Sabah alarm sesinden önce kalkmıştım. Sanırım üstümdeki stres ve sorumluluk bana fazla gelmişti. Kimseyi uyandırmadan dışarı baktım. Hava yeni aydınlanmaya başlıyordu. Hazır erken uyanmışken karşı komşudan pikapın anahtarını almaya gideyim diye düşündüm. Apartman karanlık olduğu için el fenerini ve tabancamı aldım yanıma. Bıçakda aldım yanıma.Ev temizdi fakat ben yine de tedbirli olmak istemiştim.Eve girdim kapıyı açıp. Cesetten anahtarı arayıp buldum. Hızlıca çıktım, çok gerilmiştim. Karşı komşum hariç kimseyi tanımıyordum apartmanda. Sesler geliyordu ben daireme doğru yürürken. Yardım sesleriydi sanki bir kadının.
-Benden uzak dur gidin başımdan ne olur!
Ağlayarak defalarca aynı cümle yankılanıyor du.Korkumu yenip merak duygumla hareket ettim.Ne zaman merakıma yenik düşsem başıma kötü bir şey gelirdi.Bu beni korkutuyordu. Fakat korkan bir insan sınırlarını geçer, herşeyi yapabilir.
Sese yaklaştım 2.kattan geliyordu ses kapıya yaklaştım ve sesler netleşti. Hırıltı seside geliyordu.Bir şey kapıya dönüp dolaşıp tekrar vuruyordu. Apartmanda yankı yapmayacak şekilde kapıyı tıklattım.Ve hemen ardından sana yardımcı olabilirim dedim. Kız sanırım çok şaşırmıştı. Hani kötü beklediğiniz sınav sonucu yüksek gelir ya,hoca açıklarken kötü hissedersiniz fakat bı anda şaşırtıcı şekilde hoca yüksek notu okur tepki veremezsiniz. Cümlemi tekrarladım ve kız odama sıkıştım dedi.
-Bana iyi dinle şimdi. Odanda sert bir nesne bul.Bu bir sopa olabilir. Demir olabilir. kalın bir kitap olabilir. Bunu al ve sana dediğim zaman kapını aç yavaşça ve elindeki nesneyle etkisiz hale getir mutasyonluyu.
-Tamam ama hemen kapının dibinde nasıl açar açmaz vurayım.
-Kapıya vurarak ses çıkaracağım ve dikkatini çekeceğim. Kapiıya doğru yönelecek sende hemen onu arkasından çıkıp vuracaksın ve bana kapıyı açacaksın.
Tamam anladım lütfen ama lütfen kurtar beni.
Kapıya seslice vurmaya başlamıştım. Mutasyonlu kapıya doğru geliyordu. Sesinden ve ayaklarından anlamıştım.Tam o sırada şimdi dedim ve bir tak sesi geldi ardından yığılma. Kız hemen kapıyı açtı ve bana sarıldı teşekkür etti. Nefese kalmıştı. Bende heyecanlanmış ve gerilmiştim.Tam o sırada kız dengesini kaybetti ve yere düştü. Vurduğu aylak ölmemiş sadece yere düşmüştü. Bende o anlık durumla unutmuştum bakmayı. Aylak bileğinden kızı tutup çekiyordu.Tam ısıracakken, ağır çekime girmiştim sanki.Bir faaliyet de bulunmam gerektiğini kavramıştım tüm şoka rağmen. Belimden tabancayı çıkardım ve 2 el ateş ettim. Apartman bu sesle yankılandı. Kızı kaldırdım ve hemen bizim daireye koşmaya başladık. Silah sesi aylaklarda tepki uyandırmış. Bütün apartman ayaklanmıştı ve hırıltı sesleri yükselmişti. Apartman adım sesleri ile doluydu. Hemen daireye girdim ve bizimkileri uyanmış hazır buldum. Alarm çalalı 10 dakka olmuş beni bekliyorlardı. Görüntüden ne olduğu anlaşılıyordu. Hemen çabuk çıkmalıyız hepsi bize doğru geliyor dedim. Pencereden koşup baktım. Merdiven mutasyonlu doluydu ve apartman kapısından çıkmamız imkansızdı. Fakat pikap pencerenin altında park halindeydi. Hemen herkes 2 çanta sırtladı ve pencereden atlamamız gerektiği söyledim.Önce çantaları kırılmayacak şey dolu olanları pikabın üstüne attık. Mehmet arabayı sürecekti. Anahtarı aldı ve hemen atladı. Sokak ve apartman önündeki aylaklar onun üstüne gelmeden kapıyı açtı ve çalıştırdı. Anıl,Ben, Kerem atladık. Yukarda kız ve Halil kalmıştı. aykaklar arabaya yaklaşmış ön cama vuruyorlar dı.Cam kırılacak gibi gözüküyordu ve kız atladı.Onu tuttum ve oturttum. Araba tüpçü arabasına benziyordu. Mehmet arabayı çalıştırmak zorunda kalmıştı. Eger hareket etmezsek yem olacaktık. Halil çantasını attı.Tam atlayacağı sırada araba hareket etti ve Halil'i son anda Anıl'la kollarından tuttuk. Araba hareketlenmişti. Halil'i çekiyorduk fakat yamyamlar ayaklarından tutmuş çekiyorlardı. Biraz daha tutarsak ya ikiye ayrılacak yada bizide peşinden sürükleyecekti. Yapmak zorundaydık. Bıraktık ve Halil hayır diye acı bir çığlık attı ,sürünün ortasında kalmıştı.Biz ise Keremdeki haritayı açmış yola bakıyorduk.

