bir cin vakası anlatıyorum

@354 sonunda her şeyi açıklıyıcam. gerçek.

finalden önceki son part

son duyduğum bu sesten sonra, gözlerimi evde, ikinci salonda açtım. amcam babam kuzenim hamdi abi tayfun abi herkes burdaydı. kafamı biraz kaldırdığımda başucumda kur'an-ı kerim okuyan büyükbabamı gördüm. ne oldu bana doğrulmaya çalışırken elleriyle göğsümden bastırıp kalkmamı engellediler. büyükbabam okumayı durdurduğunda, doğrulup 35 yıllık gıcırdayan koltukta oturur vaziyete geçtim. o gün bana hiç bir şey anlatmadılar ama, sonradan öğrendiğime göre, arabanın arkasında nöbet tutarken bağıra bağıra arapça bir şeyler söylemişim, arkasından birden yere düşmüşüm. uykumda da arapça kelimeler söyleyip sanki biriyle kavga ediyormuşçasına konuştuğumu görmüşler. işin tuhaf yanı, hiç bir zaman arapça öğrenmedim.

büyükbabam kur'an-ı kerimi kapatmasıyla pof diye çıkan sesle, 20 senedir kapısından dahi girilmemiş çiftlik evinin bulunduğumuz salonunda, sarı taşlardan yapılmış şöminenin üzerinde, çıkıntıya dayalı bir şekilde duran Hz. Ali'nin resminin yere düştüğündeki çıkardığı ses birbirine karışmıştı. bir anda ani bir refleksle herkes gözünü yere düşen resme çevirdi. artık bir tek ben değil, yaşadıklarımı görmüş olduklarından herkesin korkmaya başladığını hissedebiliyordum. herkesin üzerinde ölüm sessizliği vardı. büyükbabam kapadığına pişman olduğu kalın, işlemeli kur'an-ı kerim'in kapağını tekrar açıp kaldığı yerden okumaya devam etti. bir zararı dokunmadı bize o gece ama hayatımda büyük bir iz kalacaktı.

ertesi gün olduğunda artık kimsenin orada kalmaması gerektiği açıkça anlaşılmıştı. babamla ben bursaya, amcamlar babaanneme, büyükbabamlar da bir haftalığına öbür evlerine gitmek üzere hazırlık yapmaktaydık hep beraber.

ses verin be panpalar. duvara mı anlatıyorum ben

final

bir hafta sonra büyükbabamlar çiftliğe döndüğünde ne oldu biliyor musunuz beyler? bizi orda istemediklerini anladım. günde 30 kilo süt veren rekortmen ineğimiz, günde 3 kilo süt vermeye başladı. ve bundan da 5 gün sonra bütün ineklerimiz sırasıyla rahmetli oldu. çiftliğe ne oldu derseniz, battığımız için satıldı ve satın alan adamın bu başlığı okumasını istemiyorum. gel gelelim bana ve beyaz gömlekli adama, hala kurtulamadım bu şeyden. ara ara tuvalette aynadan görüp ürküyorum benle beraber geldi. sürülerce hocaya, pgiboloğa gittim ama hiç biri sorunumu çözemedi. hocalar muska, pgiboloklar uyuşturucu kıvamında ilaç verdi. ilacı kullandığım günlerde bile gördüğümden onu artık ilacı kullanmıyorum. bundan 20 veya 30 sene sonra bütün hayat hikayemi ve işlediğim suçları anlatacağım tabi hayatta olursam. haydi şimdilik kalın sağlıcakla.

edit: bir daha benden haber alamayacak mısınız? tabiki hayır pekekentler benden kurtulmak o kadar kolay değil iğrenç ve azdıran paylaşımlarımla daima aranızda olacağım sizi binler.

her türlü soru ve çürütme girişimlerinizi burdan veya özel mesajdan alabilirim.

Eyvallah panpalar iyi dilekleriniz için ama hayal kırıklığına uğradığımı söylemeden geçemiycem. Bu kadar yazdım tamam belki iyi yazamadım ama en azından üç beş yorumu hakettiğimi düşünüyordum yorum yazanlara lafım yok, sözüm okuyup yazmayan huur çocuklarına

ilk başta korkuyordum ama artık korkmuyorum. Kuzen iyi napsın bize geliyo bazen o da görüyor adamı. Hatta dün tc sazan.avi na yakalanmış uyardım bini :D

Yorumlarınız için teşekkür ederim panpalar.
@373 ün de dediği gibi, gerçeklerden kaçmak isteyenler sakın okumasın.

@383 sağol panpa. artık alıştım onla yaşamaya bazen faydasını bile görüyorum iyi dilekleriniz için ayrı ayrı hepinize teşekkür ederim.

@381 tabi anlatırım ama sıradışı bir şeyler olmuyor artık. ya da şöyle söyliyeyim, bana sıradışı gelen bir şey kalmadı.
@380 devamı gelicek panpa. bilimsel yazılar ve bir çok tuhaf yazılar yazıcam inşallah.

panpalar sadece ateyizlere değil hepinize gelsin bu yazım.

(bkz: ateyizler toplanın açıklama vakti)