Eda
Bugün okula gitmek için hazırlandım. Aşağıya inecekken arkamdan o adam seslendi. ‘’Nereye gidiyon sen?’’ dedi. Ben ‘’Okula gidiyorum.’’ Dedim. Sonra ‘’Sen beni çıldırtmak mı istiyon. O okula bir daha gitmeyeceksin. Çık yukarıya getirme beni oraya.’’ Dedi. Ben de ‘’Bari biz buradan gidene kadar okula gideyim.’’ Dedim. ‘’Yok çık yukarıya. Evden dışarı çıktığını görmeyecem senin, kemiklerini kırarım.’’ Dedi ve benim kolumdan tutup yukarıya çıkarttı. Ben de odaya gidip ağlamaya başladım.

Eda
Kaç gün oldu okula gidemiyorum. Mehmet çıldırmıştır şimdi. Onu çok özledim. Ne yapıyordur şimdi bensiz. Neler düşünüyordur. Offfffff Ben ne yapacağım şimdi. Ufaktan taşınmak için hazırlık yapmaya başladık. Annem ve ben gün boyu eşyaları koliliyoruz, o adam da sürekli bize emir veriyordu. Ama ben buradan gitmek istemiyorum. Baba nerdesin…

Yaz bro

Peki genel bir görüş bırakınsana nasıl gidiyor hikaye...

Eda
Bugün Mehmet eve geldi. Kapıyı açtım bir anda karşıma çıktı şok oldum. Bana ‘’Nerdesin sen, neden okula gelmiyorsun.’’ Dedi ve ben tam cevap verecekken O şerefsiz hemen kapıya geldi ban ‘’içeriye gir diyip beni oradan kovdu.’’ Canım benim o kadar çok merak etmiş ki. Ne olacak bize ne yapacağız biz. Mehmet’i nasıl bırakıp gidicem bu şehirden. Artık gücüm kalmadı. Yeter artık.

Yaz bro efkar bastı yaz ):

Bro hikâye tarzın bence iyi şuan güzel devam ediyor
muallaklik yapıp yarıda bırakma yeter. (:

Mehmet

Ölüyorum. Şu anki durumumu ifade eden tek cümle bu.

Okuldan sonra Eda ile ilk defa sarıldığımız o parka gittim. Her zaman oturduğumuz o banka oturup ağlamaya başladım. Sürekli evinin önünden geçiyor ve oralarda bekliyordum hep ama hiç dışarıya çıkmıyor.

Bankta ağlarken bir anda Eda yanıma geldi. Gözlerime inanamadım. Onu görür görmez sarıldım. "Neden okula gelmiyorsun, o adam kim. Kaç gündür ne çekiyorum sen biliyormusun." dedim. Bunun üzerine Eda sesi titreyerek"Seninle son kez konuşmaya geldim." dedi.
Bunu der demez "Nasıl son kez Eda." "O adam kim, ne oluyor birşeyler söyle bana.." dedim Eda bana "Bak o adam benim annemin yeni eşi. Bak Mehmet sana şu anda anlatacaklarından sonra benim peşimden gelmeye çalışma ve beni hayatından çıkart. Yoksa çok acı çekersin." derken ben "Eda sen ne diyorsun nasıl son kez görücem ben senin yüzünü." dedim ve Eda "Mehmet böyle yaparsan ikimiz içinde zor bir süreç olacak. Bak biz bu şehirden taşınıyoruz. Başka bir şehre taşınıyoruz. Bu yüzden bir daha görüşemeyeceğiz. " derken ben "Eda nasıl taşınıyorsunuz ben sensiz ne yapacağım burada. Ölürüm Eda , ölürüm... " Dedim ..

Eda ayağa kalktı bana "Mehmet bu hayat çok kötü, güçlü olmaya çalış." dedi ve arkasına dönüp gitmeye çalıştı. Bende arkadan ona sarıldım "Gitme Eda." dedim. Eda sesi titreyerek "Güçlü ol Mehmet." dedi ve gitti...

