--:-- Uyumak aslında uyanış mı ? 3
Gözümü kapkaranlık zindan tarzı rutubetli bir odada açıyorum. Kapıya doğru hareketleniyorum. Kapının deliğinden dışarda biri olduğunu anlıyorum.Bir erkek sanırım. Kapıya vuruyorum dışarıdaki adam sesimi duyuyor içeriye ben giriyorum beyler.Ama farklar var. Gözleri sanki kor birer ateş elleri ve yüzü kanlı iğrençte bir gülümsemesi var. Uyanmışsın sonunda diyor sırıtarak.Se se se sen kimsin diyebildim zar zor ? Hala anlamadınmı diyor..Ben içindekiyim.Ne yani ruhum mu ? Öldüm mü ben*Ahahah aptal ruhun değil seni yöneten benim .Git bırak beni diye haykırdım.O sadece durdu derin derin bana baktı.Çok işimiz var deyip gitti. Terler içinde uyandım. Saat 1:30...

02:00 Bir garip hastahane

Ben uyurken fatihin ailesi gtimiş fatih gece boyu benimle kalmak için durmuştu. Zavallım yorgunluktan perişan olmuş uyuyakalmış. Hastahanenin kantinini aramaya başladım.Bi an açlıktan öldüğümü hissettim. Kantini ararken kendimi yoğun bakım ünitesinin orda buldum.Bir kız çocuğu dikkatimi çekti yaklaştım. Evet evet bu oydu yanında 4 hasta daha vardı ama onların yüzünü seçemedim.3 erkek 1 kadın sanırım. iyice korkmaya başladım gerile gerile bi hemşireye sordum tarif etti sonunda kantine geldim.1 kahve 2 pakette bisküvi aldıktan sonra oturup düşünmeye başladım. Derken telefonum çaldı evet bu zil sesi benimdi.O kadar absürttüki çevremde bulunmaz. Kantinin yanındaki duvarın kenarında çalıyordu. Derken kendi sesimi duydum.O boğuk konuşmadan yalnızca iki kelimeyi duyabildim.O uyandı. Hemen duvarın arkasına dönüp baktım kim almış telefonumu diye kimse yoktu beyler. Hemen odama koştum telefon önemli tabi. Yatağımın üstündeydi.Ama bir konuşma devam ediyordu. Karşı tarafta numara görünmüyordu. Ulan telefon yine taku yedi herhalde. Derken arkamdan uyandın mı diye bir ses duydum. Amnskm diyerek arkama baktım meğer fatihmiş. Neler oluyor lan bana.

08:50 Hastahanenin önü

Bu amk yerindede huzur yok bana anlaşılan. Neyim ki olum ben etim ne budum ne.Neyim var diye düşünürken yaktım bi sigara fatihin arabası klagib sedan beyaz önü sanki hafiften gitmiş far ve sinyalin biride çalışmıyor sanırım. Neyse bunları düşüncek vakit yok aldım fatihide yanıma başladık gitmeye haşimin dedesinin evine.Bu sefer ayrıntılı birşekilde konuşucam. Neyse girdik dedenin evine saat sabahın 9 buçuğu. fatihe odadan çıkıp dışarıda beklemesini söyledi tabi karısınada öyle. Kadın zaten sessiz sakin hayattan kopuk biriydi. Yaklaş dedi bana hoca sakladığın bir şeyler var sanki dedi.Ben tam herşeyi anlatmaya başlayacaktımki birden sus evladım bu soruyu sana sormadım dedi. Odanın ortası kara su dolu bir leğen getirdi. Sağ elimi hafif kesip 2 damla kanımı suyun içine akıttı. Herşeyi anladım dedi. Sanki dokunsam ağlayacaktı bu kadarını tahmin edememiştim. Oğlum senin başında bir musallat veya bir varlık yok.Bu en kötüsü sen bir hapistesin.O seni hapsetmiş. Yaşadıkların senin değil. Hayatın senin değil. Kendini kurtarman için çıkmanın bir yolunu bulmamız gerek. Hoca bunları söylerken arkasında ayna gibi bir yansıma belirdi.Ama sanki başka biryeri gösteriyordu. Ruhsuz soluk biryeri. Hoca sen bu süre içinde bu evde alt katta kal durumun çok ciddi dedi. Bense yapıcak işlerim var deyip 2 gün müsaade istedim.

