bir cin vakası anlatıyorum

reserved sabah okurum

Bir bir buçuk saat kadar oynadık diye hatırlıyorum saat 2.30 du ben sıkıldık gidelim biz dedim iyi tamam dediler indik bilardo salonuna. Kuzen yarım saat kaldı hazır mısın dedi bu gibik bana ben neye dıbına koduğum dedim sus olum kızdıracaksın bak kızsan ne olcak lan dedim ben değil ki dedi iyice kafam gitti benim orda tamamen afallamış vaziyette kalakaldım. Ne olcaksa olsun diye düşünüp senelerce farelerin kemirmesinden ve su baskınına uğramaktan bitap düşmüş koltuğa attım kendimi.

@121 panpa elimden geldiğince seri yazıyorum
@122 2 3 gün sürer ediyorum tabi quanttum değiliz

Bi sigara yakıp rahatlarım diye düşündüm ama dıbına kodugumun muallaksi bi camdaki perdeye bi de bit pazarından aldığı dandik saate bakıp duruyodu. Sormadım ne yapıyon diye. Saat tam üç olduğunda beni çağırdı ışıkları kapatıp eliyle dışarıda yanan tek lambanın ışığı ile aydınlanan perdeyi işaret etti. Sarı ve soluk ışığa bakıp ne olucak diye merak ederken ne lan bu dedim şşşşşş yaptı eliyle fısıldayarak bakmaya devam et dedi. Kafamı çevirdim ve görmemle dizlerimin üstüne çöküp başımı ellerimin arasına almam bir oldu.

ses verin lan

up up up Devam panpam

devam etsene amk

up up up devam panpam

Bir şey soldan sağa doğru yavaş yavaş yürüyüp tam camın önünde durdu ve ağır ağır yüzünü bize döndü. Perde kapalı olduğundan Allahtan sadece gölgesini görebiliyorduk. Gölgenin normal insan gibi kol bacak ve kafası belli oluyordu ama bir insan olamayacak kadar uzun bir şeydi. http://img.webme.com/pic/a/airsoftturkiye/o.png Beyaz yer bizim bulunduğumuz cam ve yerle nerdeyse bitişik kahverengi yer de o şeyin durduğunu tahmin ettiğim yer. Birden cama doğru yürümeye başladı ama normal insan gibi değil, sanki kayıyormuşçasına. Ben korkudan ayağı fırlayıp kaçmaya çalıştım ama kuzen kolumdan tuttu fısıldayarak dur dedi. Gölge yaklaştı yaklaştı yaklaştı bütün perde gölgeyle 1 ya da 2 saniyeliğine kaplandı ve sonra birden yok oldu. Yerde oturmuş ağlıyordum. Artık tek istediğim bu yerden gitmekti.

Oha amk gece gece bi ürktüm lan pencereye bakamıyorum

Kuzen hiç etkilenmemişçesine gidip ışıkları açtı şimdi anladın mı dedi neyi anlayacaktım ki? Bunların hiçbir açıklaması yoktu ve daha çok kafamı karıştırıp korkmamı sağlamıştı. Bir şey demeden kapıya yöneldim tam çıkacakken kuzen dur dedi şimdi çıkarsan hiç güzel olmaz, 10 dakika daha bekle. Saatime baktığımda saat 3.50 ydi. Evet gençler 3.50 bir saat boyunca biz o şeye bakıp durmuş ve bana sanki zaman atlaması yaşamışız gibi gelmişti. Geri döndüm koltuğa oturdum ve kuzen hatırlıyor musun? dedi

Neyi lan neyi muallak neyi diye bağırdım bi an. Acayip korkuyordum ver deseler verecek konumdayım o derece. Büyükbabamın anlattığı beyaz adamı dedi

bu arada dedeme biz büyükbaba derdik büyük baban kim demeyin

ses verin de yazayım

Ses 1-2 Bende büyük baba derdim panpa yalnız değilsin.

burdayız ben ıkuyom

panpa bi tek sen varsın galiba uyudu mu lan herkes

bi kişi daha çıksın devam

gelmiş devam beyler

Şimdi o hikayeye geçiyorum beyler. Eskiden o bakıcı evi babamın babaannesinin eviymiş ve her gece evde mutlaka babamın amcaları enişteleri falan olurmuş aile geniş. Biraz evin yapısını anlatayım 1. Salonda oturunca sokak kapısı normal bildiğiniz balkon kapısı dışarıda aşa doğru bi merdiven, merdivenden önce de balkon var balkonda masa sandalye falan yani salondan balkon rahatca gözüküyor.

geliyorum 5 dk ya