bir daha aşık olursam cümle alem siksin beni

reserved

sonra bir gün kız, ben, dostum, bir de buna aşık olan eleman hep beraber oturuyoruz. hatuna eniştesi lap top almış. ona birşeyler yüklüyordu aşık eleman. neyse sonra o gün ben bunun msn adresini alıyorum. msn'den başlıyoruz yazışmaya. kendimi anlatıyorum şiirler gönderiyorum, şarkılar yolluyorum. gitarlar çalıyorum falan böyle tam aşk havasındayız. msn 'den telefon numarasını istiyorum. yavaş yazıyordu o aralar. pek klavye kullanmamış. diyorum telefon numaranı versene nasılsa konuşuyoruz artık diyorum. veriyor haliyle. sonra memlekette bir arkadaş vefat ediyor motor kazasında. annem ameliyat geçiriyor. finaller taka sarıyor. benim de kafam duman. ankara'ya bir kardeşimin yanına yol alıyorum bahar finalleri sonrası.

ankara'ya geldiğim de kendimden bahsediyorum. ben aslında ağır şakirtim bak içki istemem sigara istemem bara diskoya gitmeyiz falan diye. hatun o gece olmaz yapamayız diyor benim kafa daha bir bozuluyor.

ertesi gün kardeşim dediğim elemanla geziyoruz. anıtkabir'e falan gideceğiz. ankara'da arkadaşlar da var tabi. onlar la da görüşmek istiyorum. falan böyle erkenden çıkıyoruz. atatürk ormanını gezerken baya vakit kaybediyoruz. sonra anıtkabir'e giriş saatini de kaçırıyoruz. fakat ormandan anıtkabir'e geçerken hatun beni arıyor. açıyorum şaşırıyorum. hatun hüngür hüngür ağlıyor telefonda ben seni niye unutamıyorum diye.

şaşkınlıktan mala bağlayıp niye unutamıyorsun diyorum. tabi cevap bilmiyoruuuuuuuuuuum oluyor. neyse konuşuyoruz falan sakinleştiriyorum ben bunu. bu arada anıtkabir çıkışında da diğer arkadaşlarla da buluşucaz onlar geliyor ben hala telefondayım. biz o gün sevgili olmaya karar veriyoruz hatunla ve macera başlıyor. amk şarj da az benim. diyorum kapatalım sonra konuşuruz. kapatıyoruz. akşam oluyor. diğer arkadaşların yanına geçiyorum ben. yemek falan yiyoruz. kalkıyoruz hatuna açıyorum telefonu nasılsın falan diye. konuşuyoruz. gece son banliyö ile kardeşimin evine yolu tutuyorum. amk 3.5 atmadım desem yalan olur nasıl bir tren arkadaş o öyle ya. hapçısı hip-hopçısı. ne ararsan var trende. bir de dik dik bakıyorlar adama. bende de bi tip var saçlar hafif uzun yandan asmalı ufak bir çanta. içinde 3 telefon bir cüzdan. gibseler giberler yani. neyse zütü kaptırmadan iniyorum trenden kardeşim karşılıyor beni istasyonda. iyi lan yaşıyorsun falan geyik yapıyor. kalbim zütümde çarpıyor benim de.

yoruldum lan bir ihtiyaç molası verip geliyorum.

geri geldim gençler. eve dönüyoruz ve cam açıyoruz. bende vaio vgn-fz31e var bilen bilir kamerası gib gibidir. neyse sonra arkadaşın dell i alıyorum. görüntü akıyor falan. konuşuyoruz nelerden hoşlanırsın diyerekten detaylara inmeye başlıyoruz. ben standartta melek gibi adamımdır bu arada. kimseye kızmam, bağırmam. insan canlısıyımdır da. kimseye tersim de olmaz. bunu niye yazdım şimdi ilerde anlarsınız. neyse ankara'da estargon'a gidiyoruz, karting yapıyoruz. bu arada hatunla aramız da ısınıyor tabi. benim kafa normale dönüyor. sonra ben ilçeye geri dönüyorum. oradan da memlekete.