Saat 12:00 Apartman girişi

Fatihle kopturduk geldik yine bizim apartmanın oraya çocuk kaç gündür peşimde bana yardım etmekten bitap düşmüş git oğlum yat evinde dedim.iyi olur kanka valla durumun nasıl dedi.Eh işte kanka içim sıkışık sanki biri beni yiyip bitiriyor kendime gelip bi duş almam lazım deyip eve girdim. Ulan bizim koridorun duvarkağıtlarını hangi ara kırmızı yapmışlar vay mk çılgınlar sizi derken ulan yatağım ne durumda bi kontrol edim bakim dedim.Lan amk yatağım yok noluyor filan derken peder arkamda belirdi yanında valideyle. Olum biz sana bir ev tuttuk. Biliyorum bu kabul edilebilir birşey değil ama annen çok korkuyor dahası bende tedirginim. Sözünü devam ettirmesini istemeden küçük seyahat çantamı sırtlanıp yüzlerine bakmadan anahtarı ve adresi istedim. Balkondan tam o sırada bir ses geldi sanki bir kaza sesi gibi bakmak için balkona koştum. Bizimkiler umursamadı pek balkondan aşağı bakarken havanın kararmaya başladığını gördüm. Arkamdan bir şey duydum. Yavaş yavaş anlıyorsun diyordu.Bi an kendime geldim silkindim ve hınçlı bir şekilde evden çıktım. Dedikleri adrese geldikten sonra evin dayalı döşeli güzel bir 2+1 olduğunu gördüm.Ve rahatlamak için hemen bir duşa girdim...

Beyler 4 seferdir partı atmaya çalıştığımda gri ekran geliyor amk sözlüğünün 5 dakika sonra atıcam yeni partı mecbur

Banyo 01:30

Sağlam bir duş alimde kendime gelim diyerekten attım kendimi kabine. Suyu açtım amk açılmıyo. Herşeyi denedim olmadı dedim bari bu açık kalsın su sesini duyunca dalarım banyoya filan. Geçtim evdeki küçük odaya aynaya bakim dedim o da ne.Ulan heryerim ıslak amk. Hani su akmıyordu. Banyoya koştum şu şarıl şarıl akıyor. Bütün banyo boyunca korkumdan gözlerimi kapatamadım. Kurulandım neyse aynada saçımı yapıcam. Geçtim aynanın karşısına banyo küçük havada sıcak olunca aynada buğulanmış. Havluyla aynayı siliyorum bir tak olduğu yok sanki hemen tekrar buğulanıyor. giberim böyle aynayıda havluyuda diyip üstümü giyinmeye başladım saçı artık bir şekilde halledicez. Derken aynanın buğusunda ismimin yazılı olduğunu gördüm ama tersten altındada bir numara '300... Kendimi toparladım gördüğümden emin olmak için tekrar baktığımda ne isim ne sayılar nede aynada buğu yoktu saçımı yapıp biraz rahatlamak için küçük odada laptopumun başına geçtim

