rizorv.

not:ben bunu böyle yavaş okuyuyamam. senden ricam ey bunu okuyan. eğer aylardan mayıs ise buna bir çükü veya şuku verde bende hikayeyi okumaya devam edebileyim. hadi.atarsan ve attığında msj atarsan nik6 atarım.ama nisanın son haftaları yada mayıs olmalı.

benim sarhoş olmam gerekirken onlar sarhoş olmuştu. kaan gelirken çalılıkta getirmişti. ateş tekrar alevlendi. içmeye devam edildi.ben sınırımı bildiğim için daha fazla içmedim. ateşin yanında içmek gerçektende sarhoş olmayı kolaylaştırıyordu. onurla mirayı kimse durduramazdı içtikçe içiyorlardı. daha yaşları kaçtı ki ne yaşamış olabilirlerdi ? daha neler neler yaşıcaklar bunlar gelip geçer diye geçirdim içimden...

sen bu hikayenin sonunda ölüyon mu panpa

doğru düzgün konuşturmadım bile kadını. diyeceklerini biliyordum. erkeklerle fazla yakınlaşma, şunu yapma, bunu yapma, dikkat et falan filan. tabi siz erkekler için böyle bir durum söz konusu değil.biz lisede 10 kişiyle çıksak huurya çıkar adımız,siz hızlı çocuk olursunuz. adalet ya bu.ahhh lisede herkesin zütü ayrı kalkık. güzel kızlar, yakışıklı çocuklar, zenginler,fakirler, doğulular,batılılar herkes bir arada. herkes ergen. herkes kendini bişey sanıyor ama aslında bi tak değil. lisedeki bütün ergenler hayatı çözmüş, kimse onlar kadar çok alkol içemez. tabi tabi.

iyi çocuktu halil. eğlenceliydi.oda kimseyle çıkmamıştı. zaman geçtikçe kendimi ona yakın hissetmeye başladım. yalnızlıktan mıdır bilmem ama halil bana iyi geliyordu. genelde 4 kişi eğlenmeye giderdik.her zamanki gibi dışarı çıkmaya karar verdik. sözleştik haftasonu kahve içecektik. sonra haftasonu geldi halille buluştuk kızlara mesaj attık işleri olduğunu söylediler gelmediler.o zaman bende eve gidiyim ders çalışırım hem pazartesi sınav var dedim. halilde yaa ne olucak kahve içeriz kırma beni dedi. meğersem halil planlamış baş başa olmak istemiş. kabul ettim kahve içmeye gittik. halil davranışlarımdaki değişimi farketmiş olacak ki bana açılmaya başladı.ben senden hoşlanıyorum dedi.ben karşılık vermedim. utandım.halil çok iyi çocuktu ama ona aşık falan değildim. sadece yakın hissediyodum.ne kadar güzel olduğumdan falan bahsetti iltifat etti. bende gerçekten güzel miyim dedim. evet çok güzelsin dedi. hoşuma gitmişti.bi erkek tarafından iltifat almak her kızın hoşuna giderdi.. halille açık açık senden hoşlanıyorum falan demedim.ama reddetmedimde.o gün güzel güzel muhabbet ettik sonrada beni eve bıraktı. halil iyi çocuktu. gerçektende bana iyi geliyordu.

halille çıkmıyordum çıkma teklifi falanda etmemişti zaten. yakın olmaya devam ettik.bi gün yine oturuyorduk halile sordum. halil beni gerçekten güzel buluyor musun? tabikide,sen çok güzelsin dedi. benimle yakın olduğun için öyle söylüyosun dedim. cevap vermedi. tuğba mı güzel ben mi güzelim diye sordum bende aptalca. tuğba erkekleri fiziğiyle etkiliyor, basit bi kız ama yinede çok sevdiğim bi arkadaşımdır biliyosun. böyle bir şey niye sordun ki? dedi. okuldaki erkeklerin çoğu onunpeşinde koşuyor, onunla ilgileniyor ve bu bana çok saçma geliyor. sırf güzel olduğu için onunla çıkmak isteyen erkekleri anlayamıyorum. bende eteğimi kısaltsam,her ilgilenen erkeğe yüz versem benimde peşimde bu kadar insan koşar mı yani ? dedim.o da hayır kimse koşamaz çünkü senin yanında ben varım dedi güldüm sadece. beni etkilemeyi başarıyordu... ama bi şeyler ekgibti.onu seviyordum ama aşk bu olamazdı.bu sadece sevgiydi.

