbayı kıskanıyordum çünkü bütün erkekler onun peşinde koşuyordu. tuğbaysa onlarla bi nevi oyun oynuyordu. şaşırıp kalıyordum çünkü tuğba çokta akıllı bi kız değildi. sadece çok güzeldi. alıp karşınıza saatlerce muhabbet edemezdiniz.ama bütün erkekler peşinde sıraya giriodu. erkeklerin hepsinin aptal olduğunu düşünüyordum.ama tuğbayı kıskanmaktanda geri kalmıyodum. benimle erkekler neden ilgilenmiyordu? çok mu çirkindim yoksa çalışkan olduğum için itici miydim ? kendime sorular sormaya başladım. eteğim kısa değildi,hep kızlarla dolaşıyordum. kimseyle çıkmamıştım.2-3 erkekten çıkma teklifi aldım ama reddettim.hem benimle ilgilenilmesini istiyordum hemde ilgilenen 2-3 kişiyi reddetmiştim. erkeklerin beni tanımasına fırsat vermiyordum, istemdışı yapıyordum bunu herhalde.tek erkek arkadaşım halildi. onun dışında hiçbir erkekle arkadaşlık kurmamıştım. halil bana hep yakın davranırdı.bi ara benden hoşlandığını falan düşündüm ama hiç bişey söylemedi bende üstelemedim.

iyi çocuktu halil. eğlenceliydi.oda kimseyle çıkmamıştı. zaman geçtikçe kendimi ona yakın hissetmeye başladım. yalnızlıktan mıdır bilmem ama halil bana iyi geliyordu. genelde 4 kişi eğlenmeye giderdik.her zamanki gibi dışarı çıkmaya karar verdik. sözleştik haftasonu kahve içecektik. sonra haftasonu geldi halille buluştuk kızlara mesaj attık işleri olduğunu söylediler gelmediler.o zaman bende eve gidiyim ders çalışırım hem pazartesi sınav var dedim. halilde yaa ne olucak kahve içeriz kırma beni dedi. meğersem halil planlamış baş başa olmak istemiş. kabul ettim kahve içmeye gittik. halil davranışlarımdaki değişimi farketmiş olacak ki bana açılmaya başladı.ben senden hoşlanıyorum dedi.ben karşılık vermedim. utandım.halil çok iyi çocuktu ama ona aşık falan değildim. sadece yakın hissediyodum.ne kadar güzel olduğumdan falan bahsetti iltifat etti. bende gerçekten güzel miyim dedim. evet çok güzelsin dedi. hoşuma gitmişti.bi erkek tarafından iltifat almak her kızın hoşuna giderdi.. halille açık açık senden hoşlanıyorum falan demedim.ama reddetmedimde.o gün güzel güzel muhabbet ettik sonrada beni eve bıraktı. halil iyi çocuktu. gerçektende bana iyi geliyordu.

büyümeye başladığımı hissediyordum. artık annemle yeteri kadar iletişim kurmuyordum pek odamdan çıktığımda söylenemezdi. sürekli kitap okuyordum, günlük tutuyordum. düşüncelerimi sağlamlaştırıyordum. ailemden gördüğüm kadarıyla bi insanın her şeyi kişiliğidir.en değerli şey kişiliktir derdi babam. bende her genç gibi kişilik arayışındaydım. örneğin belirli bir müzik tarzım yoktu. bilirsiniz işte o ruhsal bunalımı... kendini bulma çabası. saçma sapan ergen tripleri. hepiniz geçmişsinizdir o dönemden.bi gün ahmet kaya dinlersiniz ertesi gün metallica... ailemdende sebebini anlamadığım bi şekilde uzaklaşmıştım. iletişimimiz yoktu. neyse buraları atlayalım.

halille çıkmıyordum çıkma teklifi falanda etmemişti zaten. yakın olmaya devam ettik.bi gün yine oturuyorduk halile sordum. halil beni gerçekten güzel buluyor musun? tabikide,sen çok güzelsin dedi. benimle yakın olduğun için öyle söylüyosun dedim. cevap vermedi. tuğba mı güzel ben mi güzelim diye sordum bende aptalca. tuğba erkekleri fiziğiyle etkiliyor, basit bi kız ama yinede çok sevdiğim bi arkadaşımdır biliyosun. böyle bir şey niye sordun ki? dedi. okuldaki erkeklerin çoğu onunpeşinde koşuyor, onunla ilgileniyor ve bu bana çok saçma geliyor. sırf güzel olduğu için onunla çıkmak isteyen erkekleri anlayamıyorum. bende eteğimi kısaltsam,her ilgilenen erkeğe yüz versem benimde peşimde bu kadar insan koşar mı yani ? dedim.o da hayır kimse koşamaz çünkü senin yanında ben varım dedi güldüm sadece. beni etkilemeyi başarıyordu... ama bi şeyler ekgibti.onu seviyordum ama aşk bu olamazdı.bu sadece sevgiydi.