O kadar belirgin ki-Küçük oda-2:20

Laptopta çılgınca takılırken ekran birden gitti zaten külüstürdü amk pcsi iyice taku yedi herhalde dedim.Bir anda ekranda garip rakamlar belirdi hızlıca 160 dan 300 e doğru giden bir sayaç çıktı. DURDU.300.Önce banyo camı sonra laptop ekranı 300 ne olaki düşündüm bulamadım haşim kankamı aradım. Hastahaneyi düşündünmü dedi garip bir sesle ama sanki haşim değil iyimisin kardeim hasta filanmı oldun dedim ama telefonu yüzüme kapattı. Evet hastahane gayet mantıklıydı.300 numaralı oda.Ne vardı burda kim kalıyoduki.Bir taksi çağırıp bir koşu hastahaneye gittim 300 numaralı odayı ararken bi hemşireye rastgeldim.O oda kapalı giremezsiniz dedi. Niye felan derken. Kesin yasaklama var efendim dedi ve yanımdan hızlı adımlarla uzaklaştı. Sohbeti duymuş olaki siyahlar içinde biri yanıma yaklaştı elime bir kağıt ve kart tutuşturdu.Bu ne demek için adama tekrar baktığımda adam kaybolmuştu. Elime tutuşturduğu şey 300 numaralı odanın tam yeri ve girişi için kartıydı. Artık herşey hazırdı yüzleşicektim. Odanın kapısına ulaştım. Kartı sokup odadan içeriye girdimki pekte birşey göremedim. Burası sanki hastalanmış küçük bir kız için dekore edilmişti. Yatak boştu. Yatağın yanındaki çekmeceyi karıştırdım ve bir ses kayıt cihazı buldum. Oynata bastığımda Kendi içinden kurtulmana yardım edebilirim sadece bir geceliğine bu odada kal diyordu...

300 numaralı oda Saat 03:00

Kimse görmeden ses kayıt cihazını kartı ve kağıdı yanıma alıp odadan çıktım hızlıca hastahaneden uzaklaştım. Fatihi aradım kalkıp geldi saolsun beni hastahane önünden aldı başımdan geçenleri anlattım.Vay mk var bunda bir işler kanka haşimede helal olsun iyi bulmuş filan derken onuda çağıralım kanka dedim.1 saat sonra bizim mahallenin yakınındaki parkta buluştuk. Biraz havadan sudan muhabbet ettikten sonra konuyu açtım. Kanka valla iyi buldun lan sesinde iyi geliyo şimdi sen olmasan gibsen akıl edemezdim hastahaneyi. Haşim bi durdu fatihle ikimize baktı sanki hastahane denen şeyin ne olduğundan haberi yokmuş gibi olum ne 300ü ne hastahanesi ne odası sen beni aramadınki amk.Ben bütün gün dedemin yanındaydım. Aramanızlada atladım geldim. Dedemin durumuda iyi değil baya yatağa düştü.Bir şeyler sayıklıyor sürekli deyince içime bir korku düştüm. başımı iki elimin arasına aldım Allahım bana noluyor diyerek ağlamaya başladım. Bizimkilerin desteğiyle biraz toparlandım. Benim yeni ev mevzusundanda konuştuk.En son sıra geldi ses kaydına kayıdı açıp dinletmek için oynata bastım.Ama ses gelmedi kayıt boştu. Kayıdı 3-4 kere tekrar tekrar oynattım. Bizimkilerde tırsmıştı.5. oynatışımda genç bir erkek sesi duyduk.'UYANAMIYORUM'

Kendi evim 18:00

Olayın şokunu atlattıktan sonra fatih ve haşimle gitsem mi gitmesem mi diye düşündük. Kesin birşeye karar veremedik tabi sonra fatih beni eve bıraktı.Bu amk evinde garip bir yanık kokusu var.Alt komşunun kızı yemek getirmişti acaba ondanmı diye baktımda yok amk. Banyodan geliyodu koku besbelli. Kapısını açmaya çalıştım banyonun.Ama açılmadı biraz zorladım sonunda açtım içeri bir girdimki. Duşa kabinin içinde dün giydiğim elbiseleri yanmış bir şekilde buldum. Korkmuş bir şekilde banyodan çıktım kapısını kapatıp kilitledim. Küçük odaya döndüm yatağa oturdum ve düşünmeye başladım.iki şansım vardı 1 hocanın evine gidip herşeyi açık açık anlatmak ve bir çare isteyip yalnız başıma atılmamak. 2 artık çıldırma noktasına geldiğim olaylar silsilesini bitirmek için tek başıma gece o hastahane odasına giricektim. Bunları düşünürken kendimi kaptırmışım cama gagasını vuran bir serçenin sesi toparlanmamı sağladı. Kuşta bir gariplik vardı. Gözleri oyuktu. Kanatları koyu bir kırmızı adeta kan rengindeydi. Kararımı verdim 300 e giricek bu beladan kendimi kuratarıcaktım.

