Eda

Bugün bütün dünya başıma yıkıldı. Hayatımdaki ilk erkeği, hayatımdaki en iyi insan, ilk aşkım, yaşama sevincim olan adamı kaybettim. O kadar canım yanıyor ki. Yaşamaya nasıl devam edeceğim ben şimdi. Canım babam. Seni çok seviyorum. Bana hep şunu derdin ‘’Kızım bu hayat çok acımasız. Güçlü ol her zaman.’’ Derdin. Şimdi sen yoksun bu acımasız hayatta nasıl güçlü olayım ben. Çok özlüyorum seni. Keşke yanımızda olsan. Şimdi kendimi kimsesiz gibi hissediyorum. Sensiz bir dünyada yaşamak bana çok zor geliyor. Bu acımasız hayatta nasıl güçlü olacağım bilemiyorum.

Not: Sabaha kadar devam edecektir. Gecenizin güzel geçmesi dileğimle...

Edit:Hikaye devam ediyor... Film tadında uzun soluklu olacaktır.. Hikaye bitince Editlenecektir...

Edit: Kalp hastalıkları olan ve yüreği yetmeyecek olanlar okumasın.. aşırı dram içerir...

Edit: Hikaye bitmiştir. Sonuna kadar okuyun yarıda bırakırsanız bir tak anlamazsınız. Görüşlerinizi entry olarak girerseniz sevinirim ...

Mehmet

Zaman geçiyor , herşey geçiyor. Bir senden geçemiyorum. Bu gün o parka yine gittim belki gelirsin diye. Ama kimse gelmedi Eda. Yine sarıldığımız o sokaklardan gezdim. Yine ağladım, yine o odamdaki duvarları yumrukladım, ama yine sen gelmedin. Neden bana böyle yaptın Eda...

Aga başlık çok düşük kalmış.. Ulan önceden bir yazdıkmı bu saate 140-150 şuku basardı millet.. Demekki okuyacak yazar da kalmamış sözlükte..

Kendi hayatını anlatıyor ilginç olabilir rezz

Eda

Yarın bu şehirden gidiceğiz. Son hazırlıkları yaptık. Ama bir yarım hep burada kalacak. Mehmet seni ömrümün sonuna kadar unutmayacağım. Seni her zaman seveceğim..

Eda
Bu kadar kötü olan durumlardan sonra. Mehmet yine yaptı yapacağını. Beni mutlu etmeyi yine becerdi. Okul çıkışı beraber yolda yürüyorduk. Mehmet çalışmak için markete gidiyordu bende eve gidiyordum. Daha sonra beni okula yakın bir parka zütürdü. Parkta elimden tut gözlerime baktı ve bana ‘’Eda, ben, sen hayatıma girdiğinden beri kendimi çok mutlu hissediyorum. Yaşama sevinci oldun bana. Hayatıma iyi ki girdin iyi ki varsın. Her zaman hayatımda ol. Ben seni çok ama çok seviyorum. Belki sana bu cümleyi kuran çok olmuştur. Onlardan farklı olarak ben seni annem gibi seviyorum.’’ Dedi ve bana sarılmaya başladı. Bende ona. O kadar sıkı sarılıyorduk ki. Sanki bu koca dünyada sadece ikimiz kalmıştık sanki. Ben de ona ‘’Sende iyi ki varsın Mehmet, hayatımda ol her zaman beni bırakma. Bende seni babam gibi seviyorum.’’ Dedim. Baba seni buldum. Bir parça da olsa. Hala senin hayatta olmadığını bilmiyor. Anlatamadım…

Eda

Canım babam, bugün annem başka bir adamla evlendi. Ona o kadar kızgınım ki. Evlendiği adamı ise hiç sevmedim. Şimdi buradan göçüyoruz. Başka bir mahalleye. Senin anıların var burada nasıl gideceğim ben başka bir yere. Nasıl başka bir adama baba derim. Benim tek babam sensin. Senden başka kimseye baba diyemem ben. Güçlü olamıyorum babacığım. Sen gittin benim için yaşamaya değer bir hayat kalmadı. Ölmek istiyorum, sana gelmek istiyorum. Ama senin dediğin gibi güçlü olmam gerekiyor. Senden bana kalan tek şey bu. Seni çok seviyorum babacığım.

