~~Arkama bakmadan çıkmıştım evden bir hışımla. 18'e girişimi kutlayalı daha bir ay anca olmuştu. Her ergen gibi benim de kanım hızlı akıyordu o aralar. Tartışmalara dayanamıyor sanki oranın alfası benmişim gibi rollenmeye bayılıyordum. Yine bir akşam yemeği trajedisi yaşamıştık aslında... 2 saat öncesini düşünüyordum da şuan belki sıcacık yatağımda oturuyor olacaktım hala. Şimdiyse kuytu sadece oranın gençlerinin sigara veya daha büyük çaplı kaçamaklarını çevirdiği parkın banklarından birinde oturuyordum. Hava yıldızları zorla seçtirecek kadar kapalı seni bunaltmayacak kadar açıktı. Sigaramı sol elimde tutarken sağ elimle de telefonu tutuyordum. Olanlar kafamda canlanırken biranda telefonun titreşimiyle kendime gelmiştim. Beklemeden açtım;
-Alo. Neredesin?
-Ben- Her zaman ki parktayım ne zaman gelebilirsin?
- Yarım saat içinde oradayım paran falan var mı evden ayarlayayım mi bir şeyler?
-Ben- Ayarlayabilirsen on numara olur.
- Hadi görüşürüz o zaman

Tabi ki de konuşma böyle basit geçmedi size özetledim burada. Bu devirde kim bu kadar resmi ve düz konuşabilir ki en sevdiği kardeşim diyebildiği insanla. Yarım saat geçene kadar size olanları anlatayım ben de. Lise son öğrencisiyim. Malum sınav var. Evde tek çocuğum. Zengin sayılırız aslında hatırı sayılır ölçüde tarlamız falan var. Neyse bir de çok sevdiğim bir kız var. Kız biraz sıkıntılı annesi küçükken vefat etmiş. Babasıysa kötü biri olmasa da kızına karşı bir baba gibi davranan birisinden çok sanki ona çok uzak birisi gibi davranan bir yabancı kıızın gözünde. Ailem bu kızı biliyor. Ve onunla 3 yıllık bir ilişki sürecimde olduğunu da. Neyse bu kadarlık yeterli akşam ki olayları anlatabilmem için size. Dershaneden çıkıp gelmiştim yine sıkıcı ve rutin bir günden farkı yoktu aslında. Ailemle her ergen kadar tartışmalar yaşıyorum. Babamla aram çok iyi ama annem her şeye atlıyor falan böyle bir otorite kurma çabasında sürekli kuramamasına rağmen. Severim beni büyüten kadın hakkını yiyemem ama işte ergenken bazen salakça düşünebiliyoruz. Neyse odama geçip uzanacağım sırada içeriden babam seslendi. Gittim yanlarına oturdum.
-Nasıldı oğlum günün?
+iyi baba ne olsun gidip geliyoruz işte dersler falan
-Dershaneden aradılar bugün
+ ee?
- Sınavların kötüye gidiyormus bizimle senin hakkında görüşmek istiyorlarmıs
+ Cemaat ya baba kızla takıldığımı görünce çıldırıyorlar abartıyorlar
-A- O orosbuyla bu kadar çok vakit geçirme demiyor muyum ben
Böyle bir cümleyle konuşmaya girseydi anneniz siz napardınız. 3 yıl geçmiş hala kabullenilemeyen bir kız olmasına sesimi çıkartmazdım ama orosbu demeye ne hakkı vardı be dostlarım. Aksine bağırıp çağırmadım onları nasıl üzeceğimi iyi biliyordum. Sustum sadece karşısında bir süre öyle bakakaldım bu kadının nasıl benim annem olduğunu anlayamıyordum. Babam o sırada anneme birşeyler söylüyordu ama kadın sanki cin görmüş gibi o orosbu yüzünden böyle oluyor yalan mı o orosbu onu bu hale getirdi pasaklı şerefsizin biri olup çıktı bunlar en hafifleriydi gerisini duymamıştım bile evden çıkıp giderken. Babama çok üzülüyordum o kadını haketmiyordu. Kadın deliriyordu resmen normal değildi pgibologu bile bir süre sonra kadına yol vermişti sözde başka yere sevketmişti ama kimi kandıracaklar be..