bir ergenin hayatının bir senesini anlatıyorum

anlat bakalım rezz

anlatma aq
(gizli rez)

geldim panpa

reserved

evet binler geç olsa da başlıyorum hikayeme biraz uzun olacak ve yavaş yazabilirim rezervlerinizi alın

not: isimler sallamadır.

4 kişilik bi arkadaş grubuyduk. ben, burak, semih, kerem. herhalde dünya üzerinde bizim kadar iyi arkadaş grubu yoktur. muhabbetimizin bitip tükendigi tek bir an hatırlamıyorum. grubun lideri hep bendim. benim sözüm dinlenirdi. o kadar gülerdik, o kadar eğlenirdik ki anlatamam. gerçekten yedigimiz, içtigimiz, sıctıgımız asla ayrı gitmezdi. birimiz bişeye merak salsın hepimiz yapardık.

burakla semih kuzendi. evleri yanyanaydı. keremle bende 2şer sokak arkada otururdu. burakla semihlerin evlerinin terasında masa tenisi vardı. her allahın günü saatlerce masa tenisi oynardık. öyle geliştirmiştik ki kendimizi, sağdan soldan milli sporcular bulup onlarla oynardık. o derece ilerlemiştik. bu kerem bininin babası zengindi. zenginligiyle övünen bi tip degildi ama çok şakasını yapardı. susun lan fakirler falan gibi. eli inanılmaz açık bi çocuktu. sayısız kez burak semih ben parasız dışarı çıktıkta kerem hiç sesini çıkarmadan paramızı ödedi. dehşet eğlenirdik beyler. bunu nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama insanlar bize bakardı hep o kadar kahkahalar atardık ki.

neyse beyler gün geldi çattı ben dershaneye yazıldım üniversite sınavı geyiğine. benden bi ay sonrada kerem geldi yanıma. birlikte gidip gelmeye basladık dershaneye. hani ortama ilk girdiginde uyuz olunan, sevilmeyen tipte çocuklar vardırya ama sonradan uyuz biri olmadıgı anlaşılır falan. o benim işte amk. hep sivri bi duruşum vardı. ama kerem öyle degildi. az ve öz insanlarla tanışırdı. harbiden öyleydi amk. onun tanıştıgı erkekler hep delikanlıydı. kızlarsa hep harbici kızlardı. yalanla dolanla işi olmayan insanlardı. harbilerdi işte anlayın amk.

herneyse
bi gün dershane çıkışı kerem binini bekliyorum kapıda. yanında bi çocukla geldi. dedi ki kanka seni biriyle tanıştırcam adı gökmen. merhaba merhaba muhabbetinden sonra çocuk takıldı bize. boylu poslu eli yüzü düzgün bi çocuk. ama çok sessiz aq. yüzündede sahte bi gülümseme var. ama öyle sinsi bi gülümseme degil. neyse çocuk takıldı bize ama konuştugu yok aq sadece bizi dinliyo. hatta o gün çocuk ayrıldıktan sonra bununla nası arkadaş oldun amk demiştim. o derece sessiz bi çocuk. zamanla açıldı o da. kısaca gokmenı anlatıyım. gokmen içinde hic kıskanclık barındırmayan bi cocuktu aq. bir sürü insanla tanıştırmıştı bizi. hatta tonlarca insanla. sonradan tanıştırdıgı çocuklarla-kızlarla kanka veya sevgili olmamızı önemsemezdi. ben uyuz olurum aq benim tanıştırdıgım biriyle benden daha yakın olucaklar çıldırırım:d neyse.

bi akşam semihlerin terasa çıktık yine. burak dediki beyler sizle bişey konusucam. he dedik söyle. yaktık hepimiz birer sigara buragı dinlicez. aq sanki ulusa sesleniş yapıcak pekekent. dinliyoruzda kemküm yapıyo bin ağzında bişey geveleyip duruyo. kızdım buna aq dedim söylüyosan söyle önemli ne söyleyebilirsin
agzından hikayemizin gidişatını degiştirecek kelimeler döküldü:
"beyler ben amerikaya gidiyorum."
nasıl olur amk? bu binin dedesi amerikada tamam ama sen niye gidiyosun?
direk atladım olaya: lan dedim ne diyosun sen? senin gitmen demek aramızdan bi kişinin kopması demek, ve aramızdan bi kisinin kopması demek bizim dagılmamız demek.

