Her neyse, Sinan yaptığı planı devreye sokuyor ve benim nöbette olduğum bir vakitte kendi şarjörünü sanki benimkiymiş gibi bulup,o günkü nöbetçi assubayın yanına
gidiyor. Nöbetçi assubay karakol komutanına durumu anlatıyor, karakol komutanı da Sinan'a " Gözünüz aydın, Fasist nöbetten inince şarjörü ona verirsin, fişekleri iyice
silip, temizlesin." diyor. Yani konuyu fazlaca önemsemeyip, sorgu sual yapmıyor.Bu sayede tezkere gününe kadar ben rahatlamış oluyorum.

Bir diğer konu olan, hatun meselesine gelecek olursak beyler, hatundan ses seda çıkmıyordu.O gün,ben şarjörü kaybedip kendi zütümü kurtarmanın peşindeyken
söz konusu askerliğimin yanma ihtimali olduğundan, çok sinirlenmiş ve o defteri artık kapatmıştım. Eften püften bir kavga olmasına rağmen beni 2 ay boyunca hiç aramadı.
Bir kez bile, ulan mayına mı bastın, roket mi yedin, nasılsın diye sormadı. Dolayısıyla artık benim nazarımda iş işten geçmişti.

Tüm bunların ardından, zaman su gibi geçmiş, tezkere zamanımız gelmişti. Sinan benden önce sülüs aldığı için, benden 2 gün evvel tezkere alıp istanbul'a gitmişti.
Artık tek başımaydım ve hala 1 şarjörüm ekgibti.2 günüm vardı ve bu 2 gün içerisinde birinin şarjörünü ayıklamam gerekiyordu.Son güne kadar beklemiştik, çünkü Sinan
zaten kantin görevlisi olduğu için nöbete çıkmıyordu.Bu yüzden onun şarjörünü yanımda taşırken kafam oldukça rahattı.O da nöbete çıkmadığı için hücum yeleğini
silahını hiç kullanmadığından, farkedilmesine imkan olmamıştı. Fakat şimdi yalnızdım. Sinan gibi bana akıl veren
biri de yoktu yanımda.. Kimseye de söyleyemezdim. Yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik dıbına koyayım, söylenir mi?
Sinan'ın tezkere aldığı gün çömezlerden birinden şarjörü ben çaldım beyler.Çaldım ama ,yani inanır mısınız bilmiyorum,ben hala düşünüp gülerim bu mevzuya, inanılır gibi değil çünkü.Ben şarjörü çaldığım gün, yani Sinan'ın
tezkeresini alıp gittiği gün, benim şarjörüm bulundu. gibik çömezlerden biri nöbete giderken, karın da bir hayli erimesinden dolayı bir kısmı gözüken şarjörü bulmuş.
Gitmiş nöbetçi assubaya teslim etmiş.iki günüm vardı lan,az daha bekleyemedi amın çocuğu...

Şarjörün anası gibilmiş, heryer pas tutmuş..E 2 aydır karın altında duruyor tabi, normal.Fakat şansıma şarjörün üzerinde bir eziklik, kırıklık,tamir edilemeyecek bir şey yok.
Her neyse nöbetçi assubay olan lavuk da gidip karakol komutanına durumu anlatmış. Karakol komutanı da karakolda o tarihe kadar şarjör kaybeden tek dalyarak ben olduğum için
beni çağırdı yanına.

Krk:Ulan dingil,sen demedin mi bana ben şarjörü buldum diye?Sen ne şerefsiz,ne yalancı,ne düzenbaz adamsın?Şimdi ben daha evvel işleme koymadığım tutanağı şimdi işleme koysam
ceza yemeyecek misin? Devletin malına zarar vermekten, ceza almayacağını mı sanıyorsun?Bu şarjörün hali ne?iki günün kaldı diye işlemler yetişmez mi sanıyorsun?

