Yaz kardeşim rez

Güzel güzel

Okunur zaman geçer en kötü aq

Rezerved

Bakarım bir ara

güzel devam et panpa sardı

Tüm hızıyla kahvaltı yaptıktan sonra keyif sigaralarımızı ateşledik. Sobanın başına yanaşıp birer bardak çay daha doldurduk. Yavaşça yudumlarken furkan; derviş abinin yanına uğrar mıyız diye sordu. Beyler gözlerim fal taşı gibi açıldı o anda; derviş kim amk? bu binler kendi aralarında bir şeyler döndürüyordu.. artık bundan emindim. Çakıra dönüp derviş kim dedim. Diğer köyden bir adammış o da. kazı alanın ilerlerinde tek başına ara ara kazı yapıyormuş. iyi dedim napim. Furkan da denk gelirse yakınlarda çay molasında konuşuruz dedi.

Neyse ekipmanları yüklendik, malzemeleri yiyeceğimizi her seyi ayarladık. ilk günde mağaraların olduğu yerde öğleden sonraya kadar işaretlerin durumuna göre ufak çaplı kazılar yapacaktık. Barakadan çıktıktan sonra yaklaşık bir km ötede mola verdik. yine yaklaşık bir km daha yolumuz kalmıştı. Furkan bazı gömülerin özellikle korunduğundan bahsediyor, çakırda gözüyle onaylıyordu. Ama ben de onun için kitap var dedi. Barakadaki 8 10 sayfalık arapça metinlerin olduğu kitaptan bahsediyordu.

Anladığım kadarıyla gömı bulunması durumunda korunan heykel, altın gibke vs için o kitaptan yardım alınacaktı.

Nasıl yapacaksın diye sordum. Zamanı gelince görürsün dedi çakır... Belki de o zaman hiç gelmyecekti, çünkü kazıda her zaman bir şeyler çıkmaz. bu olaylarda, çakır gömü ve çıkarma işleri ile ilgilenecek, Furkan işaret ve yer bulumuna bakacaktı ve ben de ne amaçla geldiğimi zaten biliyoruz. Tamamen keyif muhabbet.

Tekrar yola çıkıp kazı alanına vardık. Bdn oturup çakırla muhabbet ediyorum. Furkan dikkatle etrafı inceliyor, işaret vb şeyler arıyordu.

Devam et

Rezerved

baştan aşağı şukuladım yaz

Rezzz bi ara bakarım

Rezervasyon

Rezz aldım ve

Usulca çakırın ağzıdan laf almaya çalışıyordum. Kitap tam olarak ne işe yarayacak? Gömü bulursak anında neden çıkartmıyoruz da kitapla uğraşacağız gibi sorularla bunaltınca bana döndü:

- Kardo bir zamanlar bu işlerle uğraşan çok sevdiğimiz biri bana bunu özellikle verdi. dedi.

Kitap bir türk vekf midir nedir öyle bir görev görüyormuş, yani orta dereceli tılsımlı bir yerde cinlerden falan korunmaya yarıyormuş.

Aslında bakarsan bana çok saçma ve mantıksız geldiği için cinler gelse yine olacak olur falan dedim.

Çakır konuşmaya devam etti;

-Eskiden insanlar teknoloji ile pek içli dışlı olmadıği içi yapacak birşeyleri yoktu. Bu nedenle sürekli dünya dışı varlıklarla iletişim kurmaya çalışırdı. Bir noktadan sonra bu olay sıradanlaştı. Müslüman, hristiyan ne olursa olsun bir şekilde iletişime geçildi.

Zamanında bu kazı alanlarında bir çok milletten insanlar yaşamış. Savaş, göç, inanç vb gibi nedenlerle yaşadıkları yerleri değiştirirken değerli eşyaların bir kısmını gömmek zorunda kaldılar ve başlarına nöbetçi dikerek...

- Nasıl yani nöbetçi?

-Altınları değerli eşyaları gömdükten sonra dünya dışı varlıklarla iletişime geçip bir süre nöbet tutulması istendi. işte bu kitap bu gömülerden birisini bulursak, bunu çıkarmamız için bir anahtar...

25e rezerve

Rezzak 25

Manisa Turgutlu olayı bizzat biliyorum.

Sol üst cebinin üstünden çıkardığı kitabı en arka sayfasından kısa bir arapça cümle söylemesi ile tüylerim diken diken oldu... Ne dedin dedim...
sadece gülümsedi... Tam o sırada furkan seslendi. Hızlı adımlarla yanına giderken sen bekle dedi çakır. Ben de öyle bir dünya yok dedim ve beraber yanına gittik. Furkan işaretler konusunda epey uzmandı. Belli işaretler gömü yerini, batısını doğusunu vb gibi yönleri hatta gömünün tam olarak nerede ve kaç metrede olduğunu bile gösterebiliyormuş.

Cebinden çıkardığı bir çakıyla işaretli taşın bir kısmını kazıp doğuya doğru gitmemiz gerektiğini söyledi.

Anlat bakalım panpa, bende de var bi kaç olay belki bi ara anlatırım

Rez okurum.