bir gece ansızın

elinde telefon arkadaşınla tartışırken uğultu geliyor yerden.Çok büyük, aşırı derecede bir ses.Ama bu öyle müzik sesi falan değil.Ve yatağında yatarken sallanmaya başlıyorsun. Beynin önce ne olduğunu anlasa da sorguluyor, olabilir mi acaba diye. Sonra bir gürültü. Birseyler yıkılıyor.Bir yıldırım düşüyor. Mavi bir ışık süzmesi. Sonra kendine geliyorsun. Millet de benim gibi kendine gelsin ayılsın, beyinleri şoktan çıksın deyip avazin çıktığı kadar bağırıyorsun. Sonra 99 depremini yaşamış olan baban yan odada yataktan fırlıyor, anneni de alıyor ve o sallantıda kendini kapı eşiğine atmayı başarıyor. Oğlum sakin ol diye bağırıyor. Rahatlıyorsun.
Bir anda duruyorsun ve yanındaki yatakta yatan kız kardeşin aklına geliyor. Hemen ayağa kalkıp korkudan tutulmuş kardeşini tutasın geliyor ama nafile. Kalkamiyorsun bile.o an kendini diz üstü bı şekilde yerde buluyorsun. Aklina gelene odaklaniyorsun.Tek bir seçenekle yaşıyorsun anı.
Düştüğün pozisyonun farkında değilsin. Vücudun hissizleşti ve aklın kardeşınde. Sadece yatagini tutuyorsun ve öylece kitlenip kalıyorsun.
Bir an duruyor deprem.oh diyorsun.Ama oh demeye fırsat yok. Aniden bı daha daha şiddetli şekilde. Toplamda sadece 28 saniye.ama sana saatler gibi. Evde depremin sesi ve sallantisindan başka hiçbir ses seda yok. Adeta ölüm sessizliğini hissediyorsun.
Depremin sonuna doğru artık evin çökmesini bekliyorsun. Kelime i şehadet getirmek aklına gelmiyor.Ha çöktü ha çökecek ev.çök artık.Ve duruyor sallantı. Hiçbisey olmadı. Baban ordan sesleniyo. Annenle salona gelmiş ve nerdesiniz diyor. Elindeki telefonu farkediyorsun ve flaşı açmak aklına geliyor. Burdayim baba diyorsun. Baban yaklaşıyor ve korkudan tutulmuş kardeşini kaldırıyor. Sende artık herşeyi unutmuş,tek hedefi 2. kattan aşağı inmek olan bı robot gibi yürüyorsun. Merdivenlerde bir sallantı daha geliyor ama inme çabasında hissetmiyorsun.
Baban dağ gibi arkanda ailen yanında ve baban sakin olun gectı diyor.Sen ise zaten biz iyiyiz düşüncesi ile millete bakıyorsun yardım isteyen varmı diye. Herkes inmiş aşağı.
indiğinde ayak bileğine kadar su her yer. Nedeni ise sitenin havuzu boşalmış depremde.O denli kuvvetli deprem.
sonra baban nasıl olduysa arabanın anahtarını telefonunu cüzdanını ve apart dairenin anahtarını almış. asagi öyle inmiş.10 dk etrafa bakindiktan sonra ise baban arabaya geçelim diyor. Arabayi güvenli bir yere çekiyorsun.Çünku Ege bolgesindesin. Artçılarin devam ettiği bı bölge. Hemen radyoyu açıyorsun ve 5 dk sonra AHaber durumu öğrenmiş ve açıklıyor.
Kos adası açıklarında 6,6 büyüklüğünde deprem.Şiddeti ise 7,yani 7 büyüklüğünde hissettiriyor.Bu sırada az önce tartistigin kız arkadaşına durumu özet geçiyor ve sarjinin bitmemesi için kapatıyorsun.
Kardeşin ben uyumam gidelim diyor. Baban bu deprem başka bı depremi tetikleyebilir,ne kadar geç o kadar kotu mantığı ile giriyor iki katlı binaya.3 sefer girip çıkıyor. disarida çaresiz artçı depremleri hissederek babanı bekliyorusun.3 ünde de sağ salim geliyor yanınıza. Herseyi yukkuyorsun babanla arabaya.Ve bodrum yarımadasından çıkıyorsun. Hemen tepede bı benzinlige giriyorsun ve bagajı duzenliyorsun. Arabanin yağını suyunu kontrol ediyor, lavaboya giriyosun.
Yolda 1 saat boyunca neler yaşadık depremde onları anlatıyoruz.hep aynı laflar.en son baba hep aynı laflar yeter unutmaya bakın diyor ve uykusuz hali ile bodrumdan istanbul'daki evine kadar getiriyor seni.
Bu arada sen bakiyorsun deprem merkezine ve konumuna. Deprem kos adasinin bodrum yönündeki açıklarında. Bodrum ile kos arası 30 km.Deprem merkezi epey yakin.