bir cin vakası anlatıyorum

Ertesi gün kalktığımda olayın şokunu henüz atlatamamıştım hala şaşkınlık üzerimdeydi. Kahvaltı etmeden direk atı eğerleyip derenin oraya indim atı bağlayıp güneş altında kavrulup hamam suyundan beter olan suyla elimi yüzümü yıkadım. Çiftlik ortamı ve lise 1 e giden çocuğun beline tabanca takan bir babam var. Çocuğuz tabi ne anlayalım yere oturmamla belimde sıkışmış tetiğin merminin içindeki barutu tutuşturup patlatması bir oldu. Kulaklarım patlayacakmış gibi oldu anlık korkuyla kalkıp belimde tabancayı çektim başka biri ateş etti sanmıştım. Tabancadan çıkan dumanları görünce sığ dereye tabancayı fırlattım ve ata binip geri döndüm. Kuzen kalkmıştı oturup kahvaltımızı ettik ve dün gece yaşadıklarımızı değerlendirmek için içerdeki salona geçtik.

Biz öyle muallak gibi bakışırken atın kalkmaya çalıştığını gördüm. Dizginleri yakalamak için hamle yaptım ama tutamadım at kalktığı gibi dereye doğru koşmaya başladı. Biz öyle eli kolu bağlanmış gibi at ufukta kaybolana kadar arkasından baktık durduk. Elden bir şey gelmiyordu zaten gördüğümüz manzaradan sonra o ata binmek isteyeceğimi de pek zannetmiyordum. Remzi abi hadi boşverin toplayalım şu inekleri de gidelim artık dedi. Toplanıp çiftliğe gittikten sonra resimde siyahla gösterdiğim yerdeki tek odalık eve girdik http://img.webme.com/pic/...rsoftturkiye/ciftlik4.png Oturup sigaraları yaktık içmeye başladık. Remzi abi bırakın at döner iki güne diye teselli etmeye çalıştı bizi. O zamanlar annem babam dedem üvey babaannem falan hiç biri bilmiyor sigara içtiğimi bir tek babaanneme söylemiştim. Onu yakın hissederdim kendime o da hiçbir şey demezdi bana ama dedemle 20 30 senedir ayrı oldukları için babaannem yazlıktaydı o sıralar. Zaten istanbul’a gittiğimde hep önce babaanneme sonra çiftliğe giderdim rahmetli olana kadar babaannem. Her neyse, bi de bu remzi bininin babası var Özer baba o da aynı şekilde bakıcı çiftlikte baba oğul ineklere bakıyolar. Özer aradı remziyi ahırda tak temizleyeceklermiş bu gitti biz kaldık kuzenle.

Kuzen hala uyanamamış, şaşkın şaşkın etrafa bakınıyordu. Konuyu açan ben oldum.
-Olum lan ne oldu dün gece öyle?
Hala dalmış bir vaziyette sabit bir yere bakıyordu
-Laan!?
-He noldu kuzen
-Soru soruyorum duymuyo musun olum?
-Dalmışım kuzen kusura bakma
-Ne oldu dün akşam diyorum?
-Kuzen konuşmayalım bunu lütfen
-Neden olum noluyo lan?
-Sen onu görmedin mi?
-Neyi lan neyi?
-Kuzen valla bak boşver hadi yürü inekleri otlatıcaz sonra anlatırım.

Kafamdaki soru işaretleri ile kuzenin peşinden gittim. Remzi abinin kapısını çalıp uyandırdıktan sonra kuzenle ben atları eğerleyip biz atta, remzi abi önümüzde inekleri tarlaya çıkardık http://img.webme.com/pic/...rsoftturkiye/ciftlik3.png Remzi abi oturmuş sigarasını içerken biz atlarla dağılan inekleri sürünün içinde tutuyorduk. Büyümüş mısırları bilen bilir sapları çok sert olur tarla ful mısır olduğundan atın üstünde kafamız anca mısırların üstüne çıkıyordu. Sanırım atın ayağı o topraktaki saplardan birine takıldı atla beraber yere düştük. Ama bu binler yardım ediceklerine karşımda durup yarıla yarıla gülüyolardı. Biraz cüsseliyimdir, atın üstünde kaldığımdan at ezilmesin diye hemen kalkmaya çalıştım üzerinden çekildim üstümü başımı silkeledim ama at hala yerde ölü gibi yatıyordu. Gözlerini kırparak sanki elinden şekeri alınmış bebek gibi ne olur yardım edin edasıyla bakınıyordu etrafa. Bir kaç kere hafifçe kırbaçladıysak da kalkmadı. Ne yapıcaz lan şeklinde birbirimize bakıyorduk.

