Herkesi bekledim.

Kendi halimde olan bir insandım çocukken çoğu kişinin oynadığı mahalle futboluyla saklanbaç bilye aylık ve taso oynayarak geçirirdik günlerimizi.

Taki mutlu doğum günlerimin yerini huzursuzluklar doldurana dek.

Kimsesiz kalmayı başarmıştım ailem yüzünden.
Beni döven bir annem vardı.
Hala annem demeye kızgınım sanki doğduğum günden beri bunu söylemeye muhtacım gibiymiş gibi hissediyorum.
Yavaş yavaş duygularımı bir kenara bırakıp öfke bürünmüş ruhumu ortaya çıkarana dek.

Aşırı öfkem yüzünden dostum kalmamıştı herkesle bir kavga derdinde olan biriydim.
Uzun sürmedi kısa bi süre sonra sigara ve alkole başladım.
Böyle böyle devam ederken pgibolojik sorunlar ruhuma işledi.
Öfke kayboldu insan kayboldu.
Sürekli düşünüyordum ,düşünüyorum.
Bir hayalim vardı sürekli olmak istediğim polislik.
O bile kalmamıştı 6 yaşımda ki hayalim 14 yaşında ortadan kalkmıştı.

Bu zamana kadar yaşadıklarımı anlatıyorum size.
Uzun sürmeyecek merak etmeyin hayatım çok kısa sadece bana belli bir süre verin.
Şuan uyumam lazım iyi geceler.
Uzun süre uyuyan bir insanım 12 saatim uyumakla geçer merak etmeyin yarıda bırakmayacağım.
ilgi görmese ise hine de yazarım ben.
Birisine söyleyemesemde bunu yazıya çevirebilirim.
Dökebilirim.
ALLAH'a emanet.

(bkz: girighet ilska nerver)

Şuan yazacak pek bişeyim kalmadı bir delinin hikayesidir burada son bulmadı belki 2. sefere.
Canım çok sıkkın belki güzel bi güne başlardım dedim ama huzurum yok inci sözlük kendinize iyi bakın.

Hikayemiz burda biter azda kişi olsa okuyan vardır umarım. Amacım hiç bir zaman prim değildir zaten istemem ki.
Yaşadıklarımı yazdım hayallerime çorba yaparak. iyi günler inci sözlük.

Bir daha ki hikayemiz elbet gelecek bekleyin.

Gece olmuştu artık dolunay vardı.
Murat anlat demeye başlamıştı yakmıştım sigarayı ve başladım.
Nefret ettiğim ama hala anne dediğim insan yüzünden çok olay yaşadım kardeşim .
Zaman geldi bi kızı sevdim ayrıldı zamanı geldi alkol sigaraya başladım zaman geldi intiharın beşiğine gelmiştim.
(Bu yaşımda böyle cümleler kurmak benim haddimi aşardı ama insanın yaşadıkları yüzünden istemediği halde böyle cümleler kurar.)
Günlerim kötü geçerdi tek bir arkadaşım var onla konuşurdum hayali arkadaşım ama.
(Bir süre sessizlik)
Murat: Ne oldu kardeşim?
Hayali arka.. arkadaşım
Ne olmuş ona ?
Konuşmuyor dedim.
Ne demek konuşmuyor saçmalama oğlum senin kafa uçmuş gitmiş dedi.
Yok konuşmuyor ne oldu oda mı bıraktı beni oda mı gitti soruyorum sana bize ne oldu?
Sadece sen kaldın yoksa sende mi gideceksin beni bırakacak mısın murat bırakacak mısın?
Ben seni bırakmam kardeşim senle yaşadıklarımız hemen hemen aynı ne olursa olsun seni yalnız bırakmam dedi.
Neyse uyuyalım artık dedim.

Uyurken garip bi rüya görmüştüm.
Çok garip bembeyaz bi yerdeyim hiç bir yer gözükmüyor annemi gördüm uzaktan bana yaklaşıyor beddualar ediyordu.
Korkuyordum hemde çok rüyada olmama rağmen ağlıyordum korkuyu hissediyordum titriyordum.
Önüme gelince durdu ve bağırmaya başladı anlamadığım bi dilde konuşuyordu.
Suratı öyle bir hal aldı ki bir an önce uyanmak istiyordum çok korkuyordum ki Muratın sesi geliyordu ve uyandım birden.
Murat dedi ki ne oldu oğlum bak iyi misin bana doğruyu söyle.

Gittiğimde senle bi konu hakkında konuşmak istiyorum dedi. Ben ayrılacağını nerden bilebilirdim ki. Ben başkasıyla sevgiliyim dedi.
+Ne diyeyim ki kardeşim.
-işte öyle böyle zaman geçti unutamadım insan sevdiğini unutamaz aklının ücra köşelerinde durur kalır öyle.
+Bak bende kal bu gün zaten halimiz pek iyi değil hem bende anlatırım yaşadıklarımı.