dersler, dersler,dersler.. ailem yüzünden hep ders çalışıyordum. onlar başarılı oldular diye benim başarısız olmam imkansızdı gözlerinde. okul konusunda her zaman çok baskıcıydılar. derslerimin her şeyden önde gelmesi için ellerinden geleni yaptılar. çok sıkılmıştım. lise bu olamazdı. neresi eğlenceliydi ki ? varsa yoksa ders çalışıyordum. daha 2. sınıftaydım ve 4 kişiyi reddetmiştim en sonuncusu halildi. insanlar hakkımda konuşmaya başlamıştı kendini bişey zannediyor diye. hatta halili reddettiğim için tuğbayla büşra benimle tartışmıştı kendini çok yukarda görüyosun demişlerdi. hayır ben öyle değildim. sadece biriyle birlikte olabilmem için ona aşık olmam gerekiyordu. lisede çok kişiyle çıkarsan adın kaşar olur.ben hiçbir zaman insanların benim hakkımda kötü düşünmesini istemedim.o yüzden tuğba gibi herkesle çıkmadım. neyse ikinci senemdede takdirle geçtim... mutsuzdum ve yalnızdım. halillede aram yoktu. tuğba ve büşraysa kendi halindeydi. çok saçma bi durumdu.

bi gece teyzemle oturmuşuz balkonda.. teyzemin elinde her zamanki gibi şarap kadehi.bi sigara yaktı. banada tuttu anlam veremedim. sigara ve alkol bana göre değildi. teyzem niye paketinden uzatmıştı ki bana ? yok teyzecim teşekkür ederim diyip geri çevirdim. derin bi nefes aldı sigarasından...

-anlat.
+ne anlatayım teyze ya bildiğin gibi işte. harıl harıl çalışıyorum. şimdiden boğaziçi diye tutturdular. yaşıtlarımın hiçbiri benim gibi değil.bi görsen okuldakileri hiç kimsenin üniversite umurunda değil. herkes eğleniyor.ben napıyorum peki ? aptal aptal ders çalışıyorum. tabiki iyi bir gelecek istiyorum, çalışmak zorundayım ama sıkılıyorum teyze bunaldım artık ya.
-ahahah canım benim nasılda biriktirmişsin. susma devam et.
+mesela hiç erkek arkadaşım olmadı teyze.3-4 kişi benimle ilgilendi ama ben reddettim. okulda kimse hakkımda konuşsun istemedim.bi kişiden hoşlanır gibi oldum o da benden hoşlanıyodu ama onuda reddettim hemde sevdiğim bi arkadaşımdı. reddettim diye benimle bi daha konuşmadı.
-ne yani hiç erkek arkadaşın olmadı mı ? inanmam. senin gibi güzel ve zeki bi kızın nasıl erkek arkadaşı olmaz ? ee ilgilenenler oldu diyosun. niye karşılık vermedin ?
+bilmiyorum teyze. kimse bana etkileyici gelmedi. tuğba diye arkadaşım var bütün erkekler onun peşinde koşuyor kız tam bir salak. eteği kısacık bi görsen.ama çok güzel kız hakkını vermek lazım.
-o kız salak olabilir ama şuanda bana yalnızlıktan dert yanan sensin o ise muhtemelen yalnız değildir.
+ne demek istiyorsun teyze bende onun gibi mi olsaydım ? eteği kısa ve çok güzel diye onun peşinden koşan erkekler benim yanıma bile yaklaşamaz.hem öyle erkeklerin aklı fikri malum şeyde. utandırma işte beni.
-utanacak ne var kızım..iyi tamam tamam kızma. hadi geç oldu git yat artık..

o geceki muhabbetimiz üzerine hiç düşünmedim. saçmalamıştı benim düşünceme göre. teyzemde bi gariplik vardı. yakındır çıkar kokusu diyip uykuya daldım.