hatun tutturuyor memlekete beni niye davet etmiyorsun diye. ablası ile aynı mahallede yaşıyormuşuz oha amk artık şansa bak. neyse davet ediyorum geliyor. memlekete. tabi ki ahiret gibi bir gün beni bekliyor. o zamanlar üniversite 2'deyim. 3'e geçmem gerekiyor. ama dersler kol gibi. ben ne türevden anlıyorum ne integralden ne interpolasyondan ne ekstrapolasyondan. hatunun ablasıyla tanışmam gerekiyor dışarıya çıkartabilmem için ve tabi ki eniştesiyle de. ufak bir intro bilgi alıyorum hatundan ve ablasının evinin yolunu tutuyorum. zile basıyorum kapı açılıyor. hatunun ablası mini-short askılı birşey giymiş. eniştesi de kapıda. bir an yadırgıyorum durumu ve tabi ki içeriye davet ediliyorum. geçiyorum. içeriye oturuyoruz hep birlikte ve sorula gelmeye başlıyor. kimsin, baban nerede çalışıyor, annen nerede çalışıyor, okul ne zaman bitecek, ciddi mi düşünüyorsun. böyle bir kaç yüz soruyu cevaplandırıyorum. bana bir de evde gitar çaldırıyorlar. sonra gitar çalmamı beğenmeyip dağılıyorlar. heyecandan çalamıyorum çünkü kodumun gitarını. o kadar sahne yap heyecanlanma. git kızın ablasının evinde heyecan yap. ses mi titremesin, ritim mi karışmasın, yanlış nota mı basmayayım. ne kadar yapılmayacak şey varsa yapıyorum bunlar dağılınca da gitarı bırakıyorum yerine. ablası ikramlık birşeyler getiriyor ve sıra benim sıram. başlıyorum meslek ne kaç senedir buradasınız, nasıl tanıştınız falan diye yardırıyorum bunlara.

ha bu arada üniversitemin 2 yıl içerisinde biteceğine de söz veriyorum bu arada tabi ne 2 yılı üstüne 2 yıl daha geçiyor ve henüz mezun olabilmiş değilim.

neyse hatunu dışarıya çıkartıyorum. o gün el ele tutuşma yok. aşkım bile diyemiyoruz birbirimize ki aslında o demek istiyormuş. sonraları tartışmalarımızda öğreniyorum. ben ise ilişkiyi ağırdan almak istiyorum. pişmesini istiyorum. amk isteğimin. yok öyle birşey gelişine yaşayın oğlum bak ilişkinizi. kasmayın lan vallaha. çok büyük hata lan. ne olursa o an olsun ve bitsin. bu şekilde yaşayın hayatınızı.

şevkim kaçtı amk deli gibi tek başıma yazıyorum. bir ses verin lan.

yaz panpa yaz. @3 benim geldim baştan okuyup döncem sana burdayım

@32 eyvallah panpa.

Reserved

neyse çıkıyoruz memleketin güzide yerlerinde restorantlarında yemekler yediriyorum. deniz kenarı dağ tepe geziyoruz. sinemaya gidiyoruz. alış veriş yapıyoruz. sonra bu ilçeye geri dönüyor. ben de yaz okuluna başlıyorum. ilçede görüşemiyoruz. kurallar çok katı. konu komşu görmemesi gerekiyor. öğrenciyim ben. ve ilçede öğrencilere o zamanlar hiç iyi gözle bakmıyorlardı. şimdi durum nedir bilmiyorum. çünkü ilçenin acayip içerisine girmiş durumdayım. onlardan biri gibiyim yani.