Eda

Ölüyorum...
Bugün öğle vakti üvey babam evden gitmişti. Günlerdir ilk defa evden dışarı çıktı. Ben de fırsat bu fırsat evden hemen dışarıya çıktım. ilk önce Mehmet'in çalıştığı markete gittim. Kasadaki çalışana "Mehmet burada mı, önemli bir konu var onunla konuşmam lazım." dedim. Kasiyer bana "Mehmet 1-2 haftadır işe gelmiyor, biz de onu merak ediyoruz.." dedi. Daha sonra dışarı çıktım ve aklıma o her zaman gittiğimiz park aklıma geldi. Oraya doğru gitmeye başladım. Ama Mehmet'e ne diyecektim.

Parka girdim ve o her zamanki oturduğumuz bankta başını öne eğip oturduğunu gördüm. Hemen yenına gittim oturdum. Beni görür görmez boynuma sarıldı. O kadar zordu ki benim için. Nasıl söyledim ben o sözleri ona. Ama onun zarar görmesini istemiyorum. Güçlü olmasını istiyorum . O kadar zordu ki.. Allah'ım neden böyle oluyor. Beni bırakmak istemiyordu, ben de onu bırakmak istemiyorum. Arkamı dönüp giderken bana öyle bir sarıldı ki. Bana öyle bir "Gitme." dedi ki.. Buna sadece sesim titreyerek "Güçlü ol Mehmet." diyebildim. Gözümdeki yaşları görmesin diye arkamı dönmedim. Son bir kez yüzüne bile bakmadım. Ama bunu yapmam lazımdı. Beni öyle görürse bırakmazdı...

Ölüyorum Günlük Ölüyorum...

Rez okurum

Rezzers

Arkadaşlar 6 saattir soluksuz yazıyorum... Bir süre ara veriyorum.. 1-2 saat kadar... Sonra tekrar yazmaya devam edeceğim.. Hikayenin en dramatik bölümlerine buradan sonra geçeceğiz. Efkar basabilir, kalbi dayanamayanlar okumasın..

Rez alın ben part girince size sinyal vericem part gidince... Yarıda bırakılmayacak bu hikaye bugün bitecek... Ne kadar az kişide olsak bu hikaye bitecektir... Saygılarımla...

Rezzzz sinerji bırak yeni partta

Lan hiç mi bekleyen yok mk...

var papni yaz sen

Eda

Yarın bu şehirden gidiceğiz. Son hazırlıkları yaptık. Ama bir yarım hep burada kalacak. Mehmet seni ömrümün sonuna kadar unutmayacağım. Seni her zaman seveceğim..

Mehmet

Her geçen gün biraz daha çok canımı acıtıyor artık. Eda olmadan , bir gün bile geçiremezdim önceden. Şimdi ise...
Eda seni o kadar çok özledim ki. Yaşayamıyorum. Bana güçlü ol diyorsun ama olamıyorum.

Geçen gün sizin evin önünden geçtim, ev boşalmış. Kimse yoktu. Eda herşey seni bana hatırlatır oldu. Ne zaman o masmavi gökyüzüne baksam, dalgalı bir saç görsem veya bembeyaz bir renk... Seni bana hatırlatacak o kadar çok şey var ki.
Şimdi nerdesin ne yapıyorsun bilmiyorum. Ama her zaman mutlu ol. Çünkü ben hiçbir zaman olamayacağım.

Aga başlık çok düşük kalmış.. Ulan önceden bir yazdıkmı bu saate 140-150 şuku basardı millet.. Demekki okuyacak yazar da kalmamış sözlükte..

Okurum sonra rez

Mehmet

Zaman geçiyor , herşey geçiyor. Bir senden geçemiyorum. Bu gün o parka yine gittim belki gelirsin diye. Ama kimse gelmedi Eda. Yine sarıldığımız o sokaklardan gezdim. Yine ağladım, yine o odamdaki duvarları yumrukladım, ama yine sen gelmedin. Neden bana böyle yaptın Eda...