tabi biz ne kadar konuşsak boş. huur cocugu uçak biletini bile almış. annesiyle gidicekmiş. annesi 1 hafta sonra geri donucekmıs ve bu amk evladı unıversıtesıyı orda okıycakmış. dedesi herşeyi ayarlamış.
bu ne demek biliyomusunuz?
4 kişilik soframızda 4. tabagın hep boş kalması, 4 kişilik rakı sofrasında 4. bardagın boş kalması, 4 kişilik cengiz kurtoglu sevdamızda 4. kişinin yarım kalması, bize eşlik etmemesi demek. ve beyler hiç böyle bi arkadaşlıgınız oldu mu bilmiyorum ama bu çok ama çok feci bişey. tadımız tuzumuz kaçtı. baktım keremin gözünden yaş geliyo. buraga bagrıyo nasıl yaparsın bunu huur çocugu diye.

bi gün sonra dershanedeyiz... keremle konusuyoruz herıf harbıden gıdıyo falan... gidiyo işte amk napalım artık dedik. sonra gokmen geldı ynaımıza beyler dedi sizi bi kac arkadasımla tanıstırıcam çıkışta. iyi dedik amk. çıkış saati geldi kapıda 3-5 çocuk bekliyo. çocuklardan biride dershanedenmiş. dershaneden olanın adı baran. renkli gözlü dansçı bi çocuk. kız arkadaşı var birde selen diye. bunlar tam leylayla mecnun amk ölüm bile ayıramaz onları diyoduk o kadar seviyolar ve baglılardı ki birbirlerine. diger cocukların adı da onurla batuhan. o gün bu tayfa yani ben, kerem,gokmen, batuhan,onur, baran ve ece bi bara gittik içmeye. içiyoruz muhabbet ediyoruz kaynaşıyoruz falan. inanılmaz iyi anlastık cocuklarla amk sanki kırk yıldır tanısıyomusuz gibi. tabi benim o pis huyum amk. herşeyden önce grubun liderligini üstlenmem lazım sonra bakarız diger meselelere. öyle böyle sözümü geçirmeyi başarıyorum herkese karşı. eyvallah problem yok.

dinleyen olsun yada olmasın ben anlatıcam dökücem içimi dıbına koyım.

gel zaman git zaman biz bu tayfa acayip yakınlaştık amk sabahlara kadar içiyoruz. içip içip birbirimizin evinde kalıyoruz, internet cafede kalıyoruz, parkta kalıyoruz. gencligimizi dibine kadar yasıyoruz anlıycagınız dünya yansa bi bardak su dökmeyiz amk. bu onur bini ortalama bi tipe sahip çelimsiz bi çocuktu. ama beyler inanamıycagınız derecede cok kız arkadaşı vardı hepside afet gibi kızlardı amk. her allahın günü yeni kızlar getirirdi hepte ben tavlardım bu kızları. kimsenin sesi solugu çıkmazdı makarasını falan yapardık... (öyle sanıyormuşum... )

bi gün bakırköyde, bi gün kadıkoyde, bi gun taksimde, bi gün bilmemnerde hep gezer dururduk. cebimizde para var aq gibmişim dünyasını. bu böyle hergün 3-4 ay gitti. dersler mersler dikine grafik çiziyo amk. eğleniyoruz eglenmesine de geri kalan herşey taka sardı. hepimizin ailesiyle arası bozuldu kimse eve gitmiyo aq. ama gibimizde degil dedigim gibi.

neyse beyler asıl hikaye şimdi başlıyor...

benim bi sevdigim vardı. 2 sene kızın peşinden deli gibi koştum amk. tabi o arada yine gibecegimi gibtim ama o kız hep gönlümde kocaman bi yaraydı. bi tek kapısında yatmadıgım kaldı kızın amk. ama bunları yapmak bıle bana zevk verıyordu. bı gun acayıp bısey oldu beyler. bız bu kızla dershanenin önünde tesadufen karsılastık. birbirimize baka kaldık. ben bembeyaz kesildim. tabi görmeyeli 4-5 ay olmuş. unutmaya başlamıştım tamda.
bizim çocuklar soruyo oglum noldu neyın var bırden bıre falan diye. anlattım mevzuyu boyle boyle. eve bi gittim kız beni twitterdan takip etmis amk dünyalar benim oldu lan sokaklarda bagırarak kostugumu ben bılıyorum sevınçten.

