bir fakirin hikayesidir

küçük kardeşim de doktor olacakmış. ben asker olduktan sonra onu özel okula gönderecekmişim.
babam aç gözlü değildir o yardım eder kardeşine demişti anneme.
abim askerden geldikten sonra babam onu bankaya güvenlik görevlisi yapacakmış.
cam işi yaparken sözünü almış birinden.
ablamda üniversite sınavına girecekti o sene.
ablam ben yüksek bi anadolu lisesinde okuyordu.
başarılıydı, herşeyin farkındaydı o.
kendini kurtarmak için sürekli çalışırdı. evde kalmazdı zaten annemin hastalığından sonra.
halamgilde kaldı.
babam ablamı doktor olarak hayal edermiş hep. doktor olup annemin hastalığına çare bulacakmış.

zavallı babamın hayalleri bu kadar temizdi işte.
annemi zütürürken yaşlı gözlerinde bütün umutların soluşunu izledim babamın.
dğnya başına yıkılmıştı.
farkındaydı ölümün yaklaştığının

gelince ses verirseniz devam edeceğim...

merveyi arayıp anlattım olanları.
üzüldü kız amk, sesi titriyordu benle konusurken.
geçmiş olsun falan formalite teselli mevzusunun ardından kapadık telefonları.
vurdum kafayı yattım, uyumak en kolay kaçış yöntemi olmuştu 8 yaşımdan beri bana.
2 saat sonra anca dalabilmiştim uykuya.
kapının tıkırtısıyla uyandım.
zaten hafif olan uykum o gece iyice taka sarmıştı.

belki sizin evin kapısı tıkırdasa gecenin 4ünde tırsarsınız beyler.
ama hayat bana korkusuz olmayı da öğretmişti o yaşımda.
kaybedecek bişeyim olmadığını düşünürdüm hep.

gelen babamdı.
anahtarı sokmaya çalışıyordu belli ki sokamadı 2dk boyunca.
kapıyı açtım. karşısında beni görünce şaşırdı.
"annen ner... " dedi sustu.
kafası gitmişti anlaşılan bayağı.
mevlüt amca mı bıraktı dedim. başını salladı.
ayakkabılarını çıkarmadan geçti içeri.
baba dedim.
bakmadı bana. banyoya girdi. açtı suyu, yaklaşık 10 dakka suyun akışını dinledim banyo kapısının önünde.

kapıyı tıklattım ses gelmedi.
sonra kafamı kapıya dayadım.
babamın hıçkırık sesleri geliyordu.

anneniz ağlayabilir kadındır çünkü o.
onun da duyguları vardır
kendin nasıl ağlayabiliyorsan onun da öyle bir durumu söz konusu olabilir
ama baba öyle değildir
babadır o

anneniz siz ağlarken gelip sizle beraber ağlar kimi zaman
ama baba gözyaşlarınızı dindirmeye çalışır
geçicek oğlum/kızım der.
ama onu ağlarken gördüğünüzde oturup onunla ağlayasınız gelir
ve ağladığını görmesin kimse diye gözlerini hatta yüzünü çevirir bakmaz kimseye.

çünkü o da biliyordur baba olduğunu..
çünkü o da babasını ağlarken görmeyi istememiştir..

yakşalık yarım saat banyokda kaldı babam.
çıktı sonra, gözleri kan çanağına dönmüş.
banyo kapısı açılır açılmaz yarım saatlik bekleyişin verdiği sabırsızlıkla
baba dedim.
efendim oğlum dedi.
aç mısın baba bişeyler hazırlıyorum şimdi dedim.
aç değilim dedi omzuma attı elini. göz göze kaldık 10saniye kadar.
sonra salona geçti babam.

yengem fasulye falan getirmişti annem fenalaşmadan önce.
ısıttım onu, pilav yaptım biraz(annemin hastalığında genelde yemekleri ben yapardım, on numara olmasa da yenirdi yaptığım pilav)
salata falan yaptım.
sofrayı kurdum salonun ortasına.
ısrar ettim biraz yemesi için, oturdu sonunda iki lokma bişeyler yedi.
kalktı sofradan geçti koltuğuna oturdu

eli başında yine düşünceliydi babam.
ama bu sefer bu çocukları nasıl okuturuz, ay sonu nasıl gelir,
borçları nasıl kapatırız diye düşünmüyordu babam.
herşey düzelecek umuduyla izlemiyordu dedemin düğün hediyesi halının desenlerini.

gözü yaşlıydı, bitkindi babam.
44 yaşındaki babamı fazlasıyla yormıuştu hayat erkenden.
bazılarının derdi bi üst modeli çıkan arabasını yenilemekti,
kimisi nasıl yaparım da daha falza kazıklarım müşterileri derdindeydi.

babamsa artık paranın derdinden geçmiş, çıkmazda, ne yapacağim düşüncesindeydi.

karşısına oturdum babamın.
durumu nasıl baba dedim.
birsürü makine bağladılar pek umut verici değil diye mırıldandı.
kelimeleri zar zor teleffuz edebiliyordu.

ağlayamadım beyler.
annemdi lan o benim, tekrar ayağa kalkamayacak koca kafa diyip sarılamayacaktı bana.
cebime harçlık koymak için onun bunun lafını işiten, 3 kuruş fazla para alıp eve bişeyler getirmek için 6.kattan cam silen annemdi.

ağlayamadım ben. dondum kaldım...
annem için canımı vermek istedim.
ağlayamadım...

beyler yazıyorum yoksunuz canım sıkılıyor amk.
burdaysanız yazıyorum

kalktım koltuktan.
küçüm kardeşimle kaldığımız odaya geçtim.
9 yaşında daha.
onu düşündüm beyler.
daha hiçbişeyden haberi yoktu. yarın gideceği futbol seçmelerini düşünüp uyumuştu.
uyumadan önce mahallede çalıştırmıştım biraz.
çok özleyecekti annemi. yokluğunu en çok o hissedecekti.
hiçbirimiz dolduramayacaktık yüreğindeki boşluğu.
herkes kendi derdine düşecekti.
bunları geçirdim aklımdan saf kardeşimi tatlı uykusunda izlerken.

küçük yaşta dünyanın kazığını yiyenlerdendi o da.
kaybolup gidecekti belki bu çöplükte.
tutunamayanlardan olacaktı o da.
daraldım.