Ben:Komutanım, şunun şurasında tezkereme iki gün kaldı. Gözünüzü seveyim, iyisiyle kötüsüyle bir askerlik yaptık, uğraşmayın gideyim.Şarjörü kaybettiğimde hapis
cezası alacağımı söylediniz, korktum ve böyle bir şey yaptım. Pişmanım komutanım

dedim.

Daha sonra odasından beni kovdu,ben dışarıdaki bir sigara yakmış derin düşüncelere dalmışken, karakol komutanının postası olan gibik elinde benim paslı şarjörümle yanıma geldi.
Çabuk şarjörün üzerindeki pası temizleme yağı ve bir zımpara ile temizle, karakol komutanı tutanağı işleme koymayacak.Sen iyice temizle, yeter dedi..

Karakol komutanı bana 1 hafta mühdet verdiğini,bu 1 hafta içerisinde tutanağı askeri mahkemeye vermeyeceğini, benim ne yapıp ne edip o şarjörü bulmam gerektiğini
söylüyor.Ben de hiç ümit yok ama. Hergün kar yağışı devam ediyor,ne yapsak bulamıyoruz. Devrelerim,hepsinden Allah razı olsun,az kürek sallamadılar bu mevzu için.
Hergün arıyoruz ediyoruz, bulamıyoruz..Sonra benim askerdeki can dostum, hala daha görüştüğüm kardeşim, daha evvel size de anlattığım Sinan bir gün yanıma geliyor.
Şarjör konusundan dolayı çok canımın sıkkın olduğunu görünce beni teselli etmek için,"oğlum hapis mapis yalan amk, mermi tanesi kaç lira lan?en fazla para cezası
verirler, adamlar seni korkutmuş" diyor.
Yok diyorum abi, adam gayet ciddi, hani en iyi ihtimalle askerliğimi uzatacaklar. Benim burada 1 saat daha fazla kalmaya tahammülüm yok kardeşim.Ne yapıp edip bulmam lazım.
Sinan şarjörün bu havada bulunmasının imkanı olmadığını açık bir dille bana söyleyip, kendi şarjörünü bana vereceğini,bir şekilde bu durumdan beni kurtaracağını söylüyor.

Bilgilendirme notu:Arkadaşlar batıda askerlik yapanlar burada bir mantık hatası olduğunu düşünmesinler diye önceden bilgilendirmek istiyorum, doğuda terör bölgesi
olarak geçen karakollarda silahlar koğuşta, askerin hemen alabileceği yerlerde olur.Biz hücum yeleği ve tüfeğimizi ranzamıza asardık. Fakat batıda silahlar, silahlıkta
bulunuyor ve askeri kimlik veyahut silah kartı ile alındığı için, mesela sinan bana şarjörünü verse ondakinin de kayıp olduğu hemen ortaya çıkardı. Fakat doğuda işler
çok daha farklı işliyor.

Sinan'ın planına göre;

Benim nöbette olduğum sırada Sinan, kendi hücum yeleğindeki şarjörlerden birini karın içerisine atacak, komutanlara göstermelik 1-2 saat boyunca benim adıma
şarjörümü arıyormuş gibi yapacak, daha sonrasında kendi şarjörünü karda benimkiymiş gibi bulup, komutanlara "fasist'in şarjörünü buldum" diyecekti.
Benim nöbette olduğum saatte yapmasının sebebi ise, olayın tamamen tesadüfen olduğunu göstermek için, benim en ufak bilgim yokmuşçasına yapacak,bu yüzden kimse
farketmeyecek, tezkere zamanı geldiğinde de herkesin silahları koğuşta olduğu için "yer değiştirme operasyonu" yapılacak. Yani alt devrelerden birinin şarjörünü çalıp
silahımızı teslim edip tezkere alıp gibtir olup gidecektik. Plan çok mantıklıydı. Fakat tezkere alacağımız tarihe kadar karın eriyip erimeyeceğini düşünmek gerekiyordu.
Eğer kar erirse, veyahut kar kürendiği zamanlarda şarjör ortaya çıkarsa,bu kez Sinan'ın da anası elden geçebilirdi.