Kerem motorla önden gitmeye başladı.Şuan görünürde yol boştu ve 2.30 saatimiz vardı yetişmek için. Gökyüzüne pencereden baktım ve helikopterler gelip gidiyordu. Büyük ihtimalle gelenleri taşıyorlardı üsse. Askeri üssün ne kadar güvenli olacağını bilmiyordum fakat sığınacak bir yere ihtiyacımız olduğu kesindi. Arkada hazır boşken kızla tanışmalıyım artık dedim.
-Başın iyi mi?
-Sağol, daha iyi. Teşekkür ederim beni kurtardığınız için.
-Kusura bakma tanışamadık telaştan, benim adım Emin.
-Memnun oldum benim de Gamze.

Biraz sohbet ettik ve bütün ekiple tanıştı teker teker. Kızı kurtarmıştım o an.Fakat şuan ne halt yiyeceğimizi bilmiyordum daha ne kadar beraber kalırdık? Askeri üsse gidince acaba bizi ayırırlar mıydı?Ben kıza karşı hiç bir şey hissetmemekteydim. Sadece hayatını kurtardığım için ,aramızda bir bağ oluşmuştu.Biz havadan sudan konuşurken. Mehmet söze girdi bi anda.

(M)-Beyler Kerem yavaşlıyor galiba bir şey var.
(A)-Ne oldu ki acaba?
(B)-Beyler bekleyin ben bir yanına gidip sorayım.
Arabadan çıktım ve yürümeye başladım. Yanına gittiğim de;

(B)-Kerem neden durdun?
(K)-Dostum uzağa bak.
(B)-Bakıyorum ama birşey göremiyorum.

Kerem o an dürbün verdi bana ve baktığımda manzara korkunçtu.

Belediye önüne doğru koca bir sürü gidiyordu. Büyük ihtimalle oradaki insan kokusunu almış ve ya helikopter vs birşeyin sesi ile oraya yönelmişlerdi. Sürü çok büyüktü ve üstlerinden geçemezdik.Son bir helikopter kalmıştı ve 2 grup asker son gelecek bir kişi olursa diye bekliyorlardı.Bir saat içinde oraya varmassak büyük ihtimalle daha fazla beklemeyeceklerdi. Hemen plan yapmalıydık. Arabanın yanına gittim ve olanları anlattım.

(M)-Arabayla daha fazla hareket edemeyiz o zaman.
(B)-Evet ama dar sokaklardan motorla hızlıca gidebiliriz.
(A)-Mantıklı ama bu bir saat içinde 5 kişi nasıl bir motorla gideceğiz.
(G)-Bence(ilk kez fikir veriyordu, hepimiz ona doğru bi anda döndük ve şaşırarak yüzüne baktık.)
Bence her sefer de 2 kişi zütürmek yerine, Biraz zorla 3 kişi binebiliriz.Bu sayede iki sefer gidip gelmede hepimiz orda oluruz.

Gamze haklıydı 3 kişi bir motora biraz sıkışıkda olsa sığabilirdik. Zaten ekipde çok şişman olan yoktu.Önce Gazme, Kerem,Anıl gitti.Biz yaya olarak bir kaç çanta ile Mehmet ile onları takip etmeye başladık. Daha doğrusu bir noktada beklemek yerine yayan nereye kadar yetişirsek kardı.