Bunu yazımı sizle paylaşmak konusunda tereddüt içindeyim. Fakat sizin aranızda kendimi daha rahat ifade etmek istiyor isem bunu yapmam gerek sanırım. Öncelikle evet ben bir kadınım. Ve evet eşcinsel bir kadınım.

Hayatınızda bizleri lezbiyen ferrelarında 2 katı kadın olarak görmek dışında bir değerimiz yok sizin için. Belki biraz kendimi anlatır isem bakış açınız değişir. Belki bir farkındalık yaratırız sizinle. (Bu arada lezbiyen kelimesini de oldum olası sevmem bana göre lezbiyen bir ferre kategorisi sadece. Bir eşcinsel erkek nasıl muallak lafından hoşlanmıyor ise bende lezbiyen tanımını sevmiyorum. Eşcinsel olarak tanımlamak daha güzel.)

Biraz size kendi hayatımdan bahsedeyim. iç mimarlık yapıyorum. Kendimce sade bir hayat yaşıyorum. Hayatımda elime erkek eli değmedi desem yalan olmaz. Punk müzik dinlemeyi severim. Aslında erkekler tarafından çok beğenilen bir kız da sayılmam. Fakat ön yargınız olmasın çirkinim diye eşcinsel değilim. Kendimi bildim bileli eşcinselim. Ana okulunda iken ilk aşkım bir kızdı. Tabi o zamanlar aşk nedir bilen biri değildim. Sınıfta bir kız vardı ve çok güzeldi. Hayran hayran onu izler olmuştum. O ne giyiyor ise onu taklit ediyor onun gibi saçımı örüyor o ne yapıyor ise uzaktan izliyordum. Beni fark eder ve en iyi arkadaş oluruz belki diye. Tabi o zamanlar farkında değildim aslında aşk sevgi cinsellik cinsel yönelim.

Fakat insanlar acımasız ya akrabalarımdan birinin dalga geçmek için kiminle evlenmek istiyorsun sorusuna kızın ismini verince ben olanlar oldu. Kuzenlerim kızlar kızlar ile evlenemez diye dalga geçtiler benimle. 6 yaşındaydım lan. O üzüntü o hayal kırıklığı çok koymuştu. Ha tabi kimse beni ciddiye almadı. Çocuktur arkadaşını çok sevmiştir e döndü. Fakat ben bu geçilen dalgadan sonra o kadar çok kırıldım ki bir kızı sevsem de söyleyemez oldum. Biraz yaşım büyüdükçe de kendime tabular koydum. Kadınlar erkek sevmeli gibi tabular. Ben aslında güzel kızları çok beğendiğim için güzel bir kız olamaya çalıştığım için hoşuma gidiyorlar gibi tabular. Tabi bunda o gün üzüldükten sonra misafirlerin gitmesi ile ailemi kızlar kızlar ile neden evlenemez gibi sorulara boğmamın da etkisi var diye düşünüyorum. Tabi bunları ben hatırlamıyorum bunları eşcinsel olduğumu kabullenince ailemden dinledim. Bana sen çok soru sormuştun dediler. Tabi onlar da haklı sana 6 yaşında eşcinsel teşhisi koyduk diyemezler ki. Heveslidir ama biz doğrusunu anlatmalıyız şeklinde düşünmeleri normal.

Bu arada aileme eşcinsel olduğumu ve eşcinsel bir sevgilim olduğunu 17 yaşımda itiraf edebildim. Daha fazlasını okumak ister iseniz panpacıklarım rez alın kahvaltıdan sonra yazmaya devam edicem.