geri dönünce muhabbet devam ediyor tabi. kamera+telefon yapıyoruz. internet üzerinden konuşmaya da çalışıyoruz tabi ama ses kesiliyor anlaşılmıyor. bir taraftan kamera açıkken telefonla konuşuyoruz. eskiler açılıyor. kaç kişi ile çıktın? diyerekten muhabbet başlıyor. ben hayatımdan kimler geldi kimler geçti anlatıyorum. (18 saatlik yol teptiğim hatun dahil) bu soruların sebebi de daha sonra çıkacak. meğersem hatun beni şutlamaya çalışıyormuş. ben de saf kaptırmışım kendimi mecnun misali takılıyorum. 18 saat yol teptiğim hatunu bir takıyor kafasına. yok bana böyle şeyler yapmazsın da yok ayrılacağım senden bilmem ne de öhööööööööüüüv. saat sabahın 5'i çıkıyorum sokaklara evlerinin önü boyalı direk aman işte önüne geliyorum.

ağlıyorum.

sabah ezanları okunana kadar bekliyorum. evin önünde telefon açık. sonra geri dönüyorum tabi tıpış tıpış. sonrasında ilçede bir kez görüşüyoruz ve akrabaları görüyor bizi. ama o bir tarafta ben yolun diğer tarafındayım. anlamalarına mahal yok. bu cinden bozma akrabalar nasılsa durumu anlamışlar. bir de sonra bunun muhabbeti yüzünden tartışıyoruz varan 2. ben yine çıldırıyorum soluğu bunların kapısının önünde alıyorum falan(la olum yapmayın bunları lan. bitsin amk. deymez. deymiyor.)

reserve

bu arada hatunun ilk çıkığıyım. baya araştırdım doğruymuş.(hiç bir hatunun ilk çıktığı olmayın eninde sonunda gibtiri yiyeceksiniz ben heralde bir 100 150 kez yedim.)

yaz okulu bitiyor. tatlı bir şekilde memlekete dönüyorum ben. o sene ramazan ayı sömestra mı denk gelmişti böyle birşeyler olmalı. çünkü biz sahura kadar konuşup sonra uyuyorduk. neyse böyle bir konuşma anında buna aşık olan müzik evindeki elemanı açıyorum buna. uzak dur falan gibilerinden. bir de onun yüzünden kapışıyoruz.( dediğim gibi hatun bahane arıyor beyler fakat ben maksimum anlayışlı süper zeka biri olarak her olayı yatıştırıyorum)sonra dönem başlıyor ben tekrar ilçeye dönüyorum. ablası da ilçeye gelmiş bayram tatili. sadafsasd. ablasını bahane ediyor ayrılmak için bu sefer. ben yine durumu yatıştırıyorum ve ayrılmıyoruz. ben tabi bu arada buna bir sürü şiirler şarkılar yardırıyorum. çok okuyan bir insandım. dım işte amk. o da bitti. neler bitmedi ki daha yeni başlıyoruz eheswh.

ah be olm dünya işte , sen sevmişim mal gibi birisine tutulmuşun bende birisine tutulamadıgım için yanıyorum gerçi hayırlısı olsun Alah ne verirse hayırlısı versin ya herşeyin...

sonra bu ikinci dönem sonlarına doğru hiç kızmıyorsun niye böylesin sen falan diye girişiyor bana eskiden olay olan bütün konuları birden açıyor ve içimdeki uyuyan yeşil devi açığa çıkartıyor. ben bir çıldırıyorum abi burada. yani öyle bir sahne yok. evde abartıyorsam o duvar zütüme girsin gerçi ev de yıkıldı amk neyse 50 cm duvar var. yarım metre. duvarları yumrukluyorum deliriyorum. bu suratıma kapatıyor telefonu.

edit: önceden sinir hastasıydım ilk okul yıllarımda kavga ettiğimde 25 erkek+okulun hocaları tutamazdı beni. kavga ettiğim çocuğu bayıltana kadar döverdim. böyle de bir pgibopat var içimde ama kendimi bilime ve ilime verdim lise yıllarımda. tekrar delirdiğim o ana kadar dingin sular gibiydim. müziğin de etkisi var tabi.