final

bir hafta sonra büyükbabamlar çiftliğe döndüğünde ne oldu biliyor musunuz beyler? bizi orda istemediklerini anladım. günde 30 kilo süt veren rekortmen ineğimiz, günde 3 kilo süt vermeye başladı. ve bundan da 5 gün sonra bütün ineklerimiz sırasıyla rahmetli oldu. çiftliğe ne oldu derseniz, battığımız için satıldı ve satın alan adamın bu başlığı okumasını istemiyorum. gel gelelim bana ve beyaz gömlekli adama, hala kurtulamadım bu şeyden. ara ara tuvalette aynadan görüp ürküyorum benle beraber geldi. sürülerce hocaya, pgiboloğa gittim ama hiç biri sorunumu çözemedi. hocalar muska, pgiboloklar uyuşturucu kıvamında ilaç verdi. ilacı kullandığım günlerde bile gördüğümden onu artık ilacı kullanmıyorum. bundan 20 veya 30 sene sonra bütün hayat hikayemi ve işlediğim suçları anlatacağım tabi hayatta olursam. haydi şimdilik kalın sağlıcakla.

edit: bir daha benden haber alamayacak mısınız? tabiki hayır pekekentler benden kurtulmak o kadar kolay değil iğrenç ve azdıran paylaşımlarımla daima aranızda olacağım sizi binler.

4 saat yolculuğun ardın yorgun argın düşmüş bi şekilde vardık çiftliğe. Bi sürü hikaye duyucam diye hazırlamıştım kendimi önceden ama beni etkileyeceklerini bilmiyodum. Amcaoğluyla akşama kadar ata binip sigara içiyoduk gece de sabaha kadar poker oynuyoduk. Acayip eğlenceliydi ta ki o geceye kadar. ( http://img.webme.com/pic/...rsoftturkiye/ciftlik2.png Kırmızıyla gösterdiğim yer bizim ev yeşil olan ahır siyah olan da bakıcı evi)
Bizim ev 2 katlı ama alt katı kullanmıyoruz o zamanlar çünkü sürekli su basıyor kışın alt katta bilardo masası var başka bi tak yok içeri girdiğinizde kendinizi Amerikan filmlerinde hazırladıkları cadılar bayramı evlerinden birine girmiş gibi hissediyorsunuz. Duvarlar sperm rengi kapılar buzlu camlı bir kat işte. Her gece 1 e kadar bilardo oynayıp sonra pokere geçerdik. Bizim bakıcı remzi abi 24 yaşında o da bizle beraber bilardo oynuyoruz. Saat 12,5 falan remzi abi artık gidelim gençler geç oldu dedi ben de tamam şu oyun bitsin gideriz dedim. 100 sayılık 3 topta kuzenim 77 ben 56 hiç unutmam. Neyse oyunu bitirdik sigaraları söndürdük yukarı çıkıcaz kuzen ışıkları kapattı kapı da kapalı birden girilmesin diye kapının kolunu indirmesiyle olum kapı açılmıyo lann demesi bir oldu ben zannettim bu bizle taşak geçiyor hadi lan ordan yemezler dedim ben de ikinci çıkışa gittim kolu indirdim indirmemle ananı gibiyimmm demem bir oldu. Kilitlenmiştik resmen oraya. Dizlerimin üstüne çöküp ne kadar bildiğim dua varsa okumaya başladım ışıklar kapalı hiçbir yer gözükmüyor zifiri karanlık ve ne remzi abiden ne de kuzenden ses seda yoktu tek duyduğum hemen duvarın karşısındaki ahırdan gelen ineklerin sesiydi. Yaklaşık 5 ya da 10 dakika sonra 2 tane ses duydum. Bu ses kilit sesiydi ve bir anda ışıklar yandı. Hayatım boyunca hiç unutamayacağım bir kareydi karşımda gördüğüm. Remzi abi ve kuzen koltukta birbirlerine sarılmış gözler kapalı dua okuyorlardı. O gece konuşmadan direk yattık.

bir an afalladım. Kim olduklarını, neden bizi istemediklerini bilmek falan istemiyordum artık. eve çıkıp yatağa girdim ama uyuyamadım sabaha kadar. Kötü niyetli varlıklar olmadıklarını biliyordum çünkü amaçları korkutmak olsa her gece rüyama girerdi ama orda kaldığım sürece hiç bir zaman rüya görmedim. belki de Hz. Ali nin resminin olduğu odada yatmamdan dolayıdır.

babaannenin üvey olduğunu bildirmenin konuyla alakası var mı? merak ettim.