sabah uyandım kahvaltımızı yaptık. teyzem kahvaltıdan sonra işi olduğunu çıkması gerektiğini söyledi. nereye gitceksin teyze dedim işim var işte merak etme geç kalmam dedi gitti. bende bikinilerimi giydim ve sahile indim tek başıma. plajda güneşlenecektim. birazda kitap okurum dedim kendi kendime... kuruldum plaja. havlumu serdim güneş kremimi sürdüm kitap okumaya başladım. gerçekten çok mutlu olduğumu hissettim. teyzemde yoktu yanımda.ohh dedim kendi kendime.o yakıcı güneşin altında kitabımı okuyordum, hafif rüzgar esiyordu. annemi özlemiştim çağrı attım aradı. hasret giderdik biraz... dikkat et kendine oralarda kapmasınlar güzel kızımı dedi güldüm ahaha merak etme anne dedim.

onur çok şen şakrakmış çok güldürdü bizi. hoş çocukmuş gerçekten. yine balkon sefasındaydık ama bu sefer 2 misafirimiz vardı. teyzem hemen bi şarap açtı.bu gece muhabbetin dibine vuruyoruz çocuklar var mısınız dedi. bizde olur dedik tabikide.ben atladım teyzecim bende içebilir miyim diye. hadi bu akşamlık iç bakalım dedi. suna ablada onura sen şarap sevmezsin git kendine bira al dedi. çok garibime gitti. kaç yaşındaki çocuğa annesi bu cümleyi nasıl kuruyor ki diye geçirdim içimden. onur kalktı. suna ablada onur şarabı hiç sevmez hep bira içer dedi. bende ilginçmiş genelde anneler çok kızarlar çocuklarına dedim. teyzem göz patlattı sus babında. uzatmadım.suna ablada cevap vermedi.

ayrıca okuyanlar için tekrar belirtmek istiyorum. hikaye süresince 3 tane soru sorucam ve bu sorular benim için gerçekten çok önemli. hayatıma devam edebilmek, toparlanmak adına buna ihtiyacım var.ne kadar çok cevap alabilirsem o kadar iyi olur benim için. biliyorsunuz ki sorular insanın hayatını giber. kafamı giben sorulara cevaplar arıyorum.o soracağım 3 soruya adam gibi cevap vermeyecek olan liseliler boşuna okumasın... o 3 soru için yazılıyor bu hikaye...

teyzemin ona neden fatih dediğini anlayamamıştım. teyzemin fatih diye bir tanıdığı olduğunu bile bilmiyordum.ama basit bir dil sürçmesi olmadığından emindim.
kimdi bu fatih? teyzem eniştemi aldatıyor olabilir miydi? aldatsaydı durum eşit olurdu.bi an enişteme müstahak olduğunu içimden geçirdim.ama teyzeme aldatmayı
yakıştıramazdım. aldatmak bana göre alçaklıktı. neyse dedim elbet çıkar ortaya.. müzik dinlemeye başladım ve uzandım güneşlenmek için. altımdaki şortu çıkardım.
ahh keşke regl olmasaydım. çok fazla sıcaktı yüzmek istiyordum ama yüzemiyordum. kafamda güzeldi sanki... yattım uzunca bir süre. sonra tekne hareket etmeye
başladı. geri dönüyorduk. kalktım ve yanlarına gittim. ortalık sakin görünüyordu. konuşup konuşmadıklarını merak ettim ama soramadım teyzeme. sonunda karaya vardık.
eniştem meğer bizi bırakmak için gelmiş.bir arkadaşını alıp tekrar açıldı. teyzemle eve geldik.ben hemen duşa girdim teyzemse yorgun olduğunu yatacağını söyledi.

sudan çıktılar yanımıza geldiler. kaan büşrayla sevgiliydi. oturdular bi anda öpüşmeye başladılar çok şaşırmıştım. resmen gözümüzün önünde yiyişiyorlardı. çok garip gelmişti.ahh aşkım seni seviyorum dedi kaan büşraya... sarıldılar. bira içmeye devam ettiler. onurun bana baktığını farkettim. sanırım garip karşıladığımı anlamıştı. gerçektende çok garipti. insanların gözü önünde resmen yiyişmişlerdi. hiç mi utanmaları yoktu bunların ?

