yarram sevmiyosa ne sarılıyo?? divım divım

@anamoth panpamın dediği gibi miray yanımda... hatta yanımızda.ona göre...

edit:panpa olmuyo ama 2 satır yazıyon sonra mola diyon...

hikayen artik turkiye disindada okunuyor. hadi bakalim.

benden de bi sigara oynar panpalar.

malum kandil.

hadi la bekliyoz

sigaraya başla panpa yada gibtir et biz bırakalım daha iyi

bu ne amk olaylara bak. neyse panpa umarım tutarlılık kazanır hareketleriniz dicem de o yaşlarda da ne tutarlılığı amk

sigara, alkol almayan insanı yaşamamış sayarım. ulan bunlar olmasa içimdekiler hiç dışa vuramazdım.

ağırdı cümleleri... kaldırması zor.o benim her hareketine aşık olduğum, melek yüzlü kız artık yoktu. hiçbir sevgi belirtisi göremiyordum. gözlerinin içi parıldamıyordu. söyledikleri kalbimi kanatıyordu... ben her gece onunla uyuyup her sabaha onunla uyanırken o beni hiç düşünmemiş miydi? nasıl bu kadar kısa zamanda bu hale gelebilmişti... bilmiyordum. sormaya cesaretimde yoktu.
hayatımın anlamı miray... artık hayatımda olmayacaktı.
kalktım yanından.son bir kez sarılır mısın diye sordum. sesim zor çıkmıştı.

'beni aklına bile getirme. çünkü ben seni düşünmüyor olacağım. sarılmaya gerek bile yok. yaşattığın her şey için teşekkürler. kendine iyi bak merve.' dedi.

bana sarılmadı bile...
yapılacak hiçbir şey yoktu. elimden gelen tek şey çekip gitmekti...

'ben seni hep 3 hafta önceki gibi hatırlayacağım... elveda' dedim.
ve o kapıdan dışarıya adımımı attım.

@3857 aynen panpa alkol almadan eğlenemez oldum artık,

panpa bu miraydan sana gelsin kanımca böyle olacak...

http://tinyurl.com/cpgnfed

bu arada vay amk...

edit:klavyeyi gibtim heycandan.olan oldu... 2.pcden yazıyorum

hikaye tüm gibkoluğuyla devam ediyor. acaba nerde ilginçleşecek

al panpa iyi gider
http://youtu.be/GubL5yhp_Bk

kapıyı sertçe kapatmamıştım... daha sert vur,bir daha açılmayacak o kapı dediği geldi aklıma. vurmadım.yavaşça çektim üzerine... dışarıya çıktığımda hiçbir şey hissetmiyordum.ne bir acı ne bir üzgünlük. hiçbir şey yoktu. hissizleşmiştim resmen... oldu mu size daha önce? hiçbir şey hissedememek... bundan sonraki hayatıma onsuz devam edeceğim kesinleşmişti. artık ikilemler yoktu. bundan sonrası hep acı diye düşünüyordum. ondan nefret etmek,onu aklımdan çıkarmak gibi niyetlerim yoktu.ben yine mirayı sevmeye devam ederim dedim... o benim her şeyim! o benden vazgeçti diye bende ondan vazgeçecek değilim ya... yine severim.o olmasa da olur.ben yine mirayı özlerim. yine severim...

dayanamadım... olduğum yere çöktüm. ağlıyordum.nasıl dayanır insan o laflara? karşında bu hayatta en çok sevdiğin insan o cümleleri kursa sana ne yapardın? kendini kandırma merve... güçsüzsün işte!
gözyaşlarımı tutamıyordum... miray! miray artık hiç olmayacak mı? allahım ne yaparım ben onsuz! ne yaparım...
zordu panpalarım. zordu.sevgiliyi kaybetmek çok zordu.

iyiki okuyorum şu hikayeyi... kitap okumaktan daha zevkli amk. bide hızlı yazsan ne güzel olacak be panpam

reserved

reserved

ya çok duygusal şeyler ama tabi hepsi ergen tribi çok bariz.

sizlere şimdi çektiğim aşk acısını anlatmayacağım... çünkü aşk acısını bilirsiniz. miraysız geçen günlerimi özet geçeceğim.

o kapıdan çıktım gittim. onsuzluğa... her şeyim dediğim insanı kaybetmiştim.iyi bir dost,iyi bir sevgili,iyi bir arkadaş ne derseniz deyin... o kapıdan çıkıp gittiğimde ruhumu orada bırakmıştım. mirayın yanında... günler miraysız geçti.ne bir haber alabildim ne de yüzünü görebildim.ne o beni aradı ne ben onu aradım. çok ağladım, onsuzluğa hiç alışamadım.her gece yine onunla yatağa girip her yeni güne onunla uyandım. ondan vazgeçmek için hiçbir sebep bulamadım. hayatımda aşık olup sevdiğim tek insan ve ilklerimin sahibi olan kişiyi yere göre sığdıramadım.tek bir an bile onu sevmekten usanmadım.o beni düşünmüyor olsa bile, onun umrunda olmasam bile bu onu sevmeme engel değil diye düşündüm.o yoktu ama ben yine ona şiirler yazdım.o yoktu ama ben yine pazar günlerimi ona ayırdım. onsuz onu yaşadım. kimselere söyleyemedim derdimi,rol yapmaya alışmıştım. hani hepimiz takarız maskemizi öyle çıkarız sokağa... o maskeyle bütünleşmiştim. yoktu işte miray yoktu.onu hiç aklımdan çıkarmadım... derslerime çalışmaya devam ettim. dersaneme gittim hiç aksatmadım.ne yaşıyorsam kendi içimde yaşadım.ne anam bildi ne babam. teyzemle görüştüm bir kaç kez.3-5 kerede halille... günler günleri kovaladı ve ben miraydan hiç ama hiç vazgeçmedim. neden vazgeçeyim ki diye düşündüm. neden vazgeçeyim? bana yaptığı tek bir kötülük bile yoktu. ayrılığı bile adam gibiydi. başkaları gibi maille, mesajla bitirmedi. karşıma geçip adam gibi anlattı içindekileri. ayrılışı bile mertçeydi. beni hep sevmedi mi?sevdi. beni hep korumadı mı? korudu.her zaman yanımda olmadı mı? oldu.benim için neyse onun için bende o değil miydim? öyleydim.mirayın hiçbir yanlışı yoktu. neden sevmeye devam etmeyeyim?o yoktu ama benimleydi... günler acıyla, gözyaşıyla geçti. yeri geldiğinde güldüm doğrudur.tek başıma sinemaya gitmişliğimde oldu. şehabettin amcayla dertleşmişliğimde... bazen kabuslar görüp uyandım bazense rüyamda onunlaydım.zor oldu. çok zor. hepiniz geçtiniz bu yoldan bilirsiniz.bi insanı her şeyiyle sevebilen,ona her şeyim diyebilenler geçti bu yoldan... bir insanı kaybettiğiniz halde sevmeye devam etmediniz mi?ettiniz.hep güzel hatırladım mirayı... görmedim, duymadım,konuşmadım...

:( buyuk bir merak ve heyecanla okuyorum. Sayfa 8

reserve