bir genç kızın uyusturucu

Okurum rez

kanal var mı kanka

Reserved

Okunulur

Okumayın bagımlı oluyorsunuz

Eve geldim beyler , başlıyorum yazmaya okuyan dostlarım kendini belli ederse sevinirim

4 Aralık

Sevgili günlük,
Annem artık diyet yapmama izin vermiyor. Aramızda kalsınama bunun onu neden ilgilendirdiğini gerçekten anlayamıyorum. Son bir kaç haftadır soğuk algınlığım olduğu doğru ama nedeninin diyet olmadığını biliyorum. Annem nasıl bu kadar aptalca düşünebilir? Bu sabah kahvaltı olarak her zamanki gibi yarım greyfurt yiyordum, beni zorla oturtup koca bir dilim kepekli ekmek, bir yumurta ve bir parça salam yedirdi. 400 kalori almış olmalıyım; hatta belki beş altı veya yedi yüz! Neden kendi hayatımı yaşamama izin vermediğini anlayamıyorum. inek gibi görünmem hoşuna gitmiyor; başkaları da hoşlanmıyor ve benim de hoşuma gitmiyor. Acaba her yemekten sonra parmağımı oğazıma sokup kussam mı? Ah, ebeveynler gerçekten büyük sorun. Ama günlük, bu senin endişelenmek zorunda olmadığın bir konu; senin konun benim. Yine de kendini çok şanslı sayma, çünkü bende kelepir sayılmam.

10 Aralık

Seni ilk aldığımda, Günlük, her gün bir şeyler yazmaya karar vermiştim ama bazı günler yazmaya değecek bir şey olmuyor ve bazı günlerde de yapmak zorunda olmadığım bir şeyi yapamayacak kadar sıkkın, meşgul ya da sinirli oluyorum. Sanırım bir hayli kötü bir arkadaşım; sana karşı bile.Ama en iyi arkadaşlarım olan Debbie, Marrie ve Sharon'dan çok, kendimi sana yakın hissediyorum. Onlarla birlikteyken bile gerçekten kendim olamıyorum. Ortama uyum sağlamaya, doğru şeyleri söylemeye, doğru şeyleri yapmaya, doğru yerde olmaya, herkesin giydiği şeyleri giymeye çalışıyorum. Bazen hepimizin birbirimizin gölgesi gibi olmaya çalıştığımızı düşünüyorum; kendimiz hoşlanmasak bile aynı plakları ve aynı şeyleri alıyoruz. Çocuklar üretim bandından çıkmış robotlara benziyor ve ben robot olmak istemiyorum!

14 Aralık

Anneme Noel hediyesi olarak harika bir inci broş aldım. Dokuz dolar elli sent vermek zorunda kaldım ama değdi. Özel olarak üretilmiş bir inci; yani gerçekve anneme benziyor. Yumuşak ve parıltılı ama içinde sağlam ve güvenilir. Umarım annem sever! Annemin onu sevmesini çok istiyorum; beni sevmesini de! Tim ve babam için ne alacağıma hala karar veremedim ama onlara hediye almak kolay. Babamın yeni büyük ofisindeki yeni büyük masasına koyması için güzel bir altın kalemlik gibi bir şey alabilirim; böylece ona baktığı her seferinde beni düşünür. Hatta dünyanın en büyük beyinleriyle önemli toplantılar yaparken bile ona bakabilir. Ama her zaman olduğu gibi, gerçekte istediğim şeylerin bir parçasını alacak kadar bile param yok.

17 Aralık

Lucy Martin, Noel partisi veriyor ve bir joleli salata zütürmem gerekiyor. Çok eğlenceliolacak gibi görünüyor.( En azından öyle olmasını umuyorum.) Kendime yeni bir yünlü elbise yaptım. Annem bana yardım etti ve gerçekten çok güzel oldu. Umarım bir gün onun kadar iyi dikiş dikebilirim. Aslında, umarım bir gün onun gibi olabilirim. Acaba o dabenim yaşımdayken erkeklerin ondan hoşlanmayacağındanve kızların sadece dönemlik arkadaş olmalarından endişeleniyor muydu ? Acaba erkekler bugün olduğu gibio zaman da cikse aşırı düşkünler miydi ? Biz kızlar flörtlerimizden konuştuğumuzda, bütün erkekler aynı gibi görünüyor. Arkadaşlarımın hiçbiri asla sonuna kadar gitmiyor ama sanırım okuldaki birçok kız bunu yapıyor. Keşke annemle bu tür konuları konuşabilseydim, çünkü çocukların çoğunun ne hakkında konuştuklarını bildiklerine inanmıyorum, en azından, bana anlattıklarına inanamıyorum.

