O günün en unutulmaz olayı Yiğitin Aliye dönüp 'o gün bugünmüş kardeşim' demesiydi kesinlikle. sonra herkes kalktı biz yiğitle başka bi yere geçelim dedik, yanından hiç ayrılmak istemiyordum ve ne olduğumuzu bilmiyordum işin garip tarafı, baya şey konuşuldu ama şimdi ne değişti yani kafası vardı. Oriente geçtik, birlikte ilk defa gidiyorduk, baktık öylece birbirimize dakikalarca sonra yine konuşmaya başladık. Ben hep planlarım yapacağım şeyleri bir adım ilerisini düşünmeye çaşlışırım, yiğit de aksine anlık yaşamayı sever bununla ilgili konuştuk falan fotograf çekildik, gizli gizli çekmeyi sever mesela... sonra kalktık ve oradan el ele çıktık tam orada başladık, hala gidince içim cız ediyor..

Her şeyi çok güzel yaşadık pazartesi günü andaç çekimi vardı onda da beraberdik, çok güzel hatıralar var. Aynı okulda aynı mahallede olduğumuz için her günümüz dolu dolu hep birlikte geçti. En çok gittiğimiz mekan starbucks, orda çok mertle karşılaştık mesela ama hiç umursamadık. Ben de umursamadım. Yaptığım bir hataydı belki de 7-8 aylık bir ilişkinin ardından yeni ama bir o kadar eski bir sevgili yapmak. Ama içimdekilerden emin olmaasaydım Merti bitirdiğime emin olmasaydım yiğitle olmazdım zaten. Günden güne daha çok seviyordum yiğiti, sakallı serseri çocuğu ben bebek olarak seviyordum en saf temiz duygularımla. Hiç yılbaşını sevgilimle geçirmemiştim bu da yiğitle oldu ilk defa çok hasta olmama rağmen yılbaşında yine beraberdik, alinin doğum günü tayfası hep beraber, uyuya kalmıştı bi ara ona sarılınca içime dolan o kokuyu anlatamam mesela, ben ona karşı olan duygularımı da anlatamam aslında ben onu tanımlayamıyorum bile kendi içimde.

Rez aldımda sarmadı dişi panpam. Nerede oturuyorsun küçük yer küçük yer?