Mehmet

Bugün markete dünyalar tatlısı bir kız geldi. Kocaman kahverengi gözleri, kalem gibi kaşları, ay gibi parlak çehresi, deniz dalgası saçları. Annecim aynı senin gençlik fotoğraflarındaki gibiydi. O kadar güzeldi ki. Yanlışlıkla ona çarptım ve yumurta kolisini onun üzerine düşürdüm. Bana çok sert tepki verdi. O kadar özür dilesem de bana ‘’Geri zekalı’’ deyip gitti. Bana kızdığı halde o kadar güzel bir ses tonu vardı ki. Annecim seni çok özlüyorum. Bugün yine seni hatırlatacak bir şeyler bulabildim hayatta. Keşke yanımızda olsan ve sana yine sarılabilsem, kokunu içime çekebilsem. Seni çok seviyorum anneciğim…

Arkadaşlar 6 saattir soluksuz yazıyorum... Bir süre ara veriyorum.. 1-2 saat kadar... Sonra tekrar yazmaya devam edeceğim.. Hikayenin en dramatik bölümlerine buradan sonra geçeceğiz. Efkar basabilir, kalbi dayanamayanlar okumasın..

Rez alın ben part girince size sinyal vericem part gidince... Yarıda bırakılmayacak bu hikaye bugün bitecek... Ne kadar az kişide olsak bu hikaye bitecektir... Saygılarımla...

Mehmet

Lise bitti. Üniversite sınavına girdim bugün. Hayatım dönüm noktalarından birisi. Sınavım güzel geçti ama , hiç bir manası yokmuş gibi hissediyorum. Ben sensiz bir hayatı istemiyordum Eda. Seni çok özlüyorum. Belki bir gün be Eda...

Eda

Bugün yine o adam ben uyurken odama girdi. Bana baktı. Çok korkuyorum. Ne yapacağım bilmiyorum. Anneme anlatmak istiyorum ama çok utanıyorum. Ne yapacağım ben şimdi. Pislik herif. Okula gidince yüzüm asık gezince Mehmet fark ediyor sürekli beni sıkıştırıyor ne oldu diye. Ona hiçbir şey diyemiyorum ve ona bugün yalan söyledim. Okuldan eve giderken ona ‘’Mehmet ben babamı kaybettim. ilk defa anlatıyorum sana bunu. Benim babam yok. Onun yokluğuna alışamıyorum ve sürekli üzülüyorum. Okulda mutsuz olmamın sebebi bundan dolayı.’’ Dedim ve ağlamaya başladım. Mehmet ‘’Bir tanem, ben varım artık.’’ Diyip sarılmaya başladık. Ben ağlarken Mehmet’te ağlamaya başladı ve ikimizde birbirimizin gözünün yaşını sildik. Mehmet ‘’Eda, sana anlatmadım. Ben de annemi kaybettim. Bir insanın ailesindeki bir insanı kaybetmek nasıl bir duygu çok iyi anlıyorum. Bu yüzden biz daha güçlü olmalıyız bu kötü hayatta.’’ Dedi.

Mehmet

12/10/2006 işte günlük bugün hayatımın en güzel günü. Her şey bugünden sonra daha da güzel olacak. O kadar sıkı sarıldık ki kaburgalarımız kırılırcasına. Sanki zaman durdu, insanlar durdu, dünya durdu ve dünyanın merkezinde biz vardık. Onu o kadar çok seviyorum ki. Beni o kadar çok mutlu ediyor ki. Annem gibi. Gözleri güzel sevdiğim. Senin bir gülüşün bir bakışın ölmem için yeter. Seni çok seviyorum hayatımda iyi ki varsın derken, sana sarılırken, kokunu içime çekerken…. Seni çok seviyorum, iyi ki hayatımdasın.

Devamı...