çıktım dışarı biraz dolaşmaya sabah 6 gibi.
iki dal sigaram kalmıştı.
yaktım birini dolanmaya başladım mahallede.
başımıza daha neler gelecekti bilmiyordum.
birden boşaldı zihnim. hiçbişey düşünmeden sabahın ayazında sadece sigaramı içip yürüdüm.

birden gözümden ılık ılık yaşlar döküldüğünü farkettim.
çömeldim olduğum yere.
dayadım sırtımı bilmediğim bi evin bahçesine.
sırtımı dayayacak neyim kalmıştı ki?
hıçkırdım sebepsiz. suratım kaskatı kesilmişti.
elimle yüzümü kapadım. utandım kendimden, çaresizliğimden.
evet ağlıyorum hıçkıra hıçkıra.

yaklaşık 15dakka dolu dolu ağladım beyler.
dünyanın adaletsizliğine makus kaderimize ağladım 15 dakka...

saat 7gibi eve gelmiştim.
Babam koltukta sızmış. Kardeşim uyanmış tuvalete giriyodu. Okul zamanı falan farketmiyodu kerata 7dedi mi dikilirdi ayağa. Geçtim kahvaltı hazırladım ise gidicem amk kahvaltı yapmazsam geçerken simit sarayına uğrayıp simit ayran alicam haybiye masraf amk.
Kahvaltıyı yaptım 8gibi babama seslendim uyanmadi bende üstelendim, mevlüt amca gece olanları biliyo zaten izinlidir babam dedim çıktım dolmuş durağına doğru yürüyorum...

mevlüt abi aradı, çankayada bi iş varmış bugün ordayiz dükkana uğrama direk buraya geç dedi.
Bende bindim otobüse amk.
Otobüste merve aradı. Napıyosun falan dedi, dedim memlekete gidiyoruz babamin amcası vefat etmiş biletleri erkene aldık. Vedalasamaz miyiz dedi. Işi sallar giderdim mervenin yanına ama üst bas berbat saçlar desen 2kilo yağ çıkar amina koyum o halde gidilmezdi. Yetişemem dedim salladım merveyi.
Daha o günlerde hayat felsefem çalışıp kafa dağıtmak olmuştu amk. Hala daha canım sıkkın olunca kendimi ise veririm. Neyse kapadım telefonu kızılayda binen bikaç ipneyi kesiyorum.
Yanlarinda kızlar falan enayinin biri bişey diyo hepsi birden basıyolar yaygarayı amina koyum otobüste milleti rahatsız ediyolar.

millet bindikce bu enayiler arka tarafa doğru yaklaştılar iyice dibime girdiler. normalde kimseyle takışmam amk dedim ya haklı olsam bile susarım. Merve hayatıma girdiğinden beri değişmeye başlamıştım ama.
Kendime güvenim gelmişti.



Otobüs ani fren yaptı birden amk. Ben öyle düşüncele dalmıştım yine farkında olmadan.
Bi baktım bu lavuklardan birinin hatunu muhtemelen, ki sonradan bana horozlandı ordan anladım, dibime girmiş bende yaslamısim amk kıza. Ama beyler yeminle farkında değilim amina koyum zaten o zamanki aklımla merveyle takılmaya başladıktan sonra her hatuna bacım gözüyle baktım anam avradim olsun yalanım varsa.


4 5saniye yaslı kaldım kıza amk. Şu taytlardan vardı altında da bildiğiniz zimbalamistim yani kıza amk. Sonra baktım olacak gibi değil kız yerinden memnun bi adım geri attım. Bunun arkadaşları gülmeye başladı amk. Lan yine o pgibolojiye girmiştim allah belasını versin. Utandım yanlış bişey yaptım.

Sonra birden istemsiz ne gülüyonuz dedim kızlara.
Yasladığım kız döndü pardon dedi. Bırak pardonu bana mı gülüyonuz dedim.
Bunlar yine gülmeye başladılar amk.
O zamanlar bozuk olan şivem de alay konusu olmuştu sonunda. Utandım yine ama atarli ergen hallerim baskın geldi bu sefer.

Lavuklardan biri uğraşmayın şunla yaehehehehaha gibisinden bişeyler dedi.
Amina koyum otobüste olmasak kavga edicem ipnelerle.
Uğraşsana bi allahını seversen dedim. Bunun yanındakiler de lafa girdiler ne diyon sen falan otobüsteyiz amk teyzenin biri tamam gençler falan dedi bunlar biraz geriye gittiler. Ama ben hala dik dik bakıyorum bunlara.

telden yazıyorum beyler kusura bakmayın yavaş yazdığım için falan, uzun soluklu olsun istiyorum ki zaten imkanlar doğrultusunda mecburen öyle olacak. Hemen bitsin isterseniz de özet geçerim amk. Arada ses verin de yalnız hissetmeyeyim kendimi lan. Bari burda yalnız hissetmeyeyim..