22 Aralık

Martin'in evindeki parti harikaydı. Dick Hill beni eve getirdi. Babasının arabasını almıştı; bütün şehir de dolaştık, ışıklara baktık ve Noel şarkıları söyledik. Sıkıcı gibi gelebilir ama değildi. Eve geldiğimizde bana iyi geceler öpücüğü verdiama hepsi o kadardı. Bu beni endişelendirdi; benden hoşlanıyor mu, saygı mı duyuyor, anlamadım. Sanırım ne olursa olsun bir türlü kendime güvenemiyorum. Bazen sürekli bir ilişkim olsun istiyorum; o zaman biriyle çıktığımı ve ihtiyacım olduğunda konuşabileceğim biri olduğunu bilirdim. Ama annem ve babam buna inanmıyorlar. Ayrıca, kimse benimle o kadar ilgilenmiyor. Bazen kimsenin olmayacağını düşünüyorum. Erkeklerden gerçekten çok hoşlanıyorum; hatta sanırım çok fazla hoşlanıyorum. Ama pek popüler değilim. Keşke popüler, güzel, zengin ve yetenekli olsaydım. Öyle biri olmak güzel olmaz mıydı?

25 Aralık

Noel geldi! Harika, muhteşem, mutlu, kutsal Noel. O kadar mutluyum ki kendimi tutamıyorum. Kitaplar, plaklar ve yeni bir etek aldım. Annem broşunu gerçekten beğendi. Gerçekten! Bayıldı! Onu elbisesine taktı ve bütün gün taşıdı. Ah, beğendiğine çok sevindim. Büyükannemve büyükbabam buradaydı; Arthur Amca, Jeannie Yenge ve çocukları da. Gerçekten harikaydı. Sanırım Noel yılının en güzel zaman. Herkes kendini sıcak ve güvende hissediyor.(Ben bile.) Keşke her zaman böyle olsa. Bugünün bitmesine çok üzüldüm. Sadece harika bir gün olduğu için değil, aynı zamanda bu güzel evdeki son Noel'imiz olduğu için. Hoşça kal Noel süsleriyle süslenmiş güzel ev.Seni seviyorum! Seni özleyeceğim!

Okuyan yokmu cidden *

Pdf varsa link atsana moruk

ReZervex

rezerve

Okudum muptezel oldum. Okumayin

Geldim beyler , devam ediyorum

--spoiler--
Hamile kalacak xd
--spoiler--

Dün yazamadım beyler kusura bakmayın , acil bir işim çıktı çıkmak zorunda kaldım. Şimdi yazıyorum.

1 Ocak

Dün gece Scott'ın evinde bir Yeni yıl partisine gittim çocuklar deli gibiydi. Erkeklerden bazıları gerçekten kaçırmıştı. Kendimi iyi hissetmediğimi söyleyerek eve erken geldim ama aslında iki gün sonra taşınacağımız için çok heyecanlıım. Önümüzdeki iki gece boyunca hiç uyumayacağımı biliyorum. Aynı anda yeni bir eve, yeni bir şehre, yeni bir eyalete taşınıyoruz, düşünsene! Annem ve babam fakültede birkaç kişi tanıyorlar ve en azından yeni evimizi gördüler. Ben sadece resimlerini gördüm ama hala büyük, soğuk, ürkütücübir yabancı gibi görünüyor. Umarım severiz ve bize uyar.
Açıkçası , bunları senden başkasına söylemeye cesaret edemezdim, Günlük. Ama yeni bir şenitde başarılı olabileceğimden pek emin değilim. Herkesi tanıdığım bu şeirde daha yeni yeni bir şeyler olmaya başladı. Daha önce bu konuda düşünmek istememiştim ama yeni bir durumda gerçekten pek bir şey yapabileceğimi sanmıyorum. Ah, ulu Tanrım, kabullenilmemi, uyumsağlamamı, alışmamı sağla; aileme yük olmama ve çevrenden dışlanmama izin verme. Yine budala gibi sızlanıyorum ama ne taşınmak ne de sızlanmak konusunda değiştirebileceğim bir şey var. Al işte, yine ıslandın! Günlüklerin soğuk algınlığına yakalanmaması güzel bir şey !