Daha sonra Vedat'ın çalıştırdığı yeni daireye gittim. Silahı çıkarttım ve kapıyı çaldım. Vedat'ın çakallarından birisi açtı kapıyı. Bana "Kimsin ne istiyorsun." dedi. O bunu derken Vedat'ın tam karşı odada oturduğunu gördüm. Ben de "Canını" dedim ve ilk önce ayağına yere düşünce kafasına sıktım. Hızlıca içeri girip onlara silahı Vedat ve addıbına doğrulttum. Vedat "Oğlum sakin ol. Bak Eda için geldin biliyorum. Ama bak Eda'yı biz öldürmedik. O intihar etti. Bileklerini kesti. Biz öldürmedik onu. intihar edince biz de onu oraya attık. Biz öldürmedik Eda'yı " dedi.

Ben de "Siz öldürdünüz lan, el birliği ile hepiniz Eda'yı öldürdünüz." diyip bir saniye bekledim ve "Siz de öleceksiniz." diyip ikisinede tabancadaki mermileri boşalttım.

ikisi de oraya yığıldı. Evdeki kadınlar bağrışarak kaçmaya başlıyordu. Ben de silahı kemere takıp gittim.

Ve şimdi eve geldim... Polisin siren sesleri apartmanın etrafını sarmaya başladı. Sanırım çok az vaktim kaldı.

Eda seni çok seviyorum. Seni ölldüren kimse yaşamıyor şimdi. Sen o kadar çok öldün ki. Onlar sadece bir defa öldü.

Eda, Anne Bekleyin ben de geliyorum.

(Kendi kafasına sıkar... )

FiNAL-SON

Eda

Bugün o adam eve geldi. Beni ve annemi salona çağırdı. Bize ‘’Bu şehirden taşınacağız.’’ Dedi. Bunu duyar duymaz şok oldum ve ‘’Ne taşınması, Benim okulum var, daha yeni yeni alışmaya başladım yeni okuluma. Okulum ne olacak. Ben gitmek istemiyorum.’’ Dedim. Bana ‘’Okuyupta ne yapacaksın haaa, kaç defa kulağıma geldi, bir tane oğlanla sürekli geziyormuşsun. huurluk yapmaya mı gidiyon sen o okula.’’ Dedi bende ‘’Sen benimle böyle konuşamazsın. Benimle konuşurken sözlerine dikkat et.’’ Dedim ama bana vurdu. Bana vurunca annem araya bana vurmasın diye girse de ona da vurdu. Bize bağırarak ‘’Siz bu nasıl dönüyor biliyonuz mu. Haaa. iflas ettim. Alacaklılar var. Gitmemiz lazım bu şehirden en kısa zamanda. Karşı çıkmayın bana. Gideceğiz buradan hazırlığınızı yapın.’’ Dedi ve bana dönerek ‘’Sen de bir daha o okula gitmeyeceksin. Elimi kana bulatmayın benim.’’ Dedi bende odama gittim ve ağlamaya başladım. Mehmet ne olacaktı. Hayatı yıkılır onun. Ne yapacağım ben günlük…

Eda

Artık yaşamak istemiyorum. O şerefsiz adam tacizlerini göstere göstere yapmaya başladı. Anneme gidip birşey de anlatamıyorum. Anlatsam ne olacak ki.
Bugün yemek yaparken geldi bana dokundu. "Büyüyorsun sen gittikçe." dedi. Pis pis gülüyordu. Korkuyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Mehmet nerdesin...

Eda
Bugün hayatımın en güzel günlerinden günlük. Mehmet ile o kadar güzel vakit geçirdik ki… Ben hayatımda bu kadar iyi bir insan tanımadım. Çok iyi bir insan. Bir gülüşü var… Beni benden alıyor resmen. Bu kadar kötü bir dünyada bu kadar iyi bir adam… Onunla zaman geçirirken Kalbim yerinden yerinden çıkacak gibi hissediyordum. Ben uzun zamandır kendimi bu kadar iyi hissetmedim. iyi geceler günlük…

Eda

Canım babacığım bugün annemin yeni evlendiği insan bana pis pis bakıyor. Hiç sevmiyorum onu. Anneme ve bana çok kötü davranıyor. Her gün eve sarhoş geliyor. Geçen gün anneme vurdu. Onu tutmaya çalışırken bana da vurdu. Dudağım kanadı. Keşke yanımda olsan babacığım. Sen olsan bana kimse vuramazdı. Kimse canımı yakamazdı. O kadar özlüyorum ki seni babacığım. Gücüm kalmadı artık. Hiç tanımadığım başka bir adamla aynı evde yaşamak istemiyorum. Ona baba demek istemiyorum. Benim tek babam sensin. Kimse senin yerini dolduramaz babacığım. Seni çok seviyorum.