basladık konusmaya. bildigin flört ediyoruz aq ben o kadar yıllarca pesinden kostum kızın ve daha yeni konusmaya baslıyoruz. ınanamıyorum amk. nasıl mutluyum varya. bizim çocuklarda hep yardım ediyo taktik veriyo falan ne biliyim. bi gün kızın dogumgunuydu. ben unutmusum amk. dershanede geldi aklıma. topladım bizim bebeleri. dedim beyler tayfayı toplayın kızın dogum gununu kutlıcaz. cebimde 2 tl para var o da yol param amk. ama gibe gibe o dogum gunu yapılacak. herkes para birleştirdi. 37 lira para çıktı. 1 paket sigara aldık, bara gittik düşünüyoruz ne yapabılırız falan. bişey içtigimiz yok aq öyle oturuyoruz adam tanıyo artık bizi. dedik beyler bi birahi alalım, kurdele baglıyalım. bide browni alalmı amk üstüne de beyaz koca mumlardan koyalım makara olur falan. neyse yaptık biz buna dehşet bi dogum gunu çokta komikti amk. happy birthday falan çaldırdım kız için herif yanlıslıkla ahmet kaya açtı amk nasıl bi yanlışlıksa. acayip gülmüştük. tamam diyorum beyler bu kızla olucak.

o günden sonra her gün buluşuyoruz heeerrr gün. ama ben kızın bırak elini tutmayı, yüzüne 3 saniyeden fazla bakamıyorum amk öyle bi sevmek. neyse beyler bi gün yine bizim tayfa çıktık dışarı içiyoruz falan. benim kız aramızda yok. tak bi telefon geldi bana bi arkadaş arıyo. dedi kanka hayırlı olsun. dedim noldu lan? dedi kızla yapmışınız ilişkiyi. ne diyon olum sen dedim. aynen şöyle oldu:
-kanka kızla... sen... sevgili... ? facebook?.. kanka???
-ne diyosun amk düzgünce söyle
-kanka sevgili degilmisiniz siz?
-yok amk degiliz ama yakında insallah olcaz kankası çok fena mutluyum
-kanka tamam... yarın kousuruz yüzyüze
-iyi amk tamam.

5 dk sonra aynı arkadşım yıne telefonda:
-alo kanka?
-ne var anani skecem?
-facebooka bak.

girdim... bi baktım...
ilişkisi var...
kiminle mi?
beyler... beynimden vurulmuşa döndüm. anam gibildi tam anlamıyla. hayatım darma duman oldu. ondan sonra hayatım hep taka sardı beyler. şuanda bile gözlerim doluyor... başımdan aşağı kaynar sular döküldü beyler, gözümden bi damla yaş döküldü. yanımdaki çocuklar noldu oglum noldu falan diyo... ama gökmende hiç ses soluk yok... beyler başladım aglamaya hüngür hüngür. çıktım dışarı aldım gökmeni... bagırmaya başladım, küfürler ettim...
kiminle mi?
burakla ilişkisi var. burak. benim canım kardeşim. can dostum. amerikaya gidecekti. yalanmış. amerikaya gidicem bahanesiyle izini kaybettirmeye calısmıs dıbına kodugumun yarım akıllısı 2 sokak arkamda oturuyo nasıl kaybettircekse. kızda buna ısrar etmiş illa ilişki yapalım diye. buda nolacaksa olsun demiş. gökmenin herşeyden haberi varmış... herşeyin başından beri. aynı sekıdle semihinde...

yıkıldım beyler. darma duman oldum. uyku uyuyamıyorum. canım kardeşimle, hayatımı verebilecegim kız. gecenin bi yarısında annemin yanıma gelip yine mi o kızı düşünüyosun allah belasını versın o kızın benım oglumu bu kadar üzüyo deyip yanımda agladıgı kız.
o öyle bi kız ki harcadıgım herşeye deger sanıyordum. 10 katına da 100 katına da deger sanıyordum. hatta ben kız için 10 emek harcasam, kardeşim burak benim için 100 emek harcar umudumun kaybolmaması ıcın ugrasırdı... sanıyordum. degilmis beyler yalanmıs.

4-5 hafta evden dışarı adımımı atmadım. gidip buragı vurmayı dusundum. takıcaktım bıçağı ne olursa olsun amk. olmaz bilader. adamın bende hatrı var. o bana yaptı, ben ona yapmıycam. ben güzel hatırlanmak istiyorum.

4-5 hafta sonra kendimi yavaş yavaş toparlama gayretine giristim. dershaneye gittim tekrar. kimse yüzüme bakmıyor beyler. böyle bişey olamaz. sanki yokmusum gibi. ulan dıbına doğranına koydugum evlatları dıyorum ben hayatımın kazıgını yedım nıye yanımda degilsiniz? her gece içtigim çocuklar tamam bilader uzatma işte diyip susuyolar. kafayı yicem. kimseye vuramıyorum o kadar güçsüz, o kadar takatsiz kaldım ki. 4 haftada 13 kilo verdim hayatım darma duman oldu gibildim. tam anlamıyla beyler; perişan oldum, ziyan oldum...