21:00 Hastahane-300

Evden çıkmadan önce emektar kelebeğimi yanıma aldım. Derin bir off çekip hastahaneye doğru bir taksi çevirdim. Fatih ve Haşime haber vermemiştim. Ulan ne tak yiyorum ben diyodum içimden.Her şey okadar çok hızlı oluyor üst üste geliyorduki mantık diye birşey kalmadı bende.Bu işi tek yapıcak bu taktan tek başıma kurtulacaktım. Taksimetre 25 yazmış bir saniye dedim taksiciye 20 lira uzattım.5 lira cebimde sıkışmış bit türlü çıkmıyo derken çıkardım. Taksici parayı aldı kardeşim bu yanmış dedi. Parayı aldım inceledim gerçektende kenarında ortasına doğru bi yanık vardı. Cüzdandan bozukluklarla kalan 5 ide hallettikten sonra hastahane kantine gittim. Uyanık kalmak istediğimden bir kahve aldım. Elimdeki kağıt ve kartı kontrol ettim ses kayıt cihazıda cebimdeydi. Kahvenin parasını vermek için elimi cebime attığımda yanlışlıkla ses kayıt cihazının oyhat tuşuna bastım. ZAMAN SENiN DOSTUN DEĞiL KATiLiN ÇABUK OL.Bu ses beim sesimdi. Elimi çabuk tuttum bir hışımla kahveyide aldığım gibi 300ün kapısına geldim. Kartı soktum ve içeri girdim ki AMAN ALLAHIM. Odaya 1 ranza daha gelmiş kayıt cihazını bulduğum komidinin yanındaki yatakta arkasını dönmüş bir kız çocuğu oturuyordu. Kalbim adeta yerinden fırlayacak gibi heyy küçük kız diyebildim. Ağzından şu kelimeler döküldü yüzünü dönmeden. YAKLAŞTIN!AMA SADECE FISILDA BUNU ONUN DUYMAMASI LAZIM. DUYARSA iNTiHAR ETMEK ZORUNDA KALIRSIN. AZABINA DAYANMAKTANSA...

Beyler halamı kontrole zütürücem 10 gibi şimdi biraz dinlenim. Hikayeyi takip edenler sevenler olursa ses versin. Allah rahatlık versin panpalarım

Geldim beyler malumunuz devlet hastahanesi sıra filan derken uzadıda uzadı.Üstümü değiştirip birşeyler atıştırdıktan sonra başlıyorum.