Eda

Babacığım bugün hayatımın en güzel günü. Okuldaki ilk günümdü. Okula gittim ve sınıfımı biraz geç bulabildim. Daha sonra sınıfa girdim ve oturacak yer ararken o markette kötü davrandığım çocuğu gördüm. Sınıf arkadaşıyız. inanabiliyor musun? Ona çok kötü davrandığım için çok utanıyorum. Oturacak sıra ararken göz göze geldik. ikimizde birbirimizi tanıyınca bir anda yüzü gülmeye başladı. Daha sonra boş bir sıra buldum ve ona oturdum. Tüm gün boyunca bakıştık. Ne zaman göz göze gelsek gülümsüyordu bana. ismini arkadaşları ona seslenirken duydum. ismi Mehmet… Utandığım için yanına gidemedim, ondan özür dileyemedim…

Eda

Ölüyorum...
Bugün öğle vakti üvey babam evden gitmişti. Günlerdir ilk defa evden dışarı çıktı. Ben de fırsat bu fırsat evden hemen dışarıya çıktım. ilk önce Mehmet'in çalıştığı markete gittim. Kasadaki çalışana "Mehmet burada mı, önemli bir konu var onunla konuşmam lazım." dedim. Kasiyer bana "Mehmet 1-2 haftadır işe gelmiyor, biz de onu merak ediyoruz.." dedi. Daha sonra dışarı çıktım ve aklıma o her zaman gittiğimiz park aklıma geldi. Oraya doğru gitmeye başladım. Ama Mehmet'e ne diyecektim.

Parka girdim ve o her zamanki oturduğumuz bankta başını öne eğip oturduğunu gördüm. Hemen yenına gittim oturdum. Beni görür görmez boynuma sarıldı. O kadar zordu ki benim için. Nasıl söyledim ben o sözleri ona. Ama onun zarar görmesini istemiyorum. Güçlü olmasını istiyorum . O kadar zordu ki.. Allah'ım neden böyle oluyor. Beni bırakmak istemiyordu, ben de onu bırakmak istemiyorum. Arkamı dönüp giderken bana öyle bir sarıldı ki. Bana öyle bir "Gitme." dedi ki.. Buna sadece sesim titreyerek "Güçlü ol Mehmet." diyebildim. Gözümdeki yaşları görmesin diye arkamı dönmedim. Son bir kez yüzüne bile bakmadım. Ama bunu yapmam lazımdı. Beni öyle görürse bırakmazdı...

Ölüyorum Günlük Ölüyorum...

Eda

Bugün annem Pazar alışverişi için pazara gitmişti. Ben de evde tek başıma kalmıştım. Odamda oturmuş kitap okuyordum. Daha sonra o adam eve geldi. Her gün geç gelirdi. Daha sonra kapıyı çalmadan odama girdi. O pis gözleri ile bana bakarak ‘’Annen nerde kız.’’ Dedi. Annem daha yeni çıkmıştı ben de ‘’1 saat önce pazara alışveriş vermek için çıkmıştı. Gelir birazdan.’’ Dedim. Daha sonra kapıyı kapatıp çıktı oturma odasına gitti. Daha sonra beni çağırdı ve bana ‘’Git çay koy.’’ Dedi. Bende gittim çay koydum. içimde kötü bir his vardı. Daha sonra beni çağırdı. ‘’Gel yanıma otur.’’ Dedi. Daha sonra o pis herif ellerini bacaklarıma koyarak ‘’Buraya geldiğinizden beri bana düşman gibi bakıyon. Hayırdır aç mı yatıyorsunuz açıkta mı yaşıyorsunuz.’’ Gibi cümleler kurmaya başladı. O kadar korkuyordum ki. Ellerini tutup çekmeye çalıştım. Elimi tuttu bırakmadı. Daha sonra ‘’Çay kaynamıştır, ben ona bakayım.’’ Diyerek oradan uzaklaştım. Çayını verip odama gittim ve ağlamaya başladım. Ne yapacağım ben şimdi… Çok utanıyorum…