kendimi de suçladığım için bahane mi yaratıyordum yoksa kuşkulanmakta haklı mıydım bilmiyordum. içten içe kendimi suçladığımın farkındaydım fakat bu düşünceden her seferinde sıyrılmaya çalışıyordum... engelleyebilirdim intihar etmesini, biliyorum.ama hayat bana adil davranmamıştı. ailem beni uyarmamıştı. miray'ın 16 hazirandaki garip davranışlarını çözümleyememiştim. mirayla tekrar başlamasaydım belki de bunlar hiç olmayacaktı.
normal bir ölüm olsaydı da hayatım böyle tepetaklak olur muydu yoksa sadece intihar olduğu için mi bu kadar zordu her şey?
beni bırakıp gittiğini bilmek çok acıydı.o bir kerede ölmüştü bense her gün ölüyordum. gencecik bir kız olan ben girdiğim bu yolda hayatımın anldıbını yitirmiştim. tüm hayallerim, umutlarım elimden alınmıştı. içim tamamen bir boşluktu...

ne kadar benmerkezli bakıyorum olaylara o zamanlar değil mi?hep benli cümleler. miray'ın asla ve asla kendi canına kıyabileceğine ihtimal vermeyen ben olduğu gibi kabullenmiştim o zamanlar intiharı. ardını araştırmadan, doğru düzgün soruşturmadan...
ama içime kurt düştü bir kere!

şüphe çok kötüdür panpalarım. çok tehlikelidir.bir kere düşerse içinize şüphe her zaman gerisi gelir...

onurla günler rutin geçiyordu. temiz hava, deniz,güneş bana iyi geliyordu. düşüncelere dalmak, akşamları rakı içmek ne bileyim dertleşmek güzel oluyordu. annem dakika başı aramasaydı daha güzel olabilirdi gerçi.bir gece yine oturuyorduk onurla.bi ufak rakı vardı masada.

-miray'ın o huur çocuğu babasını anlatmanı istiyorum.
+bırak o amcıktan hiç bahsetmeyelim merve. tadımız kaçmasın.
-miray'a vurmuştu bir gün.o gün nefret etmiştim ondan. tıpkı miray'a vurduğunda senden nefret ettiğim gibi.
+ben ona vurmuştum değil mi... allah belamı versin benim.ama bunun cezasını ödetmişti bana, biliyorsun.
-peki ya o alçak herif ödedi mi cezasını?o adamla beni bir gün yüzleştirir misin yalvarırım sana?ona sormak istediğim şeyler var.
+saçmalama merve. nerede göreceğim ki onu ben? bunu yapabilmem mümkün değil.hem ne soracaksın ki?
-hiç mi sızlamıyor vicdanı onu soracağım. belki suratına tükürürüm.
+o adam da çok üzüldü merve bilmiyorsun. kızını kaybetti adam. hali perişandı annemden duyduğuma göre... karşısına çıkıp acısını deşince eline ne geçecek ki?
+of bilmiyorum.ben çok düşündüm onur. miray bu kadar kolay vazgeçmez hayatından... ailesiyle her zaman problemleri vardı babasını hiç sevmiyordu biliyorsun. bana çok fazla anlatmıyordu ailesinde olanları. beni üzmek istemiyordu. senin bildiğin bir şey var mı?
-evet babasından nefret ederdi.ama sonuçta babasıydı merve... sakın o adamla görüşmeye falan kalkma. anladın mı beni?
+sana soracak değilim.

sonra yine sessizlik...