onur kendine ve bana bira aldı. miraylar ise votka içmeyi tercih ettiler. kumsala gidip oturduk. güzel bir muhabbet başladı. hepimiz yaşıttık. onur hakkında pek bir şey bilmediğimi farkettim. suna ablanın oğlu olması dışında ne biliyordum ki ? beni daha yakından tanımak için sorular soruyorlardı. nerede oturduğumu, hangi okulda okuduğumu falan filan. aynı soruları bende sorduğumda şaşırdım. onur ve miray aynı okulda ve benimle aynı semtte oturuyorlardı. sahi aklıma hiç gelmemişti onurun nerede oturduğu. içimden çığlık attım diyebilirim. onurla belki bir şeyler yaşayabilirdim. büşrayla kaanda bize yakın başka bir şehirde yaşıyorlardı. hepsi her yaz buraya gelen insanlarmış. yerli sayılırlar yani.. muhabbet muhabbeti açtı o akşam. büşrayla kaan yine yiyişmeye başladı. onur vurdu kaana şakayla karışık.lan eve gidin amk ya da muhabbete katılın. hepsi güldüler.ben pek gülmedim. çok garip geliyordu. niye bu kadar rahatlardı anlam veremiyordum.

bu olanlar sizce de çok saçma değil mi ? genç bir kızdım, henüz yeni ergen. erkek arkadaşımın olmaması daha doğrusu hiç kimseyle o güne kadar sevgili olmamam benden çok çevremdeki insanları geriyordu. illa erkek arkadaşlarımın mı olması gerekiyordu ? onlar olmadan hayat yaşanmıyor mu ?

ne yaptığımın ya da ne yapacağımın bir önemi yoktu. erkekler hakkında hiçbir şey bilmiyordum. belkide çevremdeki tüm insanlar haklıydı. saftım.kötülük bilmem, insanları kandırmayı bilmem, aşkı bilmem meşki bilmem. bilmem! (buralardan sonra sert olacak cümlelerim. üslubum değişecektir, bilginize.hikaye kısmı tamam ama artık içimide kusmaya başlıyorum!!) artık erkekleri tanımalıydım. daha doğrusu kendimi tanımalıydım, kişiliğimi oturtmalıydım. tecrübe edinmeden nasıl kişilik oluşur ki ? özgürde sonradan açılırmış belliki. devrimden daha çok konuşmaya başladı. gayet esprili, eğlenceli birisiydi. dün gece suskun olan çocuk bu akşam tüm muhabbeti zütürüyordu. iyiki sizinle tanışmışız az kalsın yanınıza gelmiyorduk reddedersiniz diye dedi devrim. mirayda genelde reddediyoruz zaten ama iyi günümüze denk geldiniz dedi gülüştük. miray bazen çocuklarla bakışır çocuklar yanımıza gelincede onları tersler dedim hafif bir gerilim oldu mirayda mervede erkeklerle hiç ilgilenmez hiç sevgilisi olmadı bugüne kadar dedi. tatlı sert atıştık. rahatsız olmamıştım. devrimle özgür dumura uğramış gibiydi. hadi geçin dalganızı herkes gibi dedim. dalga geçmek değilde garibime gitti dedi devrim. özgürde ona katıldı evet oldukça garip dedi.her zaman duyduğum cümle 'senin gibi güzel bir kızın nasıl erkek arkadaşı olmaz' .bu cümle oldukça saçma geliyordu bana. güzellik mi sevgilimizin olmasını sağlayan olgu ? çirkinler sevemez mi ? dış görünüş neden her şeyden ön planda. neyse daha sonra bahsedicez! şimdilerde dış görünüşün iyi değilse insanlar sana tanışma fırsatı bile vermez. için ne kadar güzel olursa olsun dışın güzel olmadıktan sonra hiçbir halta yaramaz. hepimiz satılmayı bekleyen mal gibiyiz. giyiniyoruz,süsleniyoruz, kendimizi 'satmaya' çalışıyoruz. neyse.karşıma sevgili olabileceğim birisi çıkmadı dedim. özgürde belki çıkmıştır kim bilir dedi samimice gülümsedim.

herkese afiyet olsun... sessizce okuyanlar, yorum yapmayanlar... tüm kötü insanlara için! kalbinizi kıranlara, sizi buruşturup bi kenara atanlara lanet edin ve için!

