15 yaşının o deli çağlarındayım, tahmin edersiniz ki gibim, tesbih gibi elimden hiç düşmüyor. Arada zütümü parmaklayarak boşalsamda, abimin "muallak herif" lafları canımı çok acıtıyor ve yine tahmin edersinizki 15 yaşında olmanın verdiği toyluktan olsa gerek muallak olduğumu henüz tam kabullenmemişim. Ee tabi o zamanlar "canım" yalnız yanmazdı, bende cayır cayır yanardım. Söylenen muallak laflarının ardından, bi köşeye çekilip kendimden nefret etmeye başlardım, evde yalnız kaldığımda ise ayna karşısında soyunup bedenimi izlemelerimin doruğundayım "farkım ne ki senden be abi?" diye söylenip her tarafıma bakınıyorum.

Öncelikle hikaye bana ait değildir. ilgi olursa seri partlar halinde bugün bitireceğim. Benim bakış açımı değiştirmeyi başarmıştır umarım sizin bakış açınızı da değiştirir. Hikayenin bazı bölümlerinde devlete karşı ve o dönemki devlet büyüklerine karşı ağır ithamlar bulunmaktadır. Dediğim gibi hikaye bana ait değil.

Edit:korkmayın muallak olmazsınız okuyunca amk :D