4 Ocak

işte geldik! Saat biri on geçiyor; daha yeni yerleştik. Tim'le Alex kavga ediyor. Annem midesini üşüymüş veya heyecandan dolayı rahatsızlandı; onun kusabilmesi için babam yolda iki kez durmak zorunda kaldı. Bir şeyler ters gitti, ışıklar yanmadı ve sanırım babam bile gerisin geri eve dönmeye hazır. Annem hamalların her şeyi nereye koyacaklarını gösteren bir çizelge hazırlamıştı ama yine de herşeyi yanlış yerleştirdiler. Bu yüzden, sadece önümüze çıkan yataklara çarşaf serip yatacağız. El fenerimi yanıma aldığım için memnunum; en azından yazacak kadar görebiliyorum. Aramızda kalsın ama ev biraz tuhaf ve hayaletli gibi. Belki henüz perdeleri filan takmadığımız içindir. Belki yarın herşey daha güzel görünür. Ama bundan daha kötü görünmeyeceği kesin.

6 Ocak

iki gündür yazacak zaman bulamadığım için özür dilerim ama bir türlü duramadık. Hala perdeleri asmaya, kutuları boşaltmaya ve eyaları yerleştirmeye uğraşıyoruz. Ev güzel. Duvarlar kalın ahşaptan ve uzun salona inen iki merdiven var. Dün geceki hislerimden dolayı her odadan özür dilerim. Okul beni hala endişelendiriyor ve bugün gitmek zorundayım. Keşke Tim lisede olsaydı. Baş belası bir erkek kardeş bile, hiç kimsenin olmamasından iyidir; ama daha orta ikide. Daha şimdiden aynı sokakta oturan bir arkadaş buldu ve sanırım onun için mutlu olmam gerek ama değilim; kendim için üzülüyorum. Alexandria hala ilkokulda. Profesörlerden biri yakın oturuyor ve Alexandria'nin yaşında bir kızı var; bu yüzden, okuldan sonra onlara gidecek. Ne güzel; bir ev alıyorsun, arkadaşlar ve diğer herşey beraber geliyor. Bana gelince, her zamanki gibi, hiç! Sanırım benim hak ettiğim de bu. Acaba çocuklar eski okulumdaki gibi mi giyiniyor? Umarım herkesin bana bakıp alay edeceği kadar farklı olmam. Keşke bir arkadaşım olsaydı! Ama o parlak gülümsememi yüzüme yapıştırmam gerek, çünkü annem çağırıyor ve benim "seviyemi belirleyecek bir tavırla" cevap vermem gerek.
Bir ,iki, üç , şehit geliyor!

6 Ocak, Akşam

Ah, günlük, günüm çok kötüydü! Okulum dünyanın en yalnız, en soğuk yeri. Bitmek bilmeyen gün boyunca tek bir kişi bile benimle konuşmadı. Öğle tatilinde revire kaçıp başımın ağrıdığını söyledim. Sonra, son dersime girmedim ve bunun yerine bir alışveriş merkezine gidip çikolatalı malt, duble porsiyon kızarmış patates ve dev bir sütlü çikolata aldım. Hayatımda uğrunda yaşamaya değer bir şey olmalıydı. Yediğim her seferinde, çocukça davrandığım için kendime kızıyorum. Üzerinde düşündüğüm zaman canım yansa bile, sanırım eski okuluma gelen her yeni kişiye bende aynı şekilde davrandım; ya onlara aldırmadım ya da merakla gözlerimi üzerlerine diktim. Sanırım bunu hak ettim. Ama ben hep acı çekiyorum ya! El tırnaklarım, ayak tırnaklarım, hatta saç diplerim bile acıyor.