Oda 300 Saat 22:00

Se se se sen kimsin diyebildim yatakta oturan küçük kıza. Nerden biliyorsun bunları ben niye bu işlerin içindeyim. Bana yardım edebilcekmisin dedim. Arkasını dönmeden benden ne istedin? Bana nasıl kıydın ? Daha küçücüktüm ben.O an kızın ensesinden kanlar aktığını gördüm beyler. Korktum.Kalbiminin atma sesleri düşünmemi engelliyordu. Direk kapının koluna yapıştım. Zorladım zorladım açılmıyor. Küçük kızdan hafif bir kahkaha sonrada tek kelime. YAZIK!Bu kadar çabuk pes ediceğini düşünmemiştim. Kurtulmak istemiyormusun.Ama seni salıvermeye niyetli değil o.Derken cebimdeki ses kayıt cihazı çalıştı beyler. içinde bir ses BIRAK BENi! Yanlışlıkla oldu bırak beni. Benim hatam değil diyordu.Bu ses bir genç sesiydi baya yankılıydı ama. Kız önce durdu sonra arkasını dönmeden ayağa kalktı. Komidini açtı ve bir cihaza sessiz sessiz konuştu. Arkasını döndü. Yüzü kararmış gözbebeği olmayan bembeyaz gözü küçümser ifadesi ile:BAK BANA NE YAPTIRDIN DEDi! Elinde fatihin saati vardı biraz dikkatli bakınca saatin üzerinde kan lekeleri gördüm. Bayılmışım.Uyandığımda hastahane otoparkındaydım. Ceplerimi yokladım bomboştu. Kayıt cihazı telefon hepsi gitmişti. Sadece fatihin saatinin kopçası vardı cebimde. Diğer eşyalarımı sormak için danışmaya gittim.

Danışma 08:50

Nasıl yani bulunmadımı hiçbir yerdemi yok benim için çok önemliydiler. Beyefendi sakin olun şimdi eşyalarınızı anons geçiceğim nerde kaybettiniğizi hatırlıyormusunuz.300 diyebildim fısıldayarak. Beyefendi bizle kafamı buluyorsunuz o oda tam 2 yıldır kapalı ne kimse girebilir nede çıkabilir. Kafam allak bullak olmuştu. Bari anons geçin hanımefendi bende anlayamadım durumu dedim. Bunlar olurken sedye üzerinde öldüğünü anladığım (çünkü sarıp sarmalamıilar beyazlara) bir erkek bedeni dışarıdaki cenaze arabası zütürülüyordu. Birden sargıların içinden bir melodi duydum. Evet bu benim telefonunun melodisi. Sedyeyi taşıyan hastane görevlileri sersemlemişcesine durdu.Çıldırıcak gibi oldum. Hemen bu benim telefonumun sesi noluyor siz napıyorsunuz sargıyı açın içinde eşyalarım var dedim. Hemen yan taraftaki boş hastane odasına girdik. Görevliler cesedi açtı. Telefonum cüzdanım bir başka ses kayıt cihazı ve fatihin saatinin kadranı vardı. Eşyalarımı aldım. Cesede bakmaya çalıştım.Ama yanmış adeta tanınmaz hale gelmişti. Hastanede çalışanları polise haber vermiş bu ilginç olayı onlara anlatmıştı.Bir iki kayıt cart curtdan sonra kahvaltı yapmak için bir taksi çağırıp eve gittim.

Beyler geceleri gündüz attığımın 4-5 katı atıyorum malum bizde insanız. Sabrettiğiniz için teşekkürler.

Gece 12 buçuktan 5 e kadar durmaksızın devam edicem panpalarım biraz yorgunum şuan gözlerim kapanıyor