Yine konuyu ben açtım ağzına sıçıyım adamın ağzını bıçak açmıyor benden bi yaş küçük bu. Geldiğimden beri bi tuhaflık var bunda sürekli bir yerlere dalıp gidiyo o sene de gemlikten taşınmışlardı çiftliğe okulu falan değişti ondandır diye üstelemedim pek ama bu soruma da cevap vermeyince

-ne oldu lan sana bi derdin mi var olum neden konuşmuyosun?
irkilerek birden bana baktı
-ne derdi olum ya yok bi şey
-sen böyle değildin kuzen sürekli bi yerlere dalıp gidiyosun anlamıyorum
-kuzen tamam her şeyi göstericem ama şimdi değil
-neyi göstericen olum bi anlatsana
-akşama kadar sabret anlıycaksın her şeyi.

Şimdi o hikayeye geçiyorum beyler. Eskiden o bakıcı evi babamın babaannesinin eviymiş ve her gece evde mutlaka babamın amcaları enişteleri falan olurmuş aile geniş. Biraz evin yapısını anlatayım 1. Salonda oturunca sokak kapısı normal bildiğiniz balkon kapısı dışarıda aşa doğru bi merdiven, merdivenden önce de balkon var balkonda masa sandalye falan yani salondan balkon rahatca gözüküyor.

geliyorum 5 dk ya

Eyvallah panpalar iyi dilekleriniz için ama hayal kırıklığına uğradığımı söylemeden geçemiycem. Bu kadar yazdım tamam belki iyi yazamadım ama en azından üç beş yorumu hakettiğimi düşünüyordum yorum yazanlara lafım yok, sözüm okuyup yazmayan huur çocuklarına

8 gibi tekrar uyandım. Odada kimse kalmamıştı ben kalkana kadar. Muhtemelen sağıma gitmişlerdir diye düşündüm. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra aklıma ev geldi toz içinde kalmış asker kamufulajlı pantolonumun cebinden anahtarı çıkarıp eve doğru yol aldım. Merdivenleri çıkarken, içimi bir korku sarmıştı. Kendimi korku filmlerindeki hiçbir şeyden habersiz kurban gibi hissediyordum. Durun lan, aslında harbiden öyleydi.

gibecem üçünü beşini sokturtma kafana dedim olum düzgün konuş karışmam bak ha dedi Allah Allah ne olcak lan dedim sinirli bi şekilde değil taşak geçme edasında çocuk gibi çakıl çiftliğin yolunda, zifiri karanlıkta boğuşmaya başladık 5 10 dakika boğuştan sonra küfürlerimizi bi çığlık sesi böldü. Uzakta bizim çiftliğin arkasına doğru bir ev daha var o taraflardan geldi ses. Hep aynı klişeler falan demeyin size yemin ederim aynı bu şekilde oldu beyler. Üstümüz başımız toz içinde birden ayağa fırladık karanlıkta mal mal elimizde fenerle ileri doğru bakıyoruz sanki bi şey görebilecekmiş gibi. Dayanamadım kuzen yürü gidelim eve korkuyorum olum ben dedim ve koşarak alt kata girdik. Anasını gibiyim neden alt kata giriyoruz ama işte o an korkudan dalıverdik içeri.

Leş gibi terlemiştim, kafamdaki saman şapka kafama yapışmış acayip rahatsız ediyordu. Eve gidip hemen duş aldım ve dinlenmek için 2. salona uzandım. Babamla amcam evde değil her gün gidiyorlar çiftliğin daha yeni canlanmasından dolayı düzen tam oturmamış, sürekli birileriyle görüşüyorlardı. Dedem desen sabahtan akşama kadar hep aynı koltukta oturup sigara içer, tuvalete gidip gelince bile nefes nefese kalırdı. Ben uzanmışken kuzen geldi yanıma nerdeydin lan dedi dolaştım geldim dedim. Akşam yine iniyoruz dimi bilardoya dedi kuzene kızgındım ama göstereceği şeyi de merak ediyordum evet incez dedim tamam dedi içeri gitti. Yine düşüncelerimle baş başaydım. Yaşadıklarımı ve akşam ne olacak diye düşünmeden duramıyodum. Gerçi bi daha da oraya inmek istemiyodum ama merak işte. Düşünürken uyuyakalmışım akşam yemeğinde uyandırdı kuzen
-hadi kalk yemek yicez kuzen
-tamam geliyorum
Elimi yüzümü yıkadım oturduk yemek yedik. Babamlar daha gelmemiş biz de beklemedik çıktık dışarı. Çiftliğin etrafta hiçbir ışık yok zamanında dedem koymuş ama artık çalışmıyordu hiçbiri o yüzden bahçede el fenerleriyle gezerdik. Biraz çiftliği kolaçan ettikten sonra remziyi çağırmak için gittik muallak özerin evine.