sadece benim yazdıklarım http://inci.sozlukspot.co...yesi/@bira-icmek-guzeldir

en sonunda halil bana çıkma teklifi eti ve ben reddettim. özür dileyerek arkadaşlığımızı bozmak istemediğimi söyledim. önce çok bozuldu ama sonra bir şey demedi. çok sinirlenmişti,onu yeterince tanıyordum. yanımdan kalkıp gitti. üzülmüştüm.tanıdığım tek erkek oydu ve ben büyük ihtimalle onu kaybetmiştim.1-2 hafta konuşmadık.ona yaklaşmaya çalıştım, kırmak istemediğimi ve derslerimin aksamamasını istediğim için reddettiğimi söyledim. çok iyi bi insan olduğunu ve kaybetmek istemediğimi söyledim. madem reddedicektin niye bana o kadar yakın oldun ki benden hoşlandığını ima etmiştin niye boşuna ümit verip beni üzdün dedi. böyle olsun istemedim dedim.. çekti gitti.

dersler, dersler,dersler.. ailem yüzünden hep ders çalışıyordum. onlar başarılı oldular diye benim başarısız olmam imkansızdı gözlerinde. okul konusunda her zaman çok baskıcıydılar. derslerimin her şeyden önde gelmesi için ellerinden geleni yaptılar. çok sıkılmıştım. lise bu olamazdı. neresi eğlenceliydi ki ? varsa yoksa ders çalışıyordum. daha 2. sınıftaydım ve 4 kişiyi reddetmiştim en sonuncusu halildi. insanlar hakkımda konuşmaya başlamıştı kendini bişey zannediyor diye. hatta halili reddettiğim için tuğbayla büşra benimle tartışmıştı kendini çok yukarda görüyosun demişlerdi. hayır ben öyle değildim. sadece biriyle birlikte olabilmem için ona aşık olmam gerekiyordu. lisede çok kişiyle çıkarsan adın kaşar olur.ben hiçbir zaman insanların benim hakkımda kötü düşünmesini istemedim.o yüzden tuğba gibi herkesle çıkmadım. neyse ikinci senemdede takdirle geçtim... mutsuzdum ve yalnızdım. halillede aram yoktu. tuğba ve büşraysa kendi halindeydi. çok saçma bi durumdu.

2. sınıfıda takdirle geçince anneme çok sıkıldığımı ve beni teyzemin yanına göndermesini söyledim. geçen yaz hiçbir yere gitmemiştik ailemin işi dolayısıyla.bu yaz kaçıp gitmek istiyordum. daha doğrusu kendimi bulmak. ailemden,okulumdan, arkadaşlarımdan uzakta olmak istedim. annem önce kabul etmedi ama ikna ettim.1 aylığına teyzemin yazlığına geldim... burada kafa dinleyecektim, yanıma bolca kitap aldım.ne de olsa orada da yalnızlık peşimi bırakmayacaktı. kendimle başbaşa olucaktım. içimde hiç heyecan yoktu.bir kaç arkadaşım vardı burada ama pek hoşlanmazdım onlardan. yani basit bir yaz tatili olucaktı.. beni biraz çözebilmişsinizdir buraya kadar. özetleyecek olursak kişilik arayışında olan, erkeklerle iletişimi kötü, kendini keşfetmemiş, karamsar bi ergenim.o yaşlarda hangimiz böyle değildik ki ? eve yerleştim...

'hayat' başlıyordu.

teyzemi çok severdim. deli dolu bi kadındı.ev hanımıydı yaz tatillerinde buraya gelir tek başına kalırdı. eniştem sadece haftasonları gelip kalabiliyordu işi dolayısıyla. yani rahattık. teyzemse çok fazla rahattı... beni rahatsız edecek kadar. günler monoton geçiyordu. arkadaşlarım henüz gelmemişti. teyzemle gündüzleri sahile gidip güneşleniyordum. akşamlarıyla balkonda sabahlara kadar muhabbet ediyorduk. teyzem gerçekten yaşına göre çok hoş bi kadındı. bakımlıydı.eniştem nasıl onu burada tek başına bırakıyordu akıl sır erdiremezdiniz. burada mutlu olduğumu hissediyordum. okulumdan uzaklaşmak bana iyi gelmişti.