gibtir deli

En iyisi ilk başlardan anlatim size herşeyi. Merak etmeyin hikayenin sonunu ilk başta yazmadım. Henüz yeni başladık. Geçmişimden kısaca bahsedim. 1999 yılında bir lisede sağlık okumaya başladım. Normal bi çocukluk geçirdim ancak herkesten farklı bir yönüm vardı. Kurban bayramlarında daha çocukken bile pür dikkat hayvanın ölümünü sonsuz bir zevkle izleyip kanının akışını yavaşça kafamda tekrar tekrar canlandırırdım. Bu bana zevk veriyodu. Babam esnaftı ve 2000 yılında amcamın dükkanı batırıp gitmesiyle babam başka bi işe girdi ve tüm iş yeri bana kalmıştı. Çok sürmeden insanlara bir nefret beslemeye başlamıştım ve ne kadar bencil olduklarını gördüm Sude ile aynı fikirdeydik. Hepsi çıkarcı iğrenç varlıklardı.

Sude... Benim yol ortağım. Beş yaşımdan beri tanıyordum onu evet millet onu benden başkası göremiyordu. Onu ben kurgulayıp kontrolünü kaybetmiştim ve her rüyamda bir kenarda o beni izler veya bana yardım ederdi derken, gerçek hayattada onu görmeye başlamıştım. Nefret ettiğim insanları öldürme hayalleri kurardık beraber. Uzun uzun, bıkmadan, usanmadan. Çok geçmeden o yıllarda bi cinayet işledim bile. Korkmayın bu işlediğim bi cinayeti anlattığım zavallı bi korkağın hikayesi değil insan birçok cinayet işleyince bi tanesi umrunda bile olmuyor. Ama özet olarak ilk cinayetimden bahsedeyim sizlere.

O zaman yazdığım günlüğümden parçalar atim size:

03.03.2000'den bir parça:
Gene hergünümle aynı bir gün daha. Artık sinirlerime hakim olmaktaki güçlüğüm iyice arttı. Bugün gelen bi müşteri içerde küfretti diye az daha birbirimize giriyorduk.

05.03.2000'den bir parça:
Kardeşim bugün ağzı yüzü kan içersinde geldi. Kendisinden büyük biri dövmüş. Çok arkamız yok diye kardeşimi ezebiliceklerini sanıyorlar. Yarın gidicem ve gerekeni yapıcam.

06.03.2000'den bir parça:
Dükkandaki işler nedeniyle bugün kardeşimin okulunada gidemedim ama o oruspu çocuğunu bulucam.

07.03.2000'den bir parça:
Neden tanrı bana bu kadar acımasız davrandı ki? Kardeşimin önünde dayak yememe sebep olacak ne yapmıştım ben?

Okula gitmiştim ancak çocuk benden kalıplıydı ve diklenmemle arkadaşlarınıda toplamıştı. Ağzım yüzüm kan içinde eve döndüm. Sabaha kadar uyumadım ve Sude'nin beni teselli edişini dinleyip kafamda gene öldürme hayalleri kurdum ama bu sefer Sude bana katılmıyordu. Bana boşver deyip duruyordu. Ona son gücümle bağırdım.

Bağırmamla annem odaya dalıp iyi olup olmadığımı sordu. iyiyim deyip çıkardım onu. Sude'nin zıttıma gitmesi beni çıldırtıyordu. Kardeşimi döven çocuğun adı Süleymandı. O zamanlar Adana'da Denizli mahallesinde oturuyoduk. Bilen bilir burdaki aşiret gibi gezen puştları. Onlardan birine çatmıştım. Süleymanı yolda görüyordum arada bir her gördüğümde karnımda bi ağrı. Beynim sızlıyordu. Sude gene boşver demeye başlıyordu hatta yalvarıyordu. Süleyman şerefsizi gelip para istiyor, yakınımdan geçince omuz atıyordu. Benim boyum uzundur, o zamanda uzundu. Sağda solda tek başına beni dövmüş gibi anlatıyordu amın evladı. Artık her gece aralısksız onu öldürme hayalleri kuruyodum.

Planlar kuruyordum kafamda ama hepsinde bi ekgib vardı. Öldürmem gerekiyordu onu ama nasıl? Kusursuz olmalıydı. Kendine fazla güvenen bi puşttu bu. Bu özgüvenini kullanmam gerekiyordu. Oldukçada gerizekalıydı. Denizi ikna etmeyi başardım sonunda. Deniz bu çocukla muhabbet kurup kendi numarası diye benimkini vermişti. Ona bazı düşünce yapıları enjekte etmeyi başarmıştım bile. Bir kızla yaşanılanların erkekle aralarında kalması gerektiği gibi. Bu sayede onu biyere çekmek istersem daha az kişi duyucaktı. Benle yani denizle sevgili olduğunu sanıyordu. Bayağı aşık olmuş gibi davranıyordu zütveren. Sonunda dayanamayıp buluşalım diye beynimi gibmeye başladı. Arıyorduda ama bi bahane ile geçiştiriyordum.

Menderese davet ettim. Sude bana yalvarıyordu yapmamam için ama dinlemiyordum. "Aşkım ulu orta buluşmayalım. Menderese ... 'ya gel piknik yaparız hani şu milletin toplandığı park varya oranın aşağısı * "dedim ve ekledimde "dershaneden kaçı gelicem yanına sabah 8 gibi orda ol hem kimsede olmaz ;)" tarzı birşeyler yazdım. Bu mal zaten süzme salaktı bide keko. Hemen atladı zaten. Sabah erkenden kalktım ve menderese gittim. Onu bayağı köşede olan biyere kayalıkların oraya davet etmiştim. Nerde olduğunu sordum bana yaklaştığını söyledi. Kayalıklar normal yolun biraz altındadır, karşısıda sevgi adası. Pusudum bekliyorum. Bi yandan mesajla tarif ediyorum. Beklediğim yönün tersinden geldi ve beni gördü. Direk gözleri ayrıldı. Yavaş yavaş çakmaya başlamıştı olayı.

"Lan sen benle dalgamı geçtin oruspu çocuğu öldürücem seni!" diyerek koşmaya başladı üzerime. Sağ cebimdeki çakıyı çıkardım Sude solumda bağırarak ağlıyordu.

Dinleyen var mı?

Yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz reserved yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz yaz