Herkesle tek tek tanışıyordum tek dikkatimi çeken birisi vardı.
Murat tı.
Murattan bahsetsek 1.75 civarı 65 kilo vardı. Yeşil gözlüydü.
Kafa dengiydik taşşaklı muhabbetlerimiz olurdu onla.
Bir gün eve çağırdım gel dedim.
Rakı almıştım kuru kuruya gitmezdi meyve koymuştum ve çikolata (:
Onunda dertleri varmış açıkçası.
Rakı içmeye başlarken gülüp geçerken birden bi sessizlik ölüm sessizliği.
Ağlıyordu murat.
+Ne oldu kardeşim.
-Bazı şeyleri hatırladım.
+Anlat bak kardeşim yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor. Bak hem bende çok şey yaşadım sende anlat bakalım.
-Geçen seneydi. Sevdiğim bir kız vardı çok severdim bir gün bir şey olmuştu gitmiştim yanına gidip içimdekileri dökmüştüm ama benden hoşlanmadığını söyledi bir süre mutsuz mutsuz dolaşıyordum bana ne olduğunu soranlara küfür ediyordum sinirimi çıkarıyordum.
+Eeee.
-1 ay gibi bir müddet geçti iyi olmaya kızı unutmaya başlıyordum ama birden karşıma çıkıp beni sevdiğini söyledi.
+Vay be.
-Sonra onu alıp dolaşıyorduk durağa kadar yürürdüm onla onu bırakıp giderdim eve. Telefondan arar konuşurdum. Ama bir gün sabah uyanınca kendimi bi garip hissettim ama aldırmadım. Durağa doğru gittim 5 dakika sonra kız geldi ve hiçbir şey demedi. Noldu diye sormama rağmen.
+Sonra ne oldu kardeşim.
-Tenefüste yanına gittim tekrar sordum. Bir şey yok diyip sahte bir gülüş attı bana. Bende inandım ya da inanmış gibi yaptım.
+Al yak bakalım.
Yaktık sigaraları biraz oturduk konuşmadık 5 dk sonra tekrar başladık konuşmaya.
+Eee murat sonra ne oldu ?
-Belli bir süre geçti hala telefondan arar konuşurdum ama gün geçtikçe sanki benden uzaklaşıyor sanki beni istemiyormuş gibi. Tatil vakti gelmişti 15 tatil.
Telefondan aradım buluşmak için çünkü özledim. Surlara gel demişti ki gittim.

Devam ediyorum sıkıntıları bir kenara bırakıp (:

Sıkılmıştım açıkçası bu halimden. Artık bir şeyler başarmalıyım. insanlarla aramı iyi tutmaya onların yüzüne sahtede olsa bi tebessüm etmek iyi olurdu.
Yavaş yavaş herkesle konuşmaya başladım açıkçası burda olduğumu hatırlattım. Galiba bende iyi olmaya başlıyordum. Yaşadıklarım gibimde değildi artık.
Arkadaşlarımla nargile ye giderdik aldığım alkolleri artık keyif için bazen de muhabbet olsun diye çerez le yer içerdik.
Beni mutlu günler bekliyor du derslerime çalışmaya başlamıştım. Lise ye bir meslek lisesinde başlamıştım çok iyi karşılanmıştım galiba insanları kendime çekiyordum.
Bir zamanlar kimsenin umrunda olmayan ben insanları kendime çekiyordum.

Günler aylar kovaladı birbirini pgibolojik sorunlarım iyice artmıştı ve hayali arkadaşım bile halime üzülüyordu.
Kime ne anlatsam boş dinlemezler beni hiç benim yerimde olmak isteyen halimi hatrımı soran kimse olmadı ki.
Hayali arkadaş sadece benim beynimde gerçekleşen bir şeydi belki bir süre sonra o da kaybolur uçup giderdi.
Ne zaman sokağa çıksam ölüyorum. insanlar hep farklı gözle bakarlardı bana.
Güçsüzleşmiştim ağlamıştım hemde çok.
Kendi hayatımı düzeltmeye çalışıyordum. Bir bulmaca gibi çözerdim hep ama izin vermezlerdi.
Neden yaşadığımı soruyordum kendime neden?
Halende aynı soruyu sorarım kime ne yaptım ben kime ne yaptım.
Bana bu kaderi veren de kim? Kader yok.
Eğer kader varsa beni yaratan sevmiyor galiba.
Çünkü ona bir çok kez dua etmeme rağmen aldırış etmedi.
Bir kere bile kimseden yardım istemeyen ben Allah'a dua etmiştim beni kurtar diye artık.
Başka kimden yardım isteyebilirdim ki? Beni bu hale sokanlarmı?
Saçmalık.

Bu gecenin son partını atıyorum.