dergiyi yatağın üstünden aldığım gibi camdan dışarı fırlattım. biraz rahatlayıp dinlendikten sonra kuzenle artık gidelim diyip kalktık. sokak kapısına çıktığımızda evin ordan gelen ama elma ağıcının dallarının görmemi engellediği soluk bir ışık gördüm. biraz kenara çekilip baktığımda ışığın, bizim evin mutfak camından geldiğini görmem zor olmadı. mutfağın ışığı yanıyordu beyler, evde kimse yok. Mutfağın kalın, püsküllü ve sert kumaş meyve desenli yıllarca beklemekten rengi beyazdan griye dönmüş perdesinin arkasında bir gölgenin belirdiğini gördüm. gölgeyi görür görmez hemen remzilerin evin solunda kalan, arabaları parkettiğimiz yere kafamı çevirip amcamın arabasını aradım ama, yoktu.

alın lan giriş partı devamı akşama

Lise 1’i yeni bitirmiştim o sıralarda da bizim aile yadigarı olan 40-50 senelik çiftliği tekrardan hayata geçirme çabası vardı babam ve dedemde. Yalanına sokuyumcular için tam yeri istanbul çatalca’nın kabakça köyü alın bu da google earth http://img.webme.com/pic/...irsoftturkiye/ciftlik.png Babam, dedem, üvey babaannem ve amcamın çiftlikte geçen garip olaylarını dinleyerek büyümüştüm. Sırf o hikayelerden kitap yazılır ama o zamanlar inanmıyorduk işte çocukluk.
Söylentilere göre Kurtuluş Savaşı’nda kabakça köyünde savaş olmuş ve bir sürü isimsiz şehit varmış tam da bizim çiftliğin altında. Doğru olduğuna inanıyorum lakin bizimkilerin olayları açıklamak için uydurduğu bir bahane de olabilir tabi bu. Her neyse, lisede iğrenç bi öğrenciydim lise 1 de 6 tane zayıfım vardı 6 lan 6 babam bana eğer ikmallerde geçersen bütün yaz çiftlikteyiz dedi ve öyle de oldu. Keşke bir sene daha lise 1 de kalsaydım da oraya gitmeseydim.

amcamın kartalının farlarından geliyordu bu ışıklar. gelip hemen sokak kapısının solundaki çitlerin arkasına parketti. küçük ve dandik paslanmış bahçe kapısından içeri girerken, napıyonuz kapıda dedi. Sarmaşıkların engellemesinden kurtulan ilerdeki mutfağın ışığını görünce oraya doğru bakıp evde kim var dedi. biz kimse yok dedik kuzenle. remzi abi atladı, abi bu gece o eve girilmez gitmeyin çocuklar bizde kalıcak dedi. amcam da haklısın remzi ben de arabada yatayım diye tam arkasını dönüp arabaya yönelmişken, duyduğumuz sesle hepimiz yerimizden zıpladık. arabanın kaportasından, galatasaray fenerbahçe maçından sonra yenilen takımın taraftarının gs/fb plakalı arabaya beyzbol sopasıyla vurmasına eş değer bir ses çıkmıştı. amcam durdu, elindeki feneri yakıp pili zayıflamış fenerin zayıf ışığında arabaya doğru bakıyordu. görebildiğimiz tek şeyse, kaportanın üzerindeki insan yumruğunun iki katı büyüklüğünde bir göçüktü.

Kapıya özer bini çıktı remzi abi nerde dedik uyuyo dedi hay dıbına koyim edasıyla yürümeye başladık. Ben kuzene bakıyom ne gösterceksen göster artık yoksa verecem ağzına malafatı diye ne bakıyon olum dedi lan ne zaman anlatacan? Şimdi değil gece tam 3te

ya skerim daşşak mı geçiyon hadi hızlı yaz

@240 asıl heyecan şimdi geliyor. benim yazdıklarımı okuyosun inşallah?

Neyi lan neyi muallak neyi diye bağırdım bi an. Acayip korkuyordum ver deseler verecek konumdayım o derece. Büyükbabamın anlattığı beyaz adamı dedi