Saat 10:00 Evim

Bu amk buzdolabıda tam takır kuru bakır. Yemeye birşey bulamadığım gibi bir garip garip sesler çıkartıyor. Ulan ne güzel babaevindeyken validenin yemeklerini yerdik. Yapıcağım artistliği gibim.Tam ben malmal buzdolabını ararken telefonum çalmaya başladı. Arayan haşimdi. Dedesinin fenalaştığını ve beni sayıkladığını onu görmeye gitmessem başıma gelecek olan azabı sürekli tekrarlıyormuş uykusunda. Tamam kardeşim dedim. Atladım bir taksiye hocanın evine doğru gidiyorum yolda cebimdeki yeni ses kayıt cihazı çalışmaya başladı.BAK BANA NE YAPTIRDIN! diyordu küçük bir kız.Bu 300 deki 2. kayıt cihazıydı. Eğer kurtulmak istiyorsan fedakarlıkta bulunmasın.Çok yakında bir yol ayrımına giriceksin doğru yolu seçersen kurtulursun. Yanlış yolu seçersen işlediğin cinayetlerin sayısı artar kendinin son kurbanıda sen olursun.Ben hayatımda karıncayı bile incitmemişim adamım ne cinayeti.Bu fatih niye açmıyor bugün telefonunu allah allah. Neyse bunları düşünürken haşimin dedesinin evine geldim.Eve tam giricekken telefonuma ikinci bir mesaj geldi. Mesajı atan haşimdi Kanka sakın oraya girme arkanı dön ve kaç.Tam bu mesajı gördüm geri dönücem derken hocanın kapısı kapıyı açtı.Sen mi geldin hoca ne zamandır seni soruyordu gel içeri deyince geri dönemedim. içeri girdiğimde hocayı sedirde otururken buldum. Beni çağırdı. Yanındamı dedi.Ne yanımdamı diye sormadan sol cebimi işaret etti.Ses kayıt cihazı soruyordu yanımda diyebildim. Kaydı oynatmamı istedi. Kayıt bomboştu. Hoca hüzünlü bir ifadeyle bak olum o seninle böyle haberleşiyor.Kim diyebildim fısıldayarak. işte o seni hapseden varlık. Küçük kız... Evlat sen onu zamanın bir yerinde öldürmüşsün. Senin ondan farkın yok ikinizde aslında yaşamıyorsunuz şuan. Bunu sana açıklamak için çok erken.Ama senin yaşama dönme ihtimalin o senden bunu almak istiyor. Etrafıma baktığımda duvarlardaki aynada hocanın gözlerini gördüm hissiz beyaz yuvarlaklardı...

11:30 Hocanın Evi

Aynaya çaktırmadan baktım gördüklerimden sonra nutkum tutuldu. Hoca neydi öyle.Be be ben ölümüyüm şimdi diye içimden geçiyorum. Hoca gözlerini görüp korktuğunun farkına vardı. Korkma biz ruhu ölüler genellikle insan bedeninin yaptıklarından fazlasını yapamayız.Tek farkımız ruhumuz iki dünya görmüş. Alemlerin sırlarını biliriz. Seni bu dertten kurtarıcam ama bu sefer gitmek kaybolmak yok.Alt katımda kalıcaksın. Evladım sen onlar için birer deniz fenerisin.Bu dünyaya giden yolu aydınlatan ve belirginleştiren. Fakat bu onların alemi içinde kullanılabilir. Geçidi iki yönlü kullanabilirsek seni ordan kurtabiliriz. BURADA BULUNDUĞUN SÜRE BOYUNCA ASLINDA HAPiSTEYDiN.HER NEREDE OLURSAN OL SENi KURTARICAM EVLADIM. dedi hoca.E ben burdaydım. Duygularımla arkadaşlarımla ailemle garipliklerimle burdaydım... Peki ya ruhun dedi hoca hüzünlü hüzünlü

15:00 Hocanın evi-Bahçe

Evin önüne çıkıp kapıdaki çardakta bir sigara yaktım.Öyle derin düşüncelerdeydim ki yanıma koşa koşa gelen haşimin sesini bile duymadım. Nefes nefeseydi. Telefonunu niye açmıyorsun Ağlıyordu. Noldu kanka noldu sana dedim.O diyebildi.O öldü... Fatih öldü... NE NASIL OLUR? Fatih ölemezdi ah kardeşim. Nasıl oldu bu diyebildim. Ağlıyordum.Yanarak ölmüş cesedini dişlerinden teşhis etmişler. Bileğide kegibmiş.O an cebimdeki ses kaydı çalıştı.Çığlıklar atab bir genç sesi bahçeyi inletti.Son saniyede o bilindik söz BAK BANA NE YAPTIRDIN!

Bir sigara molası sonra son hız devam ses verirseniz güzel olur panpalarım