7 yaşıma gelmiştim okula gidiyordum sürekli beni döverdi annem okulun bahçesinde sınıfımda arkadaşlarımın yanında evde sokakta her yerde döverdi.
8 yaşımda öfkem ortaya çıkmıştı anneme saldıramazdım bu yüzden arkadaşlarıma saldırır ağlardım.
Dayanamazdım elim titrerdi babam tutardı elimden.
Dibi görmeme izin vermezdi.
Gördüm bir çok kez battım hayallerimin bataklarına.
12 yaşına gelmiştim ki 7. sınıfa geçmiştim.
Daha ilk haftadan bi kızı sevdim.
Duygularım yeniden canlanmış sanki o öfkeyi bi kenara bırakmış onu saçma sapan hayallerime katardım.
Neler yapmak istediğimi düşünürdüm onla.
Yaş 13.
Benden hoşlanmış.
Söyledi bana ,ben çok mutlu olmuştum uzun hemde bana çok uzun gelen bir süreden sonra.
Her Allah'ın günü onu görmek isterdim ki görmediğim günler evinin yanında ki bahçeye giderdim ama görmezdim.
Bir ay aralık ayıydı. Gördüğüm şiddet artmıştı. Sevdiğim kız birden ayrılmak istedi.
Ben bişey diyemedim ağladım öyle ağladım ki gece boyunca eve gitmiyordum zaten gördüğüm şiddet yüzünden bunalmış bi hale gelmiştim.
intihar düşüncelerim artmıştı. Kendimi aşağı atıp mı ölmek isterdim yoksa arabanın altına girerek mi.
zütüm yememişti açıkçası.
Biraz düşündüm ki gelecekte ne olacak ben polis olacaktım belki o zaman düzelir dedim dayandım.
Yaş 14. Yuttuğum hapların maddi hesabı yok ki.
Olmadı bir şey kustum sadece kaldırmadı bünyem.
Ama o kadar şey yaşadım acı hüzün mutluluk öfke yaşadım bunları kaldıran bünyem hapı kaldıramadı.
Kimi suçlamalıydım? Ailemi mi ? Kendimi mi ? Dostlarımı mı? Sevdiğimi mi?

Dediğim gibi gece ki son part bu. iyi geceler.

Belli bir süre kendi halimde hayallere dalmıştım çok düşünürdüm hayal kurardım.
Açıkçası hayal gücüm zengindi.
Kendime hayali bir arkadaş buldum hayal odamdan.
Onla dertleşirdim. Onla mutlu olurdum ama hiç öfkelenmedim ruhumu mu kaybediyordum yoksa eski halime mi dönüyordum.
Uzun bir süredir bu yaşadığım olaylar beni benden almıştı. Kaybetmişim meğerse hayattan ilk darbeyi 14 yaşımdayken öğrendim.
Her şeyin yavaş yavaş yoluna girmesini istiyordum ki olmadı. Sopayla dövüyordu dur dememe rağmen aldırış etmiyordu acıdan bayılana dek.
Tek duyduğum seni öldürürüm!

Murat benden şüphelenmişti sezmiştim.
O da gidecek gitti.
Kabus gördüm dedim ve murata anlattım kabusumu.
Oğlum acayip sesler çıkarıyordun korktum bende.
Ne sesi dedim.
Sustu o da bende.
Korkuyordum açıkçası. Murat benim yanımda duracağını söyledi sağolsun ama dursa da durmasa da gidecekti her türlü.
Günler böyle böyle geçti her gün daha bir tiz sesle rüyama giriyordu huur çocuğu.
Artık içimde bir nefret oluşuyordu hiç hissetmediğim bir nefret. Ama rüya da korkuyordum.
Murat ta fazla dayanamamıştı.
Gitmişti yanımdan beni terketmişti.
Okul başlamıştı ki gittim ilk gün söyledim neden gittin neden?
Senden korkuyorum dedi murat.
Sen galiba delisin dedi murat.
Bir insana deli demek kolay ama insanın deli olduğunu kabul etmesi gördüğü garip rüyalara alışması garip garip hareketler yapmasını sezdiği ve düşüncelere daldığı zaman öğrenir kabul eder.
Ben yalnız bir insanım kimsem yok bu yaşıma kadar olmadı hep ağladım hep yenildim hep sinirlendim. içimde bir canavar var ama uyuyunca kaybolur...

O korkunç yüzü her gün görmekten bıktım hala da bıkıyorum. Peşimi bırakmayan beddualar var. içimden küfür ederim hep belki duyar gelir diye korkarım. Belki de bağırınca peşimi bırakır? Denemedim hiç ama elbet bir gün gelecek kurtulacağım huur çocuğundan.
Ben deliyim. insanlar beni delirmiş hale getirir ve deli olduğumu söyler.
Ne garip...

Güzel hikaye başka hikayelerde bekliyorum.

Devam kardeşim.

Rez alem bareee

Rezzers

delimisin amk

Geliyorum buraya pampa

Sen de mi brutus

Gumball'ın çılgın resmini sil bakamıyom amk