her şeyi uzun uzun anlatmak isterdim ama edebiyatım yetersiz... sıkıcı olurdu. zaten gelen tüm istekler hikayenin asıl bölümlerine gelmem üzerine... kısa kısa geçiyorum o yüzden. hikayemi gizli gizli yazıyorum. buraya üye olduğumu bile hiçbir arkadaşım bilmiyor. zaten toplasan 3-4 arkadaşım var ya neyse. sizleri bekletmek benimde hoşuma gitmiyor ama şartlar inanın sandığınız gibi değil.ben bu kadar ilgi olacağını tahmin bile etmemiştim... ara ara gelir yazarım sonrada silinir giderim diye düşündüm. içimde bir nefretle yazmaya başladım ama yazarken bir yandan hatırlayınca çok farklı duygulara yöneliyor insan. özlüyorum be o yaz tatilini... anamı, babamı özlüyorum be inci sözlük. hayatımı geri istiyorum be... nelerden geçtim, neleri yuttum.an gelir ya hani ölmek istersin. ölmeme bile izin vermedi be bu hayat.yok mu unutmanın bi ilacı ? bilen varsa söylesin... niye kötü bu insanlar ? tıkandım şuanda... medem umduğum yere bak. gelmiş burda anlatıyorum. dediğiniz gibi kimin umrundayım ki ? umrunuzda olmıyım zaten... umrunda olduklarım gibmedi mi hayatımı ? hatırlamak zor be... şimdi kestirip atsam hikayenin sonunu tek partta girsem ne olur diye düşünüyorum... ama başladığım işi bitirmeliyim. sizlere anlatmalıyım. boşta olsa bu çabam, size bazı şeyleri farkettirmeliyim. sevgililerinize daha sıkı sarılmanızı sağlarım belki. belki aldatacağınız varsada aldatmazsınız. belki hikayem bittiğinde sevgilinize koşar sarılırsınız kemiklerini kırarcasına... beyinlerinizin içine girmek istiyorum. bazı düşüncelerinizi değiştirmek... güçlü olsun istiyorum cümlelerim ama olmuyor. hayatı sorgulayalım istiyorum hep birlikte... neyse çok şey istedim. şimdilik hoşçakalın... geri gelicem.

insanları hiçbir zaman küçümsemeyin. acılar,acılarla yarışmaz. düştüğümüz çukur aynı çukur değil mi ? uyuşan beyinlerimiz, atmayan kalplerimiz, özlediğimiz geçmişimiz bir değil mi ? bırakın sidik yarıştırmayı... rahat bırakın beni, yazıyım işte hikayemi... kafiyeli oldu (:

şarkı söylemeyi bitirdiğinde,ne yapmaya çalıştığınızı biliyorum dedi. meltem ablaya dönüp abla bana bir yol göster, benim annem babam beni umursamaz.ben merveyi kardeş, sizleri büyüğüm, amcam teyzem gibi görüyorum. abla açık konuşucam kafamın güzel olmasına verin dedi güldü... ben bir çocukla yattım bakire değilim ve iğrendim.ilk defada bir erkekle aynı yatağa girmiyordum. beni lütfen yargılamayın, hataydı belki yaptığım ama yaptım. hüngür hüngür ağlamaya başladı. elimi sımsıkı tutuyordu miray, bende tutamadım kendimi gözyaşlarım süzülüverdi yanağımdan... ne kadarda yürekli bir kız.tek nefeste söyledi içindekileri. sarıldım ona sımsıkı. fatih abi, teyzem,meltem abla birer sigara daha yaktı. ortamı bir anda hüzün kaplamıştı.o kız kimsesiz, ailesi yok be ailesi... burjuvanın anasını gibeyim!

Aşk... Bizim kaderimiz... Kaçmayı denediğimiz ama beceremediğimiz... Uzak durmaya çalıştıkça fark etmeden içine düştüğümüz. Hep “Hiç sırası değil” dediğimiz ama içten içe “Nerede kaldı?” diye beklediğimiz... Yokluğunda “Gelsin” diye dua ettiğimiz, varlığında acı çektiğimiz. Bir kez tattıktan sonra hayat boyu özlediğimiz. Arayıp da bulamadığımız, kimselere soramadığımız. Gittiğinde arkasından binlerce kez lanet ettiğimiz ama sonra yokluğuna dayanamadığımız. Bizimleyken dünyayı unuttuğumuz, olmadığında yaşamaktan soğuduğumuz... Canımızı yakacağını bile bile peşinden gittiğimiz, gitmediğimizde de deli gibi pişman olduğumuz. içimizde biriktirdiğimiz çığlığımız, ayırmaya kalkanlara karşı en büyük başkaldırımız. Korkumuz, korkusuzluğumuz ve hiçbir zaman büyümeyen çocukluğumuz. Umudumuz, umutsuzluğumuz ve hiçbir zaman dinmeyecek olan susuzluğumuz.